دلنوشته‌های یک هم قبیله‌ای عاشق، که سالهاست به جبر روزگار کوچ نموده‌ است:

دگر نه دلی به شعر سرودن ماند و
 نه حسی برای نوشتن.
من ماندم و دنیای وانفسا و دل‌های از هم گریزان.
من ماندم و غربت و غم دیار.  
تمام دلخوشی‌هایم ،
هوای شدن در هوای گیلان است  و بس.
چونان عاشقی در فراق معشوق. 
در هوای یار و دیار ، چه بسرایم که
 گیلان خود غزل است و شعر ناب.
افسوس، از غربت و غم دوری
افسوس.
عزیزان دل ،
وطن موهبتی‌ست الهی،
آن را دوست بدارید و گرامی.
اگر ماندم  و عمری به چرخ روزگار بود،
چو کودکی در آغوش مام وطن باز خواهم گشت.
امید به لطف خدایی دارم ، که بزرگ است و مهربان.
خوشی‌هایتان : روز افزون‌.
صفای سبز دیار، برقرار و جاودان.
قلب‌تان لبریز از عشق
وجودتان ، گلباران.
به امید دیدار 
یا حق

✍ #تنها از قم

🆔️ @Bahar_Narenj_99

دل بیقرار

گفتی برو ! ، نموندی ، وای  از دلم که خونه
یک عشق  بی‌نشونه ،  محصول  این جنونه

من‌عاشق تو بودم، فهمیده‌ای تو هیچ‌وقت؟
روزی هزار و اندی ، لعنت به این سیه بخت

رفتی تو  و  هنوزم ،  من  عاشق  تو  هستم
دل را  به تو سپردم ،  دل  را  ندادی  دستم

این  بی‌قراری  من  ،  احوال   خاصی   داره
این  عاشق  دیوونه ،  خواب  و  قرار  نداره

برگرد   بیا   عزیزم  ،   مثل   قدیم    قدیما
با  هم  بریم   دوباره  ،  بازم  به  جنگ  دنیا

جنگی که   آخر  اون  ،   یک   اتفاق   شاده
بازم  میشه برنده ، اونکه  دلشو   رو   داده

یه  روزی  از  زمونه  ،  دنیا  به  کامه  مونه
توی تموم  جونم ،   تنها  تویی      یه  دونه

✍ #م_م_قاسم‌آبادی
      #تنها

      با سپاس از ایشان 🌸

🆔️ @Bahar_Narenj_99

🎙 #سجاد_بذری_گزافرودی
✍ #ابراهیم_اسماعیل‌زاده_لزرجانی
📖 #تنها

🆔️ @Bahar_Narenj_99