حسين يك درس بزرگتر از شهادتش به ما داده است، و آن نيمه تمام گذاشتن حج و به سوی شهادت رفتن است، حجي که همه اسلافش، اجدادش، جدش و پدرش برای احيای اين سنت، جهاد کردند. اين حج را نيمه تمام می‌گذارد و شهادت را انتخاب می‌کند، مراسم حج را به پايان نميبرد، تا به همه حج‌گزاران تاريخ، نمازگزاران تاريخ، مومنان به سنت ابراهيم، بياموزد که اگر امامت نباشد، اگر رهبری نباشد، اگر هدف نباشد، اگر حسين نباشد و اگر يزيد باشد، چرخيدن بر گرد خانه خدا، با خانه بت، مساوی است. در آن لحظه که حسين حج را نيمه تمام گذاشت و آهنگ کربلا کرد، کساني که به طواف، همچنان در غيبت حسين، ادامه دادند، مساوی هستند با کساني که در همان حال، بر گرد کاخ سبز معاويه در طواف بودند، زيرا شهيد که حاضر است، در همه صحنه‌های حق و باطل، در همه جهادهای ميان ظلم و عدل، شاهد است، حضور دارد، می‌خواهد با حضورش اين پيام را به همه انسانها بدهد که وقتي در صحنه
نيستي،وقتی از صحنه حق و باطل زمان خويش غايبی، هرکجا که خواهی باش!
وقتی در صحنه حق و باطل نيستی، وقتی که شاهد عصر خودت و شهيد حق و باطل جامعه‌ات نيستی، هرکجاکه ميخواهی باش، چه به ‌نماز ايستاده باشي، چه به شراب نشسته باشی هر دو یکی است.

#علی_شریعتی
#پیام_عاشورا

@basij_khu