میگن:
حسین(ع) حدود 1400 سال قبل شهید شده و دیگر اینهمه تکرار عزاداری برای او جایز نیست. چرا این غمها را جاودانه می کنید؟!

پاسخ:
غم حسین(ع) یک غم محدود به زمان و مکان نیست. عظمت ماجرای مظلومیت فرزند پیامبر خاتم(ص) و ماجرای حرکت او از آغاز تا پایان، یک نماد کامل و یک تابلوی تمام نما از "صف بندی تمام حق در مقابل تمام باطل" و صف بندی تمام انسانیت در مقابل تمام وحشیگری و قساوت و خباثت" است.

سالگرد گرفتن برای امام حسین(ع) از آن جهت است که این مظلومیت تاریخی و این پیامهای فراتر از تاریخ فراموش نشود.
همانطور که در همه نمازها تکرار می کنیم که "السلام علینا و علی عباد الله الصالحین" تا فراموش نکنیم که ما به "صف انبیا و پاکان" تعلق داریم، زنده نگاه داشتن نام حسین(ع) و درود فرستادن همیشگی بر او نیز ضرورس است.
خداوند در قرآن بر شماری از پیامبران خود سلام فرستاده و ما قرآن را همیشه و مکررا می خوانیم زیرا اینها حقایقی است که باید تکرار شود تا در جان بنشیند و فراموش نشود. اگر همواره بر انبیا و پاکان سلام نفرستیم و از دشمنانشان برائت نجوییم چه بسا به تدریج، خودمان هم به فرعون و سامری تبدیل شویم.
«اعلام موضع به نفع اهل حق و بر ضد اهل باطل» اگر صادقانه تکرار شود، روح و جان انسان را در مقابل انحرافات بزرگ بیمه می کند.

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

گریه امام صادق علیه السلام در عاشورا


شیخ طوسی(ره) از یکی از اصحاب امام صادق(ع) نقل کرده است که :
در روز عاشورا نزد امام صادق(ع) رفتم. دیدم اشکهای آن حضرت همانند دانه های مروارید از چشمانش سرازیر است.
عرض کردم: چرا می گریید؟
فرمود: آیا بی اطلاع هستی؟! مگر نمی دانی که حسین(ع) در چنین روزی مصیبت دیده است؟!
عرض کردم: درباره روزه گرفتن در این روز نظرتان چیست؟
فرمود: " (اگر خواستی روزه بگیری) بگیر ولی نیّتِ روزه نکن! و (اگر خواستی روزه نگیری) نگیر ولی نه از روی شادی! اینطور نباشد که عاشورا را کاملا روزه دار باشی. بایسته است ساعتی بعد از عصر با نوشیدنِ آب افطار کنی زیرا در چنین ساعتی بود که تاخت و تاز بر خاندان رسول الله(ص) تمام شد و کارزار پایان گرفت ... اگر پیامبر(ص) در زمان عاشورا زنده بود بی تردید پذیرایِ تسلیت گویان می شد."
سپس امام(ع) آنقدر گریستند که محاسنشان از اشک خیس شد.

منبع:
📚 شیخ طوسی، مصباح المتهجد(چاپ بیروت - سال 1411ق) ، ج2، ص782

توضیح:
خلفای بنی امیه ، آخوندهای دربار خود را واداشته بودند که مردم را به « روزه گرفتن در روز عاشورا به شکرانه ی پیروزی خلیفه اموی بر حسین(ع) » تشویق کنند و آن را دارای ثواب عظیم معرفی نمایند.
طبعا سیره اهل بیت(ع) و شیعیانشان بر خلاف سیره بنی امیه است و روز عاشورا را روز عزا می دانند.

عضویت در کانالهای ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

آیا گریه بر حسین(ع) موجب بخشش گناهان است؟

توضیح مهم درباره یک حدیث

با سند معتبر از امام صادق (ع) نقل شده که فرمودند:

«مَنْ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ وَ لَوْ مِثْلَ جَنَاحِ الذُّبَابِ غَفَرَ اللَّهُ ذُنُوبَهُ وَ لَوْ كَانَتْ مِثْلَ زَبَدِ الْبَحْر»

ترجمه:
« هر کس که نزد او از (مظلومیتِ) ما یاد شود و اشک از چشمانش جاری شود - حتی اگر به اندازه بال مگسی باشد - خداوند گناهانش را می آمرزد حتی اگر به اندازه کف آب دریا باشد»

منبع:
📚 احمد بن ابی عبدالله برقی، المحاسن، ج1، ص63، حدیث شماره 110

توضیح:
ظاهراً این حدیث از گریه ای سخن می گوید که همانند «گریه ی صادقانه ی انسانِ توبه کار» است و فرد را به جبران گذشته و ادای حق الناس و حق الله وادار می کند.
در واقع اشک بر امام حسین (ع) حتی اگر اندک باشد اگر ناشی از معرفت و آگاهی و نشانه اوج گرفتن روح انسان و هماهنگ شدن نیات و رفتارهای او با مکتب اهل بیت(ع) باشد براستی موجب بخشایش گناهان است. چنین گریه ای چون «کیفیت عالی» دارد «کمیّت» آن مهم نیست پس حتی اگر به اندازه بال مگس باشد مقبول درگاه خدا خواهد بود زیرا ثمره اش توبه، درستکاری و تقواست که «انما یتقبّل اللهُ مِن المتقین».

اما گریه ای که صرفا ناشی از «احساسات لحظه ایِ یک انسانِ دل نازک» باشد و اثر مثبتی بر جهت گیری، عملکرد و اراده انسان نگذارد و فرد، همچنان در خلاف جهت اهل بیت(ع) حرکت کند، موجب نجات نیست. چنین گریه ای از یک نظر شبیه گریه ی امثال «عمر سعد» است که خود از قاتلان سیدالشهدا (ع) بود ولی نقل شده که در هنگام تاراج خیمه های اهل حرم به گریه افتاد.
بنابراین روایاتی که از بخشایش گناهان در اثر گریه بر سیدالشهدا (ع) سخن می گویند شامل گریه کسانی که در عمل و عقیده فرقی بین حق و باطل نگذاشته، از خیانت و ستمهای خود پشیمان نباشند، نیست.

در این مورد بنگرید به:
مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج17، ص173 و ج27، ص491.

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

پرسش:
اخیرا در فضای مجازی گفته می شود اگر کلمه «اِن شاء الله» را به صورت سرهم بنویسیم معنای کفرآمیز دارد مثلا اگر به صورت «ایشاالله» بنویسیم یعنی «خدا را به خاک سپردیم» و اگر به صورت «انشاءالله» بنویسیم یعنی «ما خدا را ایجاد کرده ایم».
آیا این مطلب صحت دارد؟

پاسخ:
نگارش استاندارد «ان شا الله» در زبان عربی به صورت «إن شاء الله» است ولی در فارسی به صورتهای زیر هم نوشته می شود که همگی بی اشکال هستند و هیچیک از آنها معنای کفرآمیز نمی دهد:
ان شا الله
ان شاء الله
انشاء الله

همچنین در محاوره عامیانه فارسی گاهی به صورت «ایشاالله» تلفظ می شود که آن هم اشکال معنایی و شرعی ندارد.

در واقع هیچکدام از نگارش‌ها و تلفظ‌های بالا حاوی معنای غلط یا کفرآمیزی نیستند زیرا «معنای واژه همان چیزی است که گوینده و شنوندگان درباره آن توافق و تفاهم دارند». کلمه «ان شاء الله» را به هریک از شکل‌های بالا بنویسیم یا بخوانیم هم گویندگان و هم شنوندگان می دانند که منظور از آن، «اگر خدا بخواهد» است و نه چیز دیگری.

نکته تکمیلی:
درباره «إنشاءالله» اگر کسی بگوید «إنشاء» به معنای «ایجاد کردن» است باز هم پاسخ اینست که:
اولا گوینده و شنونده چنین برداشتی نمی کند.
ثانیا اگر «اِنشاء» در اینجا به معنای «ایجاد» گرفته شود باز هم لزوما ترجمه اش این نیست که «ما خدا را ایجاد کرده ایم» یا «خدا به وسیله شخص دیگری ایجاد شده است» بلکه می تواند اشاره به این باشد که «خداوند، همه چیز را ایجاد کرده است» یعنی «همه چیز، إنشاءالله(آفریده ی خدا) هستند». در واقع لزومی ندارد وانمود شود مصدر «إنشاء» که به «الله» اضافه شده و ترکیب اضافی(مضاف و مضاف الیه) ساخته، لزوما از سنخ اضافه ی مصدر به مفعول است بلکه می تواند اضافه مصدر به فاعلش باشد.

در هرحال بهتر است که «ان شا الله» را جدا بنویسیم ولی لزمی ندارد دچار وسواس شویم و سایر شیوه های نگارشی و محاوره ای را به کفر ارتباط بدهیم یا نامشروع بدانیم. جالب اینست که حتی برخی از مراجع بزرگ معاصر نیز -احتمالا برای سرعت در نوشتن- عبارت «إنشاالله» را سرهم مینویسند که قطعا اگر معنای کفرآمیزی داشت اینگونه نمی نوشتند.

#ان_شاء_الله #آیین_نگارش #تکفیر

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhvoice
https://eitaa.com/pasokhtext
https://eitaa.com/shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

پرسش :
آیا نامه نوشتن به فرشته ها و حاجت خواستن از آنها در اسلام توصیه شده است؟ آیا اسم های عجیب و مبهمی که برای برخی از فرشتگان بیان می شود در قرآن آمده است؟

پاسخ :
فرشته ها قطعا وجود دارند و باید به وجود آنها ایمان داشته باشیم اما توسل به آنها در اسلام توصیه نشده و مطالبی که اخیرا برای ترویج «توسل به فرشتگان» در فضای مجازی منتشر می شود مبنای اسلامی و قرآنی ندارد و چه بسا به تدریج به «شرک» و «پرستش فرشتگان» و در نهایت به «شیطان پرستی» و «انحرافات عقیدتی و رفتاری بزرگ» بینجامد.
فرشتگان، مأموران خدا برای اداره جهان هستند و صرفا از خدا دستور می گیرند. هریک از آنها مأموریت مشخص خود را دارد و دقیقا مطابق دستورات خداوند کار می کند. آنان اختیار و استقلالی از خود ندارند و دلیلی نداریم که مأموریت آنان گوش دادن به درخواستهای انسان ها باشد بنابراین توسل یا التماس به فرشته ها برای برآورده شدن حاجت، یک شیوه غیراسلامی است.
برای برآورده شدن حاجات باید از خدا بخواهیم تا او به فرشته هایش و به همه کائنات دستور بدهد تا در جهت موفقیت ما تغییراتی ایجاد کنند.
ضمنا طبق آیه 7 سوره غافر (مومن) ، هرکس براستی مومن باشد فرشتگان به صورت خودکار برای بخشودگی او دعا می کنند (هرچند آن فرد هیچگاه به هیچ فرشته ای متوسل نشده باشد) بنابراین نیازی به توسل به آنها نیست.

در قرآن به صورت کلی به وجود فرشته ها اشاره شده ولی تنها از جبرئیل و میکائیل نام برده شده است. همچنین برخی از مفسران معتقدند « الروح » که در سوره قدر ذکر شده بزرگترین فرشته الهی است. برخی نیز « روح القدس » و « الروح الامین » را نامهای دیگر « جبرئیل » می دانند. اما اسمهای عجیب و غریبی که در برخی از کتابها برای فرشته ها ذکر می شود سند معتبری ندارد مگر اینکه اثبات شود در حدیثی با سند صحیح در یک کتاب معتبر و شناخته شده آمده است.
کتابهایی که اخیرا مردم را به سمت « پرستش فرشتگان » به عنوان راهی برای « تقرب به خدا » یا « دستیابی به موفقیت » سوق می دهند مخلوطی از سلایق و تصورات و تخیلات شخصی و باورهای غیراسلامی هستند. اعتماد به این مطالب، ممکن است افراد را دچار اختلالات فکری، انحرافات رفتاری و حتی بیماری های روانی کند.

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhvoice
https://eitaa.com/pasokhtext
https://eitaa.com/shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

آیا کوروش همان داراب است؟

#کوروش #کورش #تاریخ_ایران
@hoviyat
@GgaroGhati
@pasokhtext

چرا عرب‌ها، ایرانیان را موالی می‌نامیدند؟ آیا #موالی واژه‌ای توهین آمیز است؟

پاسخ را در عکس بخوانید 🙏🏻🌺

#عرب #موالي #باستانگرایی
@hoviyat
@GgaroGhati
@pasokhtext

#پرفسور_اکبری درباره تاثیر #دعا و #نماز بر ژن ها و بیماری #سرطان می گوید

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

پرسش:
وقتی حضرت آدم (ع) گندم خورده و مرتکب گناه شده اند چرا ما که نوادگان او هستیم باید تاوان بدهیم و گرفتار این زندگی دنیایی شویم؟
اساسا هدف از بیان داستان آدم (ع) در قرآن چیست؟

پاسخ:
1 - دلیل قاطعی نداریم که بگوییم درخت ممنوعه ای که آدم (ع) از میوه آن خورد گندم یا سیب یا انگور یا ... بوده است. آنچه قطعیست اینست که درختی بوده که خدا فرمود: از این نخورید! جنس میوه در آیات قرآن یا احادیث معتبر نیامده زیرا اهمیت نداشته و یک بحث حاشیه ای بوده است. آنچه مهم است اینست که انسان باید بفهمد هرچه که خدا از آن نهی کرده، ممنوع است و ناپرهیزی از حرام ها، در نهایت به محرومیت و سختی منجر خواهد شد.
2 - حضور ما در زمین در واقع به خاطر مجازات اشتباه آدم (ع) نیست گرچه در نظر اول، اینگونه به نظر می آید. آدم (ع) از همان آغاز برای زندگی زمین آفریده شده بود و حضورش در بهشت، موقتی و برای آشنایی بود. خدا از همان آغاز به فرشتگان فرموده بود که می خواهم جانشینی در زمین قرار دهم(اِنّی جاعِلٌ في الارضِ خلیفةً).
3 - حضور همه ما در زمین با هدف گذراندنِ آزمایش های الهی و تکامل و شکوفا شدنِ استعدادهای بشر است و اگر آدم (ع) و همسرش آن میوه را نمی خوردند باز هم خداوند به بهانه دیگری آنان یا افراد دیگری را به زمین می فرستاد و نسل بشر در زمین گسترده می شد زیرا خدا می خواست موجودی در زمین خلق کند که ترکیبی از عقل و معنویت فرشتگان و غرایز و شهواتِ حیوانات باشد و گرایش های معنوی و مادی در درونِ او با هم در تعامل و تقابل باشند.
4 - حضور آدم (ع) در بهشت، یک دوره موقتِ آموزشی بود تا هم با نعمتهای خدا آشنا شود و هم تجربه تلخِ اطاعت از شیطان و محرومیت از نعمتهای بهشتی را کسب کند و سپس در زمین برای بازگشت به بهشت بکوشد. تفاوت آدم (ع) با فرزندان و نوادگانش اینست که خلقتِ او بدون والدین بوده پس برای تربیت شدن- علاوه بر وحی الهی - به تجربه عملیِ گناه نیاز داشت. او نیاز داشت تا اشتباه کند، سرش به سنگ بخورد، از خباثتِ ابلیس باخبر شود و تجربه تلخ گناه، درس عبرتی برای فرزندان و نوادگانش باشد.
5 - اگر ما هم به جای آدم (ع) بودیم فریب می خوردیم چون ترکیب وجودی ما با تفاوت ذاتی و جوهری با ترکیب وجود آدم (ع) ندارد. اینکه داستان آدم (ع) برای ما بیان می شود برای اینست که همه ما شبیه آدم(ع) هستیم و تجربیاتی شبیه آدم داریم یعنی در معرض وسوسه ابلیس هستیم و ساده لوحانه توصیه شیطان را باور می کنیم و دچار محرومیت و رنج می شویم. بنابراین ماجرای آدم (ع) نمادی از سرگذشت همه افراد بشر است. همه ما ترکیبی از عناصر مادی(خاک) و اَبعاد معنوی(روح الهی) هستیم؛ گاهی تحت تأثیر شهوت و غریزه و تمایلات حیوانی، شتابزدگی، جهل و ساده لوحی، فریبِ شیاطین را می خوریم و گاهی با پیروی از فطرت پاک توحیدی به نیازها و گرایش های معنوي خود توجه می کنیم و برای تکامل خود به توصه های وحیانی عمل می کنیم و رشد می یابیم.
6 - حضور ما در این دنیای مادی، لزوما مجازات نیست بلکه فرصتی طلایی برای تکامل است. این زندگی گرچه ترکیبی از تلخی ها و شیرینی هاست اما اگر همانند آدم (ع) اشتباهات خود را جبران و در راه خدا استقامت و صبر کنیم مجددا به بهشت می رسیم با این تفاوت که این بار، هیچ آزمایشی در بهشت وجود ندارد و کسی از آن اخراج نخواهد شد.

#میوه_ممنوعه #آدم (ع) #عصمت

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

آفرین به این #آخوند شجاع که بر ضد #خرافه، #غلو و کفرگویی #افشاگری کرد

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

ابلیس چگونه وارد بهشت شد؟

پرسش: با توجه به اینکه وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون کرد و او را رجیم و رانده شده نامید پس چگونه دوباره وارد بهشت شد و آدم و حوا را فریب داد تا از میوه درخت ممنوعه بخورند؟

پاسخ:
1 – در هیچیک از آیاتی که از «رانده شدن» و «رجيم بودنِ شیطان» سخن می گویند نیامده که «از بهشت رانده شد» یا «ممنوع الورود به بهشت گردید» بلکه «رجیم بودن» معنای دیگری دارد زیرا قرآن، خودداری ابلیس از سجود در مقابل آدم را در «مرحله قبل از سکونت آدم در بهشت» بیان فرموده است. در این مورد بنگرید به سوره بقره؛ آیات 34 و 35 و سوره اعراف آیات 18 و 19

2 – شيطان قبلا در صف فرشتگان به عبادت مشغول بود و در آن محل والا و آسمانی از رحمت و لطف خاص خدا که شامل حال فرشته های عابد می شد بهره می برد اما هنگامی که نافرمانی کرد از آن مقام والا رانده و از رحمت خدا دور شد و «رجیم» گردید. پیام این ماجرا اینست که محفل پاکان و فرشتگان، جای متکبران، خودستایان و خودخواهان نیست و چنین افرادی از جایگاه قُرب و رضایت و رحمت الهی نزول و سقوط می‌کنند. در این مورد به آیات زیر توجه کنید:
«قَالَ فَاهبِط مِنهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فيهَا فَاخرُج إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرينَ»( سوره اعراف: آیه 13)
ترجمه: {خداوند به ابلیس} گفت: «از آن (مقام و مرتبه‌ در آسمان در محفل فرشتگان) فرود آی! تو حقّ نداری در آن (عبادتگاه آسمانی) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و حقیر هستی!
«قَالَ اخرُج مِنهَا مَذءُومًا مَّدحُورًا»(سوره اعراف: آیه 18)
ترجمه: فرمود: با ننگ و عار و خواری، از آن (مقام و محفل والا) بیرون شو!
«قَالَ فَاخرُج مِنهَا فَإِنَّكَ رَجيمٌ» (سوره حِجر : آیه 34 و سوره ص : آیه 77)
ترجمه: {خداوند} فرمود: «از صفوف آنها [= فرشتگان‌] بیرون رو، که (از درگاه ما) رانده ‌شده ‌ای!
نکته مهم در آیات بالا اینست که ضمیر «ـها» در «مِنها» به «الملائکه» یا «صفوف الملائكه» یا «مرتبة الملائکه» یا «منزلة الملائكة» برمی گردد بنابراین اگر داستان آدم و ابلیس را در قرآن مطالعه کنیم تعارض و ناسازگاری در آن وجود ندارد اما اگر بخواهیم به داستانهای عامیانه و شفاهی یا به روایات اسرائیلیات که ریشه در کتب تحریف شده یهود دارند تکیه کنیم دچار تناقض خواهیم شد.
بر فرض اگر کسی اصرار بورزد که «شیطان از بهشت اخراج شده بود» در پاسخ می‌توان گفت: وسوسه شیطان ممکن است گاهی از راه دور نیز اثرگذار باشد.

#قرآن #داستان #شیطان

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

پاسخ به یکی از مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش اول


پرسش:
اخیرا ویدیویی از یک خانم غیرمسلمان بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن مطالب زیر را به زبان انگلیسی بیان کرده و توقع اینست که درباره اش نظر بدهید:
"محمد 12 سال در مکه به ترویج «وحی فرضی خود» پرداخت و «رفیق و مرید» جمع کرد ولی موفق نشد و فقط توانست فامیل و دوستان نزدیکش را به خودش جذب کند. بنابراین گفت اگر به مدینه که محل سکونت یهودیها و یک شهر تجاری است بروم دینم را قبول خواهند کرد. او کتاب «عهد عتیق»(تورات و ملحقات آن) را دستکاری کرد تا دینش شبیه یهودیت شود و یهودی‌ها آن را بپذیرند. مثلا یهودیان گوشت خوک نمیخورند و مسلمانها نیز چنین هستند. یهودیها روزی چند بار نماز میخوانند و مسلمانها نیز اینگونه اند. یهودیها و مسلمانها هر دو روزهای مشخصی برای روزه گرفتن دارند."

پاسخ:
مطلب بالا آمیخته ای از راست و دروغ و مغالطه است زیرا :

1 - دوره ای که محمد (ص) در مکه به تبلیغ اسلام مشغول بودند 13 بود نه 12 سال.

2 - وحی قرآن به محمد (ص) یک «وحی فرضی» یا «دروغین» نبود زیرا تعالیم او در راستای تعالیم سایر پیامبران و مطابق با عقل و فطرت است و مردمانی که با او دیدار داشتند صداقت را در رفتار او به روشنی می دیدند. او برای خود کاخی نساخت، ثروتی نیندوخت و پیامش حمایت از طبقات محروم و فقرا و زنان و برده ها بود و به همین خاطر مورد خشمِ نزولخوارها و اشرافِ بیرحم عربستان قرار گرفت. به همان دلایلی که نوح (ع)، ابراهیم(ع)، موسی(ع) و عیسی (ع) را پیامبر می دانیم و وحی خدا به آنان را قبول می کنیم وحی بر محمد (ص) نیز با دلایل مشابهی اثبات می شود که در این باره کتاب های زیادی نوشته شده است.

3 - اینکه گفته شود محمد (ص) در مکه می خواست رفیق و مرید جمع کند صحت ندارد. ایشان دنبال رها کردن مردم از خرافات و بت پرستی و قتل نوزادهای دختر و ظلم به زنها و برده ها و بی عفتی و ناپاکی و ... بود. محمد (ص) نمی گفت مریدِ من باشید یا دستم را ببوسید بلکه میگفت پاک و درستکار باشید و از ظلم و تبهکاری دوری کنید. در قرآن بیش از 800 بار به تفکر ، حکمت و دانایی، علم و نگریستنِ همراه با دقت به کائنات، روابط اجتماعی، تاریخ و انسان و ... توصیه شده است.

4 - اینکه گفته شود محمد (ص) چون در مکه نتوانست مرید جمع کند به مدینه رفت صحت ندارد زیرا محمد (ص) در مکه توانسته بود حدود 300 نفر از مردم را به دین خود در بیاورد و این جمعیت در شهر کم جمعیتی مثل مکه، قابل توجه بود. هجرت پیامبر (ص) به مدینه به دستور خداوند بود و دلایل متعددی داشت از جمله اینکه یاران پیامبر (ص) در مکه تحت آزار و شکنجه بودند و نیز جمعیت قابل توجهی از مردم مدینه از پیامبر (ص) دعوت کرده بودند که به میان آنها برود و اختلافات سیاسی و دینی آنها را حل کند.

5 - اینکه گفته شود مدینه یک شهر تجاری و متعلق به یهود بود صحت ندارد زیرا هر کسی تاریخ مدینه را مطالعه کرده باشد می داند که اقتصاد این شهر بر پایه کشاورزی بوده است. اما شهر مکه یک شهر تجاری و زیارتگاه دینی بود. ضمنا شهر مدینه متعلق به یهود نبود بلکه در بین انبوه قبایل شهر مکه فقط سه یا چهار قبیله از یهود در مناطق بیرون از این شهر - نه در داخل شهر- سکونت داشتند. یک عده از تبلیغاتچی های مرتبط با صهیونیسم عادت دارند همه چیز و همه دستاوردهای بشری را متعلق به یهودیان معرفی کنند همانگونه که درباره مظلومیت این گروه، اغراق می کنند و از ظلمهای آنان چیزی نمی گویند.

6 - اینکه شباهتهایی بین اسلام و یهودیت وجود دارد دلیل بر این نیست که اسلام از این دین تقلید و رونویسی کرده بلکه این شباهت بخشی از شباهت بین همه ادیان آسمانی است که از سوی یک خدا نازل شده اند. خداوند نماز و روزه را در همه دین ها قرار داده است ولی مثلا در دین مسیحیت، عده ای ازِ کشیش ها واجب بودنِ نماز را حذف کردند تا کارشان آسانتر شود!! ولی چیزهای دیگری افزودند که بوی خرافات می دهد. اینکه خوردن گوشت خوک در دین یهودیت نیز حرام است به خاطر اینست که خدای اسلام و یهودیت و همه ادیان آسمانی، یکی است و همان خدا همه ناپاکی ها را حرام کرده است. البته شباهت بی ادیان منحصر به این چند مورد نیست بلکه شامل امور دیگری مثل حرام بودنِ شِرک، قتل، دروغ، دزدی، روابط جنسی نامشروع(زنا و همجنسبازی)، خیانت در امانت، ربا و ... نیز می شود.



منبع:http://pasokhha57.blogfa.com/post/2

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9

پاسخ به یکی از مخالفان اسلام و پیامبر (ص) – بخش دوم

پرسش:
اخیرا ویدیویی از یک سخنران غیرمسلمان بر ضد تاریخ 1400 ساله اسلام منتشر شده که در آن مطالب زیر را بیان کرده و توقع اینست که درباره صحت آن نظر بدهید:
« محمد برای جذب یهودیها در اوایل کتاب قرآن از اهل کتاب به خوبی یاد می کند ولی وقتی یهودیها قرآن را نپذیرفتند به دشمنی و کشتار تبعید یهودیها دست زد. در واقع اسلام در 12 سال اول فقط یک جنبش معنوی بود ولی بعدا به یک نهضت سیاسی بعد از هجرت به مدینه تبدیل شد. محمد (ص) به یک جنگجوی نظامی تبدیل شد و به یهودیان اعلام جنگ کرد و به زور ، آنها را بیرون انداخت. »

پاسخ:
این مطلب صحت ندارد زیرا:

1 – انتقادهای قرآن از یهودیان هم در سوره های نخستین و هم در سوره های بعدی وجود دارد و همیشه همراه با انصاف است(1). خداوند در قرآن از برخی از یهودیان و مسیحیان و ... که دچار گناهان بزرگ همچون شِرک، تحریف دین و دشمنی با پیامبران، رباخواری و ظلم هستند انتقاد می‌کند(2) و از گروهی از پیروان این ادیان را که درستکار و منصف هستند تمجید می‌کند. حتی در سوره هایی که در مدینه و پس از تقابل بین مسلمانان و اقلیت یهودیانِ حومه این شهر پیش آمد قرآن درباره آنان منصفانه سخن می گوید و همه را به یک چوب نمی رانَد(3).

2 - دوره نخست تبلیغ پیامبر (ص) در مکه 13 سال بوده نه 12 سال. ضمنا اسلام از آغاز هم یک جنبش صرفا معنوی نبود بلکه یک مجموعه جامع برای اصلاح فرد، خانواده و روندهای حاکم بر جامعه بود. از محتوای سوره هایی که در سالهای نخست در مکه نازل شده اند فهمیده می شود که فقط به «معنویت فرد» توجه نداشته بلکه با نابسامانی‌های اجتماعی همچون تسلط یک گروه فاسد، رباخوار، خرافه پرست، و ظالم بر جامعه در تقابل بود(4) و دقیقا به همین خاطر بود که سران قبایل و اشرافِ مکه از همان سالهای نخست به ستیز با اسلام پرداختند و برده های مسلمانی همچون یاسر و سمیه را زیر شکنجه کشتند و بارها به جان پیامبر (ص) سوءقصد کردند. اگر اسلام در 13 سال نخست فقط بر معنویت تمرکز می کرد مخالفان اسلام با آن خشونت با پیامبر و اصحابش رویارویی نمی کردند. قرآن حتی در سوره های مکی به دو جریان متکبران و مستضعفان(اقشار تحت شکنجه) اشاره کرده(5)، مکررا از ماجرای قیام موسی (ع) در مقابل طغیانگری و ظلم فرعون یاد می کند(6)

3 – اینکه گفته می شود پیامبر اسلام به اقلیت یهودی مدینه ظلم کرده، حاکی از بی انصافی یا بی اطلاعی گوینده است. واقعیت اینست که پیامبر (ص) در اوایل اقامت در مدینه پیمان نامه ای بین قبایل مسلمان و غیرمسلمان مدینه و حومه این شهر نوشت که حقوق یکدیگر را رعایت کنند و اگر بت پرستان مکه بخواهند به مدینه حمله کنند هیچ قبیله ای حق ندارد با مهاجمان همدست شود. یهودیانِ حومه مدینه در این پیمان شرکت کردند و از حقوق شهروندی برخوردار شدند اما هر بار که بت پرستها به شهر حمله می کردند یکی از قبایل یهود پیمان می شکست و با دشمنان همدستی می کرد. پیامبر (ص) با اینکه می توانست بر ضد این قبایل اعلام جنگ کند، در بار اول و دوم به اخراج قبیله ی پیمان شکن(همانند بنی نضیر و ...) از منطقه اکتفا فرمود. سپس در سال پنجم هجرت وقتی سپاه سهمگین مشرکان در پشت خندق برای حمله به مدینه صف آرایی کرده بود، عده ای از یهودیان جنگجوی قبیله بنی قریظه برای چندمین بار پیمان شکستند و این بار از پشت به قلعه ای که محل پناه گرفتن زنان و کودکان مسلمانان بود سوءقصد کردند(7) که چنین کاری در شرایط دشوار جنگی یک خیانت بلکه جنایت به شمار می آمد. پیامبر (ص) برای اینکه به عهدشکنی های مکرر و خطرناک قبایل یهود پایان دهد دستور محاصره منطقه آنان را داد و مذاکراتی بین طرفین انجام شد. در نهایت هر دو طرف توافق کردند که داوری بر عهده فردی به نام سعد بن معاذ که مسلمان بود ولی روابط صمیمانه ای با یهودیان داشت و مورد اعتماد طرفین بود گذاشته شود. او حکم کرد که حدود 40 تن از مردان جنگی بنی قریظه که دست به سلاح برده، از پشت جبهه اقدام به حمله ناموفق به مسلمانان کرده بودند کشته شوند که همین عملی شد(8). بعدها برخی از روایان احتمالا تحت تاثیر دربار اموی و در شرایط فتوحات، ادعا کردند تعداد کشته ها بین 400 تا 900 نفر بوده است!! انگیزه آنان از این اغراق درباره آمار می تواند جنبه شرعی و مشروعیت دادن به کشتارهای خلفای بنی امیه در فتوحات(جنگهای کشورگشایانه) یا انگیزه های دیگر باشد اما امروزه یهودیان برای مظلوم نمایی به همین روایت مبالغه آمیز استناد می کنند. درباره ماجرای بنی قریظه به لینک زیر رجوع شود:

http://arabi-maleki.blogfa.com/post/530

برای ارجاعات به لینک زیر رجوع فرمایید:
http://pasokhha57.blogfa.com/post/3

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

🔸نهج البلاغه منبعی فرهنگی نه فقهی🔸

✍️نفیسه مرادی
t.me/female_Interpretation

🔹نهج البلاغه مجموعه ای از خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های منسوب به امام علی علیه السلام می‌باشد که توسط سید رضی جمع آوری شده است. با این که مجموعه ای از روایات است، اما هرگز در زمره منابع روایی شیعه جهت استخراج احکام فقهی قرار نگرفته است.
هم به این دلیل که تمام محتوا مرسل است، یعنی بدون ذکر نام راویان نگاشته شده، هم به این علت که مقدار کمی از مسائل فقهی در آن بیان شده است. به قول آیت الله مکارم شیرازی «تنها بخش کوچکى از نهج البلاغه است که از احکام فرعیّه تعبّدیّه سخن مى گوید».

🔹هر چند نهج البلاغه در امور فقهی و احکام شرعی کاربرد ندارد، اما کتابی فرهنگ ساز است و محتوای آن می‌تواند بر فرهنگ جامعه اثرگذار باشد، به طوری‌ که نقش آفرینی فرهنگی نهج البلاغه بعد از انقلاب اسلامی پر رنگ‌تر نیز شده است. از این رو بزرگانی چون آیت الله مکارم‌شیرازی بر «قرار گرفتن نهج البلاغه در متن زندگی» تاکید دارند و چون پای مسائل فقهی در میان نیست، بررسی سندی را منتفی دانسته و بیان می‌کنند:

«همان گونه که نوشته هاى فلاسفه بزرگ و علماى علوم مختلف و حتّى اشعار نغز شعراى نامى و مانند آن بدون نیاز به سلسله سند مقبول است، درباره محتواى نهج البلاغه نیز به همین دلیل و به طریق اولى مشکلى نداریم».

🔹با این حال ایشان بر این موضوع اذعان دارند که «اکثریت قریب به اتفاق مطالب نهج البلاغه مستدل و یا در خور استدلال هاى منطقى است و نیازى به سلسله اسناد به عنوان مباحث تعبدى وجود ندارد» و این یعنی اینکه برخی موارد وجود دارد که سلسله سندشان مخدوش است.

🔹شاید صرفا بررسی سندی روایاتی که در استنباط‌های فقهی کاربرد دارند، ضروری باشد، اما از آنجایی که جامعه برای اسلامی کردن خود، سعی می‌کند تا هر چه بیشتر عامل به روایات معصومین علیهم السلام باشد، یقینا روایاتی که با فرهنگ عمومی جامعه سر و کار دارند نیز باید از نظر صحت و سلامت مورد بررسی دقیق قرار گیرند، مانند روایات پیرامون زنان.

🔹از سوی دیگر اعتبار سنجی بخشی از محتوای نهج البلاغه به معنای طرد تمام محتوای آن نیست. چرا که وجود روایات ضعیف در منابع روایی متقدم و متاخر نیز باعث تضعیف جایگاه آن‌ها نشده است.

🔹از این رو اعتبارسنجی عباراتی با محتوای زنان در نهج البلاغه، علاوه بر اینکه جایگاه نهج البلاغه را تنزل نمی بخشد، بلکه در صورت اثبات عدم صحت برخی موارد، باعث برطرف شدن بسیاری از شبهات از دامن دین و امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز می‌شود.

🔹خطبه ٨٠ نهج البلاغه یکی از آن مواردی است که با آنکه کاربرد فقهی ندارد، اما در برخی تفاسیر به کار رفته است. به عنوان نمونه آیت الله طیب در تفسیر اطیب البیان از عبارات این خطبه برای اثبات ناقص العقلی زنان و برتری مردان بر ایشان استفاده نموده است. و این در حالی است که تفاسیر نیز خود فرهنگ سازند.

🔹در ٨ جلسه درس‌گفتار «تصویر زن در نهج البلاغه» با بررسی خطبه ٨٠ نهج البلاغه به صورتی علمی و روشمند نشان داده شده که این عبارات از امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیست و یقینا اثبات عدم صحت خطبه ٨٠، هیچ خللی در جایگاه و اعتبار مضامین بلند نهج البلاغه ایجاد نخواهد کرد.

پرسش:
از برخی عرفا نقل شده که آیت الله خامنه ای(حفظه الله) پرچم انقلاب را به امام زمان (عج) خواهند داد و انقلاب ایران به حکومت امام زمان(عج) متصل خواهد شد. آیا این درست است؟

پاسخ خلاصه:
این پیشگویی ها نه تنها اعتبار شرعی ندارد بلکه نقل و ترویج آن‌ها بر خلاف روایات منقول از اهل بیت (ع) است و در درازمدت، خطرات متنوعی برای جامعه شیعی دارد.


توضیحات بسیار مهم:

1 - باید دانست که طبق حدیث ثقلین، باید درباره مسایل دینی فقط پیرو قرآن و اهل بیت (ع) باشیم نه پیرو عارفان یا صوفیانی که در اثر ریاضت یا تمرکز ذهنی یا خودهیپنوتیزم و ... به مکاشفاتِ رحمانی یا توهمات شیطانی مبتلا شده، مطالب درست و نادرستی به صورت آمیخته به هم به دلهایشان الهام و بر زبانشان جاری می شود.
عرفا و صوفیه هرچند که دانا و زاهد و عابد و بزرگ باشند باز هم معصوم نیستند و حتی اگر برخی از پیشگویی هایشان درست باشد برخی دیگر، قطعا نادرست است و اعتماد بیش از حد به این افراد، نارواست اما اگر آن دسته از سخنانشان که به روشنی با عقل و قرآن و احادیث اهل بیت(ع) سازگاری دارد باید پیروی شود زیرا عاقلانه، حکیمانه و توصیه های اخلاقی مطابق با شریعت اسلامی است.

2 - در احادیث منقول از معصومین (ع) مکرراً از تعیین زمان برای قیام قائم آل محمد(عجل الله فرجه) نهی شده و این شامل «تعیین زمانِ تقریبی» نیز می شود.
از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که وقتی از ایشان درباره قیام قائم (عج) پرسش شد فرمودند:
مَثَلُهُ مَثَلُ السَّاعَةِ لا يُجَلِّيها لِوَقتِها إِلَّا هُوَ ثَقُلَت فِي السَّماواتِ وَ الأَرضِ لا تَأتِيكُم‏ إِلَّا بَغتَةً
ترجمه:
(ماجرای قیام قائم آل محمدص) همانندِ هنگامه‌ ی قیامت است که هیچکس جز او (خدا) آن را در زمان معینش آشكار نمى‌گرداند، در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیت) است؛ و جز به صورت ناگهانی، به سراغ شما نمی‌آید!»(صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج 2، ص 266)

همچنین از امام صادق(ع) نقل شده که فرمودند:
كَذَبَ الوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهلُ بَيتٍ لَا نُوَقِّتُ
ترجمه:
کسانی که وقتِ(ظهور مهدی عج) را معین کنند دروغ می گویند. ما خاندانی هستیم که زمانِ (قیام قائم عج) را تعیین نمی کنیم(کلینی، الكافي - چاپ المکتبة الإسلامية، ج‏1، ص: 368 )

3 - پیشگویی ها و مکاشفات درباره نزدیک بودنِ زمانِ ظهور، همگی نوعی توقیت(تعیین وقت برای ظهور) به شمار می‌آیند و ناشی از اشتیاقِ فراوان یا عجله برخی از علما و متدینان است.
مقصود از توقیت این نیست که سال و ماه و روز دقیق ظهور را تعیین کنیم بلکه ظاهرا حتی اگر بگوییم امام زمان (عج) طی 30 سالِ آینده یا در زمانِ حیاتِ ما یا در زمانِ حکومتِ فلان شخصیت عالیقدر قيام خواهند کرد، همین نیز نوعی توقیت و بر خلاف توصیه روایات معصومان (ع) است و چه بسا همین شتابزدگی موجب بداء و تأخیر در ظهور گردد زیرا در حدیثی نقل شده که امام صادق(ع) فرمودند:
أَبَى اللَّهُ إِلَّا أَن يُخَالِفَ وَقتَ المُوَقِّتِين‏
ترجمه:
خداوند عمداً بر خلافِ پیشگوییِ پیشگویی کنندگان (درباره ظهور قائم آل محمد عج) عمل می‌کند.

در حدیث دیگری نقل شده که فرمودند:
إِنَّمَا هَلَكَ النَّاسُ مِنِ استِعجَالِهِم لِهَذَا الأَمرِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَعجَلُ لِعَجَلَةِ العِبَاد
ترجمه:
قطعا آنچه موجب هلاکت مردم (و بیانِ سخنان ناروا و اقدامات نادرست) می شود عجله ای است که برای این امر (قیام قائم عج) دارند. به راستی خداوند به خاطر شتابزدگیِ بندگانش دچار عجله (درباره ظهور) نمی شود.

در حدیث دیگری نقل شده که فرمودند:
كَذَبَ الوَقَّاتُونَ وَ هَلَكَ المُستَعجِلُونَ وَ نَجَا المُسَلِّمُون‏
ترجمه:
کسانی که وقتِ (ظهور مهدي عج) را تعیین و پیش بینی می کنند دروغ می گویند و کسانی که دچار عجله و شتابزدگی شوند (به سخنان و اقداماتی روی می آورند که) هلاک (نابود یا گمراه) می شوند و کسانی که تسلیمِ (تقدیر الهی درباره زمان و شرایط ظهور) باشند (و به اقدامات و سخنان عجولانه روی نیاورند) نجات خواهند یافت.

منابع دیگر برای احادیث بالا:
1 - کلینی، الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، صفحات: 368 و 369 - بَابُ كَرَاهِيَةِ التَّوقِيت‏.
2 - نعمانی، الغيبة، صفحه 288 تا 296
3 - صدوق، کمال الدین، ج 2، صفحات 372 و 373

#ظهور #مهدویت #انقلاب_اسلامی #مکاشفه #عرفان

عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis

عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

خطر جن یا همزاد ؟

پرسش:
آیا درست است که هر انسان دارای یک همزاد از میان جنّ و پری است و باید خطرِ آن را دفع کرد تا مشکلات در زندگی انسان رخ ندهد؟

پاسخ خلاصه:
جنّ واقعیت دارد ولی اغلب مطالبی که درباره «همزاد» گفته می شود قابل اعتماد نیست و صرفاً ادعاهای ثابت نشده است.

پاسخ تفصیلی:
جنّ ها در اصل، نامرئی و ناپیدا هستند و در حالت عادی، هیچ خطری برای ما ندارند زیرا در یک بُعدِ دیگر از این جهان زندگی می کنند و خداوند بین ما و جنّی‌ها مانع و حِفاظ قرار داده به نحوی که گویی در قفس هستند و تماس مستقیمی با ما ندارند.

جنّی‌ها دستکم دو دسته اند: نیکوکار و بدکار.

جنی‌های بدکار تنها کاری که در حالت عادی می توانند بکنند وسوسه کردن انسان به کارهای منفی است مثل وسوسه ابلیس و سایر جن‌هایی که به هر یک از آنها شیطان می گوییم.

وسوسه جن:
هرکس غیرمعصوم باشد ممکن است تا حدی تحت تأثیر وسوسه شیاطینِ جنّی قرار گیرد همانطور که تحت تاثیر وسوسه انسانهای شرور و شیطان‌صفت قرار می گیریم. طبعاً شیاطین، ما را تشویق به بدی، خشم بیجا، دروغ، بدبینی، نومیدی، اندوه بیهوده، تنبلی و بیکاری و افراط در خواب و خوراک و ... می کنند تا به تدریج دچار گناهان کبیره (مخصوصا کفر و زیر پا گذاشتنِ حق الناس) شویم.
راه نجات از وسوسه های شیطانی اینست که به جای عمل به وسوسه ها، به توصیه های دینی عمل کنیم و با قرآن، نماز و یاد خدا اُنس پیدا کنیم و مواظب باشیم که چه چیزهایی به ذهن ما خطور میکند؛ فکرهای خوبی که به ذهنمان می‌رسد الهامات فرشتگان یا ندای فطرت پاک انسان است و باید آنها را تقویت کنیم و ایده‌های خوب را هر چه زودتر وب ا جدّیّت به مرحله اجرا در بیاوریم ولی هنگامی که فکر یا تصمیم بدی به ذهنمان می‌آید بگوییم: «پناه بر خدا از شیطان» یا صلوات بفرستیم یا بسم الله یا استغفرالله یا لا اله الا الله و سایر اذکار را بر زبان جاری کنیم.

دخالت جن در زندگی مادی انسان:
اما اینکه شیطان بتواند زندگی ما را از نظر مادی نیز به هم بریزد مثلا شیر آب خانه بی‌دلیل باز شود یا شیشه ها بی دلیل بشکنند یا صداهای ترسناک از خانه شنیده شود و ... مربوط به موارد خاص و بسیار نادر است و عمومیت ندارد.
این مواردِ نادر و عجیب باید بررسی شود که اصلا چرا رخ داده است؟
یعنی چه کاری انجام شده که روزنه‌ای برای ورود جن از دنیای خودش به دنیای مادیِ ما ایجاد کرده است؟
آیا دنبال علوم غریبه و سحر و جادو و طلسم و ... رفته ایم که همین موجب باز شدنِ قفسِ جنی ها و وارد شدنِ آنها به زندگی مادی ما شده؟
آیا دچار شرک شده ایم؟ آیا بر گناهان کبیره اصرار کرده ایم که جنّ وارد زندگی ما شده؟ آیا مرتکب ریاضتهای غیرشرعی به شیوه مرتاضها و صوفیان شده ایم که جنّیهای شیطان‌صفت را به چشم می‌بینیم یا تحت تاثیر فریب‌ها و خباثت‌های آنها قرار گرفته‌ایم؟

کسی که جن در زندگی دنیایی او وارد شده باید سعی کند اولاً ریشه‌یابی کند و زمینه های ورود جن به زندگی اش را از بین ببرد.
ثانیا برخی کارها و ذکرها و دعاها را انجام دهد مثل:
1 - قربانی کردن برای کسب رضایت الهی و توزیع گوشت میان فقرا
2 - هر روز 5 بار آیت الکرسی(فقط آیه 255 سوره بقره) را بخوانند
3 - خواندن سوره های فلق و ناس هر روز و هر شب
4 - نگهداری یک قرآن در خانه که هر روز مقداری(حداقل 7 آیه) از آن بخوانیم
5 - حمل قرآن کوچک به همراه خود مثلا در کیفمان بگذاریم و گاهی چند ایه از آن بخوانیم
6 - آیه «یا معشرالجن ...»(آیه 33 سوره رحمن) را چهل بار بر آب بخوانند و آن را در چهارگوشه منزل بریزند.

هشدار:
برای دفع خطر جن یا طلسم و جادو نباید به سراغ دعانویسها رفت مگر اینکه فرد مؤمن و معتمدی باشد که فقط دعاهای بامحتوا می‌نویسد که از قرآن و احادیث، الهام گرفته شده‌اند. اما از دعاهایی که به زبان عبری(یهودی) یا با خط نامفهوم نوشته شده‌اند دوری کنید زیرا ممکن است حاوی مطالب کفرآمیز و شیطانی باشد و انسان را از چاله به چاه بیندازد.

#جن #همزاد #جادو

عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

خطر جن یا همزاد ؟

پرسش:
آیا درست است که هر انسان دارای یک همزاد از میان جنّ و پری است و باید خطرِ آن را دفع کرد تا مشکلات در زندگی انسان رخ ندهد؟

پاسخ خلاصه:
جنّ واقعیت دارد ولی اغلب مطالبی که درباره «همزاد» گفته می شود قابل اعتماد نیست و صرفاً ادعاهای ثابت نشده است.

پاسخ تفصیلی:
جنّ ها در اصل، نامرئی و ناپیدا هستند و در حالت عادی، هیچ خطری برای ما ندارند زیرا در یک بُعدِ دیگر از این جهان زندگی می کنند و خداوند بین ما و جنّی‌ها مانع و حِفاظ قرار داده به نحوی که گویی در قفس هستند و تماس مستقیمی با ما ندارند.

جنّی‌ها دستکم دو دسته اند: نیکوکار و بدکار.

جنی‌های بدکار تنها کاری که در حالت عادی می توانند بکنند وسوسه کردن انسان به کارهای منفی است مثل وسوسه ابلیس و سایر جن‌هایی که به هر یک از آنها شیطان می گوییم.

وسوسه جن:
هرکس غیرمعصوم باشد ممکن است تا حدی تحت تأثیر وسوسه شیاطینِ جنّی قرار گیرد همانطور که تحت تاثیر وسوسه انسانهای شرور و شیطان‌صفت قرار می گیریم. طبعاً شیاطین، ما را تشویق به بدی، خشم بیجا، دروغ، بدبینی، نومیدی، اندوه بیهوده، تنبلی و بیکاری و افراط در خواب و خوراک و ... می کنند تا به تدریج دچار گناهان کبیره (مخصوصا کفر و زیر پا گذاشتنِ حق الناس) شویم.
راه نجات از وسوسه های شیطانی اینست که به جای عمل به وسوسه ها، به توصیه های دینی عمل کنیم و با قرآن، نماز و یاد خدا اُنس پیدا کنیم و مواظب باشیم که چه چیزهایی به ذهن ما خطور میکند؛ فکرهای خوبی که به ذهنمان می‌رسد الهامات فرشتگان یا ندای فطرت پاک انسان است و باید آنها را تقویت کنیم و ایده‌های خوب را هر چه زودتر وب ا جدّیّت به مرحله اجرا در بیاوریم ولی هنگامی که فکر یا تصمیم بدی به ذهنمان می‌آید بگوییم: «پناه بر خدا از شیطان» یا صلوات بفرستیم یا بسم الله یا استغفرالله یا لا اله الا الله و سایر اذکار را بر زبان جاری کنیم.

دخالت جن در زندگی مادی انسان:
اما اینکه شیطان بتواند زندگی ما را از نظر مادی نیز به هم بریزد مثلا شیر آب خانه بی‌دلیل باز شود یا شیشه ها بی دلیل بشکنند یا صداهای ترسناک از خانه شنیده شود و ... مربوط به موارد خاص و بسیار نادر است و عمومیت ندارد.
این مواردِ نادر و عجیب باید بررسی شود که اصلا چرا رخ داده است؟
یعنی چه کاری انجام شده که روزنه‌ای برای ورود جن از دنیای خودش به دنیای مادیِ ما ایجاد کرده است؟
آیا دنبال علوم غریبه و سحر و جادو و طلسم و ... رفته ایم که همین موجب باز شدنِ قفسِ جنی ها و وارد شدنِ آنها به زندگی مادی ما شده؟
آیا دچار شرک شده ایم؟ آیا بر گناهان کبیره اصرار کرده ایم که جنّ وارد زندگی ما شده؟ آیا مرتکب ریاضتهای غیرشرعی به شیوه مرتاضها و صوفیان شده ایم که جنّیهای شیطان‌صفت را به چشم می‌بینیم یا تحت تاثیر فریب‌ها و خباثت‌های آنها قرار گرفته‌ایم؟

کسی که جن در زندگی دنیایی او وارد شده باید سعی کند اولاً ریشه‌یابی کند و زمینه های ورود جن به زندگی اش را از بین ببرد.
ثانیا برخی کارها و ذکرها و دعاها را انجام دهد مثل:
1 - قربانی کردن برای کسب رضایت الهی و توزیع گوشت میان فقرا
2 - هر روز 5 بار آیت الکرسی(فقط آیه 255 سوره بقره) را بخوانند
3 - خواندن سوره های فلق و ناس هر روز و هر شب
4 - نگهداری یک قرآن در خانه که هر روز مقداری(حداقل 7 آیه) از آن بخوانیم
5 - حمل قرآن کوچک به همراه خود مثلا در کیفمان بگذاریم و گاهی چند ایه از آن بخوانیم
6 - آیه «یا معشرالجن ...»(آیه 33 سوره رحمن) را چهل بار بر آب بخوانند و آن را در چهارگوشه منزل بریزند.

هشدار:
برای دفع خطر جن یا طلسم و جادو نباید به سراغ دعانویسها رفت مگر اینکه فرد مؤمن و معتمدی باشد که فقط دعاهای بامحتوا می‌نویسد که از قرآن و احادیث، الهام گرفته شده‌اند. اما از دعاهایی که به زبان عبری(یهودی) یا با خط نامفهوم نوشته شده‌اند دوری کنید زیرا ممکن است حاوی مطالب کفرآمیز و شیطانی باشد و انسان را از چاله به چاه بیندازد.

#جن #همزاد #جادو

عضویت در کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال:👇
https://chat.whatsapp.com/Bey1d0OTb0SEA6CVUpVMs0

سوال :

سلام وقت بخیر
شبهه ای که در مورد امام موسی کاظم علیه السلام مطرح هستش این که:
ایشون اکثر عمر شریفشان رو زندان بوده اند پس چگونه این تعداد فرزند داشته اند و در حال حاضر این تعداد امامزاده منتسب به امام موسی کاظم علیه السلام وجود دارد؟


✅پاسخ :سلام علیکم

تا ۴ نسل ( پسر و دختر ،، نوه،، نتیجه و نبیره ) امامزاده محسوب شده اند.

منظور از امامزاده فقط نسل اول نیست.

بعلاوه همه , اولاد یک امام نیستند.


کانال مشکات در ایتا.............👇
https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit


کانال مشکات در تلگرام👇

https://t.me/mousavizanjany

پرسش:
در کتاب «روزگار رهایی»، روایتی نقل شده که می‌گوید در زمان حکومت قائم آل محمد (عج) ، عقرب ها و مارها بی خطر خواهند شد تا جایی که کودکان هم بدون هراس و نگرانی، با آن‌ها بازی می‌کنند. آیا این روایت، معتبر است؟
پاسخ:
این روایت را نباید با قاطعیت به عنوان «حدیث معتبر» به معصومان(علیهم السلام) نسبت داد زیرا:
1 - کتاب «روزگار رهایی» ترجمه یک کتاب عربی به نام «یوم الخلاص»(تألیف یک نویسنده معاصر لبنانی به نام کامل سلیمان) است که انبوهی از روایات معتبر و نامعتبر درباره مهدویت و آخرالزمان را جمع آوری و دسته بندی کرده اما تضمین و تعهدی نداده که تمام مطالبش بی استثنا درست و قابل اتکا باشد.
2 – این ادعا که در حکومت قائم(عج)، مارها و عقرب‌ها بی‌خطر می‌شوند و کودکان با آنها بازی می‌کنند در کتب معتبر و قدیمی حدیث شیعه یافت نمی‌شود و از روایاتی که در برخی از کتب درجه دوم در قرنهای اخیر همچون «الزام الناصب» ذکر شده و سند متصل و صحیحی ندارد الهام گرفته شده است(حائری یزدی، الزام الناصب، ج 1، صص: 423-424 و ج 2، ص 247)
3 – فلسفه قیام مهدی(عج)، همان فلسفه مجاهدت‌های چندهزارساله ی پیامبران(ع) و امامان(ع) یعنی گسترش یکتاپرستی و برپایی حکومت عدل در سراسر جهان است. همانگونه که مأموریت پیامبر اکرم(ص)، تغییر قوانین تکوینی و طبیعیِ نبود، امام مهدی(عج) نیز برای تربیت و هدایت انسان‌ها و ساماندهی جامعه آرمانی بشری تلاش خواهد کرد و قرار نیست ویژگی‌های طبیعی حیوانات را تغییر دهد. اینکه مأموریت انبیا تربیت و هدایت بشر است، یک اصل کلی است که از قرآن فهمیده می‌شود و اگر چند روایت با سند ضعیف بر خلاف این اصل قرآنی در کتابهای غیرمعصومان یافت شود، چنین روایاتی قابل اعتماد نیستند.
4 – بر فرض حتی اگر چنین روایتی از معصومان(ع) صادر شده باشد لزوماً معنای ظاهریِ آن مورد نظر نیست بلکه باید آن را به نحو معقولی تفسیر و تأویل کرد مثلا بگوییم: عقرب و مار در اینجا نمادِ انسان‌های موذی، و کودکان، نماد انسان‌های ضعیف و بی دفاع هستند و منظور اینست که حکمرانیِ فراگیر و عادلانه ی مهدی(علیه السلام) موجب خواهد شد افراد و طبقات قوی نتوانند آسیبی به اقشار ضعیف برسانند.

#عصر_ظهور #مهدویت #آخرالزمان

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2

🔴 روزه‌داری یا کمک به فقرا؟

میگن آقا مگه روزه نمیگیری که حال فقرا رو درک کنی؟ با نخوردن تو هیچ گرسنه‌ای سیر نمیشه. الکی به خودت زحمت نده. برو عملی به یاد فقرا باش

🔻نکته اولی که تو این سوالات وشبهات باید بهش توجه کرد اینه که پیش‌فرض اکثر این سوالات و شبهات اصلا غلطه. یعنی ما بخاطر درک حال فقرا روزه نمیگیریم. شاید یکی از نتایج روزه گرفتن درک حال فقرا باشه. اما دلیل اصلی روزه گرفتن این نیست.

🔻وقتی این پیش‌فرض غلط درباره روزه رو قبول بکنیم که روزه برای درک حال فقراس، اون موقع کلی شبهه دیگه هم بوجود میاد، مثلا میگن فقرا نون و غذا ندارن بخورن، آب که می‌تونن بخورن. پس میشه آب خورد. یا روزه برای قدیماس که اکثر مردم هیچی نداشتن بخورن، الان که وضعیت بهتر شده دیگه روزه باید برداشته بشه. و از این قبیل حرف‌ها

🔻حالا چرا باید روزه بگیریم؟
به‌همون دلیلی که باید نماز بخونیم، خمس بدیم، زکات بدیم، حج بریم و واجبات دیگه‌ رو انجام بدیم. چون مسلمونیم و دینمون اسلامه، دین اسلام یه سری قانون و مقررات داره که توسط خداوند تبارک و تعالی که خالقمون هست وضع شده و گفته باید این کارارو انجام بدی. ماهم باید انجام بدیم، تمام.

خدا کجا گفته؟ تو قرآن، سوره بقره آیه183
(ای کسانی که ایمان آوردید، روزه بر شما واجب شده همونطور که بر پیشینیان شما واجب شده بود، شاید باتقوا شوید)

🔻تو این آیه نه بحث فقرا اومده، نه چیز دیگه. گفته خدا واجب کرده. اگرم بخوایم دلیلی برای روزه گرفتن بیاریم، و فلسفه روزه رو بیان کنیم همون چیزی که تو آیه گفته رو باید مطرح کنیم. یعنی باتقوا شدن. حریم الهی رو مراقبت کردن. کنترل نفس پیداکردن. که بحث مفصلی میطلبه از اساتید اخلاق

منبع: کانال #حسین_دارابی‌‌‌ در پیامرسان ایتا

عضویت کانال پاسخ به پرسش ها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2