БА СӮИ МУҲАББАТ
Бори дигар ба сӯи муҳаббат руҷӯ кунем,
Бо вожаҳои сабз ба ҳам гуфтугӯ кунем.
Дар кӯчаҳо саломи намозӣ ба ҳам диҳем,
Бори дигар ба атри муҳаббат вузӯ кунем.
Гар дар тавони мо амалу кори нек нест,
Дар боби ҳам накӯст, ки фикри накӯ кунем.
Дар ин кавири хушк касе ёри мо нашуд,
Дар сояи муомилаи ҳам нумӯ кунем.
Моро касе бародару ёвар намешавад,
Чун такягоҳ ҷониби ҳам боз рӯ кунем.
Аз чор сӯй фитнаи душман нишастааст,
Вақти сухан мулоҳизаи чор сӯ кунем.
Эй ишқ, эй ниҳояти эҳсоси растагон,
Рўзи ҳулули сабзи туро орзу кунем.
Бори дигар ба сӯи муҳаббат руҷӯ кунем...

Абдуллоҳи Раҳнамо

#ИҚТИБОС

Ин замон дар авҷи кайҳон хона созанд одамон,
Дар куҷои ҷумла вергул мондани мо ҳал нашуд.

© Хушрӯзи Ҷамолиён

Ҳам масҷиду, ҳам Каъбаву, ҳам қибла баҳонаст,
Диққат бикунед нури Худо дар дили хонаст.
Дар масҷиду дар Каъба ба дунболи чӣ ҳастӣ?
Аввал ту бубин қалби касеро нашикастӣ?
Ингуна чаро дар паи исботи Худоем,
Ҳамсояи мо гушнаю мо сер бихобем.
Дар хилқати мо розу муамои Худо чист?
Инсон худаш оинаи як Каъба магар нест?
Бархезу каме Каъбаи омоли худат бош,
Чанге ба ниқобат бизану моли худат бош.
Тасвири Худо пушти ҳамин куҳнаниқоб аст,
Тасвири Худо возеҳу чашмони ту хоб аст.
Шояд, ки буте дар васати зеҳни ману туст,
Бояд бути худ бо нами борони Худо шуст.
Гӯи, ки Худо дар бадану дар танамон ҳаст,
Наздиктар аз хуну раги гарданамон ҳаст.
Mawlana Rumi

Аз гуруҳи фейсбукӣ гирифта шуд

Субхатон ба хайр! Дустони фархангдусти гурух! Биеед аз вожахои гумшуда рафтаистодаи хуфариена едовар шавем ва эхе намоем!

Машкоб-шахсе ки ба даравгарон об меовард...

#Тезкор #Расман #Минг_афсус
❗️​​Ўзбекистонда коронавируснинг “британча штамм”и қайд этилди 😷

Минг афсуски, “COVID-19”нинг “британча штамм”и юртимизда ҳам илк бор қайд этилди.

10 ёшли пойтахтлик фуқаро Ш. (қиз бола) оила аъзолари билан биргаликда Бирлашган Араб Амирликларининг Дубай шаҳрига сафар қилиб, 2021 йилнинг 23 январь куни Тошкентга қайтган.

Батафсил👇🏻
https://telegram.me/joinchat/AAAAAFMkXee9vd0-mTxxag

Хуфариён

Аз азал мардуми Хуфар баору имон буванд,
Гӯиё чун шаҳсутуни қавӣ дар даврон буванд.
Дар сухан ҳам ҳазлу шӯхиҳо болосаранд,
Шакаргуфтору ширинзабон хуфариён буванд.

Ҳар нафарро мебинӣ ҳозирҷавоб,шӯху закӣ,
Соҳиби қалби поку бекина хуфариён буванд.
Бубин ҳар фарди он соҳиби ақлу хирад,
Ҳар саволеро ҷавобгӯй он хуфариён буванд.

Ташаббускору меҳнатдӯст ҳам дарёдил,
Нозуктабъу ширинкалом хуфариён буванд.
Расму русум,маросимҳояш побарҷо ҳанӯз,
Посдори оини ниёкон хуфариён буванд.

Поктинатӣ,некномӣ устувор аст аз азал,
Соҳиби шеваи муносиб хуфариён буванд.
Саховатпешагӣ бувад хислати ҳар як родмард,
Мардуми ҳимматбаланд ҳам хуфариён буванд.

Як макони аҷдодӣ бошад ин маскани обод,
Ифтихорманди деҳи худ хуфариён буванд.
Нотарсиву далерӣ бувад дар вуҷудашон ҳаме,
Рӯзгори ободро вассоф хуфариён буванд.


ҲАЛИМА НАРЗУЛЛОЕВА

Устоде ба талабагон коғазеро, ки ба он нуқтае гузошта шуда буд, нишон дод ва гуфт: “Чиро мебинед?”
Якумин гуфт: – Ман нуқтаеро мебинам.
Дуюмин гуфт: – Ман нуқтаи сиёҳеро мебинам.
Ҳамин тавр, ҳамаи талабаҳо ҷавоб доданд, ки мо нуқтаро мебинем.
Пас устод гуфт: – Чаро ягон нафари шумо коғази сафедро надид ба ғайр аз як нуктаи сиёҳ. ХУЛОСА: Инсон бояд ба касе ё чизе бо дили сафед нигоҳ кунад, на бо дили сиёҳ. Агар инсонҳо танҳо хатогии якдигарро надида, корҳои неки якдигарро низ бубинанд, дар байни онҳо на ҷанҷол ба миён меояд

Марҳамат баҳра баред!

Хоки пояш сурмаи чашми сар аст,
Дар ризояш ҷаннате пеши дар аст.
Баҳри ҳурмат лоиқи мо кист, кист?
Модар асту, Модар асту Модар аст.

Шири покаш лаззате аз Кавсар аст,
Аз ҳама шириниҳо ширинтар аст.
Баъди Ҳақ чун розиқи мо кист, кист?
Модар асту, Модар асту Модар аст.

Ҳар садояш бар дили мо ҷавҳар аст,
Аллаҳояш як каломи дигар аст.
Хушзабону нотиқи мо кист, кист?
Модар асту, Модар асту Модар аст.

Кокули испеди у мушки тар аст,
Руи ожангаш чу моҳи анбар аст.
Нури шоми торики мо кист, кист?
Модар асту, Модар асту Модар аст.

Ҳар дуояш баҳри мо бахтовар аст,
Чун давое бар дилу ҷону сар аст.
Пас табиби ҳозиқи мо кист, кист?
Модар асту, Модар асту Модар аст.

Қуввати дил гарчи моро додар аст,
Баҳри мо дилсуз гарчи хоҳар аст.
Бовафову содиқи мо кист, кист?
Модар асту Модар асту Модар аст.

Ёқуту марҷону дуру гавҳараст,
Аз ҳама ганҷи ҷаҳон қимматтар аст.
Бебаҳо бар Тоҷики мо кист, кист?
Модар асту Модар асту Модар аст.

Боз як рӯзи ғаму шодӣ гузашт
Дар талоши қисмату номусу ном.
Боз як хуршед моро тарк гуфт,
Моҳи нав пайдо шуд андар бурҷи шом.
Шаб ба хайр, эй ҳамнишинон, шаб ба хайр!

Боз як рӯзе гузашту даррабуд
Сафҳаеро аз китоби зиндагӣ.
Эй хуш он кас, ки дар ин радду бадал
Ҷӯяду ёбад ҳисоби зиндагӣ.
Шаб ба хайр, эй дӯстдорон, шаб ба хайр!

Боз торикиву бар ёдам расид
Чашмҳои хирабини модарам.
Дурам аз ӯ, то кӣ бошад дастёр
Дар нафасҳои пасини модарам.
Шаб ба хайр, эй модари ҷон, шаб ба хайр!

Фориғи парвозҳо аз баҳри ризқ
Мурғакон дар шохаҳо ҷамъ омаданд.
Ҷазбаи зотист, ки парвонаҳо
Аз паи худсӯзӣ то шамъ омаданд.
Шаб ба хайр, эй худгудозон, шаб ба хайр!

Марзбон бедор андар посгаҳ
Пой монад қад-қади симхорҳо,
То бувад рӯи замин бедоғтар,
То наёбад пушти ӯ озорҳо.
Шаб ба хайр, эй ҳамзаминон, шаб ба хайр!

Талху ширинист андар ҷоми шаб,
Ин хурад май, он хурад хуни ҷигар.
То чӣ гӯяд субҳ андар гӯши мо,
То кӣ бошад зинда то субҳи дигар.
Шаб ба хайр, эй комгорон, шаб ба хайр!

Мо ҳама фарзанди айёми худем,
Шодмонем андар оғӯши замон.
Ончунон хушном бояд зистан,
То мабодо кас фаромӯши замон.
Шаб ба хайр, эй ҳамзамонон, шаб ба хайр!

Устод Лоиқ