توو به تصویر کشیدنِ دردا بدون اینکه تجربه کرده باشمشون. کافی بود که فقط فکر کنم بهشون. فکر، باعثِ دیدن میشد. دیدن باعثِ شنیدن. شنیدن باعث حس کردن و حس کردن باعثِ فهمیدن!
و فهمیدن، باعثِ کشیدن. من مجبور بودم دردایی رو بکشم که تجربشون نه، زندگیشون کرده بودم. ولی نه توو این زندگی.
فرق من و تو اینجاست که تو دردو جذب کردی و من لمسش کردم. کی میگه لامسه بهترین حسه؟
همه ستاره ها نور دارن
مگه اینکه با گذشت زمان از دستش بدن
ولی ستاره ای ک کنار ماهه همیشه بیشتر ب چشم میاد
مگه اینکه با گذشت زمان از دستش بدن
ولی ستاره ای ک کنار ماهه همیشه بیشتر ب چشم میاد
وقتی ب ماه نگا میکنی بعد اون ب ستاره ای ک کنارشه زل میزنی
پر نور ترین ستاره س
پر نور ترین ستاره س
ولی اگه ستاره فقط به خاطر درخشیدن کنار ماه باشه چی؟
اگه ماهو نخاد و فقط به خاطر اینکه بعد ماه همه ب اون نگاه کنن چی؟
اگه ماهو نخاد و فقط به خاطر اینکه بعد ماه همه ب اون نگاه کنن چی؟
اگه تو اون ستاره ای باشی ک بغل ماهه
بعد اینکه ماه درخششو از دست بده
توام درخشان بودنت و از دست میدی
چون فقط بخاطر ماه بود که تا الان بودی.
بعد اینکه ماه درخششو از دست بده
توام درخشان بودنت و از دست میدی
چون فقط بخاطر ماه بود که تا الان بودی.
ولی ماه بعد اینکه درخششو از دست داد تک تک ستاره هاش رفتن کنار خورشید
اگه ماه نباشه جاش پر میشه
چون ستاره به خاطر خود ماه کنارش نبوده
به خاطر نوری بوده که ازش می‌گرفته
چون ستاره به خاطر خود ماه کنارش نبوده
به خاطر نوری بوده که ازش می‌گرفته