دادم به چشم او دلِ اندوه پیشه را
غافل که مستْ می‌شکند زود شیشه را
#عرفی_شیرازی

معشوق در آغوش و مرا آیینه در کف
از بس‌که دلم شیفته‌ی زشتی خویش است
#عرفی_شیرازی

بعد از هزار شِکوه به غم دلْ نهند خلق
ما خویش را تسلّی زِ آغاز داده‌ایم ...
#عرفی_شیرازی

برون زِ صورت دیبای بالشم کَس نیست
کز آستین ، نمِ اشکم بِچیند از رخسار ...
#عرفی_شیرازی

#صلی‌الله‌علیک‌یا‌اباعبدالله
گر نمی‌ارزم به وصلت ز آرزو منعم مکُن
در دلِ عاشق هزاران مطلب نایاب هست
#عرفی_شیرازی

خوش‌‌آن‌ساعت که می‌رفتی و طاقت می‌رمید از من
تغافل از تو می‌بارید و حسرت می‌چکید از من ...
#عرفی_شیرازی

درمانده‌ام به صحبت امید و بیم خویش
گه نوحه‌سنج خویشم و گاهی ندیم خویش
#عرفی_شیرازی

با آن که هیچ مطلبِ ممکن روا نشد
دل خوش نمی‌کنیم مگر از محال‌ها
#عرفی_شیرازی

بر لوح مزارم بنویسید پس از مرگ
کای وای زِ محرومی دیدار و دگر هیچ
#عرفی_شیرازی

العطش می‌زند از تشنه‌لبی هر مویم
که قدح‌های پر از خون جگر باخته‌ام
#عرفی_شیرازی

ممنونم از این شیوه که هر جور که کردی
اندیشه نکردی که مرا چون روَد از دل ...
#عرفی_شیرازی

این هم عنایتی‌ست که غمهای روزگار
دنبال بی‌کسان مشوّش گرفته‌اند ...
#عرفی_شیرازی

چنان با نیک و بد عرفی، به سر کُن کز پسِ مردن
مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند ....
#عرفی_شیرازی

بگذشت عمر و گفت‌و‌شنو با تو رو نداد
ای بی‌نصیب گوشم و ای بی‌نوا لبم ...
#عرفی_شیرازی

زِ مست اُفتادنم در مسجد، ای زاهد مشو رنجه
که صحن مسجدت فردا زمین تاک خواهد شد
#عرفی_شیرازی

ساغر می چو دهی بوسه زِ پی نیز بده
به ندامت بکشم گر که کُنندم به بهشت
#عرفی_شیرازی

شرابِ عشقم اگر بو کنند محشریان
سوال روزِ قیامت فتد به روز دگر
#عرفی_شیرازی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
از خاک کشتگان تو هر گُل که می‌دمد
معلوم می‌شود که دلِ پاره‌ی کسی‌ست
#عرفی_شیرازی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
به العطش مگشا لب که خضر وادی عشق
گلوی تشنه به آب حیات و زمزم سوخت
#عرفی_شیرازی

قبولِ خاطر معشوق شرطِ دیدار است
به حکمِ شوق تماشا مکن که بی‌ادبی است
#عرفی_شیرازی