در الوهیت هیچ چیز با خواستن بدست نمی آید، تنها راه رسیدن تسلیم است
کافی است که اجازه بدهی تا در تو جریان یابد به همین دلیل تاکید میکنم همانند کودکان باشی.

دوباره مانند کودکان شو
تمدنت را فرهنگت را
ژستت را شخصیتت و رفتارت را
همه را فراموش کن ...
اینها همه صورت ظاهرند
بیندازش ! مانند کودکان شو.

#اشو

عزیزان من هم مثل همه انسانهایی که بیدار شدند و میشوند تمام زندگی و هست و نیستم را با همه مخارج و هزینه هایی که برایم در طول مسیر داشته در راه آگاهی از دل و جان ایثار و نثاره هستی کردم و میکنم.
هر چه را که حاضر باشی به هستی بدهی گنجش را دریافت میکنی که مادیات را هم دربردارد.
پول هم جزئی از خلقت است و بجای انکارش باید به آگاهی و شناختش رسید.
هیج چیزی در این دنیا رایگان نیست.
رایگان خواستنِ همه چیز از حقه های زیرکانه نفسِ حیلتگر است !

آنانی که با قانون جبران که نوعی قدردانی و سپاسگزاری از هستی است مغایرت دارند هرچه بیشتر در مضیقه خواهند ماند تا باورهایشان را تغییر دهند.
آنانی که قوانین هستی را شیوه زندگیشان کرده و میکنند به وفور هستی راه میابند .
قانون ازلی جبران یعنی هر چیزی بهایی دارد که باید پرداخته شود. طبیعتا نه فقط با پول ولی چون در رسانه های مجازی انتقال انرژی و آگاهی بطور دیگری جز پرداخت با پول، ممکن نیست، این انرژی رایج شده.
پول هم انرژیست که باید به شناختش رسید.
نرمین

مردم به دنبال معجزه هستند، اما در بيشتر اوقات،
تعريفي كه از معجزه دارند، درست نيست.
معجزه است.. اگر شهوت را ببيني و به عشق بينديشي..
بدي را ببيني ولي با خوبي پاسخ بدهي..
با كلامت، جنگ را خاموش كني و صلح را برقرار..
در جايي كه نتواني كمك كني، با نگاهت مهرباني را توسعه دهي..
ببخشي، در جايي كه مي تواني انتقام بگيري..
به جاي لعن و نفرين، دعاي خير كني..
رنج ديگران، رنج تو باشد..
در دم و بازدم هايت، خدا حضور داشته باشد..
به جاي اينكه همه مردم دنيا را تغيير دهي، خودت را تغيير بدهي..
با اينكه حسادت از درون ذره ذره تو را مي خورد، اما براي موفقيت ديگران دعا كني..
خانه ات محلي براي صلح و آرامش باشد..
معجزه است انسان بودن

معجزه

خدارو از ذهنت پاکش کن چون تو ذهن خدا تعریف شده که در بیان هیچوقت نمیگنجه😊
نرمین

سخاوتمندی، سعادتی ست که در فطرت پاک و خداگونگی همه انسانها نهادینه است فقط با عقل سلیم و سالم به شناختش خواهی رسید نه با عقلِ نفسانی ات.
چطور می‌توانیم تا آخره عمرمحدودمان  این فطرت الهی مان را مثل رودخانه جاریِ وفور هستی، زندگی کنیم نه فقط هر از چندی بلکه هرروز و تا آخرین روزی که در این بدنیم ؟
وقتی به این موضوع می اندیشم مثل دنیای ایده آل و ناممکنی بنظر میرسد ولی اگر امکانش هست چرا به شناختش نرسیم و شیوه زندگیمان نکنیم ؟
اگر سخاوتمندیِ فطریِ ما مثل نفس کشیدن، شیوه حیاتمان باشد چی ؟
آموزه های معنوی تهیا این شیوه را بما میاموزند و ما را از الگوهای ساختاره قدیمی ذهنمان رهایی می‌بخشند.
نرمین

وقتی شما در این لحظه حضور دارید، داستان پیوستگی گذشته و آینده را میشکنید. آنگاه آگاهی و دانایی حقیقی بوجود می آید، و همچنین عشق.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸
اکهارت_تله

هر لحظه همه چیز در حال تغییره و ما هم باید در اینجا و اکنون باهاش تغییر کنیم و دست از نقاب زدن‌ها و رل بازی کردنها برداریم تا دوباره انسانی طبیعی باشیم نه هنرپیشه های خیالی و از ذاتِ حقیقیِ خود ناآگاه و بیخبر !
نرمین

رهروانی که به شناختِ درونیِ انرژی پول نمیرسند به وفور هستی راه نمیابند و در محدودیت‌های باورهایشان میمانند.
نرمین

سالهای سال هم که فقط به کتابها و خواندنِ متونِ معنوی بدون تعمق و تامل روی مطالب تکیه کنی، هنره مقدسِ مراقبت از روحت را نمیاموزی شاید تغییری سطحی داشته باشی ولی به عمق وجودت فقط با مراقبه در سکوت راه داری.
نرمین

🕊

تاریکی تلاش می کند که شما این حقایق را ندانید!

#نیکولا_تسلا

با آرزوی رهایی و بیداری برای همه مردم جهان

شعور الهی و فطری هر انسانی از کودکی در لوحی خام (تهی یا خالی) بدنیا میاید تا پخته شده و مثل الماس صیقل یابد و از کودکی در رشدی که رو به بزرگسالی دارد، با ساختاره باورهایش، شخصیتی خیالی پر از نقابها و رلهای منحصر بفرد، دنیایی خیالی برای خودش خلق می‌کند که نیمه تاریک وجودش میشود و با رویاگره درونش (نفس) شکل و فرم می‌دهد و زندگی می‌کند.
اگر بیداری که با شک و تردید در ذهن آغاز می‌شود، رخ ندهد، راه بازگشت به شعور آگاهش را از دست می‌دهد و می‌میرد و در جسمهای دیگری پی در پی زاده می‌شود تا بالاخره بیداری رخ دهد و راه درون را پیش گیرد.
وقتی به روشنایی می‌رسد که از تاريکی های درونِ خودش عبور کند. مراقبه در سکوت تنها راهیست که نیمه تاریکِ وجود را روشن میکند.
نیمه تاریک واقعی نیست از دوگانگی که "خود" که همان شخصیت است خلق میشود و با پذیرش و آگاهی روشن می‌شود نه با انکار !!!
حضور همیشه در اینجا و اکنون و در این لحظه در جسم فیزیکی حاضر ولی در تاریکی های وجود پنهان است ولی نفس سرکش و سرگردان در دنیای بیرون از خودش و در همه جا بجز این لحظه و در این جسم دنبالِ خودش می‌گردد.
دنیای درون دنیای بیرون را فرافکنی می‌کند نه برعکس !
نرمین

زندگی رازیست کنترل ناپذیر اگر کنترل را برنداری کنترل میشوی.
در لحظه هشیار بمان تا به مکانیزم‌های کنترلِ ذهنت آگاه شوی.
رهایی واقعی در کنترل نکردنِ زندگیست. فرمانِ کنترل را به شعوری که والاتر از توست بسپار که انرژی حیات را آزاد و مثل رودخانه در وجودت به جریان بیاندازد !
نرمین

افکارت را مشاهده کن تا در آنها غوطه ور نمانی. هر لحظه، اینجا، اکنون و در این جسم هشیار و در حضور باش نه جای دیگری !
نرمین

آگاهی زمانی با آگاهی یکی میشود که "خود" با منطقِ استدلالی اش کنار بکشد. آگاهی هیچوقت اثبات و استدلال پذیر نمی‌باشد. تو نمی‌توانی با مقياس ها و معیارهای فهم محدودت آگاهی را بسنجی !
فهم تو محدود و آگاهی نامحدود است.
نرمین

وقتی چیزی را بدونِ نام بردن و اتیکت های ذهنی چسباندن به آنها ، هشیارانه لمس کنی، انرژی ناب و زنده بودن را در همه چیز لمس کردی که همان "هستی" در وجود همه خلقت آنهاست.
نرمین

هم خویش را بیگانه کن
هم  خانه  را  ویرانه کن

آگاهی در فضای درونت در ورای همه باورهای بازنگری نشده توست.
افکار همان کلماتی هستند که از آنها برای خودت خانه های باور ساختی و در خلقیاتِ خودت زندگی اش میکنی ولی فهمِ آگاه تو در کلمات و گفت و شنودها و نقل و قولها و نوشتارها نیست در ورای آنهاست.
خانه ایی بی در و دیوار شو تا منی در خانه ات نباشد که چیزی نتواند به آن اصابت کند بلکه از آن عبور کند.
خالی و تهی باش. 
نرمین

امنیتِ واقعی در ناشناخته های وجودت در وارد شدن به حیطه عدمِ یقین امکانپذیر میشود نه در دانسته ها و شناخته های ذهنی ات.
نرمین