Кечаги чойни ичманг!

Агар ичимлик бир неча соат давомида очиқ ҳавода қолса, унда кислород таъсирида бактериялар ва зарарли бирикмалар ҳосил бўла бошлайди. Чой юзасида зич юпқа плёнка ҳосил бўлади, айнан мана шу плёнка бактериялар ва зарали моддалар тўпламидир. Эътибор берсангиз идишда ҳам қоплама қолади.

Ушбу моддалар ошқозон-ичак тракти аъзоларига, асосан жигарга зарарли таъсир кўрсатади.

Бир кун турган чойни японлар “илон чақишдан ҳам ёмонроқ” деб ҳисоблашади, хитойликлар эса уни заҳар билан тенглаштиради.

T.me/sinovlarihayot

​​Мен уйланиб утирмасдан уз кузларимдан бирини сенга бергандим. Бошка хеч нима ёрдам беролмадим. Сен хамма ютукларингга узинг эришдинг болам. Мен сен жуда яхши кураман, сени  ютукларингдан кувонаман ва гурурланаман. Ва бахтли эдим. Доим узингни эхтиёт килгин болажоним. Сенга бахт тилаб колувчи онанг!
Эх Онажон мени кечиринг, мен нодон углингизни кечиринг. Аслида мени кузларим очик булса хам иккала кузларим хам кур булган экан. Жойингиз жаннатда булсин Онажон.
Мана азизларим бу танишимизни кискагина хаёти хакида танишдинггиз. Оналар буюк, оналар оёги остидадур жаннат деб бекорга айтишмаган. Онажонларни борида кадрига етайлик. Аллох барча Онахонларимизга узок умр берсин аъмин деб...

https://t.me/sinovlarihayot

Мардлик...

Бозор кунларидан бири. Аёл уч кун аввал банкка бориб, хорижда ишлаётган эри юборган пулни олган эди. Бу ойдаги ўлжа аввалгиларига нисбатан хиёл мўлроқ экан. Нақд беш юз АҚШ доллари.
Аёлнинг иккита вояга етмаган боласи бор. Бири еттинчи, иккинчиси бешинчи синфда ўқийди. Иккови ҳам ерга урса, осмонга сапчийдиганлар хилидан. Шумтакалар бировнинг кетмонини, бошқанинг ўроғини олиб қочавериб, онаизор қўни-қўшнилар олдида юзи шувит бўлиб қолган. Ҳартугул, бу кунларда икковига ҳам инсоф кириб, сал қуюлиб қолишганми, уззукун кўча чангитиб юрадиган бесар болалар энди онаси айтган ҳар бир гапга қулоқ илишяпти, ортиқ уни қийнашмаяпти. Ҳадемай таътил тугаб, мактаб бошланадаи. Ҳамма ўқувчилар янги форма кийиб, қаддини ғоз тутиб боришса, бу шўринг қурғурлар эски кийим-бошда боришадими?... Аёл шу ҳақида ўйлаб-ўйлаб, бугун бозорга тушиб, болларига кийим-бош харид қилмоқчи бўлди. 
-Пешинга қолмай қайтаман, бозорга тушиб келай, сизларга кийим-бош олиб келаман, сизлар уйни ишларини қилиб ўтиринглар. Келгунимча ҳамма ёқ ёғ томса, ялагудай бўлсин,-тайинлади аёл қўлтиғига тўрсумкани қистириб олиб, дарвозадан чиқаётганида.
-Айтганингиздай қиламиз, яхши бориб келинг, ойижон,-тўнғич ўғил онасини кузатиб қўйди. Кенжатой ҳам бир нималар деб онасининг кўнглини хотиржам қилди.
Она уйдан чиқар-чиқмас, ака укасига қилиши лозим бўлган юмушларни тайинлай кетди:
-Так, учта хонани, сўнг, ошхона билан айвонни супириб чиқасан, ҳожатхона ҳам эсдан чиқмасин. Хўш, кейин пол артасан...
Шу ерга келганда кенжатойнинг фиғони фалакка чиқди:
-Ие, полни ҳам мен артаманми? Унда сиз нима иш қиласиз.
-Жим халақит берма, яна қанақа иш бор-йўқлигини ўйлаяпман,-укасининг оғзига уриб, тинчитмоқчи бўлди ака. Бироқ ука бўш келмади.
-Сиз ишламасангиз, мен ҳам ишламайман.
-Нима? Нима дединг, гап қайтариш қанақа бўлиши ҳозир кўрсатиб ўяман сенга...
Ишдан бош тортаётган укани тавбасига таянтириш учун ака унга яқинлашганда, кенжатой «қочмаган номард» қабилида чаққонлик билан ҳовлининг нариги четига қараб югурди. Ака ортидан қувди. Шу тариқа мушук-сичқон ўйини бошланиб, тўзиб турган ҳовли чанг-чунгга беланди. Ҳовлини гир икки айланиб, укага етиб олган ака унинг енгидан ушлаб, юзига тарсаки солиб юборди. Ука мувозанатини йўқотиб, чалқанчасига йиқилиб тушдию, бирдан «вой-вой»лай кетди. Ака уканинг бу қилиғини унинг навбатдаги ҳийласи деб ўйлаб, жим тураверди, аммо ерга қапишган кафтларида қон сирқиб чиқаётганини кўриб, капалаги учиб кетди.
-Нима бўлди?-тўнғич ўғил қўрқа-писа кенжатойга яқин келиб, бирдан ранги оқариб кетди. Кенжатой йиқилган маҳал михли тахтача устига тушган, тиғдай бўлиб турган мих унинг билагига чўрт ботган эди. Аммо ака довдираб қолмади. Икки эшик наридаги ҳамшира қўшни аёлни чақириб келди.
-Жонларингга ичларинг ачимайди-я, қачон қарама, шаталоқ отиб юрганларинг-юрган, саннади ҳамшира аёл жабрдийдага яқинлашгач, нима юз берганидан ҳали хабар топмай. У кенжатойни ўрнидан турғазди-да, билагига ёпишиб қолган тахтачани суғуриб, спирт шимдирилган пахтани қўйди ва устидан бинт айлантириб боғлади.
Аёл қуёш тиккага келган пайт бозордан қайтди. Бу дам тўнғич ўғил супирилган ҳовлига сув урар, кенжатой эса айвондаги кроватда ёнбошлаб ётганди. Онасининг шарпасини сезибоқ ўрнидан ирғиб туриб, унга яқинлашди.
-Вой, ўлмасам, бу нима аҳвол,-кенжатойнинг оппоқ бинт сириб боғланган қўлини кўриб, қўрқиб кетди аёл,-айт яна нима ҳунар кўрсатдиларинг, ким билан тевалашдинг, зумраша.
-Ҳеч ким билан,-овози хийла паст чиқди кенжатойнинг,-ҳовлида қоқилиб тушдим.
Ака «укам ҳозир мени ойимга чақиб, урдирса керак», деб ўйлаганди. Йўқ, ундай бўлмади. Ука мардлик қилди.
Акасини аяди.
Умид Али.  

https://t.me/sinovlarihayot

📝БИЗНИ ТАҚДИР БИРЛАШТИРГАН...(хаётий вокеа)

1-қисм
T.me/sinovlarihayot
Тақдир! У борми ўзи? Пешанага ёзилгани-чи? Ундан қочиб қутила олмаслигимиз ростми? Мен бугунги ҳикоям қаҳрамонлари билан танишганимда тақдирнинг ҳақлигига ишонганман. Бир қарашда, уларнинг ҳаётида қандайдир кемтиклар бордек, умр йўллари бир текисмасдек... Балки,кимлардадир ачиниш ҳиссини ҳам уйғотар. Аммо мен чин маънода уларга ҳавас қилганман. Иродаларига, ер юзидаги фаришталар эканлигига.Рисолат опанинг ёши элликдан ошган. Ўртанча қизи билан опам бирга ўқишган. Уйимизга келиб-кетиб юрадиган бу қиз ҳаммамизга бирдек ёқарди. Кейин унинг онаси опам билан танишган. Шу тариқа икки дугона сабаб оилаларимиз ўртасида борди-келди йўлга қўйилган.Рисолат опа камсуқим,самимий аёл. Ҳар меҳмонга келганида қимтинибгина ўтиради. Ойим ўн гапирса,зўрға бир жавоб беради. Аммо тилининг учида турган сўзни доим айтолмайди. У кетгач,«Нимадир дарди бор-да шу аёлнинг», дея ойим бош чайқаб қоларди.Бир йиллик борди-келдимиздан кейин Рисолат опанинг дарди маълум бўлди.Неча йилдирки, онасини изларкан.Ҳайрон қолдик, тўғриси.Унинг маҳзун ҳикоясини тинглаб эса кўзимизга ёш олдик.
«Онам шаҳарлик. Мен ёлғиз қизман.Бешикдалигимдаёқ ота-онам ажрашиб кетишган. Яшириб нима қилдим, тўғрироғи, онам отамни ташлаб кетган. Нима учун, билмадим... Кейин аммаларим мажбурлаб аямга уйлантириб қўйишган.Мен ҳам ақлимни танигач,у кишининг ўгайлигини билганман. Барака топгур,бирор марта ўгайлик қилмаган.Асли туғмасмиди, ё отамнинг «Ўзи болали бўлгач, қизимни бегона қилади, бирор болага зор аёл бўлсагина, уйланаман, бўлмаса, йўқ» деган қатъий қароридан кейин фарзанд кўрмаганми, буниси менга номаълум.Мени оқ ювиб, оқтараб улғайтирди. Мана, отамдан кейин ҳам бош бўлиб ўтирибди.Ўз онамни эса бир мартагина кўрганман. Эслай олганим шу. Айтишларича, боғчага келиб, узоқдан мени кўриб кетаркан. Тўйим олди ўгай онам сизларнинг қишлоққа олиб келган ва бир аёл билан таништирган.Ўшанда бир оғиз ҳам гапира олмаганман. Онам эса мени қучиб йиғлаган. Бир этак болалари бор эди. Кейин кўришмадик. Кўришишга журъат қилмадик, шекилли... Ёши етмишдан ошиб қолган, кўп тушимга кираяпти. Аммо менда манзиллари йўқ. Шу кунгача излашга аямдан ийманганман. Гўёки улар билан топишиб олсам, мени ўз боласидек кўрган аёлга хиёнат қиладигандек туюлаеварди... Яна мендан, эридан юз ўгирган одамга нисбатан ичимда қандайдир алам бор эди... Йиллар ўтиб, бу алам тарқадими, билмадим... Ёки тақдир менинг кўзларимни очди...
Рамз ака билан ишда танишганман.У киши ҳисобчи эди.Чекка тумандан марказга қатнаб ишларди. Қисмат экан, бир-биримизга кўнгил қўйдик. Отам ёлғиз қизимни кимга узатаяпман дея, куёв билан кўришган ҳам.У замонларда бунақа гаплар йўқ эди-да. Қаранг-ки, бир суҳбатлашишгандаёқ дадамга маъқул бўлиб, ҳаётимиз боғланди.Тўй ҳам ўтди. Бахтли келинчак эдим.Токи.йўқ бу ҳодиса аслида мени янада бахтли қилган.Ҳа, энди шунга амин бўлаяпман.Чилламиз чиққач, қайнонам уйимизга (алоҳида ҳовлига келин қилишганди мени) бир болакайни етаклаб келди. Уч-тўрт ёшлардаги кўзмунчоқдек кичкинтойни жиянларимиздан бири деб ўйлабман. Аммо кечки таомдан сўнг ҳаммаси маълум бўлди.Рамз ака олдин уйланган, хотини эса эри ва ўғлини ташлаб, ким биландир қочиб кетган экан.Ўша тун ҳеч ким ухламади. Фақат ўз туққан онаси воз кечган, яна бир аёл унинг борлигидан даҳшатга тушган гўдакдан бошқа.Уришдим, ёрим дея ишонганимнинг кўксига муштлаб йиғладим.Қарғадим.ва эрталаб тўғри уйимга отландим. Рамз аканинг ялиниб-ялворишларига қулоқ солмадим.Кела солиб аямнинг бағрига ўзимни отдим. У ҳам менга қўшилиб йиғлади.«Воҳ, қизим, бу тақдир.Сенгинани бир синай деяпти-да» деган. Унинг бағрига бош қўйиб йиғлаб, онамнинг тафтини илк бор дилдан туйдим. Ҳа, ўшанда биринчи бор, бу аёл менинг ҳақиқий онам эканлигини ҳис қилдим.Ва кўзларим очилди. Бундан йигирма икки йил олдин, мен ҳали тўққиз ойлик чақалоқлигимда шу аёл мени бағрига олган ва кўз қорачиғидек асраб катта қилган. Худо бугун мени синаяпти.Бир пайтлари менга она бериб сийлаганди, энди фарзанд бериб синаяпти. Мен.шу аёлнинг, ҳаётнинг олдида жуда катта қарздорман. Энди...

Ўкинма болам
 
Ҳаётий воқеа

Эндигина кўзи ёриган ёш она кучли ҳаяжонда:
– Чақалоғимни кўрсам бўладими? деб сўради. Қучоғига юмшоқ бир юргак берилди ва бахтли она чақалоғининг жажжи юзини кўрмоқ учун унинг юзини очди ва ҳайратга тушганидан тили тутилиб қолди. Она ва чақалоқни кузатиб турган дўхтир шартта орқасига ўгрилиб деразадан кўчани томоша қила бошлади. Чақалоқнинг  қулоқлари йўқ эди... Таҳлиллар боланинг эшитиш қобилияти яхши экани, фақат қулоғининг супраси йўқлиги боланинг ҳуснини бузиб турганини кўрсатди. Орадан йиллар ўтди, бола мактабга чиқди. Бир куни мактабдан уйга югуриб келди ва ўзини онасининг бағрига отди. Тўлиқиб йиғлар эди. Бу унинг ҳаётидаги биринчи мазахланиши ва умидсизлиги эди:
– Бир катта бола менга махлуқ деди. Болакай ана шу кемтиклик билан улғая бошлади. Уни синфдошлари яхши кўрар ва ниҳоятда зеҳни тез ўқувчи эди.  Агар синфдошларига аралашиб юрганида эди, шубҳасиз, синфком бўлар эди. Аммо онаси ҳар доим унга:
– Ёш болаларнинг орасига аралашмайсан, деб тайинлар эди.
Айни пайтда у қалбида теран бир ачиниш ва шафқатни ҳис қилар эди. Боланинг отаси оила дўхтири билан қулоғи хусусида сўзлашди.
– Бирор нарса қилишнинг иложи йўқми? деб сўради.
Дўхтир:
– Агар бир жуфт қулоқ топишнинг иложи бўлса, уни ёпиштириб қўйиш мумкин, деди. Шундан сўнг  болага қулоқларини фидо этиши мумкин бўлган бир жавонмардни ахтара бошладилар. Орадан икки йил ўтди.  Бир куни отаси:
– Шифохонага борасан, ўғлим, онанг иккаламиз сенга қулоқларини беришга рози бўлган бир одамни топдик. Фақат унинг кимлигини сенга айта олмаймиз сир, деди. Операция муваффақиятли ўтди ва бутунлай янги бир инсон қиёфаси пайдо бўлди. Янги кўринишидан руҳияти юксалган бола ўқишда ва ижтимоий ҳаётда катта ютуқларни қўлга киритди. Сўнгра уйланди ва кўзга кўринган дипломат бўлди. Орадан йиллар ўтди, бир куни отасининг олдига кириб:
– Отажон, менга бу қадар катта яхшилик қилган одам ким? Мен унинг яхшилигига ҳеч қандай жавоб қайтара олмадим... деди.
Отаси:
– Бирор нарса қила олишингга кўзим етмайди. Фақат жиддий шартлашганмиз, ҳали унинг кимлигини айта олмайман, вақти етмади... деб жавоб берди. Бу сир йиллар давомида сақланди ва бир куни очилиш вақти келди. Бошига мусибат тушган кунда онасининг жонсиз танаси бошида отаси билан бирга жаноза ўқилишини кутаётган эди. Отаси мулойим ҳаракат билан онасининг бошига қўл чўзди, қаҳваранг сочларини силаб орқага таради, онасининг қулоқлари йўқ эди.
Отаси:
– Нега онажоним, уйда ўтирганда ҳам рўмолини бошидан олмайди, сочларига оро бермайди, деб ҳеч ўйламадингми? дея шивирлади.

Барча, онасини яхши кўрадиганлар учун канал👇

🌹🌱꧁꧂‎‌♥️♥️꧁꧂🌹🌱

T.me/sinovlarihayot