🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
770 subscribers
26.6K photos
15.6K videos
56 files
28.5K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Бугун сизга шу гапларни хеч ким айтмаган бўлса, тингланг:

👍Сиз ажойибсиз!
❤️Сиз севимлисиз!
😄Сиз кераксиз!
Сиз ўйлаганингиздан хам кучлисиз!
👏Сиз уддалайсиз!
🙋‍♀Хаммаси яхши бўлади!
👌Хеч қачон чекинманг.





𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 |

T.me/sinovlarihayot
Эй Роббим!
Ўзинг шу сўзларни ўқиб турган хар бир мусулмон бандангни қалбидаги
барча яхши дуоларини қабул айла ва ўйлаб юрган ҳамма эзгу ниятларига етказгин. Амийн


𝐓𝐞𝐥𝐞𝐠𝐫𝐚𝐦 |

T.me/sinovlarihayot
ОҚИБАТСИЗ ЖИГАРДАН КЎРА...
(Ҳаётий ҳикоя)

Унинг бошига иш тушди. Хотини оғир дардга чалиниб, катта қарзга ботди. Лекин дард шу билан чекинмади. Олдинда яна кимё муолажалари турарди. Олаётган маоши рўзғорни тебратишга зўрға етади, бу ёқда дори-дармон дегандай...
Ҳаётда шундай вазиятлар бўлар эканки, нима қилишингни, қай деворга бошингни уришингни билмас экансан. Гўёки бутун дунё сендан юз ўгиргандай...
У хотинининг эртага бўладиган муолажасига қаердан пул топишни ўйлайвериб, боши оғриб кетди... Нима қилсин, кимдан яна қарз сўрасин? Аввалги қарздорлар эшигига қарзни сўраб кела бошлашди. Бу ерда эса... У иложсизликдан “дод” деб бақиргиси келарди-ю, янаям ўзини тутиб турарди. Ўйлаб-ўйлаб охири бадавлат қариндоши – амакисининг ўғлидан ёрдам сўрашга аҳд қилди.
Амакиваччаси ҳаммага ёрдам беради, лекин унинг бир ёмон одати бор эди. Пул беришдан аввал қарз олувчини обдон ерга уради, дунёдаги энг ҳақоратли сўзлар билан камситади, мазах қилиб кулади, хуллас устидан мағзавани ағдариб, лойларга ботириб, ҳаммага овоза қилиб, кейин пул беради. Лекин у ҳозирда ноилож эди...
У йўлда кетаётиб ёнидан ўтиб кетган машинанинг тўхтаб, орқага юраётганини кўрди. “Жудаям ҳайбатли машина-да Ланд крузер”. Шу пайт машина олдида тўхтади ва унинг рулида акаси ўтирган экан. Акаси уни уйига олиб кетди, йўл-йўлакай ўзининг ютуқлари ҳақида гапириб кетди. Уч қаватли уйлар билан ўралган катта ҳовлисида қурилишни тугатганини, “фалон” пулга “Ланд крузер” олганини, келаси ҳафта оиласи билан дам олгани 10 кунга чет эл саёҳатига кетаётганини, эртага новвос сўйиб, худойи қилаётганини мақтаниб гапириб берди. Шундан кейингина укасидан ҳол-аҳвол сўради.
Укаси оилавий шароити, рўзғорни зўрға тебратаётгани, хотини оғир касаллиги, эртага эрталабка кимёвий муолажа учун пул кераклиги, шунинг учун амакисининг ўғлидан пул сўрагани кетаётганлиги ҳақида гапириб берди.
- Э, ука, нима қиласан улардан пул сўраб? Эзворадиларку устингдан кулавериб... Бир гап бўлар, юр ундан кўра қурган уйларимни томоша қил, кейин овқатланамиз...
Шу куни акаси уни кечгача уйида олиб ўтирди. Укаси ҳам ноиложликдан пул илинжида чидаб ўтирди. Лекин хайрлашар чоғи акаси пул ҳақида оғиз очмагач, секин ўзи сўради.
- Ука, ҳали айтдимку, келаси ҳафта 10 кунга оилавий чет элга дам олгани кетаётибмиз. Ўзи 10000 доллар нима бўлади, ҳеч нарсага етмайдику, деб кимдандир қарз олмоқчи бўлиб турибман. Бунинг устига жиянингга “ўқишга кирсанг “Малибу” олиб бераман”, - деб лавз қилганман, у ҳам ўқишга кирди, энди ваъдани бажаришим керак. Ўзи биласанку, сани жудаям яхши кўраман, жиянларим ҳам зўр, келинга гап йўқ. Сандака меҳрибон ука ҳеч кимда йўқ. Лекин ўзимга ҳам етмаяпти, агар пулим бўлганида жоним билан берган бўлардим...
У акасининг олдидан бўшашиб чиқди. Шунча олиб ўтириб, кунни тун қилиб, энг асосийси йўлдан қолдириб, пул бермай жўнатаяпти... Ахир эртага эрталабга хотинининг кимё муолажалари учун пул жудаям зарурку. У шу ўй-ҳаёллар билан кеч бўлса ҳам амакиваччасининг уйи томон йўл олди...
“Майли пул беришдан аввал обдон ерга урсалар ҳам, дунёдаги энг ҳақоратли сўзлар билан камситсалар ҳам, мазах қилиб кулсалар ҳам, хуллас устимдан мағзавани ағдариб, лойларга ботириб, ҳаммага овоза қилсалар ҳам, барибир шундан кейин пул берадиларку. Оилам тузалиб кетса бўлди. Ҳаммасига чидайман. Акамга ўхшаб бойлиги билан мақтаниб, пул бермагандан кўра, ерга уриб бўлса ҳам пул берса бўлгани...
У амакиваччасининг уйига етиб келди ва дарвоза қўнғироғининг тугмасини босди... Дарвозани амакиваччасининг ўзи очди. У йиғлаб юборишдан зўрға ўзини тийиб, бор гапни айтди-қўйди. Энг қизиғи, амакиваччасини бир оғиз сўз ҳам демади. Индамай ичкарига кириб, керагидан ортиқча пул олиб чиқди ва “Қачон ва қанча пул керак бўлса уялмасдан келавер, жиян” дея пулни қўлига тутқазди...

БЕҲЗОД ҲОЖИМАТОВ.
T.me/sinovlarihayot
​​​​У бўлса: «Ҳой, сен кимга жаҳл қиляпсан ўзи, кечагина келиб!» деб менга бақира кетди. «Мен нима дедим сизга?» десам: «Ўзи бир камбағал оиланинг қизи бўлсанг, яна нимангга ўдағайлайсан!» деди. Қоним қайнаб кетди. «Оиламни ҳақорат қилманг!», дея нари кетаётгандим қайнонам келиб «Нима қиляпсанлар ўзи?» деди. Овсиним эса дарров йиғлашга тушди. «Менга ўз-ўзидан бақириб, уришяпти!» деди. Онангиз мендан сўраб ҳам ўтирмади. «Сен ўзи жонимга тегиб тургандинг», дея мени ўша заҳоти кўчага ҳайдади. Кийимларимни ҳам олиб қолиб: «Сенинг ҳеч вақонг йўқ эди. Ҳаммаси меники, арзон мебелларингни эса тезроқ олиб кет. Хонадонимнинг кўркини бузиб турибди», деди. Йиғлаб ялиндим. Гапларимни эшитмади. Бутун маҳаллага шарманда бўлиб, уйимга бошим эгилиб қайтдим. Ота-онам ҳайрон. Иложсиз ҳамма гапни сўзлаб бердим. Ҳозир улар мени шу хонадонга узатишганидан афсусда. Лекин энди кеч. Шу сабаб тезроқ ажраштириб олишмоқчи. Аммо мен ҳеч қачон ўз хоҳишим билан ажрашмайман. Сиз мендан шуни талаб қилсангизгина ажрашишим мумкин…
— Онамни тўғри тушун. Онам бутун умр қийинчилик нималигини билмаган. Егани олдида, емагани ортида бўлган, ғам чекмаган, дард кўрмаган. Ҳаётни фақат енгил-елпи орзу-ҳаваслардан иборат деб ўйлайди. Бошқа қиладиган иши, ташвиши йўқ. Балки, тўқликка шўхлик қилаётгандир. Нима бўлганда ҳам онам мени катта қилган, ёруғ дунёга келтирган. Унга нима ҳам дейишим мумкин? Бу билан сендан, туғилажак фарзандимдан воз кечаман, демоқчи эмасман.
Агарда сени қайтариб олиб борсам, яна бошинг балодан чиқмайди. Қайтаришимга йўл ҳам қўйишмайди. Аллақачон янги келин излашга тушишган. Хавотир олма, иккинчи маротаба уйланмайман. Мен фарзанднинг уволидан қўрқаман.
Яхшиси, уйдан ўзим кетаман. Шунда уларнинг қўлидан ҳеч нарса келмайди. На мени уйлантириш, на бизни ажратиш. Аммо қаерда яшаймиз, дейсанми? Албатта, ота-онангникида эмас. Ичкуёв бўлмайман, бунга ғурурим йўл қўймайди. Қийналиб бўлса-да, ижарада яшаганим дуруст. Ижарага уй излаяпман.
Уйимизда қимматбаҳо ҳеч нарса бўлмаса ҳам бахтиёр яшашимизга ишонаман.
Бўлиб ўтган майда-чуйда гапларни, гиналарни унут. Бу унчалик ҳам ваҳимали нарса эмас. Ҳали ҳаммаси изига тушиб кетади. Мен доим ёнингда бўламан…

T.me/sinovlarihayot
БИР ХАФТА УЙ БЕКАСИ.

Бу «дахшатли» вокеа уйланганимнинг бешинчи йили содир булди. Олис шахарнинг куп каватли уйларидан бирида жойлашган квартирамга кириб келдим.
Хотиним пишириб кетган бир козон овкат "уч-турт кун ейди, деган-да", устига сочик ёпиб куйилган чойнак. Биламан, дастурхонда юмшок нон, печенье, шакар ва конфетлар. Буларни тайёрламай жони нечта?! Жимжит хоналарга бир-бир куз ташлаб чикдим-да, дастурхон олдига келдим.
Биринчи кун.
Бу куннинг огирлиги билинмади. Козондаги овкатдан ичишим учун коса ва чумични ахтараётиб, бироз асабийлашдим.
Косани куринарли жойга куйиб кетмайдими, каерда туришини каёкдан биламан?! Чой совиган экан. Шуниси яхши... Кейин эса тушак солишга хам эриниб, телевизор томоша килган жойимда ухлаб колдим.
Тушимда хотинимдан газабландим: "Мехмонга кетишга бало бормиди?! Энди ким овкат килади-ю, ким дастурхонни йигиштиради?.."
Иккинчи кун.
Эрталаб овкатни иситадиган одам йуклиги таъбимни хира килди, совук холда ичдим. Чой дамлашга эриниб, водопровод сувини симириб куя колдим... Ишга кетдим. Кечкурун яна уша овкат кутиб турарди. Битта тоза коса колган экан, ушанга овкат куйдим. Бирок аллакандай хид ва ёкимсиз таъм иштахамни бугди.
Ачиган шекилли, чикинди челакка тукиб ташладим. Курук чой тополмаганим учун бир стакан кайнок сувга шакар солиб ичдим. Печеньеларни еб тугатиб, конфет суриб, кино томоша килдим. Илк бор хотинимнинг мехнати ҳакида уйладим.
Ё тавба, шакарли кайнок сув тайёрлаб, печенье егунимча бир ярим соат вакт утибди. Овкатни вактида тайёрламагани учун хотинимни койирдим. "Чучвара тугиш майда иш, ун дакика кечикдим", дегани учун ажрашиб, бошка хотин олмокчи булганимни эслаб, йиглагим келди.
Учинчи кун.
Бир уюм ювилмаган коса-товок, козон, шамасини могор босган чойнак, каттик нон булаклари ва ушокка тула  дастурхон… Ишга нонуштасиз жунадим.
Тушликкача очликдан улишдан куркиб, соат унларда кучадаги ошхонада овкатланиб олдим. Соат бирда эса корним туклиги учун тушлик килолмадим. Бирок иш тугашига икки соат колганда, кечкурун очликдан корним сурнай эмас, карнай чала бошлади.
Уйга "Ролтон" олиб бориб, умримда биринчи марта овкат пиширдим. Нон олиб келиш эсимдан чиккани учун каттик нонни ейиш осон булмади, лекин шунисига хам шукр.
Чой хам дамламокчи булдим. Афсуски, чойнакнинг шамаси могарлаб кетганини куриб, чанкогим тухтади-колди.
Туртинчи кун.
Эрталаб яна "Ролтон" сотиб олдим. Бу — хотинсизлар овкати экан. Музлаткичдан тухум топдим-да,
кайнатиб едим. Тушликкача бинойидек юрдим. Демак, харакат килса буларкан. Бирок хамкасбларим шундай дейишди: Хотинингиз кетиб колганми? Нега кийимингиз дазмолланмаган, ёкангиз кир, соколингиз олинмаган? Бунинг устига озиб кетибсиз?.. Нима дейишга хам хайрон колдим.
Хотиним уйда йук, лекин нега сокол олмаяпман? Жиз-биз килиш, чой кайнатиш, кийим дазмоллаш шунчалик кийинми? Кечкурун тухум ковуриб едим. Афсуски, энди това хам йук. Уни "бу дунё"га кайтариш учун ювиш керак, холос. Лекин ким?
Бешинчи кун.
Хаммасини узим бажаришга ахд килдим.
Уйни куланса хид босган, хар жой-да "Ролтон" когозлари ётар, ювиксиз коса-товокларга караб булмасди.
Ачимсик хиднинг манбаини топдим: чикинди челакка уч кун бурун ташланган овкат бижгиб кетган экан.
Шу куни ишга кечиксам хам, челакни бушатиб, чойнакни ювдим, чой дамлаб ичдим.
Музлаткичда сариёг бор экан, дукондан нон сотиб олдим…
Бу кун ишга одамга ухшаб бордим. Ахир кийимларимни хам дазмоллаган эдим-да… Кечкурун макарон ковурдим. Козон-товокни ювгунимча ярим кеча булишини хисобга олмасак, бу хеч кийин иш эмас экан.
Шанба куни кийишга тоза пайпок йук эди. Пайпок ювгунимча хурозлар кичкира бошлади. Агар уй бекаси булганимда, фаолиятимнинг биринчи хафтасидан тирик чикмасдим.
Олтинчи кун.
Уйни супурдим! Кийимларимни бир чизик килиб дазмоллашни ургандим. Уйланганимдан бери биринчи марта туфли тозаладим.
Хар куни уч махал дастурхон ёзадиган хотинларга хайкал куйиш керак, деган хаёлда ишга жунадим........


T.me/sinovlarihayot
​​Худо хохласа, эртага икки болам билан кайтади. Хам эрига, хам болаларига караган хотин зоти ерлик эмас, узга сайёралик робот булса керак, деб уйладим.
Кечкурун уйни агдар-тунтар килиб, хотинимнинг пультини ахтардим Агар топсам, шу захотиёк кишлокдан учиб келадиган тугмачасини босмокчи эдим…
Еттинчи кун.
Бир тогора кир ювдим! Полларни артдим! Кулланмага караб, чучвара пиширгандим, курбакага ухшаб колса хам, ейишли булди. Тушдан сунг кушни хотинлар билан валаклашиб утирсам, узокдан хотиним ва икки болам куринди.
Хурсанд булганимдан хушимдан кетиб колибман… Мана, йигирма кундан бери касалхонадаман.
Шифокорлар ута огир мехнатдан эзилгани учун жисмонан мажрух ва аклан заиф булиб колишига бир соат колган экан, дейишибди…

T.me/sinovlarihayot
Бегоналарнинг нигоҳи тушмасин дея, дарҳол эшикни  ёпдим. Сўнг боламни бағримдан қўймай, бориб синглимнинг юзига шапалоқ тортдим. Ҳайронман, ўғлимни кўтариб турганим ҳолда буни қандай қилган эканман?  Шундан кейингина улар бир-бирини узоқлашишди.
—  Ифлос! Уялмайсанми, оилали бўла туриб, ёш қизнинг бошини айлантиргани! — дедим шифокорга тик қараб.
—  Астароқ! — деди унинг кўзлари катта-катта бўлиб.
—  Унинг ўрнига ўзингнинг синглингни қўйиб кўр, мараз! — дедим аламдан ёниб. — Бориб хотинингга айтаман!
—  Айт! Ўзингнинг синглингни ўзинг шарманда қил! Синглингнинг ўзига керак шу, билдинг! Хоҳласам, сенинг ҳам бошингни айлантираман! Ўлиб тургандирсан! — хунук иршайиб деди у.
—  Нима? – миям олов ичида қолгандек, бошим қизиди. - Вой ифлос-е-ей! Оғзингга қараб гапир! Сени одам деб боламни олиб келибман-а? Сенга ўхшаганлардан яхшилик кутиб бўлармиди? Ундан кўра бошқа жойга олиб бораман!
Шу пайт эшик очилиб, қўшни хонадаги шифокор кириб келди. Очиқ қолган эшикдан ҳамшираю навбат кутаётган беморлар бўйнини чўзиб қарай бошлашди.
—  Тинчликми? — деди ҳалиги кириб келган дўхтир.
Мен тўлиб турганим учун йиғлаб юбордим. Синглим шундоқ ҳам қўрқув ва шармандаликдан юм-юм йиғлаётганди.
—  Мана бу ифлос... хотинбоз... — дедим-у тилимни тишладим. Чунки ҳали турмушга чиқмаган синглимнинг шаъни мени соқовга айлантирганди. Агар ҳозир рўй берган бор воқеани айтсам, унинг номи ёмонга чиқар, шу билан келажаги барбод бўларди.
—  Хотинбоз? — ҳалиги келган шифокор ҳам ҳамма гапни билиш учун атай ўсмоқчилаб деди. — Сизга бирор нима дедими?
Мен жим қолдим.  
—  Бирор нима дедингми? — ҳамкасбига қаради у.
—  Йўғ-е, нотўғри тушунди. Шунчаки ўзимга яқин олиб елкасига қўлимни қўйгандим...
У бу сўзларни синглимга нисбатан айтаётганини сезиб, дарров тилидан гапини олдим:
—  Бола қолиб, менга қўл чўзасанми, ифлос! Боламни кўрсатгани олиб келгандим...
Туйқус бошқача гапира бошлаганим, туҳматим уни тутатиб юборди.
—  Туҳмат қилма! — бақирди у чидолмай. — Мен...
Унинг нима демоқчилигини билиб, дарҳол тўхтатдим:
—  Бўлди. Ҳозир бир четга ўтамиз-у, гаплашиб оламиз. Дўхтир, сиз боламни кўриб туринг, — дедим ҳалиги шифокорга. Кейин ўғлимни синглимнинг қўлига тутқаздим. — Қусяпти, яхшилаб текширтир.
Сўнг эса дарҳол ҳалиги терапевтнинг қўлтиғидан олиб, ташқарига етакладим. Шунчалик тутаб, ёниб турган бўлсам-да, босиқлик билан дедим:
—  Илтимос, синглим ҳақида ҳеч нарса деманг. Келажагини ўйланг! Тинч қўйинг! Сўраганларга майли мени бирор нима денг. Лекин синглимни...
—  Синглингни тинч қўяман. Лекин... сенинг бошинг очиқ-ку! Гаплашиб турсак бўлар... — деди у менга кўзларини лўқ қилиб.
Жоним ҳалқумимга келди. Қани, дунё кўтарса, бўғиб ўлдирсанг! Ёки суяксиз тилини суғуриб олсанг!
Барибир ўзимни тутолмадим, юзига шапалоқ тортдим. У бўлса қўлимдан маҳкам тутди-да, алам билан деди:
—  Шу қилганинг учун ҳам бир мартага хотин қиламан сени!
Мен ҳеч нарса деёлмадим. Қўлимни куч билан тортиб олдим-у, ортимга қайтдим. Табиийки, бу суҳбатни ва ҳаракатларимизни шифохонада кўпчилик кўрди. Албатта, ҳамма бизнинг орамизда нимадир бор деб ўйлади. Ҳарқалай, терапевт мард чиқди, синглим ҳақида лом-мим демади.
Афсус, бу воқеадан кейин одамлар мени унинг маъшуқасига чиқарди. Бу ҳақда унинг ўзи гап тарқатибди. Жанжал ҳақида сўраганларга, киноя билан “Эридек кўриб, би-и-ир эркалик қилди-да! Тушунтирдим, бошқа бундай қилмайди. Оилам мен учун биринчи ўринда туришини қулоғига қуйдим”, дебди.
Аёл ҳикояси шу ерга келганда, узун, қайрилма мижжаларини кўтариб менга қаради. Кўзлари ёшга лимо-лим. Катта ялтираб турган қорачиқлари сув остидаги қора маржон сингари одамни мафтун этарди. У хўрсинди. Сўнг яна бошини эгиб гапида давом этди:
-  Бу воқеадан кейин уйда катта жанжал бўлди. Акам, отам қўл кўтарар даражагача боришди. Лекин мен ҳеч нарса демадим. Боя айтганимдек,  ҳаётимиздаги кўп нарсалар бизга боғлиқ эмас. Уларни жимгина ўтказиб юборишдан бошқа чора тополмаймиз. Мен ҳам шундай қилдим. Ҳаммасини сукут билан енгишга ҳаракат қилдим. Кейин сиз чақирдингиз.

T.me/sinovlarihayot
​​Лекин илтимос, эрингизга психолог сифатида тушунтиришга, маслаҳат қилишга сўз беринг.
Ахир сиз психологсиз, инсон нафратланган одамига меҳр қўя олмаслигини айтинг. Кўзимга чўчқага ўхшаб кўринишини унга тушунтиринг. Мен тинч яшашни истайман! Тўғри, ўшанда синглим ёшлик қилмаганида, унинг ор-номусини, шаънини, номини ўйламаганимда ўзимни ўзим ёмонотлиққа чиқармасдим. Энди яхши аёллигимга биров ишонмайди ҳам. Ишонишмаса-ишонишмасин! Одамларнинг ишончи, гап-сўзлари ортиқ мен суянадиган нарса бўлмай қолди. Шундай бўлса-да, тинч яшашга ҳаққим бор-ку! Мени тушундингиз, а?
Мен унсиз бош ирғадим. У эса столимга 100 минг сўмликни “Ҳаққингиз” деб қўйди. Сўнг суҳбатдан олдин бошини кафтига яширган илон шаклидаги узугини тўғирлади-ю, чиқиб кетди. Ортидан қараб қоларканман, нима учундир унга ҳавасим келди. Балки, унингдек фидойи опам бўлишини истагандирман, эҳтимол, у каби гўзал бўлгим, эримнинг эътиборини тортгим келгандир?! Ёки ёвқурлиги ёққандир менга?
Гарчи у ҳамон ёлғиз бўлса-да, эрим унга икки дунёда ҳам етиша олмаслигига ишонч ҳосил қилган бўлсам-да, ортиқ уни ўзимга кундош деб билмаслигимни англасам-да, унинг ёнида мағлуб эканлигимни ҳис қилдим...
(ТАМОМ)
Муаллиф:  Наргиза  Усанбоева.

T.me/sinovlarihayot
Audio
🎹ПРЕМЬЕРА.


Меърос қолган битта алёр,
Момо Ҳаво руҳлари бор,
Тинглаб қолсин ҳатто ағёр,
Алла айтинг, Онажонлар!...

МУНИРА СУЛТОН шеъридан андоза қилиб яратилган қўшиқ.


ХОРАЗМЛИК ХОНАНДА

🎧🎤 УСТОЗ ДЖУМАБОЕВ ФАРҲОД ИЖРОСИДА

T.me/sinovlarihayot
Бир кишини танирдим. Ўтмиши нотекис эди...
Кунлардан бир кун у одам ўзгарди, буткул ўзгарди. Ҳунук феълларини ташлади. Кўпчилик ҳайрон қолди. Мен ҳам лол эдим. Барча у ҳақда “Шу-я, наҳот шу одам-а?” дерди.
Бир кун у “ёрилди”, сабабин айтди. “Йўл четида турган қарияни олиб кетдим, раҳмим келди. Манзилга етгач пул бермоқчи бўлди, олмадим. Қўлларини дуога очиб, Омин, келинларингиз аёлингизга, куёвларингиз ўзингизга ўхшаган бўлсин, раҳмат ўғлим, деди-да, тушиб кетди. Мен бундай дуо эшитмагандим. Қарғишдек туюлди, вужудим титраб кетди, шу кундан ич-этим едим. Наҳот куёвларим менга ўхшайди дедим. Ўзимнинг ким эканлигим ҳис қилиб, ўзимдан ҳазар қилдим. Шу-шу, “ишларим”ни ташладим. Олдимдан бирор гуноҳ иш чиқса, фарзандларимга яхшиликни раво кўрдим” деди...

Муҳтарам мухлис, Сизнинг ҳам куёвларингиз, келинларингиз ўзингизга ўхшасин! Қани бир “Омин!” денг...

Салим АЙЮБИЙ

•┈┈┈┈•❈••✾••❈•┈┈┈┈•
Якинларингизга узатинг
https://t.me/sinovlarihayot