بہ کَنعانَم مَبر اے بَخت ،
مَن یوسف نِمے خواهَم

ببَر آنجا کہ کوےِ اوست،
در زندان و چـاهَم کُن...!

دریای شور انگیز چشمانت چه زیباست
آنجا که باید دل به دریا زد همین جاست

در من طلوع آبی آن چشم روشن
یاد آور صبح خیال انگیز دریاست

گل کرده باغی از ستاره در نگاهت
آنک چراغانی که در چشم تو برپاست

بیهوده می کوشی که راز عاشقی را
از من بپوشانی که در چشم تو پیداست

ما هر دوان خاموش خاموشیم اما
چشمان ما را در خموشی گفتگوهاست

دیروزمان را با غروری پوچ کُشتیم
امروز هم زان سان ،ولی آینده ماراست

دور از نوازشهای دست مهربانت
دستان من در انزوای خویش تنهاست

بگذار دستت راز دستم را بداند
بی هیچ پروایی که دست عشق با ماست

دل اگر زار ننالد ز جدایی، چه کند

مشت خونی چه قَدَر صبر و تحمل دارد؟
#🖤📿

آن چه در مدتِ هِجرِ تو کشیدم هیهات

در یکی نامه محال است که تَحریر کنم...

🖋 #حافظ

دنیا و هرچه هست در آن مال دیگران
ما را بس است گوشه‌ی خلوت‌سرای خود...

🙏📿

" ای که از عاشق خود دیر خبر می‌پرسی
زود باشد که بپرسی و نیابی خبرش..."

‌‌‌‌

چون نیاید به نظر حسن لطیفی که تراست
خواب نادیده چه تعبیر توانم کردن؟

#صائب_تبریزی

که می‌گوید پری در دیدهٔ مردم نمی‌آید؟

که دایم در نظر باشد پریزادی که من دارم...

❤️ #صائب

بیشتر از همه مرغِ دلِ ما را کُشتی
جرمش این بود که در دامِ تو بی‌دانه نشست...⁦❤️⁩😓

مثل آنست که دریا شده ای من ماهی

غرق در جاذبه ی سیب وبهشتت شده ام

# اکرم_نورانی



🌻🌻

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما


#حافظ

کجا دارد ؟؟☹️🥀

از قیل و قال مدرسه حالی دلم گرفت

یک چند نیز خدمت معشوق و می کنم...

🖋 #حافظ

#تیغ تیزی گر به دست ات داد روزی روزگار

هرچه میخواهی ببر اما مبر#نان غریب
📿📿

گویند به هم مردم عالم گلهٔ خویش

پیش که روم من که ز عالم گله دارم؟

🥀📿😔 #صائب

سلام دوستان عزیز کانال شاه بیت به یگ ادمین فعال ضرورت دارد اگر دوست دارید به آیدی زیر مسج کنید ممنون
🌹🙏

@JamalShah40

محونگاه

ای آنکه مرا جام شرابت کردی
چون دیدن گل مست نگاهت کردی

عشق آمد ودل تشنه دیدار تو شد
درخواب وخیال محو نگاهت کردی

این تنهای و گوشه نشینی ما از غرور نیست ✋🏻
دانیستم که اینجا همه مطلب آشنایی میکنند🥀😔

همزبانی
نیست ؛ تا برگویمش
راز این اندوه وحشتبار خویش...



#فروغ_فرخزاد

من همانم که شبی عشق، به تاراجش برد
همچو حلّاج به خاکسترِ تشویش نشست
در سرش سوره ی تکویر مُجَسَم میشد
قبلِ هر زلزله ای در خودش آرام شکست