پشت پنجره باران می بارد
     در خاموشی قلبم دستی..
             بذر غم می کارد
سیلِ اشک شدی آخر ای چشم
    تا مرا این چنین دیدی
         در وجودم لانه کردی افسوس
        بر مزار من نباریدی
چون بیدی لرزان می لرزد
     وجودم از سرمای بی کسی
      می دَود در تاریکیِ روحم
            ترس از این همه تنهایی
هیچ احساسی نمی بخشی
       دلبرم، ای ماه خوش سیما
    قلب من کویر تنهاییست
        مانده ام.. از راه هم مانده
پس از تو، هر چه را خواستم..
     وای.. سرابی بیش نبود
     آنچه را می خواستم من
        خواب و رویایی بیش نبود
پروردگارم .... آسمانت را ...
   می خواهم از برای ماندن
      بال پروازی ...اوجی ...
        می خواهم من تمامت را ...👌
بردیا محمدپور از کتاب ِروزهای بارانی 🌧
☘