صلاح کار در انکار عشق بینم لیک
تحمّلی که بود پرده‌پوشِ رازم نیست
#وحشی_بافقی

خوش آن‌روزی که چون گویند پیشت حرف مشتاقان
حدیث دردِ من هم از کناری در میان افتد ...
#وحشی_بافقی

دم مَزن از عشق اگر ره می‌دهی بر دیده خواب
#وحشی_بافقی

بر آن سرم که نیاسایم از مشقت راه
روم به شهر دگر چون هلال اول ماه
#وحشی_بافقی

من و آزردگی از عشقِ او حاشا معاذلله
دلی کز مهر پُر باشد در او آزار کی گنجد
#وحشی_بافقی

تو منکری ولیک به من مهربانیت
می‌بارد از ادای نگاهِ نهانی‌ات ...
#وحشی_بافقی

از برای خاطر اغیار خوارم می‌کنی
من چه کردم کاینچنین بی‌اعتبارم می‌کنی
#وحشی_بافقی

ما گوشه‌نشینان خرابات الستیم
تا بوی مِیی هست در این میکده مستیم
#وحشی_بافقی

چه گفته‌ام که سلامم دگر جواب ندارد ...
#وحشی_بافقی

تویی که عزّت ما می‌بری به کم‌محلی
وگرنه خواری عشقت هلاکِ صحبت ماست
#وحشی_بافقی

چو حدیث من برآید کُند آنچنان تغافل
که مگر به عمر خویشم نشینده نام هرگز
#وحشی_بافقی

رقیبان صد سخن گویند و یک‌یک را کُنی تحسین
چو من یک حرف گویم ، گوییم بسیار می‌گویی
#وحشی_بافقی

ما را به دست رشک مَده خود بکش به جور
اینست از مروّت تو التماس ما ...
#وحشی_بافقی

#صلی‌الله‌علیک‌یااباعبدالله
یاقوت تشنگی شِکند از چه گشت خشک
آن لب که یک ترشّح از او چشمهٔ بقاست
#وحشی_بافقی

میان عاشق و معشوق یک کرشمه بس است
بیانِ حال به کام و زبان نمی‌باشد ...
#وحشی_بافقی

خوش آن غرور که وام دو صد جوابِ سلام
به یک کرشمهٔ ابرو اَدا تواند کرد ...
#وحشی_بافقی

زِ اشک ناامیدی کاش ای دل کور می‌گشتی
که این‌سان غیر را پهلوی او هرگز نمی‌دیدی
#وحشی_بافقی

به آه و نالهٔ شبها اسیرم کرد و فارغ شد
چرا با تیره‌روز خود کسی اینها کند یا رب
#وحشی_بافقی

پُر است شهر زِ ناز بتان، نیاز کم است
مکُن چنانکه شَوَم از تو بی‌نیاز، مکُن
#وحشی_بافقی

آن نازْ چشم کرده سرِ صلح اگر نداشت
از دور ایستادن و خندیدنش چه بود
#وحشی_بافقی