استاد اسدالله ملک هنوز بسیار جوان بود و بسیار هنرمند و با احساس، ویولن بسیار زیبایی می نواخت و هر روز ساعات زیادی را در اتاق خود و در تنهایی خویش به تمرین می پرداخت. در همسایگی آنها، روبروی اتاق او اتاقی بود که پنجره اش مقابل پنجره ی اتاق او باز میشد و در آن دختری زندگی می کرد که بیشتر اوقات را در کنار پنجره به سر می برد و با صدای ساز اسدالله جوان آشنا بود. پنجره را باز می کرد و به صدای ساز این هنرمند که بسیار عاشقانه می نواخت گوش می داد و گاهی که اسدالله نمی نواخت از او می خواست که برایش بنوازد. و هنگامی که اسدالله می نواخت او گریه می کرد و گاهی با اشاره و رفتارها و ظرایف خاص دخترانه خود برای او پیامهایی عاشقانه می فرستاد و به او اظهار علاقه و دلدادگی می کرد و به او می فهماند که صدای سازش باعث آرامش و تسکینش می باشد. اسدالله جوان و هنرمند نیز همواره با نغمه های زیبای ویولن خود که برخاسته از پنجه های هنرمند و آرشه ی سحر آمیزش بود به او لذت و آرامش هدیه می کرد. مدتها به این صورت گذشت. روزی دختر پس از شنیدن ساز او و گریه ی بسیار به او می گوید که بیماری سختی دارد و در وضع روحی و جسمی مطلوبی نیست و بعد از آن برای مدتی پنجره اتاقش بسته می شود و همین امر موجب دلتنگی زیاد و نگرانی هنرمند جوان که علاقه ی زیادی به او داشت و به دیدنش عادت کرده بود می گردد. ناگهان یک روز متوجه می شود که در خانه ی همسایه ی روبرو سر و صدا و شلوغی زیادی برپاست. زمانی که علت را می پرسد به او می گویند : در این خانه دختری که به بیماری سختی دچار بوده از دنیا رفته است. و بعد خبردار می شود که لیلی همان دختر زیبایی که هر روز از پنجره ی اتاقش با او نجوا می کرد، برایش پیامهای عشق و دلدادگی می فرستاد و با صدای ساز او به شدت گریه می کرد، سالها از هر دو پا فلج بوده و همیشه روی تختی کنار آن پنجره استراحت می کرده است.
اسدالله ملک  قطعه ی زیبا و غم انگیز گریه لیلی را به یاد او می سازد.
@Arrt_Cafe

بخشی از اجرای فوق العاده گریه لیلی
@Arrt_Cafe

دیوارنگاره
#میثم_فرهنگیان
@Arrt_Cafe

خوزه ارتگا یی گاست
(1883_1955)
فیلسوف ، نظریه پرداز و از پیشگامان رنسانس اهل کشور اسپانیا🇪🇸
@Arrt_Cafe

‌
‌
غریزه تمایل پیدا می‌کند به این که تعداد ابژه‌هایی که او را راضی می‌کنند بسط پیدا کند، در حالی که عشق تمایل به انحصار دارد. این تقابلِ تمایل‌ها به صورت آشکاری نشان می‌دهد که در این رفتار،هیچ چیزی به اندازه‌ی شور عاشقانه‌ی یک مرد نسبت به زنِ مورد علاقه‌اش، او را در مقابل جاذبه‌های جنسی مصون نمی‌کند.پس عشق در ذات خودش انتخاب است. و چون از مرکزِ خودِ آدمی و از اعماقِ روان سربرمی‌آورد، معیارهای گزینش که برای این انتخاب تصمیم گرفته‌اند،در آنِ واحد همان ترجیحات درونی و بسیار اسرارآمیزی هستند که شخصیت فردی ما را شکل داده‌اند.
عشق مدام تغذیه می‌کند و با تماشای حقیقی و خیالیِ لطف‌های معشوق در انگیزه و دلیل دوست داشتن، خود را جذب او می‌کند.
عشق تحت شکلی از تأیید مدام زندگی می‌کند. (عشق یکنواخت، سمج و کاملاً ملال‌انگیز است) هیچ کس نمی‌تواند برای مدتی طولانی، این تکرارِ جملاتِ بسیار ظریف را تحمل کند، اما در عین حال یک تضمین مکرر ابدی را هم از معشوق توقع دارد و بالعکس. وقتی کسی را دوست ندارید و او به شما عشق می‌ورزد، این عشق ملال مفرطی را باعث می‌شود که کسل و مأیوس‌تان می‌کند)

از عشق، خوزه اُرتگا ای گاسِت

@Arrt_Cafe

‌
#موسیقی_شبانگاهی

قطعه زیبا و پراحساسِ
Ghar Aaya Mera Perdesi

با صدای خانم #لتا_منگیشکر

معروف ترین خواننده تاریخ موسیقی #هندوستان
و پرکارترین خواننده تاریخ موسیقیِ جهان با بیش از ۴۰ هزار اجرا...🇮🇳

@Arrt_Cafe

لویی آراگون
(1897_1982)

رمان نویس و شاعر سوررئالیست اهل کشور فرانسه🇫🇷
@Arrt_Cafe

‌
به رغمِ خویش
مقصود من از خدا تویی
در آغوش گرفتنِ تمام دوست‌داشتنی‌ها
و باقی، تاسی است که می‌ریزند

با دستانِ تو هم‌راه می‌شوم
لبان‌ات را می‌بوسم
هر جا که باشی لمس‌ات می‌کنم
و باقی، همه پنداری است

من چلیپای توام
آن‌گاه که به خواب می‌روی
جاده‌ای تهی که بر آسمان‌اش تمنا می‌بارد.
سایه‌ی توام سایه‌ای سنگ‌سار شده

سکوتِ توام من.
شبی فراموش شده در خاطرِ خویش
و وعده‌ی دیداری که هر بار تکرار می‌شود.
دریوزه‌گرِ درب خانه‌ات
آن‌که انتظار دیدارت رنج‌اش می‌دهد
آن‌که جان می‌سپارد
اگر انتظارش به دیرگاه برسد

#لویی_آراگون

@Arrt_Cafe

#موسیقی_واپسین_شب

قطعه آوای تنهایی
با شعری زیبا از تورج نگهبان

و صدای جادویی مرحوم بانو #الهه

@Arrt_Cafe

‌
زن‌ پنجره را باز کرد
بادِ تندی وزید و موهای زن را
مانند دو پرنده
انداخت بر روی شانه‌هایش.

زن پنجره را بست
هر دو پرنده بر روی میز
خیره به زن بودند
زن
سرش را میان‌شان نهاد
و بی‌صدا
گریست.

#یانیس_ریتسوس
@Arrt_Cafe