امشب بچه های آکادمی خیال لطف نمونده و بنده را به پادکست خودشون راه دادند.
توی این بحث یک جمله گهربار به ذهنم رسید که الان خدمتون عرض می کنم تا فیض ببرید

🔺 در یک بازه زمانی خاص، شما به نقد پابلیک نیاز دارید. یعنی نظر هرکسی که حاضر شد در مورد کارتون نظر بده رو بهتره برید دنبالش. چه زمانی باید این روند شروع بشه؟ زمانی که کتابتون "تموم" شد.

🔺 حالا چه زمانی شما دیگه از نقد همه گانی بی نیازید؟ زمانی که پشت تک تک انتخاب های داستانتون دلیل داشته باشید. یعنی اگه یک نفر ازت پرسید چرا مخاطب با پای چپ وارد شد، نه پای راست، بتونید توضیح بدید که 20 سال پیش کاراکتر از پله ها پایین افتاده و پای راستش آسیب دیده برای همین معمولا با پای چپ وارد جایی میشه.

🔺 دلیل "تمام" انتخاب های داستان رو شما "باید" بدونید. اگه بگید چون دلم خواست، منم دلم می خواد فردا شما و داستانتون رو فحش کش کنم. این به اون در. تازه فحش به نویسنده ضعیف، سازندگی هم داره، خلاف داستانی که با دلم خواست نوشته بشه.

@Art_of_lies

🔰 ای کاش نویسنده، چشمان مجسمه ساز را داشت

@Art_of_lies

https://www.youtube.com/post/UgkxrSHghge2i0ZDT7TOhFbEzAQx9DE4diV2


می تونید رای خودتون رو ثبت کنید :)

🔰 قربانی

🔺 مشکل تمام آثار "تاریک" فانتزی اینه که نویسنده‌ی داغ، فکر می کنه من باید تا می تونم کاراکترها رو بکشم تا اثرم خوف بشه.

🔺 این قتل ها در داستان نویسنده ها، میشه یک قیچی روی نخی که عواطف مخاطب رو به کتاب وصل می کنه. حتی اگه اثر خوب بشه خواننده دلیلی برای برگشت به اثر رو نداره. پلات، یک بار ارزش داره. اون کاراکترهه که اثر رو جاودانه می کنه و باعث میشه 100 بار ببینیش و باز هم لذت ببری

🔺 این در حالیه که یک اثر تاریک (منظورم گریم هه نه دارک) تمام عیار مثل برسرک، گلوی پلات رو بریده و اون رو قربانی کاراکتر کرده. حالا هر از چندگاهی، یک سکانس خارق العاده درست می کنه تا فکر کنی پلات اثر عالیه. در صورتی که 80% پلات صرفا اوکیه و نه بیشتر

🔺پس نویسندگان گریم فانتزی، نویسندگان دارک فانتزی (که احتمالا دارید گریم فانتزی می نویسید و فکر کنید دارک فانتزیه) و نویسندگان وحشت، لطفا کورکورانه نزنید کاراکترهای خودتون رو نفله کنید.

🔺 به صورت ساده : لعنت به اون پلاتی که جذابیتش مرگ های ناگهانی و بی رحمانه باشه.

@Art_of_lies

🔰 یکی از دلایلی که مدام میگم قبل از ادیت نهایی اثر 6 ماه صبر کنید، اینه که خودتون ببینید چقدر از داستان یادتون مونده. اگه 6 ماه بعد داستان برای خودتون آشنا نباشه؛ آب قطعه.

@Art_of_lies

🔺 معمولا نویسنده ها باید بتونند کاراکتری خلق کنند که همه ازش متنفر بشند. نیاز نیست همچین کسی. ولی اگه باشه خوبه.

🔺 مثلا می تونید کاری کنید که اون کاراکتر برای خوش مزگی یا تحقیر ... اسم دیگران رو عوضی بیان کنه

🔺 اگه مارتین به جای سکس محارم، از این تکنیک برای منفور کردن جیمی لنستر استفاده می کرد، محال بود دلم با جرمی نرم بشه

@Art_of_lies

🔰 فقط برای ...

🔺 تا حالا دیدید کسی بخواد برای اولین بار جان ویک رو به یک نفر معرفی کنه یا در موردش حرف بزنه؟

🔺 در 100 در 100 تمام این مکالمه ها بدون ذره ای تردید اگه صدایی بیرون آمده باشه از ملت، جمله‌ی «فقط برای یک سگ ... .» هم به نحوی بیان شده

🔺 فن ها، به این که داستان تونست یک درام ساده رو به یک فاجعه بزرگ تبدیل کنه، می نازند.

🔺 حالا ببینید مارول فن ها وقتی دنیا قراره نابود بشه اصلا به این موضوع اشاره می کنند یا نه.
@Art_of_lies

🔰 چرا نویسنده ها فقط دروغ به مخاطب می فروشند؟ پیامی مثل "ما باید قبول کنیم که تغییر کردن هویتت بعضی اوقات ممکن نیست" به مراتب سالم تر و واقعی تر از اینه که "تغییر برای همه ممکنه" فرق اونی که کتاب انگیزشی می نویسه و اونی که رویافروشی در چهارچوب داستان می کنه کجاست؟

@Art_of_lies

🔰 برای این که بتونید داستان خوب بنویسید، لازمه کلی متن آشغال بنویسید و دوستشون داشته باشید. مهم خوب نوشتن نیست، مهم اینه که تعریفی از خوب داشته باشید. تا وقتی چاپ نشه، کسی لازم نیست بفهمه که همه نوشته های شما تا یک زمانی بد بوده

@Art_of_lies

این کلیپ تارانتینو به نظرم خیلی مهمه. برای این که اطلاعات سینمایش رو امتحان کنند دست به دامن فیلم هایی شدند که خود سازنده هم یادش رفته بود وجود خارجی دارند ولی تارنتینو، شماره شناسنامه اش رو هم بلد بود

توی این کلیپ شاهد 2 موضوع خیلی مهم هستیم

1- عشق تارانتینو به صنعت سینما و نه فقط اون بخشی از سینما که خودش دوست داره
2- دانش تارانتینو نسبت از فیلم هایی که دیده.

عشق و دانش ما نسبت به جهان ادبیات به کنار، نسبت به فانتزی خشک و خالی چقدره؟

🔺 در یک حرکت انقلابی .... هدفم از زدن این پست یک چیز دیگه است.

🔺 الان شما این رو به یک نفر نشون بدید سریع یارو فکر می کنه : پس رولینگ از گیمن دزدی کرده

🔺 این در حالیه که خود گیمن سال ها قبل از رولینگ دفاع کرده و گفته نه تنها رولینگ این اثر رو نخونده بلکه جفتمون از یک نفر الهام گرفتیم. فردی به نام T.H. White

🔺 با این که الهام گیری ولو بالای 90% از یک اثر دیگه هیچ ایرادی نداره، قضاوت شما در مورد این که چه کسی از چه کاری الهام کرده، اگر مبتنی بر یک نگاه باشه غلطه.

🔺 یاد کنیم از اون دوست خودم که من رو متهم کرد به دزدی ایده از دارن شان :>

@Art_of_lies

🔰 نقد معیوب

🔺 خیلی از ما نقد بلد نیستیم، ما صرفا یک تعداد تکنیک بلدیم، و در زمان نقد نظر میدیم که آیا نویسنده اون تکنیک ها رو درست اجرا کرده یا نه

🔺 ولی بالاغیرتا، لااقل وقتی دارید یک اثر از یک نویسنده شناخته شده می خونید، فقط دنبال این قضیه نباشید.

🔺 اجرای اون تکنیک برای یک نویسنده بزرگ، اصلا اهمیتی نداره

🔺 نویسنده های بزرگ و مشهور عمدتا دنبال به تصویر کشیدن یک مفهوم هستند. نه درست کردن داستانی که پلاتش از نظر شما محکم باشه. نویسنده های بزرگ جذابیت یا منطق پلات رو به راحتی قربانی می کنند تا اون تصویر به نمایش کشیده بشه. نه از روی سهل انگاری، گاهی برای این که نادیده گرفتن یک سری قوانین با فرم سازگاری داره. مثلا وقتی تو می خوای عشق در داستان جن و پری رو مسخره کنی، بی منطق بودنش رو وقتی نشون بدی داری یک کار منطقی می کنی. منطق داشتن عشق در داستان جن و پری، بی منطقی محسوب میشه برای یک اثر ادبی.

🔺 حالا من که توقع ندارم همه این کار رو بکنید یا حتی مایل باشید این کار رو بکنید ولی حداقل بگید "من خوشم نیومد". خواسته‌ی زیادی نیست. از انرژیتون برای تخریب هالیوود استفاده کنید.

@Art_of_lies

آخرین بخش این کلیپ رو 4 تا 7 صبح داشتم انجام می دادم ... تاثیرش واقعا عجیب خوبه

🔰 کمدی موقعیت

🔺 نویسنده درامه که باید با جوک، یک جو طنزی در داستان ایجاد کنه. نویسنده کمدی، اکثر وقتش رو باید به ساخت موقعیت کمدی سپری کنه.

🔺 این که دیالوگ های عادی به خاطر این که دارند در یک موقعیت خاص تعریف می شند ارزش کمدی دارند.

@Art_of_lies

🔰 یا للعجب

🔺 چنین گفت مخاطب فانتزی : اگه نتونی این اتفاق جادویی رو با رسم شکل، قدم به قدم، همراه با شرح رشته‌ی علت و معلول توضیح بدی، علاقه ای به خوندن کتابت ندارم.

@Art_of_lies

شاید تعداد رفرنس ها به صد هم برسه ...

اگه هنوز ندیدید وقتشه

@Art_of_lies