This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Мои первые попытки снимать разговорные сторис..
МЕНІҢ ЖОЛЫМ
SMM-ге қалай келдім?
2 бөлім🫂
Белгісіз жаннан келген хат. Алматыға кетемін деген шешім. Ең қорқынышты 2 ай.
⠀
Сол түні, иә, дәл сол түні мен мүлдем ойламаған жаннан хат келді. Ол хатта: «привет, ты участвовала в нашем курсе, ты откуда? хочешь к нам в команду?» -, деп жазылған еді.
⠀
Дірілдеген саусақтарыммен печатать ете бастадым:
⠀
Мен: Салем. Ия, қатыстым. Мен Петропавловсте оқимын
Ол: Жаль, Алматыдан болғаныңыз дұрыс еді. Бізге Алматыдан команда керек
Мен: А мен жазда Алматыға барамын
Ол: жақсы, келгеніңізде жазыңыз. Жолығамыз
Мен: окей
⠀
Менде шок. Менде истерика.
Ең қуанышты сәт..
⠀
Осы күнге дейін Алматыға бару арманым болатын. Мүлдем бармағанмын.. Туысқанымыз да жоқ, онда баруға үлкен себеп те жоқ. Бірақ, арманым: сонда тұру, жұмыс жасау, қаланың атмосферасын сезіну. Әрдайым ата-анама сонда барамын деп айтқанымда:
«Не үшін барасың? Қандай жұмыс жасайсың? Сол жұмысты Шымкентте жасай берсең болмай-ма?» деген сұрағына аргумент айта алмайтын едім. Оқу дейтіндей оқуым да солтүстікте-ғой. Жұмыс дейін десем, ол жұмыс Шымкентте де тұр. Шымкентте үй, дайын тамақ. Ал Алматыда шығын көп, жейтінің бар жататының бар.
Қысқасы, жібермейтін..
⠀
Енді міне, менің осы арман қалаға баруыма аргумент табылды. Маған сессияны аяқтай сала, Алматыға баруға мүмкіндік туды. Бірақ, біз студенттер 1 ай бұрын үйге билет алып қоямыз ғой. Қолымда Шымкентке билет.
⠀
Ертесіне вокзалға барып, Петропавловск-Шымкент билетін, Петропавловск - Алматыға ауыстырып алдым. Өзімді герой сезіндім. Ешкім менің Алматыға бару арманын жойып жібере алмайтынына ең бірінші өзімнің көзімді жеткіздім.
⠀
Артқа қайтар жол жоқ. Қолымда билет. Телефонымды қолыма алып, контакты-ге кірдім. Мамаға звондадым. Әр гудок барған сайын жүрегім дүк-дүк етеді.
⠀
Санамда миллион ой:
⠀
⁃ Мама не дер екен?
⁃ Рұқсатын береді ме?
⁃ Қайда жатамын деп айтам?
⁃ Блин, мама көніп, папа көнбесе ше? Үйге қайт десе нестеймін?
⠀
Алло? Алло қызым? Қалайсың?
Неге сөйлемей тұрсың? - деген дауыстар естілгенде өзімнің ойымды бірден жинап, мамамен сөйлесе бастадым..
SMM-ге қалай келдім?
2 бөлім🫂
Белгісіз жаннан келген хат. Алматыға кетемін деген шешім. Ең қорқынышты 2 ай.
⠀
Сол түні, иә, дәл сол түні мен мүлдем ойламаған жаннан хат келді. Ол хатта: «привет, ты участвовала в нашем курсе, ты откуда? хочешь к нам в команду?» -, деп жазылған еді.
⠀
Дірілдеген саусақтарыммен печатать ете бастадым:
⠀
Мен: Салем. Ия, қатыстым. Мен Петропавловсте оқимын
Ол: Жаль, Алматыдан болғаныңыз дұрыс еді. Бізге Алматыдан команда керек
Мен: А мен жазда Алматыға барамын
Ол: жақсы, келгеніңізде жазыңыз. Жолығамыз
Мен: окей
⠀
Менде шок. Менде истерика.
Ең қуанышты сәт..
⠀
Осы күнге дейін Алматыға бару арманым болатын. Мүлдем бармағанмын.. Туысқанымыз да жоқ, онда баруға үлкен себеп те жоқ. Бірақ, арманым: сонда тұру, жұмыс жасау, қаланың атмосферасын сезіну. Әрдайым ата-анама сонда барамын деп айтқанымда:
«Не үшін барасың? Қандай жұмыс жасайсың? Сол жұмысты Шымкентте жасай берсең болмай-ма?» деген сұрағына аргумент айта алмайтын едім. Оқу дейтіндей оқуым да солтүстікте-ғой. Жұмыс дейін десем, ол жұмыс Шымкентте де тұр. Шымкентте үй, дайын тамақ. Ал Алматыда шығын көп, жейтінің бар жататының бар.
Қысқасы, жібермейтін..
⠀
Енді міне, менің осы арман қалаға баруыма аргумент табылды. Маған сессияны аяқтай сала, Алматыға баруға мүмкіндік туды. Бірақ, біз студенттер 1 ай бұрын үйге билет алып қоямыз ғой. Қолымда Шымкентке билет.
⠀
Ертесіне вокзалға барып, Петропавловск-Шымкент билетін, Петропавловск - Алматыға ауыстырып алдым. Өзімді герой сезіндім. Ешкім менің Алматыға бару арманын жойып жібере алмайтынына ең бірінші өзімнің көзімді жеткіздім.
⠀
Артқа қайтар жол жоқ. Қолымда билет. Телефонымды қолыма алып, контакты-ге кірдім. Мамаға звондадым. Әр гудок барған сайын жүрегім дүк-дүк етеді.
⠀
Санамда миллион ой:
⠀
⁃ Мама не дер екен?
⁃ Рұқсатын береді ме?
⁃ Қайда жатамын деп айтам?
⁃ Блин, мама көніп, папа көнбесе ше? Үйге қайт десе нестеймін?
⠀
Алло? Алло қызым? Қалайсың?
Неге сөйлемей тұрсың? - деген дауыстар естілгенде өзімнің ойымды бірден жинап, мамамен сөйлесе бастадым..
МЕНІҢ ЖОЛЫМ
SMM-ге қалай келдім?
3 бөлім🫂
Мама жауапқа:
⠀
Хорошо, қызым. Сенің әйтеуір тыныш жүрмейтініңді білгем. Алматыға барғасын қайда қонасың, оны да ойластырып қойған шығарсың?
⠀
⁃ Жоқ, мам. Пока баратын жер жоқ. Суточный хостелдерде тұра тұратын шығарм
⁃ Мынауың папаңа ұнамайды-ау
⁃ Амал жоққой, мам
⠀
Осындай диалогта алғашқы әңгімеміз аяқталды. Жүрегіме бір тыныштық орнады, бірақ тұратын жер мәселесін шешу керек
⠀
Ертесіне мама хабарласып, өзінің мамасының сіңілісінің келінінің үйіне баруымды айтты. Менде сіз секілді дым түсінбедім. Өмірімде бірінші рет естіп-көрген адамдардың үйіне бардым😂
Еще олар Алматыдан 1 сағаттық жерде тұрады екен)
⠀
Ладно, Петропавловсктегі соңғы күндерге оралайық. Сессиямның барлығын аяқтадым, еще сол жылы Президент сайлауында ерікті болып жұмыс жасадым. Сайлау учаскесіндегі жұмысымды аяқтап, жатақханаға қайттым. Кетер күн келді. Ішімде кішігірім толқыныс. Петропавловск - Алматы бағытындағы поездге түнгі 11:00 міндім
⠀
1 күн 5 сағат 25 минут жүріп Алматыға жеттім. Таңғы 5 те Поездан түстім. Мені күтіп алатын туысқандар ұйықтап қалыпты. Вокзалдан кішкене алыстап қап-қараңғы Алматыны зерттей бастадым. Қорқыныш. Сенімсіздік. Толқу. Ештеңе жоқ. Ештеңе сезбедім
⠀
Сол уақытта мені туыстар күтіп алып, қаладан шыға бастадық. Үлкен-үлкен тау көрінді(Сол кездегі фотолар карусельде👉🏻
⠀
Солай мен қалаға бірден үйренісе бастадым. 2ГИС досыма айналды. Бара сала мені жұмысқа шақырған жандармен кездестім, тірі тренингтерге бардым, инсайттарыммен 400 оқырманмен бөлісіп жүрдім. Солай 1 аптада туысқандардан Хостелге бөлек шығатынымды шешіп, SMM-нен алғашқы клиентімді тауып, үйге Шымкентке қайттым
⠀
Үйге бара сала үйдегілерге барлығын түсіндірІп, Алматыға 2 айға кететінімді айттым. Барлығы ойластырылып, дайын болғасын олардың келіспеске амалы болмады. Маған жұмыс жасауға керек болады деп Lenovo ноутбугін алып беріп шығарып салды.
⠀
Бірінші айда тек 1 проектпен жұмыс жасадым. Көп қыдырмаймын, особо досым да жоқ, шығын да аз болды. Хостелде тұра бастағаннан, олар менің жұмысыма қызыға бастады. Инстаграмды жүргізуімді көрді, маман ретінде маған қызықты.
SMM-ге қалай келдім?
3 бөлім🫂
Мама жауапқа:
⠀
Хорошо, қызым. Сенің әйтеуір тыныш жүрмейтініңді білгем. Алматыға барғасын қайда қонасың, оны да ойластырып қойған шығарсың?
⠀
⁃ Жоқ, мам. Пока баратын жер жоқ. Суточный хостелдерде тұра тұратын шығарм
⁃ Мынауың папаңа ұнамайды-ау
⁃ Амал жоққой, мам
⠀
Осындай диалогта алғашқы әңгімеміз аяқталды. Жүрегіме бір тыныштық орнады, бірақ тұратын жер мәселесін шешу керек
⠀
Ертесіне мама хабарласып, өзінің мамасының сіңілісінің келінінің үйіне баруымды айтты. Менде сіз секілді дым түсінбедім. Өмірімде бірінші рет естіп-көрген адамдардың үйіне бардым😂
Еще олар Алматыдан 1 сағаттық жерде тұрады екен)
⠀
Ладно, Петропавловсктегі соңғы күндерге оралайық. Сессиямның барлығын аяқтадым, еще сол жылы Президент сайлауында ерікті болып жұмыс жасадым. Сайлау учаскесіндегі жұмысымды аяқтап, жатақханаға қайттым. Кетер күн келді. Ішімде кішігірім толқыныс. Петропавловск - Алматы бағытындағы поездге түнгі 11:00 міндім
⠀
1 күн 5 сағат 25 минут жүріп Алматыға жеттім. Таңғы 5 те Поездан түстім. Мені күтіп алатын туысқандар ұйықтап қалыпты. Вокзалдан кішкене алыстап қап-қараңғы Алматыны зерттей бастадым. Қорқыныш. Сенімсіздік. Толқу. Ештеңе жоқ. Ештеңе сезбедім
⠀
Сол уақытта мені туыстар күтіп алып, қаладан шыға бастадық. Үлкен-үлкен тау көрінді(Сол кездегі фотолар карусельде👉🏻
⠀
Солай мен қалаға бірден үйренісе бастадым. 2ГИС досыма айналды. Бара сала мені жұмысқа шақырған жандармен кездестім, тірі тренингтерге бардым, инсайттарыммен 400 оқырманмен бөлісіп жүрдім. Солай 1 аптада туысқандардан Хостелге бөлек шығатынымды шешіп, SMM-нен алғашқы клиентімді тауып, үйге Шымкентке қайттым
⠀
Үйге бара сала үйдегілерге барлығын түсіндірІп, Алматыға 2 айға кететінімді айттым. Барлығы ойластырылып, дайын болғасын олардың келіспеске амалы болмады. Маған жұмыс жасауға керек болады деп Lenovo ноутбугін алып беріп шығарып салды.
⠀
Бірінші айда тек 1 проектпен жұмыс жасадым. Көп қыдырмаймын, особо досым да жоқ, шығын да аз болды. Хостелде тұра бастағаннан, олар менің жұмысыма қызыға бастады. Инстаграмды жүргізуімді көрді, маман ретінде маған қызықты.
МЕН 9 ақпан болатын SMM вебинарына тіркелуді аштыыыым!!!🥳
Бұл барлығының 2.5 айдан бері күтіп келе жатқан күні, ааааа😍😍😍
Бұдан кейін мұндай тегін сабақтың қашан болары белгісіз. Осы жолы күтіп жүргендерге жіберіп алмау маңызды🚀🙏🏻
Бұл барлығының 2.5 айдан бері күтіп келе жатқан күні, ааааа😍😍😍
Бұдан кейін мұндай тегін сабақтың қашан болары белгісіз. Осы жолы күтіп жүргендерге жіберіп алмау маңызды🚀🙏🏻
Егер әлі тіркелмесеңіз держите ссылку🌪👇🏻
https://lauralessbek.kz
https://lauralessbek.kz
https://lauralessbek.kz
https://lauralessbek.kz
https://lauralessbek.kz
https://lauralessbek.kz
Түнгі подкаст 🎧
Поток состояниесінде келген инсайттармен бөлістім😍
Но и соңында әлемге жіберген «жақын дос» темасындағы запросты да айта салдым
Кому откликается?
:)
Поток состояниесінде келген инсайттармен бөлістім😍
Но и соңында әлемге жіберген «жақын дос» темасындағы запросты да айта салдым
Кому откликается?
:)
мен үшін ееең ерекше, тағатсыздана күтетін түндердің бірі - осы түн✨
Жаратушымның шексіздігіне жақындайтын, еееш қысылмай бар қалағанымды сұрайтын - қасиетті түн
Тағы да бір - армандарыма жақындайтын түн - осы түн
Жаратушымның шексіздігіне жақындайтын, еееш қысылмай бар қалағанымды сұрайтын - қасиетті түн
Тағы да бір - армандарыма жақындайтын түн - осы түн