پرسش :
کجای قرآن آمده که «رقص کردن» حرام است؟
پاسخ:
نباید توقع داشته باشیم که همه حرام های ریز و درشت به صراحت در قرآن بیان شده باشد زیرا قرآن ، «قانون اساسی اسلام» است و
طبیعی است که قوانین جزئی را در آن نیاورند. به عنوان مثال معلوم است که عبور از چراغ قرمز در قوانین همه کشورها ممنوع است اما آن را در قانون اساسی هیچ کشوری نمی نویسند.
قرآن حاوی دستورات کلی و کلان است و جزئیات را باید از پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) بپرسیم زیرا قرآن ما را درباره جزئیات دینی موظف به اطاعت از پیشوایان دینی و عالمان به احکام و معارف الهی کرده است.
از قرآن می توان فهمید که هر رفتاری که موجب تحریک نامحرم و تشویق او به گناه گردد ، نارواست (سوره احزاب، آیه 32 و سوره نور، آیه 31). بنابراین «حرام بودن رقص زن در مقابل مرد نامحرم» واضح است. اما درباره سایر جزئیات باید به احادیث پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) مراجعه کرد. درباره انواع دیگر رقص باید به «رساله توضیح المسائل» مرجع تقلید خودتان رجوع فرمایید زیرا مراجع تقلید با جستجوی عالمانه و دقت در آیات و احادیث نظر می دهند.
#رقص #احکام #قرآن #شبهات
کانال پاسخ متنی به شبهات :👇
@pasokhtext
@pasokhtext
کجای قرآن آمده که «رقص کردن» حرام است؟
پاسخ:
نباید توقع داشته باشیم که همه حرام های ریز و درشت به صراحت در قرآن بیان شده باشد زیرا قرآن ، «قانون اساسی اسلام» است و
طبیعی است که قوانین جزئی را در آن نیاورند. به عنوان مثال معلوم است که عبور از چراغ قرمز در قوانین همه کشورها ممنوع است اما آن را در قانون اساسی هیچ کشوری نمی نویسند.
قرآن حاوی دستورات کلی و کلان است و جزئیات را باید از پیامبر (ص) و اهل بیت(ع) بپرسیم زیرا قرآن ما را درباره جزئیات دینی موظف به اطاعت از پیشوایان دینی و عالمان به احکام و معارف الهی کرده است.
از قرآن می توان فهمید که هر رفتاری که موجب تحریک نامحرم و تشویق او به گناه گردد ، نارواست (سوره احزاب، آیه 32 و سوره نور، آیه 31). بنابراین «حرام بودن رقص زن در مقابل مرد نامحرم» واضح است. اما درباره سایر جزئیات باید به احادیث پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) مراجعه کرد. درباره انواع دیگر رقص باید به «رساله توضیح المسائل» مرجع تقلید خودتان رجوع فرمایید زیرا مراجع تقلید با جستجوی عالمانه و دقت در آیات و احادیث نظر می دهند.
#رقص #احکام #قرآن #شبهات
کانال پاسخ متنی به شبهات :👇
@pasokhtext
@pasokhtext
آیا قرآن می گوید اسلام مختص عربهاست؟ - بخش اول
پرسش:
آیا آیه زیر میگوید که محمد (ص) فقط برای عربها آمده و ایرانیان فقط باید از پیامبر ایرانی یعنی #زرتشت تبعیت کنند؟
"ﻭَ ﻣﺎ ﺃَﺭﺳَﻠﻨﺎ ﻣِﻦ ﺭَﺳُﻮﻝٍ ﺇِﻟَّﺎ ﺑِﻠِﺴﺎﻥِ ﻗَﻮﻣِﻪِ"
«ما برای هیچ قومی پیغمبری نفرستادیم به غیر از پیغمبری که به زبان آنان سخن بگوید»
پاسخ:
لطفا نکات زیر را با دقت و تمرکز بخوانید و به آن بیندیشید تا موضوع به خوبی روشن شود:
1 – در ترجمه ای که برای آیه ارائه کرده اند عمداً برخی کلمات را تکرار و چینش برخی واژگان را به نحو ظریفی ترتیب داده اند که نتیجه مورد علاقه خودشان را القا کند. ترجمه دقیق آیه اینست:
"هیچ پیغمبری ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﯾﻢ مگر ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ قومش"
2 - این آیه نمی گوید که دین هر پیامبر، مختص و منحصر به هم زبانان و هم نژادان اوست بلکه صرفاً درباره همانندی میان «زبان هر پیامبر» با «زبان قوم و قبیله او» که «اولین مخاطبِ او» هستند سخن می گوید. همانگونه که «هر گِردی گردو نیست» لزوما «قوم یک پیامبر» مساوی با «همه مخاطبان دینِ آن پیامبر» نیست.
خداوند در قرآن نفرموده که اسلام فقط برای عربها آمده ولی بر عربها به عنوان «قوم پیامبر» یعنی «نخستین مخاطبانِ قرآن» منت گذاشته که آخرین پیامبرِ را با زبانِ شما مبعوث کرده ایم و سخنانش را به آسانی می فهمید و بهانه ای برای عمل نکردن به تعالیم او ندارید. در واقع سپاسگزاری عربها از خدا و قدردانی آنان از حضرت محمد (ص) که از قبیله خودشان است باید دوبرابرِ نژادها و ملت‌های دیگر باشد.
وقتی مأموریت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در جزیرة العرب شروع شد کاملا طبیعی بود که تبلیغ را با زبانی شروع کند که زبانِ مادریِ مخاطبانِ نخستین یعنی #عرب های حجاز باشد نه اینکه حتی اولین مخاطبانِ قرآن، نیازمند مترجم باشند. در گام بعدی وقتی گروه قابل توجهی از قوم و قبیله پیامبر ایمان آوردند بعدها همان تعالیم را به زبانهای دیگر نیز ترجمه و تبلیغ کردند.
3 - فرانژادی و جهانی بودنِ اسلام، اندیشه ای نیست که سالها پس از وفات پیامبر (ص) به وجود آمده باشد بلکه حتی در زمانی که محمد (ص) و خاندانش در مکه در اقلیت بودند و شکنجه می شدند آیه 19 سوره انعام نازل شد که فرمود هرکس که قرآن به او برسد، مخاطبِ قرآن است:
وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا القُرآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَ مَن بَلَغَ (سوره انعام؛ آیه 19)
ترجمه:
«و این قرآن بر من وحی شد تا شما و همه کسانی را که قرآن به آنها می‌رسد، هشدار دهم»
آیا پیام قرآن فقط به عربها رسیده است؟! آیا تعالیم اسلام همچون یکتاپرستی و بندگیِ خدا، نیکی به والدین و رسیدگی به نیازمندان فقط برای عربهاست؟! آیا دستورات صریح قرآن درباره پاکدامنی، آشتی، محبت و عدالت فقط برای عربها مفید است؟!
4 - آیا وقتی خدا در قرآن فرمود: «یا اَیُّهَا النّاس!»(ای مردم!) و «یا ایها الذین آمنوا»(ای اهل ایمان!» مقصودش فقط اهالی مکه و مدینه بود؟! آیا پرهیز از قتل و بت پرستی، ظلم و دزدی، زنا و ناپاکی، دروغ و فریبکاری، خیانت و ریاکاری و ... تنها برای یک جامعه عربی سودمند است؟!
تمام آیاتی که با عبارت «یا اَیُّهَاالنّاس» شروع می‌شوند دلالت دارند که همه بشر از هر نژادی که باشند مخاطب #قرآن هستند. به طوری کلی دین پیامبران برای همه نژادها و ملت‌ها سودمند است و حتی اگر مأموریت برخی از آنان در دوره فعالیتشان بر منطقه جغرافیایی و قبیله خاصی متمرکز باشد، تعالیمشان منحصر به بوم و قوم خاصی نیست و روی سخنشان با همه نژادها و ملتهاست. از پیامبر اسلام (ص) نقل شده که فرمودند: «بُعِثتُ اِلَی الاَحمَرِ و الاَسوَدِ» و «بُعِثتُ إلَی الناِس عامَّة»(1) یعنی «مأموریت من، رساندن پیام خدا به همه بشر است خواه سیاهپوست یا سرخ پوست باشند».
5 - حدود 16 سال پس از نزولِ اولین سوره قرآن و سه سال پس از هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه، وقتی سلمان فارسی به عنوان یک ایرانیِ فرهیخته که هنوز تسلط کافی بر زبان عربی نداشت، با اسلام آشنا شد و با مطالعه و تفکر به حقانیت پیامبر (ص) پی بُرد، آن حضرت نفرمودند که «سلمان چون ایرانی است باید بر دین قدیمیِ زرتشتی که تحریفات فراوانی به آن وارد شده باقی بماند» بلکه او را با آغوش باز پذیرفتند و با گذشت زمان وقتی خلوص و درستکاری سلمان ثابت شد، فرمودند: «سلمان مِنّا اهل البیت»(2) یعنی سلمان پارسی نه تنها غریبه و بیگانه نیست بلکه ایمان و صمیمیتش چنان است که همانند یکی از بستگان پیامبر (ص) به شمار می آید.
6 - دین خدا که همه پیامبران مأموریت تبلیغِ آن را داشتند «فرمانبری و بندگی برای خدا» بوده و قرآن صریحا می گوید دینی که همه پیامبران برای ترویجِ آن تلاش کرده اند تنها یک چیز بوده که در واژه «اسلام» به معنای «تسلیم بودن در برابر دستورات خدا» خلاصه می شود: «اِنَّ الدینَ عندَ اللهِ الإسلام»(آل عمران؛ آیه 19)
بقیه را در مطلب بعدی ببینید👇
https://t.me/pasokhtext/336
پرسش:
آیا آیه زیر میگوید که محمد (ص) فقط برای عربها آمده و ایرانیان فقط باید از پیامبر ایرانی یعنی #زرتشت تبعیت کنند؟
"ﻭَ ﻣﺎ ﺃَﺭﺳَﻠﻨﺎ ﻣِﻦ ﺭَﺳُﻮﻝٍ ﺇِﻟَّﺎ ﺑِﻠِﺴﺎﻥِ ﻗَﻮﻣِﻪِ"
«ما برای هیچ قومی پیغمبری نفرستادیم به غیر از پیغمبری که به زبان آنان سخن بگوید»
پاسخ:
لطفا نکات زیر را با دقت و تمرکز بخوانید و به آن بیندیشید تا موضوع به خوبی روشن شود:
1 – در ترجمه ای که برای آیه ارائه کرده اند عمداً برخی کلمات را تکرار و چینش برخی واژگان را به نحو ظریفی ترتیب داده اند که نتیجه مورد علاقه خودشان را القا کند. ترجمه دقیق آیه اینست:
"هیچ پیغمبری ﻧﻔﺮﺳﺘﺎﺩﯾﻢ مگر ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ قومش"
2 - این آیه نمی گوید که دین هر پیامبر، مختص و منحصر به هم زبانان و هم نژادان اوست بلکه صرفاً درباره همانندی میان «زبان هر پیامبر» با «زبان قوم و قبیله او» که «اولین مخاطبِ او» هستند سخن می گوید. همانگونه که «هر گِردی گردو نیست» لزوما «قوم یک پیامبر» مساوی با «همه مخاطبان دینِ آن پیامبر» نیست.
خداوند در قرآن نفرموده که اسلام فقط برای عربها آمده ولی بر عربها به عنوان «قوم پیامبر» یعنی «نخستین مخاطبانِ قرآن» منت گذاشته که آخرین پیامبرِ را با زبانِ شما مبعوث کرده ایم و سخنانش را به آسانی می فهمید و بهانه ای برای عمل نکردن به تعالیم او ندارید. در واقع سپاسگزاری عربها از خدا و قدردانی آنان از حضرت محمد (ص) که از قبیله خودشان است باید دوبرابرِ نژادها و ملت‌های دیگر باشد.
وقتی مأموریت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) در جزیرة العرب شروع شد کاملا طبیعی بود که تبلیغ را با زبانی شروع کند که زبانِ مادریِ مخاطبانِ نخستین یعنی #عرب های حجاز باشد نه اینکه حتی اولین مخاطبانِ قرآن، نیازمند مترجم باشند. در گام بعدی وقتی گروه قابل توجهی از قوم و قبیله پیامبر ایمان آوردند بعدها همان تعالیم را به زبانهای دیگر نیز ترجمه و تبلیغ کردند.
3 - فرانژادی و جهانی بودنِ اسلام، اندیشه ای نیست که سالها پس از وفات پیامبر (ص) به وجود آمده باشد بلکه حتی در زمانی که محمد (ص) و خاندانش در مکه در اقلیت بودند و شکنجه می شدند آیه 19 سوره انعام نازل شد که فرمود هرکس که قرآن به او برسد، مخاطبِ قرآن است:
وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا القُرآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَ مَن بَلَغَ (سوره انعام؛ آیه 19)
ترجمه:
«و این قرآن بر من وحی شد تا شما و همه کسانی را که قرآن به آنها می‌رسد، هشدار دهم»
آیا پیام قرآن فقط به عربها رسیده است؟! آیا تعالیم اسلام همچون یکتاپرستی و بندگیِ خدا، نیکی به والدین و رسیدگی به نیازمندان فقط برای عربهاست؟! آیا دستورات صریح قرآن درباره پاکدامنی، آشتی، محبت و عدالت فقط برای عربها مفید است؟!
4 - آیا وقتی خدا در قرآن فرمود: «یا اَیُّهَا النّاس!»(ای مردم!) و «یا ایها الذین آمنوا»(ای اهل ایمان!» مقصودش فقط اهالی مکه و مدینه بود؟! آیا پرهیز از قتل و بت پرستی، ظلم و دزدی، زنا و ناپاکی، دروغ و فریبکاری، خیانت و ریاکاری و ... تنها برای یک جامعه عربی سودمند است؟!
تمام آیاتی که با عبارت «یا اَیُّهَاالنّاس» شروع می‌شوند دلالت دارند که همه بشر از هر نژادی که باشند مخاطب #قرآن هستند. به طوری کلی دین پیامبران برای همه نژادها و ملت‌ها سودمند است و حتی اگر مأموریت برخی از آنان در دوره فعالیتشان بر منطقه جغرافیایی و قبیله خاصی متمرکز باشد، تعالیمشان منحصر به بوم و قوم خاصی نیست و روی سخنشان با همه نژادها و ملتهاست. از پیامبر اسلام (ص) نقل شده که فرمودند: «بُعِثتُ اِلَی الاَحمَرِ و الاَسوَدِ» و «بُعِثتُ إلَی الناِس عامَّة»(1) یعنی «مأموریت من، رساندن پیام خدا به همه بشر است خواه سیاهپوست یا سرخ پوست باشند».
5 - حدود 16 سال پس از نزولِ اولین سوره قرآن و سه سال پس از هجرت پیامبر (ص) از مکه به مدینه، وقتی سلمان فارسی به عنوان یک ایرانیِ فرهیخته که هنوز تسلط کافی بر زبان عربی نداشت، با اسلام آشنا شد و با مطالعه و تفکر به حقانیت پیامبر (ص) پی بُرد، آن حضرت نفرمودند که «سلمان چون ایرانی است باید بر دین قدیمیِ زرتشتی که تحریفات فراوانی به آن وارد شده باقی بماند» بلکه او را با آغوش باز پذیرفتند و با گذشت زمان وقتی خلوص و درستکاری سلمان ثابت شد، فرمودند: «سلمان مِنّا اهل البیت»(2) یعنی سلمان پارسی نه تنها غریبه و بیگانه نیست بلکه ایمان و صمیمیتش چنان است که همانند یکی از بستگان پیامبر (ص) به شمار می آید.
6 - دین خدا که همه پیامبران مأموریت تبلیغِ آن را داشتند «فرمانبری و بندگی برای خدا» بوده و قرآن صریحا می گوید دینی که همه پیامبران برای ترویجِ آن تلاش کرده اند تنها یک چیز بوده که در واژه «اسلام» به معنای «تسلیم بودن در برابر دستورات خدا» خلاصه می شود: «اِنَّ الدینَ عندَ اللهِ الإسلام»(آل عمران؛ آیه 19)
بقیه را در مطلب بعدی ببینید👇
https://t.me/pasokhtext/336
Telegram
پاسخ به شبهات و پرسش ها - متن
بنابراین دینی که از سوی خدا بر همه پیامبران نازل شده فقط «پیروی از تعالیم خدا» است که جزئیاتِ این تعالیم، در زمان ها و مکان های مختلف در قالب کتابهای متعدد آسمانی و به زبان های مختلفی بیان شده و پس از وفات پیامبران، تحریفاتی از سوی دیگران به آن وارد شده و…
ابلیس چگونه وارد بهشت شد؟
پرسش: با توجه به اینکه وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون کرد و او را رجیم و رانده شده نامید پس چگونه دوباره وارد بهشت شد و آدم و حوا را فریب داد تا از میوه درخت ممنوعه بخورند؟
پاسخ:
1 – در هیچیک از آیاتی که از «رانده شدن» و «رجيم بودنِ شیطان» سخن می گویند نیامده که «از بهشت رانده شد» یا «ممنوع الورود به بهشت گردید» بلکه «رجیم بودن» معنای دیگری دارد زیرا قرآن، خودداری ابلیس از سجود در مقابل آدم را در «مرحله قبل از سکونت آدم در بهشت» بیان فرموده است. در این مورد بنگرید به سوره بقره؛ آیات 34 و 35 و سوره اعراف آیات 18 و 19
2 – شيطان قبلا در صف فرشتگان به عبادت مشغول بود و در آن محل والا و آسمانی از رحمت و لطف خاص خدا که شامل حال فرشته های عابد می شد بهره می برد اما هنگامی که نافرمانی کرد از آن مقام والا رانده و از رحمت خدا دور شد و «رجیم» گردید. پیام این ماجرا اینست که محفل پاکان و فرشتگان، جای متکبران، خودستایان و خودخواهان نیست و چنین افرادی از جایگاه قُرب و رضایت و رحمت الهی نزول و سقوط می‌کنند. در این مورد به آیات زیر توجه کنید:
«قَالَ فَاهبِط مِنهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فيهَا فَاخرُج إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرينَ»( سوره اعراف: آیه 13)
ترجمه: {خداوند به ابلیس} گفت: «از آن (مقام و مرتبه در آسمان در محفل فرشتگان) فرود آی! تو حقّ نداری در آن (عبادتگاه آسمانی) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و حقیر هستی!
«قَالَ اخرُج مِنهَا مَذءُومًا مَّدحُورًا»(سوره اعراف: آیه 18)
ترجمه: فرمود: با ننگ و عار و خواری، از آن (مقام و محفل والا) بیرون شو!
«قَالَ فَاخرُج مِنهَا فَإِنَّكَ رَجيمٌ» (سوره حِجر : آیه 34 و سوره ص : آیه 77)
ترجمه: {خداوند} فرمود: «از صفوف آنها [= فرشتگان] بیرون رو، که (از درگاه ما) رانده شده ای!
نکته مهم در آیات بالا اینست که ضمیر «ـها» در «مِنها» به «الملائکه» یا «صفوف الملائكه» یا «مرتبة الملائکه» یا «منزلة الملائكة» برمی گردد بنابراین اگر داستان آدم و ابلیس را در قرآن مطالعه کنیم تعارض و ناسازگاری در آن وجود ندارد اما اگر بخواهیم به داستانهای عامیانه و شفاهی یا به روایات اسرائیلیات که ریشه در کتب تحریف شده یهود دارند تکیه کنیم دچار تناقض خواهیم شد.
بر فرض اگر کسی اصرار بورزد که «شیطان از بهشت اخراج شده بود» در پاسخ می‌توان گفت: وسوسه شیطان ممکن است گاهی از راه دور نیز اثرگذار باشد.
#قرآن #داستان #شیطان
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
پرسش: با توجه به اینکه وقتی شیطان به آدم سجده نکرد، خدا او را از بهشت بیرون کرد و او را رجیم و رانده شده نامید پس چگونه دوباره وارد بهشت شد و آدم و حوا را فریب داد تا از میوه درخت ممنوعه بخورند؟
پاسخ:
1 – در هیچیک از آیاتی که از «رانده شدن» و «رجيم بودنِ شیطان» سخن می گویند نیامده که «از بهشت رانده شد» یا «ممنوع الورود به بهشت گردید» بلکه «رجیم بودن» معنای دیگری دارد زیرا قرآن، خودداری ابلیس از سجود در مقابل آدم را در «مرحله قبل از سکونت آدم در بهشت» بیان فرموده است. در این مورد بنگرید به سوره بقره؛ آیات 34 و 35 و سوره اعراف آیات 18 و 19
2 – شيطان قبلا در صف فرشتگان به عبادت مشغول بود و در آن محل والا و آسمانی از رحمت و لطف خاص خدا که شامل حال فرشته های عابد می شد بهره می برد اما هنگامی که نافرمانی کرد از آن مقام والا رانده و از رحمت خدا دور شد و «رجیم» گردید. پیام این ماجرا اینست که محفل پاکان و فرشتگان، جای متکبران، خودستایان و خودخواهان نیست و چنین افرادی از جایگاه قُرب و رضایت و رحمت الهی نزول و سقوط می‌کنند. در این مورد به آیات زیر توجه کنید:
«قَالَ فَاهبِط مِنهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَن تَتَكَبَّرَ فيهَا فَاخرُج إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرينَ»( سوره اعراف: آیه 13)
ترجمه: {خداوند به ابلیس} گفت: «از آن (مقام و مرتبه در آسمان در محفل فرشتگان) فرود آی! تو حقّ نداری در آن (عبادتگاه آسمانی) تکبّر کنی! بیرون رو، که تو از افراد پست و حقیر هستی!
«قَالَ اخرُج مِنهَا مَذءُومًا مَّدحُورًا»(سوره اعراف: آیه 18)
ترجمه: فرمود: با ننگ و عار و خواری، از آن (مقام و محفل والا) بیرون شو!
«قَالَ فَاخرُج مِنهَا فَإِنَّكَ رَجيمٌ» (سوره حِجر : آیه 34 و سوره ص : آیه 77)
ترجمه: {خداوند} فرمود: «از صفوف آنها [= فرشتگان] بیرون رو، که (از درگاه ما) رانده شده ای!
نکته مهم در آیات بالا اینست که ضمیر «ـها» در «مِنها» به «الملائکه» یا «صفوف الملائكه» یا «مرتبة الملائکه» یا «منزلة الملائكة» برمی گردد بنابراین اگر داستان آدم و ابلیس را در قرآن مطالعه کنیم تعارض و ناسازگاری در آن وجود ندارد اما اگر بخواهیم به داستانهای عامیانه و شفاهی یا به روایات اسرائیلیات که ریشه در کتب تحریف شده یهود دارند تکیه کنیم دچار تناقض خواهیم شد.
بر فرض اگر کسی اصرار بورزد که «شیطان از بهشت اخراج شده بود» در پاسخ می‌توان گفت: وسوسه شیطان ممکن است گاهی از راه دور نیز اثرگذار باشد.
#قرآن #داستان #شیطان
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
https://eitaa.com/pasokhtext
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ:👇
https://chat.whatsapp.com/GfZf94HCmww2MjL26GUfF9
WhatsApp.com
کانال پاسخها 4
WhatsApp Group Invite
پرسش:
اینکه قرآن فرموده: «هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتاب مبین وجود دارد» آیا معنایش اینست که «جزئیات مباحث علم شیمی و فیزیک و پزشکی و ... در قرآن بیان شده است»؟
پاسخ:
آیه‌‌ی مورد نظر، نکته ظریفی دارد که در ترجمه‌ای که ذکر کردید رعایت نشده و موجب اشتباه شده است. آیه شریفه نمی‌فرماید «هر رَطب و یابِسی(هر تَر و خشکی) در قرآن هست» بلکه فرموده این‌ها در «کتابٍ مبینٍ»(با تنوین) یعنی در «کتابی روشنگر» است که به «کتابِ عِلمِ خدا» یعنی «لوح محفوظ و کتاب تقدیرات الهی» اشاره دارد.
نفرمود: لا رَطبٌ و لا یابسٌ إلا «فی هذا القرآن» یا «فی هذا الکتاب»(معرفه با ال)
بلکه فرمود: فی کتابٍ مبینٍ(نکره با تنوین)
یعنی سخن درباره کتابی عظیم و ناشناخته برای بشر است که در دسترس عموم نیست. نکره بودنِ کلمه «کتابٍ» در اینجا به «عظمت» و «ناشناختگی» و «دور از دسترس بودن» اشاره دارد.
یکبار دیگر متن کامل آیه را با ترجمه‌های مختلفش ببینید:
وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ(سوره اَنعام؛ آیه 59)
ترجمه آیت الله مکارم شیرازی:
"کلیدهای غیب، تنها نزد اوست؛ و جز او، کسی آنها را نمی‌داند. او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند؛ هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد، مگر اینکه از آن آگاه است؛ و نه هیچ دانه‌ای در تاریکیهای زمین، و نه هیچ تر و خشکی وجود دارد، جز اینکه در کتابی آشکار [= در کتاب علم خدا] ثبت است."
ترجمه مرحوم آیت الله صادقی تهرانی:
"و درب‌های غیب، تنها نزد اوست، (و) جز او (کسی) آنها را نمی‌داند و آنچه در خشکی و دریاست می‌داند و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر (اینکه) آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای (نهفته) در تاریکیهای زمین و هیچ تر و خشکی نیست، مگر اینکه در کتابی روشنگر (ثبت) است"
ترجمه مرحوم دکتر فولادوند:
"و کلیدهای غیب، تنها نزد اوست. جز او [کسی] آن را نمی‌داند، و آنچه در خشکی و دریاست می‌داند، و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر [اینکه] آن را می‌داند، و هیچ دانه‌ای در تاریکیهای زمین، و هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتابی روشن [ثبت ]است"
پس این آیه می‌خواهد بفرماید همه حوادث و پدیده‌ها در علم خدا ثبت هستند حتی اینکه در چه لحظه ای کدام برگ از درخت می‌افتد از علم و احاطه‌ی خداوند به دور نیست.
«کتابٍ مبینٍ» یعنی یک نوشته‌ای که همه چیز در آن بیان شده و همه حوادث یا تقدیرات در آن هست. این کتاب، برای خدا و فرشتگانش مبین و روشن یا روشنگر است ولی برای ما که اصلا بهش دسترسی نداریم مجهول و دست نیافتنی است.
حتی اگر کسی مدعی شود که قرآن فرموده که «همه چیز در همین قرآنِ در دسترسِ ما، وجود دارد» باز هم لزوماً منظورِ خداوند، مباحث علم شیمی و فیزیک و پزشکی و ... نیست بلکه منظور اینست که «هر چیزی که از قرآن انتظار می‌رود» یعنی «با هدفِ نازل شدنِ قرآن تناسب دارد و به هدایت بشر مربوط است»، در قرآن وجود دارد.
مثلا اگر در ویترین یک داروخانه بنویسند: " این داروخانه، جامعیت دارد و همه چیز در آن یافت می‌شود» یعنی «هر دارویی بخواهید» داریم نه اینکه هر خوراک و پوشاک و میخ و کلنگ و گچ و سیمان و لوازم خانگی و ... در این داروخانه به فروش می‌رسد!
البته در قرآن، آیاتی وجود دارد که به «برخی مباحث علوم تجربی» قابل ارتباط دادن هستند اما معنایش این نیست که قرآن یک «کتاب درسی برای بیان جزئیات علوم بشری» است.
برای کسب علوم بشری باید سراغ نگریستن به کائنات و آزمایش کردن و تفکر و نظریه‌پردازی و تحصیل و مطالعه و ... رفت اما برای «هدایت شدن در جنبه‌های عقیدتی، اخلاقی، معنوی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی»باید به سراغ قرآن رفت.
#قرآن #اعجاز_علمی #طب_اسلامی
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
اینکه قرآن فرموده: «هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتاب مبین وجود دارد» آیا معنایش اینست که «جزئیات مباحث علم شیمی و فیزیک و پزشکی و ... در قرآن بیان شده است»؟
پاسخ:
آیه‌‌ی مورد نظر، نکته ظریفی دارد که در ترجمه‌ای که ذکر کردید رعایت نشده و موجب اشتباه شده است. آیه شریفه نمی‌فرماید «هر رَطب و یابِسی(هر تَر و خشکی) در قرآن هست» بلکه فرموده این‌ها در «کتابٍ مبینٍ»(با تنوین) یعنی در «کتابی روشنگر» است که به «کتابِ عِلمِ خدا» یعنی «لوح محفوظ و کتاب تقدیرات الهی» اشاره دارد.
نفرمود: لا رَطبٌ و لا یابسٌ إلا «فی هذا القرآن» یا «فی هذا الکتاب»(معرفه با ال)
بلکه فرمود: فی کتابٍ مبینٍ(نکره با تنوین)
یعنی سخن درباره کتابی عظیم و ناشناخته برای بشر است که در دسترس عموم نیست. نکره بودنِ کلمه «کتابٍ» در اینجا به «عظمت» و «ناشناختگی» و «دور از دسترس بودن» اشاره دارد.
یکبار دیگر متن کامل آیه را با ترجمه‌های مختلفش ببینید:
وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ(سوره اَنعام؛ آیه 59)
ترجمه آیت الله مکارم شیرازی:
"کلیدهای غیب، تنها نزد اوست؛ و جز او، کسی آنها را نمی‌داند. او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند؛ هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد، مگر اینکه از آن آگاه است؛ و نه هیچ دانه‌ای در تاریکیهای زمین، و نه هیچ تر و خشکی وجود دارد، جز اینکه در کتابی آشکار [= در کتاب علم خدا] ثبت است."
ترجمه مرحوم آیت الله صادقی تهرانی:
"و درب‌های غیب، تنها نزد اوست، (و) جز او (کسی) آنها را نمی‌داند و آنچه در خشکی و دریاست می‌داند و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر (اینکه) آن را می‌داند و هیچ دانه‌ای (نهفته) در تاریکیهای زمین و هیچ تر و خشکی نیست، مگر اینکه در کتابی روشنگر (ثبت) است"
ترجمه مرحوم دکتر فولادوند:
"و کلیدهای غیب، تنها نزد اوست. جز او [کسی] آن را نمی‌داند، و آنچه در خشکی و دریاست می‌داند، و هیچ برگی فرو نمی‌افتد مگر [اینکه] آن را می‌داند، و هیچ دانه‌ای در تاریکیهای زمین، و هیچ تر و خشکی نیست مگر اینکه در کتابی روشن [ثبت ]است"
پس این آیه می‌خواهد بفرماید همه حوادث و پدیده‌ها در علم خدا ثبت هستند حتی اینکه در چه لحظه ای کدام برگ از درخت می‌افتد از علم و احاطه‌ی خداوند به دور نیست.
«کتابٍ مبینٍ» یعنی یک نوشته‌ای که همه چیز در آن بیان شده و همه حوادث یا تقدیرات در آن هست. این کتاب، برای خدا و فرشتگانش مبین و روشن یا روشنگر است ولی برای ما که اصلا بهش دسترسی نداریم مجهول و دست نیافتنی است.
حتی اگر کسی مدعی شود که قرآن فرموده که «همه چیز در همین قرآنِ در دسترسِ ما، وجود دارد» باز هم لزوماً منظورِ خداوند، مباحث علم شیمی و فیزیک و پزشکی و ... نیست بلکه منظور اینست که «هر چیزی که از قرآن انتظار می‌رود» یعنی «با هدفِ نازل شدنِ قرآن تناسب دارد و به هدایت بشر مربوط است»، در قرآن وجود دارد.
مثلا اگر در ویترین یک داروخانه بنویسند: " این داروخانه، جامعیت دارد و همه چیز در آن یافت می‌شود» یعنی «هر دارویی بخواهید» داریم نه اینکه هر خوراک و پوشاک و میخ و کلنگ و گچ و سیمان و لوازم خانگی و ... در این داروخانه به فروش می‌رسد!
البته در قرآن، آیاتی وجود دارد که به «برخی مباحث علوم تجربی» قابل ارتباط دادن هستند اما معنایش این نیست که قرآن یک «کتاب درسی برای بیان جزئیات علوم بشری» است.
برای کسب علوم بشری باید سراغ نگریستن به کائنات و آزمایش کردن و تفکر و نظریه‌پردازی و تحصیل و مطالعه و ... رفت اما برای «هدایت شدن در جنبه‌های عقیدتی، اخلاقی، معنوی، خانوادگی، اجتماعی و سیاسی»باید به سراغ قرآن رفت.
#قرآن #اعجاز_علمی #طب_اسلامی
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
Audio
آیا حجاب در قرآن فقط بر زنان مومن واجب شده یا برای همه زنان مسلمان است؟
پاسخ صوتی - بخش اول
این بحث مهم ادامه دارد.
#حجاب #قرآن #شبهات
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
پاسخ صوتی - بخش اول
این بحث مهم ادامه دارد.
#حجاب #قرآن #شبهات
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis