حس خوب.

روز روشنی بود.

قول انگشتی می‌دم.

می‌گه فقط از لحظه لذت ببر، چیزی نمی‌گم؛ کلماتو گم‌ کردم. صدای موزیک تو سرم نبض می‌زنه، نبض می‌زنه، نبض می‌زنه، نبض.
غذارو به زور می‌دم پایین، می‌پرسه می‌خوای بالا بیاری؟ آره ولی نه این غذارو، حرفارو‌.

قلمم رو گم‌ کرده بودم.

شانزدهم اردیبهشت.