✒️Чин муҳаббат!
- Адажон яна супада ухлаб қолдилар, овқат емадилар. Хотининг гапидан сўнг қайтиб ҳовлига чиққан Сарвар ғужанак бўлганча ухлаб ётган отасининг елкасига кўрпа тортиб қўйди. Адамни уйлантирамиз шекилли, акаларим билан маслаҳатлашишим керак...
Қурбон Мастурага севиб уйланди, тўртта ўғил кўрдилар. Мастура ҳақиқий мастура эди. Қурбонни пирдек эъзозлар, соясига салом берар, кўчадан кириб келса, ҳеч йўқ солган кўрпачасини бир силкиб, тескарисини соларди. Кўзига тик боқмаган, борига қаноат қилган, мактабда муаллима бўлсада, уйда шогирддек итоаткор эди. Уйлари у билан файзли, таомлар у билан тотли эди. Қурбон оддий сартарош бўлсада уйида подшоҳдек эъзозда эди. Мастураси бедаво дардга чалиниб қирқ олти ёшида оламдан ўтди, яқинда бир йил тўлади. Қурбонга оламлар тор бўлди. На уйга, на кўчага сиғади.
Фарзандлари онаси тортган; бир-биридан мўмин-қобил, итоатгўй, меҳнаткаш, меҳрибон, аммо ҳаммаси бир бўлиб ҳам Мастуранинг ўрнини босолмайди.
Бугун ўғиллар йиғилиб, уни уйлантирмоқчи эканликларини айтдилар. Рад этди, бошқа бу мавзуда оғиз очмасликларини сўради. Фақат ҳокимдан унга ер олиб беришларини сўради, ўғиллари тушунди, оталари меҳнат билан дардини унутмоқчи. Тез орада боғдорчиликка ихтисослашган Мастура фермер хўжалиги ташкил этилди. Сара мева кўчатлари экилди. Қурбон астойдил терк тўкди
Бугун отаси Сарвардан қишлоққа яқинда кўчиб келган, уч боласи бор бева аёлникига олиб боришни сўради. Сарвар минг ўйда етиб борди. Адам уйланишга қарор қилибдилар-да! Рашкми, аламми, нимадир ичини куйдириб ўтгандек бўлди. Йўл бўйи отаси билан очилиб гаплашмади.
Эски эшикни одми кийинган, озғин, ёшгина аёл очди. Отаси ён чўнтагидан кеча сотган олмаларнинг пулини олди, аёлга узатар экан
- Илтимос, аёлимнинг ҳақига дуо қилинг, исми Мастура эди, деди жувоннинг кўзига қарамасликка тиришиб.
Сарвар титраб кетди...
Феруза Салходжаева.
T.me/sinovlarihayot
- Адажон яна супада ухлаб қолдилар, овқат емадилар. Хотининг гапидан сўнг қайтиб ҳовлига чиққан Сарвар ғужанак бўлганча ухлаб ётган отасининг елкасига кўрпа тортиб қўйди. Адамни уйлантирамиз шекилли, акаларим билан маслаҳатлашишим керак...
Қурбон Мастурага севиб уйланди, тўртта ўғил кўрдилар. Мастура ҳақиқий мастура эди. Қурбонни пирдек эъзозлар, соясига салом берар, кўчадан кириб келса, ҳеч йўқ солган кўрпачасини бир силкиб, тескарисини соларди. Кўзига тик боқмаган, борига қаноат қилган, мактабда муаллима бўлсада, уйда шогирддек итоаткор эди. Уйлари у билан файзли, таомлар у билан тотли эди. Қурбон оддий сартарош бўлсада уйида подшоҳдек эъзозда эди. Мастураси бедаво дардга чалиниб қирқ олти ёшида оламдан ўтди, яқинда бир йил тўлади. Қурбонга оламлар тор бўлди. На уйга, на кўчага сиғади.
Фарзандлари онаси тортган; бир-биридан мўмин-қобил, итоатгўй, меҳнаткаш, меҳрибон, аммо ҳаммаси бир бўлиб ҳам Мастуранинг ўрнини босолмайди.
Бугун ўғиллар йиғилиб, уни уйлантирмоқчи эканликларини айтдилар. Рад этди, бошқа бу мавзуда оғиз очмасликларини сўради. Фақат ҳокимдан унга ер олиб беришларини сўради, ўғиллари тушунди, оталари меҳнат билан дардини унутмоқчи. Тез орада боғдорчиликка ихтисослашган Мастура фермер хўжалиги ташкил этилди. Сара мева кўчатлари экилди. Қурбон астойдил терк тўкди
Бугун отаси Сарвардан қишлоққа яқинда кўчиб келган, уч боласи бор бева аёлникига олиб боришни сўради. Сарвар минг ўйда етиб борди. Адам уйланишга қарор қилибдилар-да! Рашкми, аламми, нимадир ичини куйдириб ўтгандек бўлди. Йўл бўйи отаси билан очилиб гаплашмади.
Эски эшикни одми кийинган, озғин, ёшгина аёл очди. Отаси ён чўнтагидан кеча сотган олмаларнинг пулини олди, аёлга узатар экан
- Илтимос, аёлимнинг ҳақига дуо қилинг, исми Мастура эди, деди жувоннинг кўзига қарамасликка тиришиб.
Сарвар титраб кетди...
Феруза Салходжаева.
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Шамсинур.
Менга хаёт бағишла:
Лочин Чаман момо кетганидан кейин уй ҳувиллаб қолганини ҳис қилди. Момони ўз онасидай кўрарди. Ўғли нобуд бўлганини қўни қўшнидан эшитиб кампирга роса ичи ачиганди. Момо туфайли у анчагина тиб илмидан ҳам хабардор бўлди. Узоқдаги ётиб қолган беморларни иккови биргаликда бориб кўриб келишарди. Чаман момо қариб қолгани туфайли кўпда тоққа гиёҳга чиқолмас, бу ишда унга Лочин жуда катта ёрдам берарди. Лочинга уч йилдан бери қайси гиёҳ қандай дардга даво бўлиши беш қўлдай аён бўлиб қолганди. Чаман момо Лочинни жияним деб таништирган. Шаҳарнинг ҳавосига аллергияси қўзғагани учун шу ерда юрибди деб айтганди. Унинг қандай сабаб билан келгани ҳеч ким билмасди. Лочин бу ерларга мехр қўйди. Унинг учун тоғнинг тоза ҳавосию одамларга шифо бўладиган гиёҳлари жудаям қадрли эди. Ота онаси қистовга олиб кўп бора келишгач Лочин укасини уйлантираверишларини ўзи ҳали бери қайта оила қурмаслигини айтди. У яна алданиб хиёнатга учрашдан қўрқарди.
Укасини тўйига ҳам икки кунга бордию дарров ортига қайтди. Чаман момо ҳам биргаликда борганди, унга мен бу ерда сиқилиб кетяпман тоққа бормасам бўлмайди дея айтганди. Ўша борганида "Ласетти" русумли машинасини ҳам миниб қайтди. Тоғлик аҳолида улов масаласи чатоқ эди. Уларга фойда дея олиб келди.
Узоқроқ жойга бемор кўришга ҳсм эндиликда бировга бориб илтимос қилиб ўтирмасди. Лочин шаҳарнинг одамларидан кўра бу ернинг одамларида мехр оқибат кучлилигининг гувоҳи бўлди. Шаҳарда ҳамма ўзи билан ўзи оввора бировни бировга иши йўқ. Бу ерда эса кимдир кўринмай қолса уни йўқлаб боришади. Айниқса қўшниларни бир одати унга жуда ёқди. Ён қўшни учун псиҳирган овқатларидан бир коса илиниб олиб чиқишади. Ҳамма бир бирини танийди ҳисоб. Лочинни ҳам ўз яқинларидай қабул қилишган тўй маракаларга уни ҳам атайин келиб чақириб кетишади. Чаман момо ҳам бу ерда жуда катта обрўга эга кўп уй ишларида қўшни аёллар келинлар момога ёрдам беришарди. Сал кам тўқсонга қараб кетаётган момони асрашарди.
Чаман момо Гулзода опани аммаси бўлиб Гулзода опа ёшлигида буйракдаги муаммолари сабаб жуда кўп касал бўларди. Ўшанда ҳам биринчи бўлиб Чаман момога даволатишарди. Кейин эса Чаман аммаси эрининг иши туфайли бошқа ёққа кўчиб кетди. Шу шу масофа узайгани учун бирди келди ҳам кам эди. Гулзода опа қизи билан бўлиб аммасининг табиб эканини ҳам эслай олмади. Кейинчалик эрига оғиз жуфтлаб айтганида чет элдаги шифокорлар даволай олмадику сени тоғдаги амманг даволармиди. Қўй уларни ҳам ташвишга қўйма дея рози бўлмаганди. Оила рўзғор ташвишлари деб Гулзода опа ҳам анчадан бери аммаси билан бирди келди қилмаган, деярли хабарлашмас ҳам эди. Тоғда алоқа яхши эмаслиги учун қачонга бир аммасини ўзи алоқа яхши жойдан қўнғироқ қилмаса бошқа вақт гаплашишни иложи бўлавермасди.
Чаман момо деярли уч кун давомида отасини тушида кўраверди. У фақат Гулзода кўрсатиб нималардир деб гапирар аммо Чаман момо нималигини англаб ололмасди. Момода шундай ҳислат бор эдики баъзи бир ҳали кўрмаган касалларини ҳам дардига нима шифо бўлишини тушида кўрар, ўша бўйича кўп маротаба даволаб ҳам адашмади. Табиб буви намозларни ҳам канда қилмасдан ўқирди. Унинг битта армони араб алифбосини ўргана олмагани, сураларни тажвид билан ўқий олмаслиги эди. Фарзандидан айрилгач олдинига жуда қаттиқ куйиб юрди. Кейин эса бергувчи ҳам олгувчи ҳам ўзи. Бандасининг аралашишга ҳаққи йўқ дея ўзини ўзи кўниктирди. Момонинг бир жуда ажойиб ҳислати бор эди. Бирор бир ёмон иш бўлса ҳам балки бу яхшиликкадир дея ундан эзгулик изларди. Лочинни ҳам тушкунликдан ана шу феъли орқали олиб чиқди.
T.me/sinovlarihayot
- Лочин сен хато қилганман менга хиёнат қилишди деб ўзингни ўзинг қийнаганингни фойдаси йўқ. Бу ҳаммаси Аллоҳдан. Сенинг кўр кўзларингни очди. Қара агарда ўша воқеани билмасанг хиёнаткор хотин билан яшайверардинг. Аллоҳга нимадир ҳислатинг ёққанки сени вақтида огоҳ қилди. Ўша дўстим деб юрганингни ҳам асл юзини очиб берди.
Менга хаёт бағишла:
Лочин Чаман момо кетганидан кейин уй ҳувиллаб қолганини ҳис қилди. Момони ўз онасидай кўрарди. Ўғли нобуд бўлганини қўни қўшнидан эшитиб кампирга роса ичи ачиганди. Момо туфайли у анчагина тиб илмидан ҳам хабардор бўлди. Узоқдаги ётиб қолган беморларни иккови биргаликда бориб кўриб келишарди. Чаман момо қариб қолгани туфайли кўпда тоққа гиёҳга чиқолмас, бу ишда унга Лочин жуда катта ёрдам берарди. Лочинга уч йилдан бери қайси гиёҳ қандай дардга даво бўлиши беш қўлдай аён бўлиб қолганди. Чаман момо Лочинни жияним деб таништирган. Шаҳарнинг ҳавосига аллергияси қўзғагани учун шу ерда юрибди деб айтганди. Унинг қандай сабаб билан келгани ҳеч ким билмасди. Лочин бу ерларга мехр қўйди. Унинг учун тоғнинг тоза ҳавосию одамларга шифо бўладиган гиёҳлари жудаям қадрли эди. Ота онаси қистовга олиб кўп бора келишгач Лочин укасини уйлантираверишларини ўзи ҳали бери қайта оила қурмаслигини айтди. У яна алданиб хиёнатга учрашдан қўрқарди.
Укасини тўйига ҳам икки кунга бордию дарров ортига қайтди. Чаман момо ҳам биргаликда борганди, унга мен бу ерда сиқилиб кетяпман тоққа бормасам бўлмайди дея айтганди. Ўша борганида "Ласетти" русумли машинасини ҳам миниб қайтди. Тоғлик аҳолида улов масаласи чатоқ эди. Уларга фойда дея олиб келди.
Узоқроқ жойга бемор кўришга ҳсм эндиликда бировга бориб илтимос қилиб ўтирмасди. Лочин шаҳарнинг одамларидан кўра бу ернинг одамларида мехр оқибат кучлилигининг гувоҳи бўлди. Шаҳарда ҳамма ўзи билан ўзи оввора бировни бировга иши йўқ. Бу ерда эса кимдир кўринмай қолса уни йўқлаб боришади. Айниқса қўшниларни бир одати унга жуда ёқди. Ён қўшни учун псиҳирган овқатларидан бир коса илиниб олиб чиқишади. Ҳамма бир бирини танийди ҳисоб. Лочинни ҳам ўз яқинларидай қабул қилишган тўй маракаларга уни ҳам атайин келиб чақириб кетишади. Чаман момо ҳам бу ерда жуда катта обрўга эга кўп уй ишларида қўшни аёллар келинлар момога ёрдам беришарди. Сал кам тўқсонга қараб кетаётган момони асрашарди.
Чаман момо Гулзода опани аммаси бўлиб Гулзода опа ёшлигида буйракдаги муаммолари сабаб жуда кўп касал бўларди. Ўшанда ҳам биринчи бўлиб Чаман момога даволатишарди. Кейин эса Чаман аммаси эрининг иши туфайли бошқа ёққа кўчиб кетди. Шу шу масофа узайгани учун бирди келди ҳам кам эди. Гулзода опа қизи билан бўлиб аммасининг табиб эканини ҳам эслай олмади. Кейинчалик эрига оғиз жуфтлаб айтганида чет элдаги шифокорлар даволай олмадику сени тоғдаги амманг даволармиди. Қўй уларни ҳам ташвишга қўйма дея рози бўлмаганди. Оила рўзғор ташвишлари деб Гулзода опа ҳам анчадан бери аммаси билан бирди келди қилмаган, деярли хабарлашмас ҳам эди. Тоғда алоқа яхши эмаслиги учун қачонга бир аммасини ўзи алоқа яхши жойдан қўнғироқ қилмаса бошқа вақт гаплашишни иложи бўлавермасди.
Чаман момо деярли уч кун давомида отасини тушида кўраверди. У фақат Гулзода кўрсатиб нималардир деб гапирар аммо Чаман момо нималигини англаб ололмасди. Момода шундай ҳислат бор эдики баъзи бир ҳали кўрмаган касалларини ҳам дардига нима шифо бўлишини тушида кўрар, ўша бўйича кўп маротаба даволаб ҳам адашмади. Табиб буви намозларни ҳам канда қилмасдан ўқирди. Унинг битта армони араб алифбосини ўргана олмагани, сураларни тажвид билан ўқий олмаслиги эди. Фарзандидан айрилгач олдинига жуда қаттиқ куйиб юрди. Кейин эса бергувчи ҳам олгувчи ҳам ўзи. Бандасининг аралашишга ҳаққи йўқ дея ўзини ўзи кўниктирди. Момонинг бир жуда ажойиб ҳислати бор эди. Бирор бир ёмон иш бўлса ҳам балки бу яхшиликкадир дея ундан эзгулик изларди. Лочинни ҳам тушкунликдан ана шу феъли орқали олиб чиқди.
T.me/sinovlarihayot
- Лочин сен хато қилганман менга хиёнат қилишди деб ўзингни ўзинг қийнаганингни фойдаси йўқ. Бу ҳаммаси Аллоҳдан. Сенинг кўр кўзларингни очди. Қара агарда ўша воқеани билмасанг хиёнаткор хотин билан яшайверардинг. Аллоҳга нимадир ҳислатинг ёққанки сени вақтида огоҳ қилди. Ўша дўстим деб юрганингни ҳам асл юзини очиб берди.
Менга хаёт бағишла:
Сарвар Диёра билан ўзларига тегишли бўлган уйга кириб келишди. Сарварни кайфияти йўқ умуман бир оғиз ҳам Диёрага гапир!ади. Диёра эса ўзида йўқ хурсанд. Ҳеч кимга тобе бўлмай ялло қилиб яшайди. Қайтанга яхши бўлди билганлари. Бўлмаса ҳалигача берикиниб юришармиди. Ана Дилфуза опанинг турқини ҳам кўрмайди. Барибир у аёл Диёрага кун бермасди. Ўз оғзи билан айтидку уйимга келмасин дея. Кўзи учиб турганиям йўw бораман деб. Ана энди Сарвар акаси билан маза қилиб яшайди. Ширинни ҳам бир амаллаб ҳаётларидан чиқарди. Энди фақат Сарвар акаси ва ўзи бахтли бўлса бас.
- Сарвар ака, қорним очқади бирор нима буюрамизми ёки бориб еб келамизми?
- Майли сенга буюртма берақолайлик. Мени иштаҳам йўқ.
- Нега бунақа қиляпсиз? Барирбир бир кун шундай бўлардику.
- Ота онамни норози қилмоқчи эмасдим. Ўзим ётиғи билан тушинтирмоқчи эдим. Аммо ҳаммаси тезлашиб кетди.
- Вақт ўтиб тушинишади. Ҳавотир олманг.
- Қанийди... Қанийди.
Сарвар Ширин билан ўтган бахтли онларини эслаб оғир хўрсиниб қўйди. Энди у дамлар ортга қайтмайди.
Диёра ойиси билан икки кундан бери гаплашмапти. Унга қўнғироқ қилса албатта Ширинни сўрайди. Нима деб жавоб беришни билмай қолади. Яхшиси ўзлари билгунларича шошмай тургани маъқул.
Ойисини бир амаллаб тинчлантирса бўлади аммо отаси эшитса бир балони бошламаса бўлди эди. Ўзига далда берадиган бир тарафи Сарвардан боласи ҳам борлиги эди. Сарвар акаси уни ҳимоя қилади. Нари борса бир икки ой гаплашмас кейин отаси кечириб юборади. Шу билан барчаси ортда қолади. Унгача эса сабр қилиб туеса бўлгани.
Сарвар Диёра учун овқат буюртма қилгача эндиги ишларини нима қилишни ўйлай бошлади. Диёра билан шу вақтгача беникоҳ ётиб туриб юрганди. Уйдан чиқишаётган вақтда онаси бунақа юриш яхшимас дея никоҳ ўқитишлари кераклигини айтди. Энди бориб бирорта муллага никоҳ ўқитиши керак. Уйга ҳам керакли нарсаларни олиш керак. Уй замонавий мебеллар билан жиҳозланган эдию аммо яшаб турилмагани боис музлатгич бўш эди, энди озиқ овқат маҳсулотларини олиб келиши керак.
Дўсти Солиҳ ҳамма ишга абжир ундан ёрдам сўраса бўлади.
- Алло Солиҳ. Ўртоқ яхшимисан?
- Сарвар ўзингмисан? Бугун ишдан тез кетганмидинг офис олдида машинангни кўрмадим.
- Ҳа барвақтроқ қайтгандим. Сенга бир маслаҳатли гап бор.
- Нима гап экан?
- Никоҳ ўқитмоқчиман мулла керак.
- Никоҳ қайдномаси бўлса хоҳлаган масжидингда ўқийверишади. Кимни уйлантирмоқчисан?
- Ўзимга керак.
Сарвар шу сўзларни зўрға айта олди.
- Нималар деяпсан??? Хотининг борку.
- Уни ахволини биласан. Кейин уйидагилари олиб кетишди. Ҳеч бир ўзгариаҳ бўлмагач.
- Шунга дарров келинам топила қолдими? Қойиле сенга.
- Бўлди сенам бошлама. Ўзи ҳозир ичимга чироқ ёқса ёришмайди.
- Ёришмайдиямда. Бу нима қилиқ. Сенда зарра бўлсада виждон борми? Наҳотки ўлим билан олишаётган аёлинг турганда сени ҳаёлингга яна уйланиш келган бўлса. Оғайни сени таний олмай қолдим.
- Уффф Солиҳ сендан ёрдам сўрасам сен насибат қилаяпсан. Ундан кўраси аниғини анйт ўшанақа одам топиб берасанми?
- Ҳа топиб бераман. Барибирам масжидга борасан иккинчи никоҳим дея айтаверасан. Ўзимам бораман гувоҳликка.
- Келинни ҳам олиб чиқ у ҳам гувоҳ бўлсин.
- Менимча уни олиб чиқмаганим дуруст. У Ширин билан яқин бўлган сени заҳарли сўзлари билан сийлашидан қўрқаман. Фарқи йўқ десанг олиб чиққаним бўлсин.
- Олиб чиқавер. Гап эшитиб кўникибам кетдим.
Тўрттовлари никоҳ ўқитиб чиққач бир кафега кириб нишонламоқчи бўлишди.
- Эссиз ўшандай дугонам ҳали уволи тутади сизни.
- Бўлди Хумош ўзингни бос. Бу ҳам шунча кутди қаради. Тақдири шу эканда.
- Тақдир дейсизу лекин Ширинга ачиниб кетяпман. Касалхонага кўришга борганимда дўхтир айтуди гапиринг эшитади фақат жавоб беролмайди деб. Аллақачон эшитиб қалби оғригандир.
T.me/sinovlarihayot
Сарвар бу гапларни эшитаркан юрагидан нимадир чирт узилди. Хумора ҳақ гапни айтди. Ширин ҳаммасини билиб турган. Гапиролмасада кўрган. Ўшанда қанчалар азобланган. Нега Сарвар ўз нафсини ўйладию Ширинни қалбини парчалашини ўйламади, гапиролмайди дегани унга фарқи йўқ дегани эмасдику. Агар кимдир бошидан шу маслаҳатни берса Ширинга асло хиёнат қилмасди.
Сарвар Диёра билан ўзларига тегишли бўлган уйга кириб келишди. Сарварни кайфияти йўқ умуман бир оғиз ҳам Диёрага гапир!ади. Диёра эса ўзида йўқ хурсанд. Ҳеч кимга тобе бўлмай ялло қилиб яшайди. Қайтанга яхши бўлди билганлари. Бўлмаса ҳалигача берикиниб юришармиди. Ана Дилфуза опанинг турқини ҳам кўрмайди. Барибир у аёл Диёрага кун бермасди. Ўз оғзи билан айтидку уйимга келмасин дея. Кўзи учиб турганиям йўw бораман деб. Ана энди Сарвар акаси билан маза қилиб яшайди. Ширинни ҳам бир амаллаб ҳаётларидан чиқарди. Энди фақат Сарвар акаси ва ўзи бахтли бўлса бас.
- Сарвар ака, қорним очқади бирор нима буюрамизми ёки бориб еб келамизми?
- Майли сенга буюртма берақолайлик. Мени иштаҳам йўқ.
- Нега бунақа қиляпсиз? Барирбир бир кун шундай бўлардику.
- Ота онамни норози қилмоқчи эмасдим. Ўзим ётиғи билан тушинтирмоқчи эдим. Аммо ҳаммаси тезлашиб кетди.
- Вақт ўтиб тушинишади. Ҳавотир олманг.
- Қанийди... Қанийди.
Сарвар Ширин билан ўтган бахтли онларини эслаб оғир хўрсиниб қўйди. Энди у дамлар ортга қайтмайди.
Диёра ойиси билан икки кундан бери гаплашмапти. Унга қўнғироқ қилса албатта Ширинни сўрайди. Нима деб жавоб беришни билмай қолади. Яхшиси ўзлари билгунларича шошмай тургани маъқул.
Ойисини бир амаллаб тинчлантирса бўлади аммо отаси эшитса бир балони бошламаса бўлди эди. Ўзига далда берадиган бир тарафи Сарвардан боласи ҳам борлиги эди. Сарвар акаси уни ҳимоя қилади. Нари борса бир икки ой гаплашмас кейин отаси кечириб юборади. Шу билан барчаси ортда қолади. Унгача эса сабр қилиб туеса бўлгани.
Сарвар Диёра учун овқат буюртма қилгача эндиги ишларини нима қилишни ўйлай бошлади. Диёра билан шу вақтгача беникоҳ ётиб туриб юрганди. Уйдан чиқишаётган вақтда онаси бунақа юриш яхшимас дея никоҳ ўқитишлари кераклигини айтди. Энди бориб бирорта муллага никоҳ ўқитиши керак. Уйга ҳам керакли нарсаларни олиш керак. Уй замонавий мебеллар билан жиҳозланган эдию аммо яшаб турилмагани боис музлатгич бўш эди, энди озиқ овқат маҳсулотларини олиб келиши керак.
Дўсти Солиҳ ҳамма ишга абжир ундан ёрдам сўраса бўлади.
- Алло Солиҳ. Ўртоқ яхшимисан?
- Сарвар ўзингмисан? Бугун ишдан тез кетганмидинг офис олдида машинангни кўрмадим.
- Ҳа барвақтроқ қайтгандим. Сенга бир маслаҳатли гап бор.
- Нима гап экан?
- Никоҳ ўқитмоқчиман мулла керак.
- Никоҳ қайдномаси бўлса хоҳлаган масжидингда ўқийверишади. Кимни уйлантирмоқчисан?
- Ўзимга керак.
Сарвар шу сўзларни зўрға айта олди.
- Нималар деяпсан??? Хотининг борку.
- Уни ахволини биласан. Кейин уйидагилари олиб кетишди. Ҳеч бир ўзгариаҳ бўлмагач.
- Шунга дарров келинам топила қолдими? Қойиле сенга.
- Бўлди сенам бошлама. Ўзи ҳозир ичимга чироқ ёқса ёришмайди.
- Ёришмайдиямда. Бу нима қилиқ. Сенда зарра бўлсада виждон борми? Наҳотки ўлим билан олишаётган аёлинг турганда сени ҳаёлингга яна уйланиш келган бўлса. Оғайни сени таний олмай қолдим.
- Уффф Солиҳ сендан ёрдам сўрасам сен насибат қилаяпсан. Ундан кўраси аниғини анйт ўшанақа одам топиб берасанми?
- Ҳа топиб бераман. Барибирам масжидга борасан иккинчи никоҳим дея айтаверасан. Ўзимам бораман гувоҳликка.
- Келинни ҳам олиб чиқ у ҳам гувоҳ бўлсин.
- Менимча уни олиб чиқмаганим дуруст. У Ширин билан яқин бўлган сени заҳарли сўзлари билан сийлашидан қўрқаман. Фарқи йўқ десанг олиб чиққаним бўлсин.
- Олиб чиқавер. Гап эшитиб кўникибам кетдим.
Тўрттовлари никоҳ ўқитиб чиққач бир кафега кириб нишонламоқчи бўлишди.
- Эссиз ўшандай дугонам ҳали уволи тутади сизни.
- Бўлди Хумош ўзингни бос. Бу ҳам шунча кутди қаради. Тақдири шу эканда.
- Тақдир дейсизу лекин Ширинга ачиниб кетяпман. Касалхонага кўришга борганимда дўхтир айтуди гапиринг эшитади фақат жавоб беролмайди деб. Аллақачон эшитиб қалби оғригандир.
T.me/sinovlarihayot
Сарвар бу гапларни эшитаркан юрагидан нимадир чирт узилди. Хумора ҳақ гапни айтди. Ширин ҳаммасини билиб турган. Гапиролмасада кўрган. Ўшанда қанчалар азобланган. Нега Сарвар ўз нафсини ўйладию Ширинни қалбини парчалашини ўйламади, гапиролмайди дегани унга фарқи йўқ дегани эмасдику. Агар кимдир бошидан шу маслаҳатни берса Ширинга асло хиёнат қилмасди.
📝ОНАСИНИ КОТИЛИ.
Яқинда қўшним вафот этдилар. Жуда яхши аёл эди. Қўни қўшничилик ҳақларига риоя этадиган, иффатли, ибодатли аёл эдилар.
Шифокорлар юрак ҳуружи дейишди. Шунчаки қарилик ва юрак ҳуружи. Тамом! Ўлди қутилди. Ўлди азиз бўлди. Тириклигида иккита кабобга тенг кўрмаган ўғли, ўлгандан кейин қўй сўйиб элга марака қилди.
Онаҳон жуда ажойиб инсон эдилар. Содда ва жуда ҳам камтар. Кўп бора гаплашиб, дардларини эшитиб, дуоларини олардим. Бир дона ўғиллари ва иккита қизлари бор эди. Ўғил хотинни кетидан пойтаҳтга кетган, қизлар уйлик-жойлик бўлиб, ўз оиласи билан яшарди. Она бир ўзлари турар эдилар. Қизлари келиб турарди. Ўғилни жуда кам кўрардим.
Кунлардан бир кун ўғил кела солиб «биз билан яшайсиз. Олиб кетаман», деган гап айтибди. Бирдан меҳрибонлик қилиши ортида бошқа гап бор экан. Ўғил катта ҳовлини «нотурар жой» қилиб, кредитга қўйиб, катта миқдорда пул олмоқчи бўлган экан. Мана шу учун олиб кетаман деган. Бу гапларни эшитиб онаҳон жуда ўксидилар. Назаримда, бир кунда қариб, мункайиб қолганга ўхшади. «Кўчада қоламан. Қариганда сарсон бўламан» дедилар.
Дедилару, оналик меҳрими ёки бошқа омилми… барибир рози бўлдилар. Ўғил ҳам қўл қўйдиргунча гирдикапалак бўлди.
Бир кун қаттиқ жанжал овозини эшитдим. Ўғиллари билан телефонда гаплашаётган эканлар. Уйларига кирдим. Ўғил ўз онасига бақириб, сансираб гапирарди. «Болам, мени тўғри тушун», деб йиғларди ҳалос она шўрлик.
Телефонни қўйдию жим бўлиб қолди. Ўксиб ўксиб йиғлади. Дори бердим. Бир оз овутгандек бўлдим… тинчландилар. Онам ҳам чиқиб, бир оз гаплашдилар. Кўнглим бўлмай чиқиб кетдим. Эрталаб жойнамоз устида жонлари узилибди.
Бу хабарни эшитдим-у, қотиб қолдим. Бир жиноятчи қотиллик қилса қамашади. Бир инсон бошқани мулкига тажовуз қилса қонун албатта жазо беради. Лекин ўғил онасини гўрга тиқса, уни юрагини адо қилса «юрак ҳуружи» деб ташҳис қўйишади. Бу ишда ҳеч ким айбдор бўлмайди. Бир оилада келинига зулм қилиб, жигари ириб кетгунча, оддий сариқ касалдан ўлиб кетгунча шифокорга жўнатмаган қайнонага қонунда ҳеч қандай жазо йўқ. Отасига ичиб келиб қўл кўтарган фарзандни тинчлантириш учун чиққан қўшни, нокобил фарзандни бир шапалоқ урганда йиқилиб, калласи тошга тегиб мийяси чайқалса, қўшнини қамашади. Жазо беришади. Ўз отасига қўл кўтарган аблаҳ эса жазосиз қолади. Бу дунёда қанчадан қанча ўз отасини, онасини қотиллари бор. Улар жазосиз, бемалол яшаб юрибди. Пичоқ, қурол ва буюм билан ўлдирган қотил-у, сўз билан ўлдирган қотил эмас.
T.me/sinovlarihayot
Яқинда қўшним вафот этдилар. Жуда яхши аёл эди. Қўни қўшничилик ҳақларига риоя этадиган, иффатли, ибодатли аёл эдилар.
Шифокорлар юрак ҳуружи дейишди. Шунчаки қарилик ва юрак ҳуружи. Тамом! Ўлди қутилди. Ўлди азиз бўлди. Тириклигида иккита кабобга тенг кўрмаган ўғли, ўлгандан кейин қўй сўйиб элга марака қилди.
Онаҳон жуда ажойиб инсон эдилар. Содда ва жуда ҳам камтар. Кўп бора гаплашиб, дардларини эшитиб, дуоларини олардим. Бир дона ўғиллари ва иккита қизлари бор эди. Ўғил хотинни кетидан пойтаҳтга кетган, қизлар уйлик-жойлик бўлиб, ўз оиласи билан яшарди. Она бир ўзлари турар эдилар. Қизлари келиб турарди. Ўғилни жуда кам кўрардим.
Кунлардан бир кун ўғил кела солиб «биз билан яшайсиз. Олиб кетаман», деган гап айтибди. Бирдан меҳрибонлик қилиши ортида бошқа гап бор экан. Ўғил катта ҳовлини «нотурар жой» қилиб, кредитга қўйиб, катта миқдорда пул олмоқчи бўлган экан. Мана шу учун олиб кетаман деган. Бу гапларни эшитиб онаҳон жуда ўксидилар. Назаримда, бир кунда қариб, мункайиб қолганга ўхшади. «Кўчада қоламан. Қариганда сарсон бўламан» дедилар.
Дедилару, оналик меҳрими ёки бошқа омилми… барибир рози бўлдилар. Ўғил ҳам қўл қўйдиргунча гирдикапалак бўлди.
Бир кун қаттиқ жанжал овозини эшитдим. Ўғиллари билан телефонда гаплашаётган эканлар. Уйларига кирдим. Ўғил ўз онасига бақириб, сансираб гапирарди. «Болам, мени тўғри тушун», деб йиғларди ҳалос она шўрлик.
Телефонни қўйдию жим бўлиб қолди. Ўксиб ўксиб йиғлади. Дори бердим. Бир оз овутгандек бўлдим… тинчландилар. Онам ҳам чиқиб, бир оз гаплашдилар. Кўнглим бўлмай чиқиб кетдим. Эрталаб жойнамоз устида жонлари узилибди.
Бу хабарни эшитдим-у, қотиб қолдим. Бир жиноятчи қотиллик қилса қамашади. Бир инсон бошқани мулкига тажовуз қилса қонун албатта жазо беради. Лекин ўғил онасини гўрга тиқса, уни юрагини адо қилса «юрак ҳуружи» деб ташҳис қўйишади. Бу ишда ҳеч ким айбдор бўлмайди. Бир оилада келинига зулм қилиб, жигари ириб кетгунча, оддий сариқ касалдан ўлиб кетгунча шифокорга жўнатмаган қайнонага қонунда ҳеч қандай жазо йўқ. Отасига ичиб келиб қўл кўтарган фарзандни тинчлантириш учун чиққан қўшни, нокобил фарзандни бир шапалоқ урганда йиқилиб, калласи тошга тегиб мийяси чайқалса, қўшнини қамашади. Жазо беришади. Ўз отасига қўл кўтарган аблаҳ эса жазосиз қолади. Бу дунёда қанчадан қанча ўз отасини, онасини қотиллари бор. Улар жазосиз, бемалол яшаб юрибди. Пичоқ, қурол ва буюм билан ўлдирган қотил-у, сўз билан ўлдирган қотил эмас.
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
📝Эски кўйлак
Байрам яқин эди. Бозордан онамга атаб чиройли кўйлак сотиб олдим. Ҳайитда ҳам тикувчи қўшнимизга бир кўйлак тиктириб олиб боргандим...
Аммо эгнида ҳали ҳам ўша увада кўйлак эди... Ювилавериб юпқалашиб кетган, ранги униқиб, бир аҳвол бўлиб қолган ўша “минг йиллик” кўйлак. Уни ечиб олиб, янги кўйлакни кийдирдим.
– Онажон, энди алмисоқдан қолган шу кўйлагингизни кийманг, поллатта қиламиз уни, – дедим.
Онам бечора беозоргина жилмайиб:
– Болам, мато эскиргани сари юмшайди, ёқимли бўлади. Эскиларни кийсам, танам яйрайди. Мана бу сен келтирган кўйлак зўр, чиройли... Лекин уни кийсам, юрагим сиқиляпти. Шу эским дуруст, – деди.
Бирпасдан кейин қарасам, яна ўша қадрдон кўйлагини кийиб олибди. Менга қараб: “Янги турсин, болам, у ёқ-бу ёққа чиққанимда тўйларга кийиб борарман”, деди.
Мана, Чорсуни роса қидириб, ўша эски кўйлакка ўхшашини топдим. Пахтадан бўлган матодан одмигина тикилган. Ранги ҳам ўшанга ўхшайди.
Ҳовлига кираётиб, онамга кўзим тушди. Икки букилибгина, нимадир юмуш билан банд эди. Устида яна ўша кўйлак...
Айланиб-ўргилиб бизни уйга киритди. Ажин босган юзига, озғин қўл-оёқларига, бизни кўриб қувончдан порлаётган нурсиз кўзларига боқаман... Онагинам қариётир.
– Онажон, мана сизга худди эгнингиздагидек кўйлак олиб келдим... Энди у эскини киймайсиз! Келинг, шу янгисини кийиб олинг! – дедим.
– Ҳозир... ҳозир, шу... келасизлар, деб эрта тонгда тут қоқтириб қўйганман. Шуни олиб келай, – деб ортига бурилди-ю, кўйлагини нимадир илиб қолди.
Увада кўйлак “ширр...р” этдию йиртилиб кетди.
– Ана бўлди, энди киймайсиз шу савилни! – деб ҳам қувониб кетдим, ҳам онамни хижолатпазликдан чиқармоқчи бўлдим.
Онам уялганидан қизариб кетди, кўйлагига ҳам ачинди.
– Охири йиртилди-я, аттанг... – деб қўйди.
Янги кўйлакни кийгиздим. Жуда ҳам ярашди, ҳатто ёшариб кетгандек бўлди.
Йилларнинг шафқатсиз шамоллари онагинамни йиқитди. Кўргани борсам, тилдан қолган эди. Аммо кўзлари “Хайрият, яна сени кўрдим!” деган каби миннатдор боқарди. Шунда бирдан нигоҳларини олиб қочди. Қўллари билан эгнидаги ўша эски кўйлагини кўрпа остига яширишга уринди.
Опамдан илтимос қилиб, келин ювиб, тикиб қўйган шу кўйлакни топтириб, кийиб олибди. “Ана шу кўйлагимни даданг олиб берганди. У эскирди, биз кексайдик. Кўйлагим ўзимга ўхшайди”, деганмиш.
Оҳ... онажоним! Ўзингизни айбламанг! Энди ўйлаб қарасам, ростдан ҳам кўйлагингиз ўзингизга ўхшаркан. Ёшлигингизда гўзал, дилбар бўлгансиз. Кейин қаридингиз... нурли кўзларингиз нурсиз, сарвдек қоматингиз ёй мисоли эгилди, таранг юзларингиз ажинларга тўлди.
Рост айтдингиз, кўйлагингиз ўзингизга ўхшаркан... Эскиргани сари азиз бўлди, ювилгани, юпқалашгани сари мулойим, ёқимли бўлди. Аммо ҳамма нарсанинг ибтидоси бўлгани каби интиҳоси ҳам бор. Сизнинг кўйлагингиз ва умрингиз интиҳоси бизга сабоқ бўлди.
T.me/sinovlarihayot
Байрам яқин эди. Бозордан онамга атаб чиройли кўйлак сотиб олдим. Ҳайитда ҳам тикувчи қўшнимизга бир кўйлак тиктириб олиб боргандим...
Аммо эгнида ҳали ҳам ўша увада кўйлак эди... Ювилавериб юпқалашиб кетган, ранги униқиб, бир аҳвол бўлиб қолган ўша “минг йиллик” кўйлак. Уни ечиб олиб, янги кўйлакни кийдирдим.
– Онажон, энди алмисоқдан қолган шу кўйлагингизни кийманг, поллатта қиламиз уни, – дедим.
Онам бечора беозоргина жилмайиб:
– Болам, мато эскиргани сари юмшайди, ёқимли бўлади. Эскиларни кийсам, танам яйрайди. Мана бу сен келтирган кўйлак зўр, чиройли... Лекин уни кийсам, юрагим сиқиляпти. Шу эским дуруст, – деди.
Бирпасдан кейин қарасам, яна ўша қадрдон кўйлагини кийиб олибди. Менга қараб: “Янги турсин, болам, у ёқ-бу ёққа чиққанимда тўйларга кийиб борарман”, деди.
Мана, Чорсуни роса қидириб, ўша эски кўйлакка ўхшашини топдим. Пахтадан бўлган матодан одмигина тикилган. Ранги ҳам ўшанга ўхшайди.
Ҳовлига кираётиб, онамга кўзим тушди. Икки букилибгина, нимадир юмуш билан банд эди. Устида яна ўша кўйлак...
Айланиб-ўргилиб бизни уйга киритди. Ажин босган юзига, озғин қўл-оёқларига, бизни кўриб қувончдан порлаётган нурсиз кўзларига боқаман... Онагинам қариётир.
– Онажон, мана сизга худди эгнингиздагидек кўйлак олиб келдим... Энди у эскини киймайсиз! Келинг, шу янгисини кийиб олинг! – дедим.
– Ҳозир... ҳозир, шу... келасизлар, деб эрта тонгда тут қоқтириб қўйганман. Шуни олиб келай, – деб ортига бурилди-ю, кўйлагини нимадир илиб қолди.
Увада кўйлак “ширр...р” этдию йиртилиб кетди.
– Ана бўлди, энди киймайсиз шу савилни! – деб ҳам қувониб кетдим, ҳам онамни хижолатпазликдан чиқармоқчи бўлдим.
Онам уялганидан қизариб кетди, кўйлагига ҳам ачинди.
– Охири йиртилди-я, аттанг... – деб қўйди.
Янги кўйлакни кийгиздим. Жуда ҳам ярашди, ҳатто ёшариб кетгандек бўлди.
Йилларнинг шафқатсиз шамоллари онагинамни йиқитди. Кўргани борсам, тилдан қолган эди. Аммо кўзлари “Хайрият, яна сени кўрдим!” деган каби миннатдор боқарди. Шунда бирдан нигоҳларини олиб қочди. Қўллари билан эгнидаги ўша эски кўйлагини кўрпа остига яширишга уринди.
Опамдан илтимос қилиб, келин ювиб, тикиб қўйган шу кўйлакни топтириб, кийиб олибди. “Ана шу кўйлагимни даданг олиб берганди. У эскирди, биз кексайдик. Кўйлагим ўзимга ўхшайди”, деганмиш.
Оҳ... онажоним! Ўзингизни айбламанг! Энди ўйлаб қарасам, ростдан ҳам кўйлагингиз ўзингизга ўхшаркан. Ёшлигингизда гўзал, дилбар бўлгансиз. Кейин қаридингиз... нурли кўзларингиз нурсиз, сарвдек қоматингиз ёй мисоли эгилди, таранг юзларингиз ажинларга тўлди.
Рост айтдингиз, кўйлагингиз ўзингизга ўхшаркан... Эскиргани сари азиз бўлди, ювилгани, юпқалашгани сари мулойим, ёқимли бўлди. Аммо ҳамма нарсанинг ибтидоси бўлгани каби интиҳоси ҳам бор. Сизнинг кўйлагингиз ва умрингиз интиҳоси бизга сабоқ бўлди.
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
📝БЕФАРҚЛИКНИНГ ЖАЗОСИ! (ҳаётий воқеа!)
Такси ҳайдовчиси йўл четида қўл силкиган эркакни кўриб севинди. Тезгина унинг қаршисига бориб тўхтади. Эркак таксига ўтирди ва хавотир билан гапира бошлади:
— Илтимос, тезроқ юринг, шу орадаги кўчада...
Такси ҳайдовчиси бирор одамни олишни ўйлаганди, мижознинг гапини эшитиб юраги хижил тортди:
- Худо сақласин, жуда қўрқинчли ҳолат. Бир одамни тўрт жойидан пичоқлабдилар. Ҳозир танасидаги қон буткул оқиб кетиб, ўлиб қолиши мумкин. Биров ёрдам бермайди, ҳамма тўпланиб олиб томоша қилаяпти. Қанчалик ҳиссиз, шафқатсиз оломонга айландик! Ёрдамга муҳтож, жони узилаётган одамни томоша қилиб туришибди. Ҳайдовчининг юраги сиқилди: “Машинамга қон оқади”. Йўловчи давом этарди:
— Ҳозир иккита машина ярадорни олмади, ишонгим келмайди-я. Бир инсон қони тугаб, жон бераяпти, улар раҳм қилмай олдимиздан газни босиб ўтиб кетди. Мана, келдик, ярадор шу одамлар тўпланган жойда. Такси ҳайдовчиси:
— Қани, сиз ярадорни олиб келинг, мен машинани унинг олдига олиб бораман, вақт йўқотмайлик, деди. Йўловчи машинадан тушди ва тўпланганлар орасига кириб “йўл беринг, такси келди” деб бақирди. Аммо ярадорнинг ёнига бориб улгурмасдан, машинанинг узоқлашган овозини эшитиб ортига ўгирилди. Рақами кўринмасин деб орқа чироқларини ёқмай таксининг тезлик билан узоқлашаётганини кўрди. ЭРКАКНИНГ ЮРАГИ УЗИЛИБ, ЙИҒЛАМСИРАГАН ОВОЗДА: “Ё РАББИМ! НИМА БЎЛДИ БИЗЛАРГА?” ДЕЯ ЕРГА УМИДСИЗ ЧЎККАЛАДИ. Такси ҳайдовчиси пешойнадан орқага сўнги бор қаради. Бақирчақирлардан жаҳли чиқди: “Менга нима? Қонга беланиб ётган ярадорни ол, машинани булға... Бошқа такси йўқми? Топилиб қолар мендан бошқаси!”
Шу пайт қўл силкиб тўхташ ишорасини берган мижозни кўриб, хаёлларини йиғиштирди. “Мижоз дегани шунақа, кутилмаганда йўлингдан чиқиб қолади” дея бояги тумонат одамни ҳам, пичоқланиб ўлим ёқасида ётган ярадорни ҳам унутди.
Такси ҳайдовчиси ўша кеча бир муддат ишлаб, уйининг йўлини тутди. Яхшигина пул топиб хотиржам уйига кириб келаётганида, эшик олдида ўзини кутиб турганларга кўзи тушди. Хавотирланди. Машинасини гаражга қўйиб, сўнгра вазиятни билмоқчи эди бир қўшниси тўхтатди уни:
— Машинани жойлаштирмай тур, балки керак бўлиб қолар...
Ҳайрон бўлиб машинадан тушди. Эшик олдида йиғлаётган хотини ва болаларига яиқнлашди:
— Нима бўлди? – Хотини йиғлаганча бўйнига осилди:
— Акангиз вафот этди!
— Акам?!.. Нега?
— Пичоқлаб кетишибди. Кўп қон йўқотиб, ҳалок бўлибди.
Такси ҳайдовчиси ваҳима билан овозини баландлатди:
— Қаерда? Қачон?
– Хотинининг жавобини эшитиб ерга чўккалаб қолди. Кўз олдидан машина фараларини ўчириб қочган кўчаси ва тўпланиб турган тумонат томошабин ўтди. Тумонат ичида қонга беланиб ётган, ўзига музтар тикилиб турган бир юз кўринди гўё. Мадорсиз йиқилдию, ҳушидан кетди...
БИР-БИРИМИЗГА БЕФАРҚ БЎЛМАЙЛИК, ЯХШИЛИК ҚИЛИШГА ОШИҚАЙЛИК, ДЎСТЛАР!
T.me/sinovlarihayot
Такси ҳайдовчиси йўл четида қўл силкиган эркакни кўриб севинди. Тезгина унинг қаршисига бориб тўхтади. Эркак таксига ўтирди ва хавотир билан гапира бошлади:
— Илтимос, тезроқ юринг, шу орадаги кўчада...
Такси ҳайдовчиси бирор одамни олишни ўйлаганди, мижознинг гапини эшитиб юраги хижил тортди:
- Худо сақласин, жуда қўрқинчли ҳолат. Бир одамни тўрт жойидан пичоқлабдилар. Ҳозир танасидаги қон буткул оқиб кетиб, ўлиб қолиши мумкин. Биров ёрдам бермайди, ҳамма тўпланиб олиб томоша қилаяпти. Қанчалик ҳиссиз, шафқатсиз оломонга айландик! Ёрдамга муҳтож, жони узилаётган одамни томоша қилиб туришибди. Ҳайдовчининг юраги сиқилди: “Машинамга қон оқади”. Йўловчи давом этарди:
— Ҳозир иккита машина ярадорни олмади, ишонгим келмайди-я. Бир инсон қони тугаб, жон бераяпти, улар раҳм қилмай олдимиздан газни босиб ўтиб кетди. Мана, келдик, ярадор шу одамлар тўпланган жойда. Такси ҳайдовчиси:
— Қани, сиз ярадорни олиб келинг, мен машинани унинг олдига олиб бораман, вақт йўқотмайлик, деди. Йўловчи машинадан тушди ва тўпланганлар орасига кириб “йўл беринг, такси келди” деб бақирди. Аммо ярадорнинг ёнига бориб улгурмасдан, машинанинг узоқлашган овозини эшитиб ортига ўгирилди. Рақами кўринмасин деб орқа чироқларини ёқмай таксининг тезлик билан узоқлашаётганини кўрди. ЭРКАКНИНГ ЮРАГИ УЗИЛИБ, ЙИҒЛАМСИРАГАН ОВОЗДА: “Ё РАББИМ! НИМА БЎЛДИ БИЗЛАРГА?” ДЕЯ ЕРГА УМИДСИЗ ЧЎККАЛАДИ. Такси ҳайдовчиси пешойнадан орқага сўнги бор қаради. Бақирчақирлардан жаҳли чиқди: “Менга нима? Қонга беланиб ётган ярадорни ол, машинани булға... Бошқа такси йўқми? Топилиб қолар мендан бошқаси!”
Шу пайт қўл силкиб тўхташ ишорасини берган мижозни кўриб, хаёлларини йиғиштирди. “Мижоз дегани шунақа, кутилмаганда йўлингдан чиқиб қолади” дея бояги тумонат одамни ҳам, пичоқланиб ўлим ёқасида ётган ярадорни ҳам унутди.
Такси ҳайдовчиси ўша кеча бир муддат ишлаб, уйининг йўлини тутди. Яхшигина пул топиб хотиржам уйига кириб келаётганида, эшик олдида ўзини кутиб турганларга кўзи тушди. Хавотирланди. Машинасини гаражга қўйиб, сўнгра вазиятни билмоқчи эди бир қўшниси тўхтатди уни:
— Машинани жойлаштирмай тур, балки керак бўлиб қолар...
Ҳайрон бўлиб машинадан тушди. Эшик олдида йиғлаётган хотини ва болаларига яиқнлашди:
— Нима бўлди? – Хотини йиғлаганча бўйнига осилди:
— Акангиз вафот этди!
— Акам?!.. Нега?
— Пичоқлаб кетишибди. Кўп қон йўқотиб, ҳалок бўлибди.
Такси ҳайдовчиси ваҳима билан овозини баландлатди:
— Қаерда? Қачон?
– Хотинининг жавобини эшитиб ерга чўккалаб қолди. Кўз олдидан машина фараларини ўчириб қочган кўчаси ва тўпланиб турган тумонат томошабин ўтди. Тумонат ичида қонга беланиб ётган, ўзига музтар тикилиб турган бир юз кўринди гўё. Мадорсиз йиқилдию, ҳушидан кетди...
БИР-БИРИМИЗГА БЕФАРҚ БЎЛМАЙЛИК, ЯХШИЛИК ҚИЛИШГА ОШИҚАЙЛИК, ДЎСТЛАР!
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🌙АССАЛАМУ АЛАЙКУМ!
🌷🌷БУ ЙИЛГИ БАҲОР ОЙИНИНГ СЎНГИ ЖУМАСИ МУБОРАК БЎЛСИН!
Кейинги баҳор ойларидаги жума кунларига барчамизга соғ-саломат етиб боришлик насиб қилсин🤲
🕌 ЖУМА айёмингиз муборак бўлсин ҚАДРДОНЛАРИМ
T.me/sinovlarihayot
🌷🌷БУ ЙИЛГИ БАҲОР ОЙИНИНГ СЎНГИ ЖУМАСИ МУБОРАК БЎЛСИН!
Кейинги баҳор ойларидаги жума кунларига барчамизга соғ-саломат етиб боришлик насиб қилсин🤲
🕌 ЖУМА айёмингиз муборак бўлсин ҚАДРДОНЛАРИМ
T.me/sinovlarihayot
Менга хаёт бағишла:
Диёра борган сари Шириндан нафраталана борарди. Қаердан ҳам Сарвар акам билан учрашиб қолган ҳаммасига у айбдор дея ўйларди. Сарвар эса кетган кунидан бошлаб бир марта бўлсада Диёрани йўқлаб қўймади. Мессенжерига йўлланган хабарига ҳам қисқагина " Менда ҳаммаси яхши, 10 кундан сўнг бораман", деган жавоб келган эди ҳолос.
Аёлни эътиборсизлик ўлдирар экан. Диёра эса камситилишу эътиборсизликдан неча бора озор чекарди. Эри унинг ёнгинасида ўзгасини эслаб турадию қандай озор чекмасин. Аммо буларнинг барига қўл силтаб ҳам кета олмайди. Борадиган ери йўқ. Ҳомиладор ҳолида ким ҳам уни қабул қиларди. Ўзига очилиши керак бўлган эшикларни аллақчон худбинлиги эвазига ёпиб бўлди.
Қайнонаси ҳам уни кўришни хоҳламайди. Ҳаммага ўша писмиқ Ширин керак. Ширинни ўлдириб қўйганда яхҳси бўлар экан. Тинчгина Сарварга эгалик қилиб юраверарди. Ҳеч ким ундан нафратланмасди. Қайтага жон жон деб келин қилишарди. Диёра шошди. Озгина шошқалоқлиги оқибати мана нималарга олиб келди. Энди минг бора пушаймон бўлмасин фойдаси йўқ. Ҳаттоки гапини ўйламай гапирадиган беўй опаси ҳам Диёрадан юз ўгиирб ўтирибди. Укасидан эса умид қилмаса ҳам бўлади.
- Диёрахон, уйдагилариз келишмайди. Неча кундан бери кузатаман. Кўнглизга олманг- у, бормилар аслида?
Диёра ўзи шундан қўрқиб турганди. Битта яримтаси сўраса нима деб жавоб бераман дея ўйларди.
- Улар узоқдалар. Ўшанга айтмай қўя қолгандим.
- Ҳмм, тўғри қилибсиз. Лекин нега телефонда ҳам гаплашмайсиз?
Диёра ичидан зил кетди. Ҳамхонасининг бу гаплари уни асл Диёрага қайтарди.
- Тушунмадим. Бу билан нима демоқчисиз? Ўзи умуман сизни мен билан нима ишингиз бор? Мен сиздан бирор нима сўрадимми, терговчилик қиласиз? Ундан кўра камроқ ғийбат қилиб жимгина ётинг.
- Воой во тилликкина экансизу, мен сизни жим юради соддагина деб ўйлаб адашибманда.
- Бўлди қилинг. Бировни ҳаёти билан сизни ишингиз бўлмасин.
Хонада уч киши жойлашиб олишганди. Диёра ўзи билан ўзи овбора бўлиб улар билан унчалик ҳам ҳамсуҳбат бўлган эмасди. Шериклари эса ундан сал олдин келишгани учун анчагина синашта бўлиб қолишган, суҳбатларини кети узилмасди.
- Тўғри гап туққанингга ёқмайди. Сизга ёқармиди?
- Огоҳлантириб қўяй, агар ҳозир чакагингни юммасанг, қайнонанг келганда уни нималар деб ёмонлаганингнию ишдан қочиб шу ерга келиб ётганингни ҳаммасини айтиб бераман. Кўрамиз кейин ким ёмон бўлиб қоларкан.
- Тавба, тавба. Бўлди гапирмадим.
Диёрага гапириш бефойдалигини билдими Лазиза тескари қараб краватига ётиб олди.
Диёра хонадан ўзига овқат олиб келиш учун чиққанди у кетиши билан икки ҳамхона яна ғийбатни бошлаворишди.
- Лазиза дугон тили заҳар эканда буни.
- Нимасини айтасиз Хамидахон. Жим юргани билан ичидан пишган экан.
- Ҳа асти сўраманг. Қўлларида жарақ жарақ пул. Ҳамишараларни ҳам оғзини мойлаб қўйишга улгурган бу.
- Қайсидир бойни ўйнаши бўлса керакда. Мана ҳеч кимга кераги йўқ бўлиб ўтирибдию.
Ана шу пайт пули эсидан чиққани учун қайтган Диёра эшик ортидан ҳаммасини эшитди. Охирги гаплар эса уни қуюшқондан чиқишига сабаб бўлди.
- Ифлос. Манжалақи, сен кимни ўйнаш деяпсан. Кўрсатиб қўяман сенга мени бузуққа чиқариш қанақа бўлишини. Ташқарида уйингдагилар келганди. Мендан кўрасан энди.
- Илтимос ўзизни босинг. Билмай гапириб қўйибмиз.
- Сен умуман жим бўл. Сариқ машак. Сени ҳам масалангни ҳал қиламан ҳали.
Диёра шундай деганча Лазизага ҳам эътибор бермай уни қайнонаси олдига кетди.
- Лазиза қайнонанг унга ишонсачи?
- Кийиняпманку бораман. Гапиртиргани қўямайман.
Бахтга қарши Диёра хонадан чиқиб, шифокор ҳузурига кирди. Лазизани қайнонасига гапириш ниятида ҳам эмасди.
Врачни хонасига келиб эшикни таққилатди.
- Ассалому алейкум. Доктор кирсам майлими?
- Келинг Диёрахон. Нима гап? Бирор жойингиз безовта қиляптими?
- Йўқ ҳозир анча яхши бўлиб қолдим. Илтимос мени бир кишилик хонага ўтказинг.
- Ие нега?
- Хонадошларим жуда кўп гапирар экан менга тинчлик керак.
- Хўп мен унда айтиб қўяман сизни яккалаш хонасига ўтказишади.
- Хўп рахмат доктор.
****
T.me/sinovlarihayot
Диёра борган сари Шириндан нафраталана борарди. Қаердан ҳам Сарвар акам билан учрашиб қолган ҳаммасига у айбдор дея ўйларди. Сарвар эса кетган кунидан бошлаб бир марта бўлсада Диёрани йўқлаб қўймади. Мессенжерига йўлланган хабарига ҳам қисқагина " Менда ҳаммаси яхши, 10 кундан сўнг бораман", деган жавоб келган эди ҳолос.
Аёлни эътиборсизлик ўлдирар экан. Диёра эса камситилишу эътиборсизликдан неча бора озор чекарди. Эри унинг ёнгинасида ўзгасини эслаб турадию қандай озор чекмасин. Аммо буларнинг барига қўл силтаб ҳам кета олмайди. Борадиган ери йўқ. Ҳомиладор ҳолида ким ҳам уни қабул қиларди. Ўзига очилиши керак бўлган эшикларни аллақчон худбинлиги эвазига ёпиб бўлди.
Қайнонаси ҳам уни кўришни хоҳламайди. Ҳаммага ўша писмиқ Ширин керак. Ширинни ўлдириб қўйганда яхҳси бўлар экан. Тинчгина Сарварга эгалик қилиб юраверарди. Ҳеч ким ундан нафратланмасди. Қайтага жон жон деб келин қилишарди. Диёра шошди. Озгина шошқалоқлиги оқибати мана нималарга олиб келди. Энди минг бора пушаймон бўлмасин фойдаси йўқ. Ҳаттоки гапини ўйламай гапирадиган беўй опаси ҳам Диёрадан юз ўгиирб ўтирибди. Укасидан эса умид қилмаса ҳам бўлади.
- Диёрахон, уйдагилариз келишмайди. Неча кундан бери кузатаман. Кўнглизга олманг- у, бормилар аслида?
Диёра ўзи шундан қўрқиб турганди. Битта яримтаси сўраса нима деб жавоб бераман дея ўйларди.
- Улар узоқдалар. Ўшанга айтмай қўя қолгандим.
- Ҳмм, тўғри қилибсиз. Лекин нега телефонда ҳам гаплашмайсиз?
Диёра ичидан зил кетди. Ҳамхонасининг бу гаплари уни асл Диёрага қайтарди.
- Тушунмадим. Бу билан нима демоқчисиз? Ўзи умуман сизни мен билан нима ишингиз бор? Мен сиздан бирор нима сўрадимми, терговчилик қиласиз? Ундан кўра камроқ ғийбат қилиб жимгина ётинг.
- Воой во тилликкина экансизу, мен сизни жим юради соддагина деб ўйлаб адашибманда.
- Бўлди қилинг. Бировни ҳаёти билан сизни ишингиз бўлмасин.
Хонада уч киши жойлашиб олишганди. Диёра ўзи билан ўзи овбора бўлиб улар билан унчалик ҳам ҳамсуҳбат бўлган эмасди. Шериклари эса ундан сал олдин келишгани учун анчагина синашта бўлиб қолишган, суҳбатларини кети узилмасди.
- Тўғри гап туққанингга ёқмайди. Сизга ёқармиди?
- Огоҳлантириб қўяй, агар ҳозир чакагингни юммасанг, қайнонанг келганда уни нималар деб ёмонлаганингнию ишдан қочиб шу ерга келиб ётганингни ҳаммасини айтиб бераман. Кўрамиз кейин ким ёмон бўлиб қоларкан.
- Тавба, тавба. Бўлди гапирмадим.
Диёрага гапириш бефойдалигини билдими Лазиза тескари қараб краватига ётиб олди.
Диёра хонадан ўзига овқат олиб келиш учун чиққанди у кетиши билан икки ҳамхона яна ғийбатни бошлаворишди.
- Лазиза дугон тили заҳар эканда буни.
- Нимасини айтасиз Хамидахон. Жим юргани билан ичидан пишган экан.
- Ҳа асти сўраманг. Қўлларида жарақ жарақ пул. Ҳамишараларни ҳам оғзини мойлаб қўйишга улгурган бу.
- Қайсидир бойни ўйнаши бўлса керакда. Мана ҳеч кимга кераги йўқ бўлиб ўтирибдию.
Ана шу пайт пули эсидан чиққани учун қайтган Диёра эшик ортидан ҳаммасини эшитди. Охирги гаплар эса уни қуюшқондан чиқишига сабаб бўлди.
- Ифлос. Манжалақи, сен кимни ўйнаш деяпсан. Кўрсатиб қўяман сенга мени бузуққа чиқариш қанақа бўлишини. Ташқарида уйингдагилар келганди. Мендан кўрасан энди.
- Илтимос ўзизни босинг. Билмай гапириб қўйибмиз.
- Сен умуман жим бўл. Сариқ машак. Сени ҳам масалангни ҳал қиламан ҳали.
Диёра шундай деганча Лазизага ҳам эътибор бермай уни қайнонаси олдига кетди.
- Лазиза қайнонанг унга ишонсачи?
- Кийиняпманку бораман. Гапиртиргани қўямайман.
Бахтга қарши Диёра хонадан чиқиб, шифокор ҳузурига кирди. Лазизани қайнонасига гапириш ниятида ҳам эмасди.
Врачни хонасига келиб эшикни таққилатди.
- Ассалому алейкум. Доктор кирсам майлими?
- Келинг Диёрахон. Нима гап? Бирор жойингиз безовта қиляптими?
- Йўқ ҳозир анча яхши бўлиб қолдим. Илтимос мени бир кишилик хонага ўтказинг.
- Ие нега?
- Хонадошларим жуда кўп гапирар экан менга тинчлик керак.
- Хўп мен унда айтиб қўяман сизни яккалаш хонасига ўтказишади.
- Хўп рахмат доктор.
****
T.me/sinovlarihayot
Лочин Чаман момони бемор кўришга элтиб ўзи машинасида ортга қайтаётганида олдинидан Жамила чиқиб қолди. Лочин бееътибор ўтиб кетмоқчи бўлганди аммо қизнинг ўзи қўл кўтариб қолди. Балки гаплашишни мавриди келгандир дея Лочин машинасини Жамиланинг олдида тўхтатди.
- Ассалому алейкум Лочин ака яхшимисиз?
- Ваалайкум салом. Рахмат яхши. Менда бирор гапинг бормиди.
- Йўлим сизлар тарафда эди мени ҳам ола кетинг. Ўша кундан бери оёғим оприб турадиган бўлиб қолган.
Лочин хушламасада Жамилани машинасига ўтказишга мажбур бўлди.
- Ўтирақол. Фақат тезроқ бўл уйда қиладиган ишим бор.
- Лочин ака нега бунақа совуққонсиз? Олдинлари бунақа эмасдиз?
- Мен сени тушуна олмаяпман. Сенга севги изҳор қилдимми? Ёки бўлмаса уйланаман дедимми? Нега ортимдан ҳар хил гапларни гапириб юрибсан?
- Сиз ҳам менга бефарқ эмассизку.
Қиз йигитнинг гапларидан ёшланган кўзларини артди.
- Сен эсингни еб қўйибсан. Сенга яхши гапирганим бу кўнглим бор дегани эмас. Ёшсан чиройлисан, ўзингга мосроғини севсанг бўлмайдими?
- Нима қилай ўшс кундан бери ҳаёлимдан чиқмайсиз. Бу гапларимдан кейин мени енгилтак деб ўйларсиз. Нима деб ўйлашингиз мени қизиқтирмайди. Муҳими мен дилимдагими айтдим.
- Буни унут. Мен сени севмайман. Мени аёл кишига бўлган ишончим сўниб бўлган.
- Менга бир бора имкон беринг. Ҳаммаси яхши бўлади мана кўрасиз. Сиз ҳам севиб қоласиз.
- Сен ҳали ҳаёт нималигини билмайсан. Ҳаётинг олдинда. Уни устига мен уйланганман. Сен эса бўз йигитга муносибсан.
Лочиннинг бу сўзлари Жамила учун уйланган бўлмаганимда сенга мос бўлардим деган маънони англатди. Қалбидаги оташ янада кучайди.
- Етиб келдик. Ўзи қаерга бормоқчи эдинг?
- А? Ҳая Гулнигорлани уйига кетяпман. Рахмат сизга.
- Гапларим эсингда турсин. Ҳали ўзингга мосини учратасан.
- Мен фикримдан қайтмайман.
- Эсингни йиғиб ол.
Жамила тушгач Лочин машинасини Чаман момони дарвозасига келтириб тўхтатди. Унинг шошаётгани бежизга эмас Ширинни дорисини вақти келганди. Шунинг учун ҳам
30 дақиқалик йўлни 15 дақиқада босиб ўтди.
Ширинни хонасига кирганда эса уни йиғлаб ўтирганига гувоҳ бўлди.
- Ширин нега йиғлаяпсиз? Бирор жойингиз безовта қиляптими?
Ширин индамай ўтираверди.
- Бўлди йиғламамг ҳаммаси яхши бўляптику, анча соғайиб қолдингиз. Яна озгина чиданг ўтиб кетади.
Ширин эса яна кўз ёшларига эрк берди.
- Кўнглимни бузиб юбораяпсиз. Бўлди йиғламанг. Бўлмаса қаеридир оғриган деган фикрга келаман.
Ширин ўзи билмаган ҳолда йўқ деб юборди.
Лочиннинг кўзлари катта бўлиб кетди.
Хурсандчиликдан
Бақириб юбораёзди.
Гарчи Ширин паст боғиқроқ бўлсада гапирганди.
- Ё Аллоҳ ўзингга шукр. Ширин... Ширин сиз гапирдингиз! Уддаладингиз.
Ширин эса энди хурсаднчиликдан йиғларди.
- Йиғлоқи қизалоқ. Бўлдида энди. Бўлмаса анави аччиқ тарвуздан яна ейишга мажбур қиламан. Қани ақлли қиз бўлиб ўтирингчи. Мен ҳозир дамламангизни олиб келай.
Лочим мисоли қуш бўлиб учиб дамламани олиб келиб Ширинга ичирди. Бемаза бўлган бу тамлардан зериккан қиз афтини бужмайтирди.
- Ана ўзгариш катта бўляпти. Аллоҳ хоҳласа ўн кунга бормай тузалиб кетасиз. Кейин менга ўнг қўлизни ўйнатиб бир паловхонтўра пишириб берасиз. Сизни пазанда деб чечам ҳадеб мақтайдилар. Мен асл жавоҳирнинг қадрига етаман. Қани мени имтиҳонимдан ўта олармикансиз.
Ширин бирозгина жилмайиб қўйди. Қани эди ўша кунлар келса . Бир ош эмас бошқа овқатларни ҳам пишириб берарди. Чунки унга ҳаёт бағишлаётган инсонларга хизмат қилиш у учун ҳам шараф.
****
Жамилани кўпчилик ўша куни Лочин билан кўрганди. Бу эса қишлоқда яна ҳам гап сўзлар урчишига сабаб бўлди. Энди ким кўрса Лочиндан тўй қачон деб сўрайдиган бўлди.
Жамила бўлса Лочинни ўйламай туролмас, ҳар бир орзусини ўзича Лочин билан боғларди.
Лочин Гулнигорни акаси билан биргаликда чўпонлик қиларди. Мирали билан анчагина синашта бўлиб қолганигами бемалол ҳамма мавзуда гаплашишарди.
- Лочин бу дейман Самад қассобга куёв бўламан дебсанда?
- Яна шу гапми? Қаердан чиқди яна бу гап?
T.me/sinovlarihayot
- Ўзинг Жамилани машинангда олиб юрар эканингку. Кейин синглимга айтибди уйланганман деб менга ўзларини тенг кўрмас эканлар. Лекин менга фарқи йўқ сиздан воз кечмайман дедим дебди.
- Ассалому алейкум Лочин ака яхшимисиз?
- Ваалайкум салом. Рахмат яхши. Менда бирор гапинг бормиди.
- Йўлим сизлар тарафда эди мени ҳам ола кетинг. Ўша кундан бери оёғим оприб турадиган бўлиб қолган.
Лочин хушламасада Жамилани машинасига ўтказишга мажбур бўлди.
- Ўтирақол. Фақат тезроқ бўл уйда қиладиган ишим бор.
- Лочин ака нега бунақа совуққонсиз? Олдинлари бунақа эмасдиз?
- Мен сени тушуна олмаяпман. Сенга севги изҳор қилдимми? Ёки бўлмаса уйланаман дедимми? Нега ортимдан ҳар хил гапларни гапириб юрибсан?
- Сиз ҳам менга бефарқ эмассизку.
Қиз йигитнинг гапларидан ёшланган кўзларини артди.
- Сен эсингни еб қўйибсан. Сенга яхши гапирганим бу кўнглим бор дегани эмас. Ёшсан чиройлисан, ўзингга мосроғини севсанг бўлмайдими?
- Нима қилай ўшс кундан бери ҳаёлимдан чиқмайсиз. Бу гапларимдан кейин мени енгилтак деб ўйларсиз. Нима деб ўйлашингиз мени қизиқтирмайди. Муҳими мен дилимдагими айтдим.
- Буни унут. Мен сени севмайман. Мени аёл кишига бўлган ишончим сўниб бўлган.
- Менга бир бора имкон беринг. Ҳаммаси яхши бўлади мана кўрасиз. Сиз ҳам севиб қоласиз.
- Сен ҳали ҳаёт нималигини билмайсан. Ҳаётинг олдинда. Уни устига мен уйланганман. Сен эса бўз йигитга муносибсан.
Лочиннинг бу сўзлари Жамила учун уйланган бўлмаганимда сенга мос бўлардим деган маънони англатди. Қалбидаги оташ янада кучайди.
- Етиб келдик. Ўзи қаерга бормоқчи эдинг?
- А? Ҳая Гулнигорлани уйига кетяпман. Рахмат сизга.
- Гапларим эсингда турсин. Ҳали ўзингга мосини учратасан.
- Мен фикримдан қайтмайман.
- Эсингни йиғиб ол.
Жамила тушгач Лочин машинасини Чаман момони дарвозасига келтириб тўхтатди. Унинг шошаётгани бежизга эмас Ширинни дорисини вақти келганди. Шунинг учун ҳам
30 дақиқалик йўлни 15 дақиқада босиб ўтди.
Ширинни хонасига кирганда эса уни йиғлаб ўтирганига гувоҳ бўлди.
- Ширин нега йиғлаяпсиз? Бирор жойингиз безовта қиляптими?
Ширин индамай ўтираверди.
- Бўлди йиғламамг ҳаммаси яхши бўляптику, анча соғайиб қолдингиз. Яна озгина чиданг ўтиб кетади.
Ширин эса яна кўз ёшларига эрк берди.
- Кўнглимни бузиб юбораяпсиз. Бўлди йиғламанг. Бўлмаса қаеридир оғриган деган фикрга келаман.
Ширин ўзи билмаган ҳолда йўқ деб юборди.
Лочиннинг кўзлари катта бўлиб кетди.
Хурсандчиликдан
Бақириб юбораёзди.
Гарчи Ширин паст боғиқроқ бўлсада гапирганди.
- Ё Аллоҳ ўзингга шукр. Ширин... Ширин сиз гапирдингиз! Уддаладингиз.
Ширин эса энди хурсаднчиликдан йиғларди.
- Йиғлоқи қизалоқ. Бўлдида энди. Бўлмаса анави аччиқ тарвуздан яна ейишга мажбур қиламан. Қани ақлли қиз бўлиб ўтирингчи. Мен ҳозир дамламангизни олиб келай.
Лочим мисоли қуш бўлиб учиб дамламани олиб келиб Ширинга ичирди. Бемаза бўлган бу тамлардан зериккан қиз афтини бужмайтирди.
- Ана ўзгариш катта бўляпти. Аллоҳ хоҳласа ўн кунга бормай тузалиб кетасиз. Кейин менга ўнг қўлизни ўйнатиб бир паловхонтўра пишириб берасиз. Сизни пазанда деб чечам ҳадеб мақтайдилар. Мен асл жавоҳирнинг қадрига етаман. Қани мени имтиҳонимдан ўта олармикансиз.
Ширин бирозгина жилмайиб қўйди. Қани эди ўша кунлар келса . Бир ош эмас бошқа овқатларни ҳам пишириб берарди. Чунки унга ҳаёт бағишлаётган инсонларга хизмат қилиш у учун ҳам шараф.
****
Жамилани кўпчилик ўша куни Лочин билан кўрганди. Бу эса қишлоқда яна ҳам гап сўзлар урчишига сабаб бўлди. Энди ким кўрса Лочиндан тўй қачон деб сўрайдиган бўлди.
Жамила бўлса Лочинни ўйламай туролмас, ҳар бир орзусини ўзича Лочин билан боғларди.
Лочин Гулнигорни акаси билан биргаликда чўпонлик қиларди. Мирали билан анчагина синашта бўлиб қолганигами бемалол ҳамма мавзуда гаплашишарди.
- Лочин бу дейман Самад қассобга куёв бўламан дебсанда?
- Яна шу гапми? Қаердан чиқди яна бу гап?
T.me/sinovlarihayot
- Ўзинг Жамилани машинангда олиб юрар эканингку. Кейин синглимга айтибди уйланганман деб менга ўзларини тенг кўрмас эканлар. Лекин менга фарқи йўқ сиздан воз кечмайман дедим дебди.
Менга хаёт бағишла:
- Лочин мен ўйлаб кўрдим. Жамила билан ўзим гаплашмасам бўлмайдиганга ўхшайди. Содда қиз ҳали нима қилаётганига ақли етмайди.
- Нима қилсангиз қилинг. Лекин мени унга уйлантирмасангиз бўлгани.
- Ўйлаб кўр леин ёмон қиз эмас. Кўз олдимда ўсган.
- Йўқ. Мен унга уйланмайман. Мени идеалимдаги аёл эмас у. Қолаверса ҳали ҳам фикримдан қайтмадим. Уйланмайман.
- Ўзинг биласан. Бир кун келиб пушаймон емасанг бўлди. Мен тенггиларни боласи уйланиб неварали бўлди мен эса юрибман деб .
- Вақт кўрсатади. Балки кўнглимгга ёққан ишончимни қозона оладиган бирортаси чиқиб қолар.
- Насиб. Илоҳим ўша кунларга тезроқ етказсин.
Чаман момо ўша кундан кечиктирмай кечки пайт Самад қассобнинг уйига борди.
Эшикни бир муддат тақиллатиб турди.
Ичкаридан ким бу деган Самаднинг хотинини овози келди.
- Мен табиб момонг бўламан. Келин оч эшикни.
Самад қассобни хотини эшикни очишга очдию, юзини четга буриб тураверди.
- Ассалому алейкум.
- Ваалайкум салом. Нега у тарафга қараб олдинг?
- Э қўяверинг, юзимни эшикка уриб олибман.
- Ҳа Самад деган эшикками?
- Йўғе нега унақа дейсиз?
- Қизингни деб яна сенга қўл кўтардими бу номард. Чақирчи қаерда экан?
- Ҳалиги, Жамилани аммаси олиб кетаман деди. Ўшанга олиб бориб қўйишга кетгандилар. Ҳали қайтмаптилар.
- Жамила пушаймон. Биздан кечирим сўради. Барака топсин Лочин ариза учун жарима тўлашга қўймай ҳаммасини босди босди қилибди.
- Жамилангга кўз қулоқ бўл. Яна Лочинга осилиб юрмасин. Ўзи бу қилган ишини ҳали ҳеч ким билмайди. Бўлмаса унингга итам қарамайди. Буни яхши биласан. Тенгги чиқса узатиб юбор. Сенам тинч бўласан биз ҳам.
- Биласиз мени сўзимни бир тинга олишмайди. Энди дадаси нима десала шуда.
- Соғ бўл. Эрингдан ҳадеб калтак еявермай бундоқ бир дангалроқ бўл. Келин бўлганингдан бери шу ахволдасан.
- Чеча сиз шунақа дейсизда. Бошқа иложим борми. Қаёққа ҳам сиғардим.
- Мен сенга кет демадим. Бироз дадилроқ бўл. Ҳадеб эрингга оёқости бўлаверма. Қадрингни ер билан битта қилиб.
**
Жасур қанчалик кузатмасин барибир Сабо унга дори бермасди. Тўй таклифига ҳам рози бўлиши тобора қийинлашиб борарди.
- Сабоҳат нега менга тегишга рози бўлмаяпсан?
- Мен сизга лойиқ эмасман.
- Яна шу гапми? Унда айт ким менга лойиқ қани?
- Атрофиз тўла қиз. Ҳаттоки турмушга чиқмаганлари ҳам топилади сизга тегишга рози
- Майли топиб бер.
Сабо бу гапдан сўнг жим қолди.
- Сабоҳат нега жим бўлиб қолдинг. Гапир. Сен мендан ниманидир яшираяпсан. Бир йилдан бери бир биримизни ишончимизни оқладик деб ўйлагандим. Лекин сен дилимгда нима бор айтмайсан. Доим нималарнидир ўйлаб юрасан. Ичингдагини билиб бўлмайди.
- Бўлдими? Тугадими? Ҳа мен шунақаман. Ҳаётда ҳам турмушда ҳам ҳеч кимга бўлмадим. Ҳатто фарзандимам йўқ. Мени ҳеч кимга кераклигим йўқ. Мен шунақа инсонман. Жуда кўп ёмонликлар қилганман. Ер ҳам мендан ҳазар қилса керак ,эрта ўлганимдан кейин.
- Нега унақа деяпсан? Мен бегонаманми сенга? Айт дардингни.
- Мен ҳақимдаги ҳақиқатни билсангиз мени ташлаб кетасиз. Бу аниқ.
- Балки ундай бўлмас.
- Аниқ биламан шундай бўлади. Кейин сизга айтганим билан ҳеч нима ўзгармайди.
- Шунчалик жиддийми?
- Ҳа жуда.
Сабо кўзларидан оққан ёшни рўмолчасига артди.
- Энди мени уйга элтиб қўйинг. Бугун жуда оғир кун бўлди.
- Майли хоҳишинг.
Жасур Сабони уйига олиб бориб қўйгандан кейин анча пайт уни гапларини ўйлаб юрди. Чиндан ҳам у пушаймонмикан. Ёки рол ўйнаяптими?
Кечга яқин Сабога яна Мишкадан қўнғироқ бўлди.
- Сен мени ахмоқ деб ўйладинг шекилли.
- Мишка ўзингни босвол. Ҳе йўқ бе йўқ бу нима деганинг?
- Нега ўзимни босишим керак. Муддат тугай деди сен эса ҳали Жасурни тайёрламадинг.
- Тайёр бўлай деб қолдику. Бунча ваҳима қиласан?
- Жасурни кузатишга ортидан одам қўйдим. У ҳеч ҳам дори қабул қиладиганларга ўхшамайди.
- Қаердан биласан? Уни 24 соат кузатмайсанку. Агар менга ишонамсанг ўзинг шуғуллан бу иш билан.
- Бўпти унда алоқани уз. Тезлик билан Наманганга кетасан.
- Мен ҳеч қаерга бормайман. Тинч яшамоқчиман.
- Тилингни тий. Ўзингга ёмон бўлади. Умринг қамоқда чиришини хоҳламасанг керак.
T.me/sinovlarihayot
- Мен қамоққа кирсам ортимдан дарров етиб борасан.
- Лочин мен ўйлаб кўрдим. Жамила билан ўзим гаплашмасам бўлмайдиганга ўхшайди. Содда қиз ҳали нима қилаётганига ақли етмайди.
- Нима қилсангиз қилинг. Лекин мени унга уйлантирмасангиз бўлгани.
- Ўйлаб кўр леин ёмон қиз эмас. Кўз олдимда ўсган.
- Йўқ. Мен унга уйланмайман. Мени идеалимдаги аёл эмас у. Қолаверса ҳали ҳам фикримдан қайтмадим. Уйланмайман.
- Ўзинг биласан. Бир кун келиб пушаймон емасанг бўлди. Мен тенггиларни боласи уйланиб неварали бўлди мен эса юрибман деб .
- Вақт кўрсатади. Балки кўнглимгга ёққан ишончимни қозона оладиган бирортаси чиқиб қолар.
- Насиб. Илоҳим ўша кунларга тезроқ етказсин.
Чаман момо ўша кундан кечиктирмай кечки пайт Самад қассобнинг уйига борди.
Эшикни бир муддат тақиллатиб турди.
Ичкаридан ким бу деган Самаднинг хотинини овози келди.
- Мен табиб момонг бўламан. Келин оч эшикни.
Самад қассобни хотини эшикни очишга очдию, юзини четга буриб тураверди.
- Ассалому алейкум.
- Ваалайкум салом. Нега у тарафга қараб олдинг?
- Э қўяверинг, юзимни эшикка уриб олибман.
- Ҳа Самад деган эшикками?
- Йўғе нега унақа дейсиз?
- Қизингни деб яна сенга қўл кўтардими бу номард. Чақирчи қаерда экан?
- Ҳалиги, Жамилани аммаси олиб кетаман деди. Ўшанга олиб бориб қўйишга кетгандилар. Ҳали қайтмаптилар.
- Жамила пушаймон. Биздан кечирим сўради. Барака топсин Лочин ариза учун жарима тўлашга қўймай ҳаммасини босди босди қилибди.
- Жамилангга кўз қулоқ бўл. Яна Лочинга осилиб юрмасин. Ўзи бу қилган ишини ҳали ҳеч ким билмайди. Бўлмаса унингга итам қарамайди. Буни яхши биласан. Тенгги чиқса узатиб юбор. Сенам тинч бўласан биз ҳам.
- Биласиз мени сўзимни бир тинга олишмайди. Энди дадаси нима десала шуда.
- Соғ бўл. Эрингдан ҳадеб калтак еявермай бундоқ бир дангалроқ бўл. Келин бўлганингдан бери шу ахволдасан.
- Чеча сиз шунақа дейсизда. Бошқа иложим борми. Қаёққа ҳам сиғардим.
- Мен сенга кет демадим. Бироз дадилроқ бўл. Ҳадеб эрингга оёқости бўлаверма. Қадрингни ер билан битта қилиб.
**
Жасур қанчалик кузатмасин барибир Сабо унга дори бермасди. Тўй таклифига ҳам рози бўлиши тобора қийинлашиб борарди.
- Сабоҳат нега менга тегишга рози бўлмаяпсан?
- Мен сизга лойиқ эмасман.
- Яна шу гапми? Унда айт ким менга лойиқ қани?
- Атрофиз тўла қиз. Ҳаттоки турмушга чиқмаганлари ҳам топилади сизга тегишга рози
- Майли топиб бер.
Сабо бу гапдан сўнг жим қолди.
- Сабоҳат нега жим бўлиб қолдинг. Гапир. Сен мендан ниманидир яшираяпсан. Бир йилдан бери бир биримизни ишончимизни оқладик деб ўйлагандим. Лекин сен дилимгда нима бор айтмайсан. Доим нималарнидир ўйлаб юрасан. Ичингдагини билиб бўлмайди.
- Бўлдими? Тугадими? Ҳа мен шунақаман. Ҳаётда ҳам турмушда ҳам ҳеч кимга бўлмадим. Ҳатто фарзандимам йўқ. Мени ҳеч кимга кераклигим йўқ. Мен шунақа инсонман. Жуда кўп ёмонликлар қилганман. Ер ҳам мендан ҳазар қилса керак ,эрта ўлганимдан кейин.
- Нега унақа деяпсан? Мен бегонаманми сенга? Айт дардингни.
- Мен ҳақимдаги ҳақиқатни билсангиз мени ташлаб кетасиз. Бу аниқ.
- Балки ундай бўлмас.
- Аниқ биламан шундай бўлади. Кейин сизга айтганим билан ҳеч нима ўзгармайди.
- Шунчалик жиддийми?
- Ҳа жуда.
Сабо кўзларидан оққан ёшни рўмолчасига артди.
- Энди мени уйга элтиб қўйинг. Бугун жуда оғир кун бўлди.
- Майли хоҳишинг.
Жасур Сабони уйига олиб бориб қўйгандан кейин анча пайт уни гапларини ўйлаб юрди. Чиндан ҳам у пушаймонмикан. Ёки рол ўйнаяптими?
Кечга яқин Сабога яна Мишкадан қўнғироқ бўлди.
- Сен мени ахмоқ деб ўйладинг шекилли.
- Мишка ўзингни босвол. Ҳе йўқ бе йўқ бу нима деганинг?
- Нега ўзимни босишим керак. Муддат тугай деди сен эса ҳали Жасурни тайёрламадинг.
- Тайёр бўлай деб қолдику. Бунча ваҳима қиласан?
- Жасурни кузатишга ортидан одам қўйдим. У ҳеч ҳам дори қабул қиладиганларга ўхшамайди.
- Қаердан биласан? Уни 24 соат кузатмайсанку. Агар менга ишонамсанг ўзинг шуғуллан бу иш билан.
- Бўпти унда алоқани уз. Тезлик билан Наманганга кетасан.
- Мен ҳеч қаерга бормайман. Тинч яшамоқчиман.
- Тилингни тий. Ўзингга ёмон бўлади. Умринг қамоқда чиришини хоҳламасанг керак.
T.me/sinovlarihayot
- Мен қамоққа кирсам ортимдан дарров етиб борасан.
- Нима бўлса бўлди. Энди буёғига пишиқ бўл. Бахтли бўлсанг бўлди болам.
- Ширинсиз бахтли бўлишимга кўзим етмайди.
- Бу гапларни қўй укангни тўйини ҳам тезлаштирамиз. Шу икки ҳафтада келинни тушириб оламиз.
- Бўпти унда ресторану артистларни гаплашаверман.
*
Ўша куни қанча қистамасин Сабо ичидагини Жасурга айтмади. Жасур ҳам индамай кузатишда давом этди.
Сабонинг борган сари еб ичишида ҳаловат қолмади. Жуда ҳам озиб кўзлари киртайиб кетди.
Кейинги учрашувларида Жасур ундан бор ҳақиқатни айтишини қаттиқ талаб қилди.
- Сабоҳат менга ҳаммасини айтиб бер. Сени нимадир жуда қийнаяпти.
- Айтсам мендан нафратланасиз. Мен бунга чидолмайман.
- Ишон менга ундай бўлмайди.
- Бир бошидан тинглашизга тўғри келади.
- Қулоғим сенда.
- Мен етимхонада ўсганман. Буни яхши биласиз. У ердан чиқиб уйсиз оч наҳор қолиб кетганман. Кейин эса Михаил исмли отаси ўзбек онаси рус бўлган йигитга йўлқидим.
- Давом эт.
- У мени севишини менсиз яшолмаслигини айтди. Менга бошпана берди. Ёши мендан 10 ёш катта эди. Лекин шунчалар ичидан пишган эдики. Ҳар қандай йўл билан ҳам пул топарди. Кўпинча бойлар даврасида юриб уларни ишончига кириб пул топарди. Кейин эса бари ўзгариб кетди. Мен у билан уни гап сўзларига ишониб эр хотиналрдай яшай бошладим. Ўшанда атиги 16 ёшда бўлганман. Кейин эса мени бир базмга олиб борди. Ўша ерда битта ўрта ёшлардаги бойвачча менга очиқ ойдин хушомад қилди. Кейин эса Михаил уни Мишка деб айтардим янги режа ўйлаб қўйган экан. У одамга мени дўстим деб таништирди. Олдинига унга ҳайрон бўлиб қараган бўлсам уни кўз қисиб қўйганига ҳазил деб индамай туравердим. Ҳуллас ахийри шу бўлдики мени ўша бойни қучоғига отмагунча тинчимади. Мени вазифам эса уни дорига ўргатиш эди. Шундай бўлди ҳам. У одамни исми Воҳид эди. Воҳид билан бир йилга яқин учрашиб юрдим ва вазифани аъло даражада уддаладим. Пуллар энди дарёдек оқиб кела бошлади. Мишка эса мени аврашдан нарига ўтмасди.
- Сабо сени жонимдан ортиқ севаман аммо менга ҳозир ёрдам бермасанг бўлмайди. Икки уч йил яхшигина ишлаб олайлик ундан кейин маза қилиб чет элларда яшаймиз. Менга ҳам сени бошқа билан кўриш осонмас лекин ҳозир айни ишлайдиган вақтимиз.
Мен ғор, содда уни гапларига лаққа тушиб қанчасини дорига ўргатиб бердим. Икки уч йил дегани мана 7 йил бўляпти ҳамки тугай демаяпти. Бунгача яна нечтасини умрига зомин бўлгандирман. Сизда олдин эса мен ҳам тўй қилайлик оқ кўйлак кийгим келади деб Мишка билан аразлашиб қолдим. Буни қарангки бу ҳам йўлини топибди. Лочин деган бир адвокат йигит билан таништириб қўйди. Гнекологдан таъмирдан ўтиб иффатли келин бўлиб оппоқ либосда Лочинга турмушга чиқдим ўшанда 20 ёшда эдим. Лочинга тегмасимдан олдин икки марта бола олдирдим. Иккови ҳам Мишканики эди. У ҳозир бизга бола ҳалал беради деб туғишимга қўймади. Лочинни ҳам дорига ўргатай деб қолганимда уни дўстини ҳам қармоққа туширишим кераклигини Мишка такидларди. Шундай бўлди ҳам. Аммо Лочин дўсти билан мени бирга ушлаб олди. Шундан сўнг барчаси тамом бўлди.
Жасурни Сабони тингларкан аламдан қўллари мушт бўлиб кетганди. Аммо ваъда бергани сабабли ҳам жим турибди.
- Жасур ака ана айтдимку мендан нафраталана бошлайсиз деб.
- Йўқ давом эт.
- Лочиндан сўнг бир йил беркиниб яшадим чунки мени излашаётганди. Кейин эса Мишка билан кетамиз деб ўйлаганимда чучварани хом санаганимни тушиниб етдим.
Менга хаёт бағишла:
Жасурни Сабони тингларкан аламдан қўллари мушт бўлиб кетганди. Аммо ваъда бергани сабабли ҳам жим турибди.
- Жасур ака ана айтдимку мендан нафраталана бошлайсиз деб.
- Йўқ давом эт.
- Лочиндан сўнг бир йил беркиниб яшадим чунки мени излашаётганди. Кейин эса Мишка билан кетамиз деб ўйлаганимда чучварани хом санаганимни тушиниб етдим.
T.me/sinovlarihayot
У мени яна ишлашга ундай бошлади. Рад этганимдан кейин эса тахдидга ўтди. Ноилож яна қайтдим овга. Сизни учраштирди. Аммо ишонинг сизга нисбатан ҳеч қандай ғаразлик ниятим йўқ. Мен билган инсонлар ичида энг самимийси сиз бўласиз. Мен сизга дори берганим йўқ. Чунки беролмадим. Бу ишга қўлим бормади. Ўзи шунча қилғиликларим учун виждоним қийналиб келяпти. Мана ҳозир ҳам Мишка мени шарманда қиламан деб пўписа қиляпти.
- Ширинсиз бахтли бўлишимга кўзим етмайди.
- Бу гапларни қўй укангни тўйини ҳам тезлаштирамиз. Шу икки ҳафтада келинни тушириб оламиз.
- Бўпти унда ресторану артистларни гаплашаверман.
*
Ўша куни қанча қистамасин Сабо ичидагини Жасурга айтмади. Жасур ҳам индамай кузатишда давом этди.
Сабонинг борган сари еб ичишида ҳаловат қолмади. Жуда ҳам озиб кўзлари киртайиб кетди.
Кейинги учрашувларида Жасур ундан бор ҳақиқатни айтишини қаттиқ талаб қилди.
- Сабоҳат менга ҳаммасини айтиб бер. Сени нимадир жуда қийнаяпти.
- Айтсам мендан нафратланасиз. Мен бунга чидолмайман.
- Ишон менга ундай бўлмайди.
- Бир бошидан тинглашизга тўғри келади.
- Қулоғим сенда.
- Мен етимхонада ўсганман. Буни яхши биласиз. У ердан чиқиб уйсиз оч наҳор қолиб кетганман. Кейин эса Михаил исмли отаси ўзбек онаси рус бўлган йигитга йўлқидим.
- Давом эт.
- У мени севишини менсиз яшолмаслигини айтди. Менга бошпана берди. Ёши мендан 10 ёш катта эди. Лекин шунчалар ичидан пишган эдики. Ҳар қандай йўл билан ҳам пул топарди. Кўпинча бойлар даврасида юриб уларни ишончига кириб пул топарди. Кейин эса бари ўзгариб кетди. Мен у билан уни гап сўзларига ишониб эр хотиналрдай яшай бошладим. Ўшанда атиги 16 ёшда бўлганман. Кейин эса мени бир базмга олиб борди. Ўша ерда битта ўрта ёшлардаги бойвачча менга очиқ ойдин хушомад қилди. Кейин эса Михаил уни Мишка деб айтардим янги режа ўйлаб қўйган экан. У одамга мени дўстим деб таништирди. Олдинига унга ҳайрон бўлиб қараган бўлсам уни кўз қисиб қўйганига ҳазил деб индамай туравердим. Ҳуллас ахийри шу бўлдики мени ўша бойни қучоғига отмагунча тинчимади. Мени вазифам эса уни дорига ўргатиш эди. Шундай бўлди ҳам. У одамни исми Воҳид эди. Воҳид билан бир йилга яқин учрашиб юрдим ва вазифани аъло даражада уддаладим. Пуллар энди дарёдек оқиб кела бошлади. Мишка эса мени аврашдан нарига ўтмасди.
- Сабо сени жонимдан ортиқ севаман аммо менга ҳозир ёрдам бермасанг бўлмайди. Икки уч йил яхшигина ишлаб олайлик ундан кейин маза қилиб чет элларда яшаймиз. Менга ҳам сени бошқа билан кўриш осонмас лекин ҳозир айни ишлайдиган вақтимиз.
Мен ғор, содда уни гапларига лаққа тушиб қанчасини дорига ўргатиб бердим. Икки уч йил дегани мана 7 йил бўляпти ҳамки тугай демаяпти. Бунгача яна нечтасини умрига зомин бўлгандирман. Сизда олдин эса мен ҳам тўй қилайлик оқ кўйлак кийгим келади деб Мишка билан аразлашиб қолдим. Буни қарангки бу ҳам йўлини топибди. Лочин деган бир адвокат йигит билан таништириб қўйди. Гнекологдан таъмирдан ўтиб иффатли келин бўлиб оппоқ либосда Лочинга турмушга чиқдим ўшанда 20 ёшда эдим. Лочинга тегмасимдан олдин икки марта бола олдирдим. Иккови ҳам Мишканики эди. У ҳозир бизга бола ҳалал беради деб туғишимга қўймади. Лочинни ҳам дорига ўргатай деб қолганимда уни дўстини ҳам қармоққа туширишим кераклигини Мишка такидларди. Шундай бўлди ҳам. Аммо Лочин дўсти билан мени бирга ушлаб олди. Шундан сўнг барчаси тамом бўлди.
Жасурни Сабони тингларкан аламдан қўллари мушт бўлиб кетганди. Аммо ваъда бергани сабабли ҳам жим турибди.
- Жасур ака ана айтдимку мендан нафраталана бошлайсиз деб.
- Йўқ давом эт.
- Лочиндан сўнг бир йил беркиниб яшадим чунки мени излашаётганди. Кейин эса Мишка билан кетамиз деб ўйлаганимда чучварани хом санаганимни тушиниб етдим.
Менга хаёт бағишла:
Жасурни Сабони тингларкан аламдан қўллари мушт бўлиб кетганди. Аммо ваъда бергани сабабли ҳам жим турибди.
- Жасур ака ана айтдимку мендан нафраталана бошлайсиз деб.
- Йўқ давом эт.
- Лочиндан сўнг бир йил беркиниб яшадим чунки мени излашаётганди. Кейин эса Мишка билан кетамиз деб ўйлаганимда чучварани хом санаганимни тушиниб етдим.
T.me/sinovlarihayot
У мени яна ишлашга ундай бошлади. Рад этганимдан кейин эса тахдидга ўтди. Ноилож яна қайтдим овга. Сизни учраштирди. Аммо ишонинг сизга нисбатан ҳеч қандай ғаразлик ниятим йўқ. Мен билган инсонлар ичида энг самимийси сиз бўласиз. Мен сизга дори берганим йўқ. Чунки беролмадим. Бу ишга қўлим бормади. Ўзи шунча қилғиликларим учун виждоним қийналиб келяпти. Мана ҳозир ҳам Мишка мени шарманда қиламан деб пўписа қиляпти.
Чунки Замира эрини чизган чизиғидан чиқмайдиган қилиб бераман деб ваъда берганди.
- Хўп ойи. Сиз нима десангиз шу.
- Бўпти унда мен шундоғам жуда кўп қолиб кетдим уйга борақолай. Ўғлимга салом деб қўйинг.
Дилфуза опа ўғлининг уйидан дили хуфтон бўлиб қайтди.
*
Лочин кунлар совий бошлагани учун энди ўтин ғамлашга киришиб кетган. Уйда ҳам кўпинча намозини ўқиш вақти учратиш мумкин. Бу орада ота онади икки марта келиб кетишди. Меҳмонга келганларида ҳали Ширинда ҳеч қандай ўзгариш бўлмаганди. Кейин гал келганларида уни аравачада кўришди.
-Ана Чаман момонинг қўллари бирам енгиле ётоқдаги касални ҳам тузатиб юборибдилар.
-Жуда ошириб юбордингиз.
-Бор ҳақиқатни айтяпманда.
- Ҳаммаси Аллоҳнинг қўлида. Биз эса бир воситачи бўлдик ҳолос. Ширинни тузалишида Лочин мен билан теппа тенг ҳизмат қилди. Билимларим ўзим билан бирга қабргс кирадими деб қўрққандим. Аллоҳга шукр Лочиндай шоҳирдим бор. Хоҳласа давом эттиради. Бўлмаса ўзини билгани ҳам мен учун катта бахт.
Зиёдахон сизга тайёрлаб берган гиёҳларим яхши таъсир қилдими?
- Мингдан минг рахмат сизга. Ўшани беш кун ичдим шу билан жипилдон қайнашидан қутилиб қўя қолдим.
- Ана бу зап иш бўлибди. Ўзим ҳам иккилангандим. Қариликда хотира ҳам анча пасайиб кетган.
- Сиз шундай десангиз энди, биздан тама қилмаса ҳам бўларкан. Тўғриси сизни битта ўзизни бир соатлик ишизни мен бир кунда зўрға қилсам керак.
- Ҳали ёшсиз ўргилай ундай деманг. Ҳаракатда баракат дейишган.
- Чеча бунга эътибор берманг келини борда ўша учун ҳам дангаса бўлиб кетган.
Зиёда опа Холмурод акани туртиб қўйди.
- Дадаси ошириб юбордингиз.
Ўша куни анчагача суҳбатлашиб ўтиришди. Эртаси куни эса эрталабдан йўлга тушишга тайёрлана бошлашди.
- Лочин болам балки қайтарсан.
- Ойи яна шу гапми? Мен шу ерда яхши яшаяпман. Бормаслигимга сабаб эса қўлимга тушишса ўлдириб қўяман. Кўрмай деб шу ерлардаман.
- Сен доим ўзингни ўйлайсан сени деб ғамдан адо бўлган онанг билан отангни сира ўйлама.
- Ойи доим ўйлайман сизларни. Мана мен сабаб тоза ҳаводан тўйиб нафас олиб кетяпсизлар.
- Дарров гапингни тўғирлайсан доимгидай.
- Онаси юр йўлга тушайлик энди. Нима қиласан Лочинни асабиялштириб. Аҳволини қара қандай ранги ўзгариб тўлишиб қолган. Лочин сенга бу ер жуда ёққан барзанги бўп кетяпсан.
Лочин отасининг гапидан ҳижолат бўлди.
-Дада аввалгидайманку.
- Ҳая шундай фақат мени кўзойнагим лупалик сени каттароқ кўрсатаяпти.
Ота боланинг суҳбатига аралашмай деб Зиёда опа аравачасида бир четда турган Ширинга гап қотди.
- Ширин биз келаси сафар келгунимизча юриб кетасиз.
- Насиб холажон. Айтганиз келсин.
- Мазали овқатлар учун рахмат. Қўлиз дард кўрмасин.
- Тез тез келиб туринглар.
- ИншаАллоҳ. Майли қизим Аллоҳга омонацизлар бизлар кетдик.
Холмурод ака ва Зиёда опа шундан сўнг кетишди.
- Бирам кўнгли очиқ инсонларда улар кетишиб дарровда уйимиз хувиллаб қолди.
- Нимасини айтасиз аммабувижон бир кунда дарров ўрганиб қолибман.
- Қани ҳамма ичкарига совуқда турманглар.
Шундан сўнг Лочин тоққа қўйларга қарашга Ширин билан Чаман момо эса уйда қолишди.
Менга хаёт бағишла:
- Ширин ойинг билан даданг ҳам яқинда келаман деяптилар орадан шунча вақт ўтди. Сиз бизни кўргани қўймайсиз дейдилар.
- Ҳали келманглар демадизми?
- Энди ундай деёлмайман қизим. Онангни юраги чидолмайди. Битта дардни орттириб олмасин. Келинглар дедим.
- Майли бу гапиз ҳам тўғри. Анча яхшиманку келиб хурсанд бўлишади.
- Элбек ҳам икки марта келаман деб айтганди уни ҳам рад этгандим. Бира тўла соғайсин. Сизларни кўриб яна дарди эсига тушади деб рухсат бермагандим. Бунинг учун болам мендан ранжима.
- Сиздан бир умр қарздорман амма. Сиз менга ҳаёт бағишладингиз. Сиз бўлмаганизда ҳали ҳам фалажланиб ётган бўлармидим.
- Шундай дейсанда. Аллоҳ хоҳлаган бўлса барибир тузалардинг. Ундай дема болам. Ойинг келсин уни ҳам обдон техник кўрикдан ўтказиб таъмирлаб жўнатамиз.
T.me/sinovlarihayot
Ширин момонинг гапларига кулиб юборди.
Лочин бозорга тушганида Ширин учун намоз ўқиш қоидалари китобини олиб келганди. Ҳозир ўша китобни ўқишга тушди. Чаман момо эса қанақадир дамлама тайёрлашга киришди.
- Хўп ойи. Сиз нима десангиз шу.
- Бўпти унда мен шундоғам жуда кўп қолиб кетдим уйга борақолай. Ўғлимга салом деб қўйинг.
Дилфуза опа ўғлининг уйидан дили хуфтон бўлиб қайтди.
*
Лочин кунлар совий бошлагани учун энди ўтин ғамлашга киришиб кетган. Уйда ҳам кўпинча намозини ўқиш вақти учратиш мумкин. Бу орада ота онади икки марта келиб кетишди. Меҳмонга келганларида ҳали Ширинда ҳеч қандай ўзгариш бўлмаганди. Кейин гал келганларида уни аравачада кўришди.
-Ана Чаман момонинг қўллари бирам енгиле ётоқдаги касални ҳам тузатиб юборибдилар.
-Жуда ошириб юбордингиз.
-Бор ҳақиқатни айтяпманда.
- Ҳаммаси Аллоҳнинг қўлида. Биз эса бир воситачи бўлдик ҳолос. Ширинни тузалишида Лочин мен билан теппа тенг ҳизмат қилди. Билимларим ўзим билан бирга қабргс кирадими деб қўрққандим. Аллоҳга шукр Лочиндай шоҳирдим бор. Хоҳласа давом эттиради. Бўлмаса ўзини билгани ҳам мен учун катта бахт.
Зиёдахон сизга тайёрлаб берган гиёҳларим яхши таъсир қилдими?
- Мингдан минг рахмат сизга. Ўшани беш кун ичдим шу билан жипилдон қайнашидан қутилиб қўя қолдим.
- Ана бу зап иш бўлибди. Ўзим ҳам иккилангандим. Қариликда хотира ҳам анча пасайиб кетган.
- Сиз шундай десангиз энди, биздан тама қилмаса ҳам бўларкан. Тўғриси сизни битта ўзизни бир соатлик ишизни мен бир кунда зўрға қилсам керак.
- Ҳали ёшсиз ўргилай ундай деманг. Ҳаракатда баракат дейишган.
- Чеча бунга эътибор берманг келини борда ўша учун ҳам дангаса бўлиб кетган.
Зиёда опа Холмурод акани туртиб қўйди.
- Дадаси ошириб юбордингиз.
Ўша куни анчагача суҳбатлашиб ўтиришди. Эртаси куни эса эрталабдан йўлга тушишга тайёрлана бошлашди.
- Лочин болам балки қайтарсан.
- Ойи яна шу гапми? Мен шу ерда яхши яшаяпман. Бормаслигимга сабаб эса қўлимга тушишса ўлдириб қўяман. Кўрмай деб шу ерлардаман.
- Сен доим ўзингни ўйлайсан сени деб ғамдан адо бўлган онанг билан отангни сира ўйлама.
- Ойи доим ўйлайман сизларни. Мана мен сабаб тоза ҳаводан тўйиб нафас олиб кетяпсизлар.
- Дарров гапингни тўғирлайсан доимгидай.
- Онаси юр йўлга тушайлик энди. Нима қиласан Лочинни асабиялштириб. Аҳволини қара қандай ранги ўзгариб тўлишиб қолган. Лочин сенга бу ер жуда ёққан барзанги бўп кетяпсан.
Лочин отасининг гапидан ҳижолат бўлди.
-Дада аввалгидайманку.
- Ҳая шундай фақат мени кўзойнагим лупалик сени каттароқ кўрсатаяпти.
Ота боланинг суҳбатига аралашмай деб Зиёда опа аравачасида бир четда турган Ширинга гап қотди.
- Ширин биз келаси сафар келгунимизча юриб кетасиз.
- Насиб холажон. Айтганиз келсин.
- Мазали овқатлар учун рахмат. Қўлиз дард кўрмасин.
- Тез тез келиб туринглар.
- ИншаАллоҳ. Майли қизим Аллоҳга омонацизлар бизлар кетдик.
Холмурод ака ва Зиёда опа шундан сўнг кетишди.
- Бирам кўнгли очиқ инсонларда улар кетишиб дарровда уйимиз хувиллаб қолди.
- Нимасини айтасиз аммабувижон бир кунда дарров ўрганиб қолибман.
- Қани ҳамма ичкарига совуқда турманглар.
Шундан сўнг Лочин тоққа қўйларга қарашга Ширин билан Чаман момо эса уйда қолишди.
Менга хаёт бағишла:
- Ширин ойинг билан даданг ҳам яқинда келаман деяптилар орадан шунча вақт ўтди. Сиз бизни кўргани қўймайсиз дейдилар.
- Ҳали келманглар демадизми?
- Энди ундай деёлмайман қизим. Онангни юраги чидолмайди. Битта дардни орттириб олмасин. Келинглар дедим.
- Майли бу гапиз ҳам тўғри. Анча яхшиманку келиб хурсанд бўлишади.
- Элбек ҳам икки марта келаман деб айтганди уни ҳам рад этгандим. Бира тўла соғайсин. Сизларни кўриб яна дарди эсига тушади деб рухсат бермагандим. Бунинг учун болам мендан ранжима.
- Сиздан бир умр қарздорман амма. Сиз менга ҳаёт бағишладингиз. Сиз бўлмаганизда ҳали ҳам фалажланиб ётган бўлармидим.
- Шундай дейсанда. Аллоҳ хоҳлаган бўлса барибир тузалардинг. Ундай дема болам. Ойинг келсин уни ҳам обдон техник кўрикдан ўтказиб таъмирлаб жўнатамиз.
T.me/sinovlarihayot
Ширин момонинг гапларига кулиб юборди.
Лочин бозорга тушганида Ширин учун намоз ўқиш қоидалари китобини олиб келганди. Ҳозир ўша китобни ўқишга тушди. Чаман момо эса қанақадир дамлама тайёрлашга киришди.
- Амаки буни тарихи жуда узун. Хуллас бир касаллик билан даволанолмай чечамдан ёрдам сўраб келгандик. Аввалига рози бўлмади, кейин эса рахматли ўғлига ўхшатибми кўнгли бироз юмшади. Шундан сўнг бу ерлар ёқди кетолмай қолдим.
- Зўр жойлар экан. Менга ҳам жуда ёқди. Аммо она ватан дегандай, туғилиб ўсган жойимдан келолмайман. Бу ерни ҳавоси ҳам тоза, одамни баҳри дилини очиб юборади.
- Ана шу баҳри дилни очадиган оҳанграбоси мени ўзига тортган бўлса ажабмас.
- Сўраганни айби йўқ. Келин қаерда?
Лочин аслида ҳам гап мавзусидан шу савол берилмаса эди дея ичидан зил кетиб ўтирганди.
- Келин йўқ. У ўлган.
- Узр ярангизни янгиладим.
- Ҳечқиси йўқ. Менимча тайёр бўлди. Лаганларни олиб келай сузамиз. Уйдагилар ҳам оч қолиб келтишди.
Лочин чаққон ҳаракартлар билан овқатни сузиб ёғи қотмасин дея уйга югурди. Қиш куни эмасми бир зумда кеч ҳам тушиб қолади.
Овқат устида яна ҳангома қизигандан қизиди. Шахина эса Лочин билан ўйнади. Лочин унга эшак бўлиб берар ҳали самолёт қилиб учирарди. Ширинни ўзидан коъра қизи Лочин билан чиқишиб кетди.
- Лочин ака ўзизам пазандаликка мендан ўтар экансизку.
- Сизчалик эмас. Мен ҳаваскор ошпазман.
- Масалан мен тан олиб айтаманки бу овқатдан сира ҳам пишира олмасдим.
- Бу овқатни ҳам бирор кун ўргатарман. Ёшроқ қўй бўлгани учун ҳам гўшти тез пишди. Тоғда қариларидан сўйганмиз пишишига анча вақт кетган. Борееей деб хомлайин ҳам еган вақтларимиз бўлган.
- Умриздан барака топинг ўғлим. Аллоҳим доимо қўлласин.
- Илоҳим айтганиз келсин.
Овқатдан сўнг Лочин ҳозир дея чиқиб кетди. Чаман момо ҳам ўрнидан қўзғалди. Савол назари билан қараганларга Ширин:
- Намоз ўқишга турдилар икковлари ҳам дея жавоб берди.
Эртаси куни эса Лочин Маҳмуд акани олиб тоққа чиқиб кетди.
Лочиннинг отини кўриб Маҳмуд аканинг жуда ҳаваси келди.
- Амаки сизга ёққан бўлса ҳудди шунақасидан топиб бераман.
- Йўғе қўяверинг. Барибир от олганим билан уни қўйишга жой муаммо бўлиб қолади.
- Сизласангиз ғалати бўляпман. Менам болангиз қаторидирман беҳижолат сенлайверинг.
Уч кун юриб тўртинчи кун Маҳмуд ака ва Гулзода опа ортга қайтадиган бўлишди.
- Мени соғайётганим ҳақида ҳеч ким билмай қўяқолсин. Бирданига сюрприз қилиб бораман.
- Биз ҳам шу фикрдамиз.
- Дарров кетиб қолаяпсизлар. Дадажон яна қолсангизлар бўларди.
- Болам ҳали кўп вақт бирга бўламиз. Келинойинг иккита боласи билан қийнслиб қолмасин. Бормасак бўлмайди. Янаги гал келганимизда аянгни қолдираман яхшилаб аммам даволаб қўядилар.
- Яхши ўйлабсан Маҳмуд. Мен мана бу гиёҳлардан талқон тайёрлаб қўйдим. Кунига икки марта бундан, уч марта бундан ичиб турсин. Аллоҳ хоҳласа шифо топиб кетади.
Шундан сўнг меҳмонлар уйига йўл олишди. Йўлда кета кетгунча Маҳмуд ака хотинига Лочинни мақтаб кетди.
****
Сардорбек уч кундан бери жонлантириш бўлимида. Ахволи оғирлашгандан оғирлашдики асло ўнгланмади.
Ичидан йирингли қон аралаш ахлат кела бошлади. Онасини эмизмай махсус каша беришса ҳам қайт қилиб ташлар. Оғзидан ҳам қон кела бошлади.
- Наҳотки болага раҳмимгиз келмади а? Шу даражага боргунча олиб ўтирдингиз?
- Ойи аҳволи яхши эди. Ўша сиз борган куни салгина иссиғи чиқиб инжиқлик қилиб туриди.
- Сардор биринчи марта ота бўлишинг эмаску. Шахина ҳам оғриб қолса дарров шифокорга олиб борардингку нега бунга келганда сусткашлик қилдинг?
Менга хаёт бағишла:
- Ойи мен бу қадар оғир аҳволга келиб қолишини қаердан билай?
- Сенам ўзингни оқла бу ёқда хотинчанг билмадим десин. Илоҳим охири бахайр бўлсинда.
Сарвар яна хотинига қўпол муносабатда бўла бошлади. Сардорбекка яхши қарамагансан дея кўз очиргани қўймасди. Боланинг ахволи эса кун сайин орқага кетарди.
Бешинчи кун тушдан сўнг шифокор Сарварни олдига чақирди.
- Сиз Комилов Сардорбекни отасимисиз?
- Ҳа мен.
T.me/sinovlarihayot
- Мен сизни қўйнизни пуч ёнғоққа тўлдиришни хоҳламайман. Биз қўлдан келган барча чорани кўрдик. Болани ичаклари қаттиқ шамоллаган ўзи ҳам шамоллашни ўтқириб юборган. Унга мумкин бўлмаган дорилар берилган яна нимадир қўшимча берилган уни аниқлолмадик. Хуллас умид йўқ. Олиб кетсангиз ҳам бўлаверади. Қолсин десангиз ҳам охиригача қараймиз.
- Зўр жойлар экан. Менга ҳам жуда ёқди. Аммо она ватан дегандай, туғилиб ўсган жойимдан келолмайман. Бу ерни ҳавоси ҳам тоза, одамни баҳри дилини очиб юборади.
- Ана шу баҳри дилни очадиган оҳанграбоси мени ўзига тортган бўлса ажабмас.
- Сўраганни айби йўқ. Келин қаерда?
Лочин аслида ҳам гап мавзусидан шу савол берилмаса эди дея ичидан зил кетиб ўтирганди.
- Келин йўқ. У ўлган.
- Узр ярангизни янгиладим.
- Ҳечқиси йўқ. Менимча тайёр бўлди. Лаганларни олиб келай сузамиз. Уйдагилар ҳам оч қолиб келтишди.
Лочин чаққон ҳаракартлар билан овқатни сузиб ёғи қотмасин дея уйга югурди. Қиш куни эмасми бир зумда кеч ҳам тушиб қолади.
Овқат устида яна ҳангома қизигандан қизиди. Шахина эса Лочин билан ўйнади. Лочин унга эшак бўлиб берар ҳали самолёт қилиб учирарди. Ширинни ўзидан коъра қизи Лочин билан чиқишиб кетди.
- Лочин ака ўзизам пазандаликка мендан ўтар экансизку.
- Сизчалик эмас. Мен ҳаваскор ошпазман.
- Масалан мен тан олиб айтаманки бу овқатдан сира ҳам пишира олмасдим.
- Бу овқатни ҳам бирор кун ўргатарман. Ёшроқ қўй бўлгани учун ҳам гўшти тез пишди. Тоғда қариларидан сўйганмиз пишишига анча вақт кетган. Борееей деб хомлайин ҳам еган вақтларимиз бўлган.
- Умриздан барака топинг ўғлим. Аллоҳим доимо қўлласин.
- Илоҳим айтганиз келсин.
Овқатдан сўнг Лочин ҳозир дея чиқиб кетди. Чаман момо ҳам ўрнидан қўзғалди. Савол назари билан қараганларга Ширин:
- Намоз ўқишга турдилар икковлари ҳам дея жавоб берди.
Эртаси куни эса Лочин Маҳмуд акани олиб тоққа чиқиб кетди.
Лочиннинг отини кўриб Маҳмуд аканинг жуда ҳаваси келди.
- Амаки сизга ёққан бўлса ҳудди шунақасидан топиб бераман.
- Йўғе қўяверинг. Барибир от олганим билан уни қўйишга жой муаммо бўлиб қолади.
- Сизласангиз ғалати бўляпман. Менам болангиз қаторидирман беҳижолат сенлайверинг.
Уч кун юриб тўртинчи кун Маҳмуд ака ва Гулзода опа ортга қайтадиган бўлишди.
- Мени соғайётганим ҳақида ҳеч ким билмай қўяқолсин. Бирданига сюрприз қилиб бораман.
- Биз ҳам шу фикрдамиз.
- Дарров кетиб қолаяпсизлар. Дадажон яна қолсангизлар бўларди.
- Болам ҳали кўп вақт бирга бўламиз. Келинойинг иккита боласи билан қийнслиб қолмасин. Бормасак бўлмайди. Янаги гал келганимизда аянгни қолдираман яхшилаб аммам даволаб қўядилар.
- Яхши ўйлабсан Маҳмуд. Мен мана бу гиёҳлардан талқон тайёрлаб қўйдим. Кунига икки марта бундан, уч марта бундан ичиб турсин. Аллоҳ хоҳласа шифо топиб кетади.
Шундан сўнг меҳмонлар уйига йўл олишди. Йўлда кета кетгунча Маҳмуд ака хотинига Лочинни мақтаб кетди.
****
Сардорбек уч кундан бери жонлантириш бўлимида. Ахволи оғирлашгандан оғирлашдики асло ўнгланмади.
Ичидан йирингли қон аралаш ахлат кела бошлади. Онасини эмизмай махсус каша беришса ҳам қайт қилиб ташлар. Оғзидан ҳам қон кела бошлади.
- Наҳотки болага раҳмимгиз келмади а? Шу даражага боргунча олиб ўтирдингиз?
- Ойи аҳволи яхши эди. Ўша сиз борган куни салгина иссиғи чиқиб инжиқлик қилиб туриди.
- Сардор биринчи марта ота бўлишинг эмаску. Шахина ҳам оғриб қолса дарров шифокорга олиб борардингку нега бунга келганда сусткашлик қилдинг?
Менга хаёт бағишла:
- Ойи мен бу қадар оғир аҳволга келиб қолишини қаердан билай?
- Сенам ўзингни оқла бу ёқда хотинчанг билмадим десин. Илоҳим охири бахайр бўлсинда.
Сарвар яна хотинига қўпол муносабатда бўла бошлади. Сардорбекка яхши қарамагансан дея кўз очиргани қўймасди. Боланинг ахволи эса кун сайин орқага кетарди.
Бешинчи кун тушдан сўнг шифокор Сарварни олдига чақирди.
- Сиз Комилов Сардорбекни отасимисиз?
- Ҳа мен.
T.me/sinovlarihayot
- Мен сизни қўйнизни пуч ёнғоққа тўлдиришни хоҳламайман. Биз қўлдан келган барча чорани кўрдик. Болани ичаклари қаттиқ шамоллаган ўзи ҳам шамоллашни ўтқириб юборган. Унга мумкин бўлмаган дорилар берилган яна нимадир қўшимча берилган уни аниқлолмадик. Хуллас умид йўқ. Олиб кетсангиз ҳам бўлаверади. Қолсин десангиз ҳам охиригача қараймиз.
- Мен сизга шунақа дамалама тайёрлаб берайки ана ундан кейин кучга киришни кўрасиз.
- Майли болам майли.
- Сиз ётиб қолиб қизизни жойидан турғазиб юборибсизку.
Патнисда ширинлару чой кўтариб кирган Ширинга қараб Зиёда опа гапирди.
- Нимасини айтасиз холажон аммамни ахволларини кўриб қўрққанимдан туриб кетганимни билмай қолдим. Аллоҳга шукр мана секин бўлсада юрий бошладим.
Лочин тез фурсатда ўзи айтган дамаламани тайёрлаган келиб чечасига ичирди.
- Энди бир соат ўраниб ётасиз, терлаб кўрмагандай бўлиб кетасиз.
- Болам илоҳим айтганинг келиб чечанг соғайиб кецинлар. Қанча одамларни дардига дармон бўлганлар. 1 асрдан зиёд умр кўрмасалар уят бўлади- ку.
Чаман момони юзига табассум югурди. Бироз ўзтиб уйқуга кетди. Меҳмонларни эса Ширин бошқа хонага дастурхон тузаб чақирди.
- Айбга буюрмайсизлар аммабувим учун енгилроқ таом тайёрлагандим бироз бошқа овқатга уннадим бироз куттираманда сизларни.
- Оввора бўлибсизда қизим. Сизга ёрдам берақолай унда.
- Йўқ холажон сиз йўл юриб чарчаб келяпсиз. Дам ола қолинг. Ўзим бир пасда ҳаммасини тайёрлаб ташлайман.
Ширин чиқиб кетгач Холмурод ака ўғлига им қоқди.
- Ада ҳозир мавриди эмас бунақа нарсаларни.
Лочин айни дамда чечасини касалини таҳлил қиларди. Тахминлари шуни кўрсатяпдики қайсидир касалдан гепатит юқтириб олган бўлиши мумкин. Чаман момо доимо ҳушёр бўлиб эҳтиёткорлик билан даволаш ишларини олиб борарди. Ўзи даволай олмаган операция бўлсиҳи керак бўлган касалларни шифохонага жўнатарди. Тоғликларни илиги тўқ бўлгани сабабли улар камдан кам ҳолларда шифохонага тушишарди. Асосан табиб момонинг ёрдамида сиҳат топиб келишган.
Менга хаёт бағишла:
Лочин туриб Ширинни ортидан чиқди. Уни кўпроқ Ширин қандай оёққа тургани қизиқтирарди.
- Лочин ака бирор нима керакми?
Ширин Лочинга савол назари билан қаради.
- Ҳа бор. Нимани сўрашимни билиб турибсизку.
- Қандай оёққа турганимми?
- Ҳада.
- Ўша сиз кетган куни аммамни анча мазалари бўлмай ётиб қолдилар. Нуқул тушимга чолим кириб олиб кетаман деяпти дедилар. Бу ердаги ишларингни якунласанг олиб кетаман деганмишлар. Ишларни бўлдим шекилли олиб кетишга келайптилар дедилар. Мен анча далда бериб ҳали бизни ташлаб кетмасликларини сўраб турдим. Кечга яқин ташқари чиқиб кирдилар. Мен ошхонада наъматак дамлаятгандим.
- Кейинчи?
- Кейин бирдан хушларидан кетдиларми, ёки беҳол бўлдиларми, ҳуллас йиқилдилар. Мен эса қўрққанимдан қандай туриб кетганимни билмай қолдим. Уч қадам юриб йиқилдим кейин эмаклаб бордим олдиларига. Дарровда юзларига сув сепиб ўзларига келтирдим. Мана шунақа қилиб вазият тақозоси юришимга сабаб бўлди.
- Жуда хурсанд бўлдим. Чечамни шунча меҳнатлари зое кетмади.
- Бунда сизни ҳам ҳиссаларингиз жуда катта. Сизлар менга ҳаёт бағишладингиз.
- Чечам айтганларидай шифони Аллоҳ берди. Биз эса сабабчимиз ҳолос.
- Камтарлик қилманг. Ишингиз битдими? Ёки мени қўнғироғим сабаб етиб келдингизми?
- Сиз қўнғироқ қилдингизми?
- Тўғрироғи қўшнидан қўнғироқ қилиб келишларини илтимос қилгандим.
- Қайтаётгандим. Кейин адам қўнғироқ қилиб қолдилар.
- Шаҳар ўзгариб кетгандир а?
- Боргиз келяптими?
- Шунчаки қизиқаяпман. Барибир бораманку.
Ана овқат ҳам пишиб қолди. Олиб кирайлик. Мен аммамдан хабар олиб чиқаман.
Лочинни ўрганиб олганлари қўл келиб Чаман момо эртасига анчагина тетик ўтирди. Холмурод ака ва Зиёда опалар ортга қайтиб кетишди.
Лочин кузатишларидан шуни аниқладики чечасини шифокорга олиб бормаса бўлмайди.
-- Чеча сизни Тошканга олиб бораман. Малакали профессорларга кўринмасангиз бўлмайди.
- Болам уят бўладия, ўзим табиб бўлсаму шифокорга борсам.
- Замонавий ускунларда бир текширтириб келишимиз керак. Илтимос йўқ деманг.
Олдинига йўқ деб оёқ тираб туриб олган Чаман момо бир шумликни режа қилиб рози бўлди.
- Бораман аммо бир шартим бор .
- Майли нима десангиз розиман.
- Уйланасан.
- Сизам шу гапни бошладизми? Уччовларизам тил бириктириб олдингизми?
- Сен бола бошқа йўл қолдирмаяпсан. Шу шартга рози бўлсанг бораман. Бўлмаса уйда ўтиравераман.
T.me/sinovlarihayot
Ширин уларни гапига кулиб юборди.
- Уррааа менам кенайилик бўларканмандааа.
- Майли болам майли.
- Сиз ётиб қолиб қизизни жойидан турғазиб юборибсизку.
Патнисда ширинлару чой кўтариб кирган Ширинга қараб Зиёда опа гапирди.
- Нимасини айтасиз холажон аммамни ахволларини кўриб қўрққанимдан туриб кетганимни билмай қолдим. Аллоҳга шукр мана секин бўлсада юрий бошладим.
Лочин тез фурсатда ўзи айтган дамаламани тайёрлаган келиб чечасига ичирди.
- Энди бир соат ўраниб ётасиз, терлаб кўрмагандай бўлиб кетасиз.
- Болам илоҳим айтганинг келиб чечанг соғайиб кецинлар. Қанча одамларни дардига дармон бўлганлар. 1 асрдан зиёд умр кўрмасалар уят бўлади- ку.
Чаман момони юзига табассум югурди. Бироз ўзтиб уйқуга кетди. Меҳмонларни эса Ширин бошқа хонага дастурхон тузаб чақирди.
- Айбга буюрмайсизлар аммабувим учун енгилроқ таом тайёрлагандим бироз бошқа овқатга уннадим бироз куттираманда сизларни.
- Оввора бўлибсизда қизим. Сизга ёрдам берақолай унда.
- Йўқ холажон сиз йўл юриб чарчаб келяпсиз. Дам ола қолинг. Ўзим бир пасда ҳаммасини тайёрлаб ташлайман.
Ширин чиқиб кетгач Холмурод ака ўғлига им қоқди.
- Ада ҳозир мавриди эмас бунақа нарсаларни.
Лочин айни дамда чечасини касалини таҳлил қиларди. Тахминлари шуни кўрсатяпдики қайсидир касалдан гепатит юқтириб олган бўлиши мумкин. Чаман момо доимо ҳушёр бўлиб эҳтиёткорлик билан даволаш ишларини олиб борарди. Ўзи даволай олмаган операция бўлсиҳи керак бўлган касалларни шифохонага жўнатарди. Тоғликларни илиги тўқ бўлгани сабабли улар камдан кам ҳолларда шифохонага тушишарди. Асосан табиб момонинг ёрдамида сиҳат топиб келишган.
Менга хаёт бағишла:
Лочин туриб Ширинни ортидан чиқди. Уни кўпроқ Ширин қандай оёққа тургани қизиқтирарди.
- Лочин ака бирор нима керакми?
Ширин Лочинга савол назари билан қаради.
- Ҳа бор. Нимани сўрашимни билиб турибсизку.
- Қандай оёққа турганимми?
- Ҳада.
- Ўша сиз кетган куни аммамни анча мазалари бўлмай ётиб қолдилар. Нуқул тушимга чолим кириб олиб кетаман деяпти дедилар. Бу ердаги ишларингни якунласанг олиб кетаман деганмишлар. Ишларни бўлдим шекилли олиб кетишга келайптилар дедилар. Мен анча далда бериб ҳали бизни ташлаб кетмасликларини сўраб турдим. Кечга яқин ташқари чиқиб кирдилар. Мен ошхонада наъматак дамлаятгандим.
- Кейинчи?
- Кейин бирдан хушларидан кетдиларми, ёки беҳол бўлдиларми, ҳуллас йиқилдилар. Мен эса қўрққанимдан қандай туриб кетганимни билмай қолдим. Уч қадам юриб йиқилдим кейин эмаклаб бордим олдиларига. Дарровда юзларига сув сепиб ўзларига келтирдим. Мана шунақа қилиб вазият тақозоси юришимга сабаб бўлди.
- Жуда хурсанд бўлдим. Чечамни шунча меҳнатлари зое кетмади.
- Бунда сизни ҳам ҳиссаларингиз жуда катта. Сизлар менга ҳаёт бағишладингиз.
- Чечам айтганларидай шифони Аллоҳ берди. Биз эса сабабчимиз ҳолос.
- Камтарлик қилманг. Ишингиз битдими? Ёки мени қўнғироғим сабаб етиб келдингизми?
- Сиз қўнғироқ қилдингизми?
- Тўғрироғи қўшнидан қўнғироқ қилиб келишларини илтимос қилгандим.
- Қайтаётгандим. Кейин адам қўнғироқ қилиб қолдилар.
- Шаҳар ўзгариб кетгандир а?
- Боргиз келяптими?
- Шунчаки қизиқаяпман. Барибир бораманку.
Ана овқат ҳам пишиб қолди. Олиб кирайлик. Мен аммамдан хабар олиб чиқаман.
Лочинни ўрганиб олганлари қўл келиб Чаман момо эртасига анчагина тетик ўтирди. Холмурод ака ва Зиёда опалар ортга қайтиб кетишди.
Лочин кузатишларидан шуни аниқладики чечасини шифокорга олиб бормаса бўлмайди.
-- Чеча сизни Тошканга олиб бораман. Малакали профессорларга кўринмасангиз бўлмайди.
- Болам уят бўладия, ўзим табиб бўлсаму шифокорга борсам.
- Замонавий ускунларда бир текширтириб келишимиз керак. Илтимос йўқ деманг.
Олдинига йўқ деб оёқ тираб туриб олган Чаман момо бир шумликни режа қилиб рози бўлди.
- Бораман аммо бир шартим бор .
- Майли нима десангиз розиман.
- Уйланасан.
- Сизам шу гапни бошладизми? Уччовларизам тил бириктириб олдингизми?
- Сен бола бошқа йўл қолдирмаяпсан. Шу шартга рози бўлсанг бораман. Бўлмаса уйда ўтиравераман.
T.me/sinovlarihayot
Ширин уларни гапига кулиб юборди.
- Уррааа менам кенайилик бўларканмандааа.
- Сени менга умуман керагинг йўқ. Аслида керагинг бўлмаган ҳам. Ххиқ. Сееен... Боламни ўлдирдинг... Сени ўзинг ўлганинг яхши эди. Сендан... Сендан ҳазар қиламан.
- Сарвар ака нима деяпсиз. Кайфиз бор тарқасин кейин гаплашамиз.
- Мен кўўп... Ичганим йўқ. Ҳаммаси ҳақиқат. Сен билан ҳам мажбурликдан яшаяпман. Чунки... Чунки сени борар жойинг йўўқ.
Диёра ортиқ чидай олмади. Бақириб юборди.
- Бас... Етар. Бас қилинг. Нега бунча мени қийнайсиз. Айбим сизни севагнимми? Мен ҳам куйиб кул бўлдим. Ўзим севсам етади деб ўйлаб адашибман. Сиз учун фақат Ширин бор. Бошқаларни кўзиз кўрмайди. Сиз аслида худбинсиз. Агар заррача виждониз бўлганида менга раҳмих келган бўларди. Тўғри айтдингиз ўғлимни ўрнига мен ўлиб кетганимда мингдан минг рози эдим. Афсус...
Сарвар гапирган гапларидан пушаймон ҳам бўлмади. Ўзини креслога ташладию суянган кўйи уйқуга кетди. У ҳаттоки Диёранинг охирги гапларини эшитмади ҳам.
Сарварнинг жимиб қолганига унга яқиндан келиб қараган Диёра уни аллақачон уйқуга кетганини кўрди.
Диёра яна режа тузиши керак. Ширинни йўлдан олиб ташлаш керак. Ёки бойликларни ярмини ўзини номига ўтказиб берса Сарвар билан ажрашиб кетаверади. Унинг ҳам сабри тугади. Севилмай яшаш жуда ҳам азоб берарди.
Менга хаёт бағишла:
***
Лочин билан Ширин Чаман момонин олдиларига келишди. Момо шериклари билан гурунгга берилиб кетган эканлар.
Улар салом бериб ичларига киришди.
- Вой мани болаларим келишди. Келинглар. Сизларни кутиб ўтиргандим ўзи.
- Тузукмисиз анча? Шароитлари ёқдими?
- Ўғлим бу ерда ҳам энг ёши ўзим эканман. Қолганлар эллик олтмиш ёшларда анча қари экан.
Ҳаммаларини юзларига табассум югурди.
- Чеча ҳали бундан ҳам ёшарасиз. Ҳали гаплашганимда врачиз айтганди. Баққуват аёл эканлар. Операцияни ҳам кўтара оладилар деб. Биламан сизга бу касаллик писанд эмас. Қолганларга ким эканизни кўрсатиш вақти келди.
- Тўғри айтдингиз ука. Чаман опамиз жуда кўнгли очиқ инсон эканлар. Бир пасда иноқлашиб кетдик. Мана сизлардан болалари бор эканлар. Илоҳим бахтли бўлинглар. Ўзларизам бир бирингизга жуда мос экансизларда.
Чаман момонинг ҳамхонаси Клара опа уларга ҳавас билан термулиб гапирди.
Бу гапдан сўнг Лочин шифокор билан гаплашай деб чиқиб кетди. Ширин эса ноқулай ахволда қолганди.
Бу ҳолатни Чаман момонинг ўзи бузди.
- Вой Кларахон булар эр хотин эмас. Бири жияним бири тутинган ўғлим. Икковини ҳам Аллоҳни изни билан ўзим даволадим.
- Сизга қойил қолиш керак. Шу ёшизда ҳам эпчилсиз.
- Насиб бўлса жартоҳликдан кейин ҳам чоқпиллаб юраман.
Лочин шифокор билан гаплашиб бўлиб хонага қайтди.
- Чеча сизни икки кун операцияга тайёрлашар экан. Ўзизни эҳтиёт қиласиз. Мен битта ҳамширани сиз учун тайинладим. Нима керак бўлса унга айтасиз. Мен керак бўлсам ҳам чақириб беради.
- Хўп болам. Умрингдан барака топ.
- Аммажон мен ҳам энди уйимизга бораман. Уларни кўрмаганимга ҳам анча бўлди.
- Майли борақол болам. Мендан салом айт.
Момо билан хайрлашиб ташқарига чиқишди.
- Лочин ака энди мени уйга ташлаб қўйинг.
- Хўп. Қачон қайтасиз кейин.
- Қайтайми?
Лочин шунда хато гапирганини тушиниб қолди. Дарровда гапини тўғрилади.
- Чечамни олдиларига боришни назарда тутгандим.
Дпвоми бор.
Davomi ertaga 08:00da
T.me/sinovlarihayot
- Сарвар ака нима деяпсиз. Кайфиз бор тарқасин кейин гаплашамиз.
- Мен кўўп... Ичганим йўқ. Ҳаммаси ҳақиқат. Сен билан ҳам мажбурликдан яшаяпман. Чунки... Чунки сени борар жойинг йўўқ.
Диёра ортиқ чидай олмади. Бақириб юборди.
- Бас... Етар. Бас қилинг. Нега бунча мени қийнайсиз. Айбим сизни севагнимми? Мен ҳам куйиб кул бўлдим. Ўзим севсам етади деб ўйлаб адашибман. Сиз учун фақат Ширин бор. Бошқаларни кўзиз кўрмайди. Сиз аслида худбинсиз. Агар заррача виждониз бўлганида менга раҳмих келган бўларди. Тўғри айтдингиз ўғлимни ўрнига мен ўлиб кетганимда мингдан минг рози эдим. Афсус...
Сарвар гапирган гапларидан пушаймон ҳам бўлмади. Ўзини креслога ташладию суянган кўйи уйқуга кетди. У ҳаттоки Диёранинг охирги гапларини эшитмади ҳам.
Сарварнинг жимиб қолганига унга яқиндан келиб қараган Диёра уни аллақачон уйқуга кетганини кўрди.
Диёра яна режа тузиши керак. Ширинни йўлдан олиб ташлаш керак. Ёки бойликларни ярмини ўзини номига ўтказиб берса Сарвар билан ажрашиб кетаверади. Унинг ҳам сабри тугади. Севилмай яшаш жуда ҳам азоб берарди.
Менга хаёт бағишла:
***
Лочин билан Ширин Чаман момонин олдиларига келишди. Момо шериклари билан гурунгга берилиб кетган эканлар.
Улар салом бериб ичларига киришди.
- Вой мани болаларим келишди. Келинглар. Сизларни кутиб ўтиргандим ўзи.
- Тузукмисиз анча? Шароитлари ёқдими?
- Ўғлим бу ерда ҳам энг ёши ўзим эканман. Қолганлар эллик олтмиш ёшларда анча қари экан.
Ҳаммаларини юзларига табассум югурди.
- Чеча ҳали бундан ҳам ёшарасиз. Ҳали гаплашганимда врачиз айтганди. Баққуват аёл эканлар. Операцияни ҳам кўтара оладилар деб. Биламан сизга бу касаллик писанд эмас. Қолганларга ким эканизни кўрсатиш вақти келди.
- Тўғри айтдингиз ука. Чаман опамиз жуда кўнгли очиқ инсон эканлар. Бир пасда иноқлашиб кетдик. Мана сизлардан болалари бор эканлар. Илоҳим бахтли бўлинглар. Ўзларизам бир бирингизга жуда мос экансизларда.
Чаман момонинг ҳамхонаси Клара опа уларга ҳавас билан термулиб гапирди.
Бу гапдан сўнг Лочин шифокор билан гаплашай деб чиқиб кетди. Ширин эса ноқулай ахволда қолганди.
Бу ҳолатни Чаман момонинг ўзи бузди.
- Вой Кларахон булар эр хотин эмас. Бири жияним бири тутинган ўғлим. Икковини ҳам Аллоҳни изни билан ўзим даволадим.
- Сизга қойил қолиш керак. Шу ёшизда ҳам эпчилсиз.
- Насиб бўлса жартоҳликдан кейин ҳам чоқпиллаб юраман.
Лочин шифокор билан гаплашиб бўлиб хонага қайтди.
- Чеча сизни икки кун операцияга тайёрлашар экан. Ўзизни эҳтиёт қиласиз. Мен битта ҳамширани сиз учун тайинладим. Нима керак бўлса унга айтасиз. Мен керак бўлсам ҳам чақириб беради.
- Хўп болам. Умрингдан барака топ.
- Аммажон мен ҳам энди уйимизга бораман. Уларни кўрмаганимга ҳам анча бўлди.
- Майли борақол болам. Мендан салом айт.
Момо билан хайрлашиб ташқарига чиқишди.
- Лочин ака энди мени уйга ташлаб қўйинг.
- Хўп. Қачон қайтасиз кейин.
- Қайтайми?
Лочин шунда хато гапирганини тушиниб қолди. Дарровда гапини тўғрилади.
- Чечамни олдиларига боришни назарда тутгандим.
Дпвоми бор.
Davomi ertaga 08:00da
T.me/sinovlarihayot
Қайтиб келганимиздан сўнг мени ишлатмади. Кун бўйи уйда ўтирардим. Бир ойга бир кило картошка, бир кило сабзи, пиёз ва бир литр ёғни етказишим керак эди. Пулга жуда қаттиқ эди. Шу даражада эдики, 50 сўмга сомса олиб еганимда мени ўласи қилиб калтаклаганди.
Доим бир қўлимда супурги, бир қўлимда чанг латта турарди. Келиши билан ҳамма жойни текшириб чиқар, йўқ жойдан жанжал чиқариб урарди. Сени мен одам қилдим, юргандинг кўча-кўйда деган гап оғзидан тушмасди.
Етти йил ҳаёт қурдик. Лекин бир тирноққа зор эдик. Мен ўша ҳаётда яшаб юраверардим, агар фарзандим бўлганида эди. У пайтлар пропискага қаттиқ туриларди. Эрим пропискали бўлди, ишли, уй-жойли бўлди. Энди унга керагим йўқ эди.
Сен билан ортиқ яшашни истамайман, сурхондарёлик қизга уйланмоқчиман, деди. У билан ажрашдик. Анча вақтдан ўтгач уйга борсам хотини чиқиб келди. Ҳомиладор экан. Уй менинг номимда эди. Уни ўзим ишлаб, меҳнат қилиб олгандим. Уйни бўшатиб қўйинглар, сотаман, дедим.
Сотдим. Бошқа уй олдим. Лекин омадим чопмади. Муттаҳамларга учраб қолган эканман. Мен олган уйни яна бир нечта одамга сотишган экан. Уларга қўшилиб қамалиб кетишимга оз қолди. Шундай қилиб уйсиз, пулсиз қолдим.
Ишлаб, ўз кунимни кўриб юрган кунларимнинг бирида, бир инсон билан танишдим. Оиласи бўлишига қарамай, мени никоҳига олмоқчи эканини айтди. Мен ҳам аёлман, фарзандли бўлишни истардим, рози бўлдим. Пешонамга битилган шу қизимни топдим — она бўлдим.
Фарзандли бўлиш фақатгина бахт дегани эмас экан. Энди ташвишларим икки ҳисса кўпайганди. Ёш бола билан ҳеч ким квартирага қўйишни истамас, уйимни расво қилиб юборади деган важ билан рад этарди. Амаллаб жойлашсам ҳам бироздан сўнг уй эгаси чиқариб юбораради.
Эрим бўлгани билан мен у учун иккинчиси эдим. Иккинчиси бўлиб яшаш сароб билан ҳаёт кечиришга ўхшар экан. Истаганда, керак бўлганда суянолмайсан. Керак бўлганингда пайдо бўлади, керак бўлганида ўрнини пайпаслаб қоласан.
Операция қилишларига тўғри келиб, шифохонада анча ётдим. Лекин эрим бир марта ҳам келмади. Одамлар уни таниб қолишидан қўрқди. Менинг аҳволимдан кўра одамларнинг гап-сўзи унга муҳимлигини ўшанда тушиниб етдим.
Ортиқ бундай яшаб бўлмасди. Фарзандим учун, ўзим учун ҳаракат қилмасам бўлмасди. Ҳафтанинг қайсидир куни шаҳар ҳокими фуқароларни қабул қилар экан. Қабулига бориб уй кераклигини айтдим. Ҳужжатларимни бердим. Бироз вақт ўтиб ўзлари телефон қилиб мана шу сиз кўриб турган уйнинг бошланғич тўловини қилиб беришди.
У вақтда «коробка» ҳолида эди. Бир вақтда учта жойда ишлаб, пул йиғиб, ҳамма нарсасини ўзим қилдирдим. Ҳаракат қилсангиз бераверар экан. Берди, Худога шукур. Уйим бор, фарзандим бор, номига бўлса ҳам эрим бор. Лекин ҳаётим йўқ, тушуняпсизми?
Ўзимнинг, фақат ўзимга тегишли бўлган ҳаёт йўқ. Эр-хотинларга ўхшаб гаплашиб ўтирадиган инсоним йўқ. Қаранг, менга қирқ ёш берасизми? Қирққа кирмай қариб кетдим. Ичим тўкилиб адо бўлган. Бу ҳаётда ўн ёшимгача яшадим. Ундан кейинги ҳаётимни ўчириб ташлашнинг иложи бўлса ўчириб ташлардим.
Аввал онамдан кўп хафа бўлардим. Энди тушунишга ҳаракат қиламан. У ҳам аёллик бахтини ҳис қилиб яшашни истагандир. Лекин ўша бахтни тополмади-ку. Калтак емаган, жанжалсиз ўтган бир куни йўқ эди. Бизнинг ҳаётимиз ҳам бузилгани қолди.
Отамни кўп эслайман. Охирги марта олдиларига борганимда туғилган кунлари эди. Мени болаларим келди, қаранглар мени шундай болаларим бор деб шифохонадагиларга шундай хурсанд бўлиб гапиргандиларки. «Яна бир оз қол, соғинганман», деганларида яна келаман деб кетганимга афсусланаман. Салдан кейин оламдан ўтдилар.
Ҳаётимни қизимга бағишладим. Ўзим ўқиёлмадим. Уни ўқишини, яхши давраларда юришини истайман. Мен кўрган кунларни кўрмасин».
Аёл ҳаётини дам йиғлаб дам бўғзига аччиқ бир нарса қадалиб, дам ўкинч билан сўзлаб берар экан бир гапи хотирамга муҳрланиб қолди
Чироғи ёниқ уй борки дарди бор. Ўзига яраша ташвиши бор. Мен ҳеч кимга осон тутмайман дейди.
Ҳеч кимнинг чироғи ўчмасин. Ташвишлари ҳасратларида суянчиқ бўладиган елка тутадиган ва фақат ўзига тегишли бўлган инсони бўлсин.
Чарос Маннонова суҳбатлашди.
T.me/sinovlarihayot
Доим бир қўлимда супурги, бир қўлимда чанг латта турарди. Келиши билан ҳамма жойни текшириб чиқар, йўқ жойдан жанжал чиқариб урарди. Сени мен одам қилдим, юргандинг кўча-кўйда деган гап оғзидан тушмасди.
Етти йил ҳаёт қурдик. Лекин бир тирноққа зор эдик. Мен ўша ҳаётда яшаб юраверардим, агар фарзандим бўлганида эди. У пайтлар пропискага қаттиқ туриларди. Эрим пропискали бўлди, ишли, уй-жойли бўлди. Энди унга керагим йўқ эди.
Сен билан ортиқ яшашни истамайман, сурхондарёлик қизга уйланмоқчиман, деди. У билан ажрашдик. Анча вақтдан ўтгач уйга борсам хотини чиқиб келди. Ҳомиладор экан. Уй менинг номимда эди. Уни ўзим ишлаб, меҳнат қилиб олгандим. Уйни бўшатиб қўйинглар, сотаман, дедим.
Сотдим. Бошқа уй олдим. Лекин омадим чопмади. Муттаҳамларга учраб қолган эканман. Мен олган уйни яна бир нечта одамга сотишган экан. Уларга қўшилиб қамалиб кетишимга оз қолди. Шундай қилиб уйсиз, пулсиз қолдим.
Ишлаб, ўз кунимни кўриб юрган кунларимнинг бирида, бир инсон билан танишдим. Оиласи бўлишига қарамай, мени никоҳига олмоқчи эканини айтди. Мен ҳам аёлман, фарзандли бўлишни истардим, рози бўлдим. Пешонамга битилган шу қизимни топдим — она бўлдим.
Фарзандли бўлиш фақатгина бахт дегани эмас экан. Энди ташвишларим икки ҳисса кўпайганди. Ёш бола билан ҳеч ким квартирага қўйишни истамас, уйимни расво қилиб юборади деган важ билан рад этарди. Амаллаб жойлашсам ҳам бироздан сўнг уй эгаси чиқариб юбораради.
Эрим бўлгани билан мен у учун иккинчиси эдим. Иккинчиси бўлиб яшаш сароб билан ҳаёт кечиришга ўхшар экан. Истаганда, керак бўлганда суянолмайсан. Керак бўлганингда пайдо бўлади, керак бўлганида ўрнини пайпаслаб қоласан.
Операция қилишларига тўғри келиб, шифохонада анча ётдим. Лекин эрим бир марта ҳам келмади. Одамлар уни таниб қолишидан қўрқди. Менинг аҳволимдан кўра одамларнинг гап-сўзи унга муҳимлигини ўшанда тушиниб етдим.
Ортиқ бундай яшаб бўлмасди. Фарзандим учун, ўзим учун ҳаракат қилмасам бўлмасди. Ҳафтанинг қайсидир куни шаҳар ҳокими фуқароларни қабул қилар экан. Қабулига бориб уй кераклигини айтдим. Ҳужжатларимни бердим. Бироз вақт ўтиб ўзлари телефон қилиб мана шу сиз кўриб турган уйнинг бошланғич тўловини қилиб беришди.
У вақтда «коробка» ҳолида эди. Бир вақтда учта жойда ишлаб, пул йиғиб, ҳамма нарсасини ўзим қилдирдим. Ҳаракат қилсангиз бераверар экан. Берди, Худога шукур. Уйим бор, фарзандим бор, номига бўлса ҳам эрим бор. Лекин ҳаётим йўқ, тушуняпсизми?
Ўзимнинг, фақат ўзимга тегишли бўлган ҳаёт йўқ. Эр-хотинларга ўхшаб гаплашиб ўтирадиган инсоним йўқ. Қаранг, менга қирқ ёш берасизми? Қирққа кирмай қариб кетдим. Ичим тўкилиб адо бўлган. Бу ҳаётда ўн ёшимгача яшадим. Ундан кейинги ҳаётимни ўчириб ташлашнинг иложи бўлса ўчириб ташлардим.
Аввал онамдан кўп хафа бўлардим. Энди тушунишга ҳаракат қиламан. У ҳам аёллик бахтини ҳис қилиб яшашни истагандир. Лекин ўша бахтни тополмади-ку. Калтак емаган, жанжалсиз ўтган бир куни йўқ эди. Бизнинг ҳаётимиз ҳам бузилгани қолди.
Отамни кўп эслайман. Охирги марта олдиларига борганимда туғилган кунлари эди. Мени болаларим келди, қаранглар мени шундай болаларим бор деб шифохонадагиларга шундай хурсанд бўлиб гапиргандиларки. «Яна бир оз қол, соғинганман», деганларида яна келаман деб кетганимга афсусланаман. Салдан кейин оламдан ўтдилар.
Ҳаётимни қизимга бағишладим. Ўзим ўқиёлмадим. Уни ўқишини, яхши давраларда юришини истайман. Мен кўрган кунларни кўрмасин».
Аёл ҳаётини дам йиғлаб дам бўғзига аччиқ бир нарса қадалиб, дам ўкинч билан сўзлаб берар экан бир гапи хотирамга муҳрланиб қолди
Чироғи ёниқ уй борки дарди бор. Ўзига яраша ташвиши бор. Мен ҳеч кимга осон тутмайман дейди.
Ҳеч кимнинг чироғи ўчмасин. Ташвишлари ҳасратларида суянчиқ бўладиган елка тутадиган ва фақат ўзига тегишли бўлган инсони бўлсин.
Чарос Маннонова суҳбатлашди.
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Бир киши: «Аёллар пойабзалга ўхшайди. Ўзингга муносибини топсанг, алмаштириб олаверасан», деди. Ёнидагилар ўша ерда ўтирган бир ҳаким зотдан: «Бу гапга нима дейсиз?» дейишди. Шунда ҳаким зот: «Бу кишининг сўзи тўғри. Ўзини оёқ деб билган киши аёл кишини пойабзал ҳисоблайди. Аммо ўзини шоҳ деб билган киши учун аёл киши тождир. Бу кишини маломат қилманглар, лекин унга ўзини ким деб билаётганини билдириб қўйинглар», деди.
Интернет
T.me/sinovlarihayot
Интернет
T.me/sinovlarihayot
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🍃🌺
Бугун 1--Июнь Халк,аро болаларни х,имоя к,илиш куни.
Болажонларимизничин юракдан табриклаб к,оламиз.
🍃🌺🍃🌺🍃
🎤Нигорахон Бердиева
T.me/sinovlarihayot
Бугун 1--Июнь Халк,аро болаларни х,имоя к,илиш куни.
Болажонларимизничин юракдан табриклаб к,оламиз.
🍃🌺🍃🌺🍃
🎤Нигорахон Бердиева
T.me/sinovlarihayot
Менга хаёт бағишла:
- Эртага бораман.
- Унда тайёр бўлиб турсангиз олиб кетаман.
- Хўп майли.
Ширин уйларига бориш учун манзилни тушунтира кетди.
-Рахмат сизга Лочин ака. Яхши етиб олинг.
-Ўзизни эҳтиёт қилинг.
Лочин машинага ўтирдию жўнаб кетди. Аммо нимасидир қолиб кетгандай ўзини ғалати сеза бошлади.
Ширин секин юриб ота уйига кирар экан ўпкаси тўлиб кетди. Уч йил олдин шу хонадондан бахтларга тўлиб оппоқ келинлик либосида суюкли ёрининг уйига кетганди. Мана энди на унда суюкли ёр бор, ва на бахт. Дарвозадан кириб бир пас ҳовли ўртасида қолди. Ҳаво совуқлиги учун ҳовли ичида ҳеч ким кўринмайди. Оилавий телевизор кўриб овқатланадиган хонага қараб қадам ташлади. Янглишмаган экан уйдагиларнинг оёқ кийимлари остонада кўринди. Минг бир ҳаяжон ичра эшикни очиб ичкарига кирди.
Эшик очилганига баробар қараган ойиси ва келинойиси Ширинни кўриб жойларида қотиб қолишди.
Икковлари ҳам баробар Ширин дейишди.
- Ассалому алейкум.
- Болажоним. Аллоҳга шукр мана ўз оёғингда юриб келдинг. Етказганига шукр.
- Ширин кўзларимга ишонмаяпман. Жуда хурсандман кўрганимдан.
Ширин уйдагилар билан кўришгач қизи ва жиянлари билан ҳам анча вақт қучоқлашиб туришди.
- Қизим келишингни олдинроқ айтсанг кутиб олардикку.
- Ойи бу тўсатдан бўғиб қолди. Аммамни ахволлари яхшимас. Кардиологияда ётибдилар.
- Нима қилди у кишига?
- Юраклари касал экан. Икки кундан сўнг операция.
- Вой худойим. Ишқилиб кўтара олармиканлар?
- Ҳа Лочин акам яхшилаб текширтирибдилар. Ҳали бақувват эканлар. Бемалол бардош берадилар дедилар.
- Жуда ёмон бўлибдида. Майли операциядан чиқсалар шу ерда ўзимиз паравариш қиламиз. Қачон борасан яна?
- Эртага бораман.
- Унда менам сен билан бораман.
- Аниқ вақтини билмайман лекин. Лочин акам олиб кетишга келаман борсангиз дедилар. Хўп дедим.
- Унақада бирга борамиз.
- Ойи дадам билан акам қаердалар?
- Даданг янги замонавий участка қуришга гуруҳлари билан кетганлар. Элбек эса ишда.
- Аҳа келганларида сурприз бўлар эканманда?
- Ҳа шундай.
Шундан сўнг келинойиси билан гурунглашиб кечки овқатга уннашди. Кеч кирганда ота бола бирин кетин кириб келишди. Маҳмуд ака ҳам қувончдан кўзлари ёшланганлигини сезмай қолди.
- Ширин ўзингмисан синглим? Кўзларимга ишонолмаяпман.
- Ҳа ака ўзимман. Нега ишонмайсиз? Мен даволанишга кетгандим ахир.
Ширин акаси ва отаси билан кўришгач уларга овқат тайёрлигини айтиб ошхонага кириб кетди.
Шу куни оила жамул жам бўлди. Ширинни катта акаси Элдор ва хотини Нозима болалари билан келиб уйда ҳақиқий байрам бўлди.
Ҳамма хурсанд ҳамма шод эди. Аммо бу хурсандчилик кўпга чўзилмади.
****
Сарвар кайфи бироз тарқаб уйқудан турди. Қоронғу тушган бўлишига қарамай Ширинни уйи томон йўл олди.
Маҳмуд акани уйига етиб келиб дарвозани таққилатди. Ичкаридан Элбек чиқди. Куёвини кўриб асаблари таранг бўлиб кетди.
- Нега келдинг?
- Ширинни кўрмоқчиман.
- Энди эсингга тушдими?
-Сизлар уни мендан яшириб келдингиз. Неча бора келсам ҳам мени ҳайдаб солдингиз.
- Рахмат де ҳалиям сенга ҳеч нима қилмадик. Агар дадам индамаганларида сени ўлдириб қўярдим. Бор йўлингдан қолма.
- Элбек тўғриликча гаплашайлик. Мен Ширинни ҳалиям эриман. Уни жавобини бермаганман. Шундай экан хотинимни кўришга ҳаққим бор.
- Бекорларни айтибсан. Эртагаёқ қўлингда ажрашиш учун ариза туради. Энди эса кет бу ердан.
Сарвар ўзини кетмқочидай тутдию дарровда ичкарига кириб олди.
- Ҳой тўхта қаёққа кетяпсан.
Элбек унга етаман деганча у ўзини уй ичига урди.
Эшик очилганига Элбек келди деб ўйлашганди. Аммо кирган одам кимлигини билгач ҳаммани кайфияти ўлди.
- Сеееен. Сен бу ерда нима қилаяпсан?
- Ассалому алейкум. Мен хотинимни олиб кетгани келдим.
- Сени хотининг уйингда ўтирибди. Қайси юз билан уйимга келдинг?
Шахина жойидан туриб дадасини қучоқлаб олди.
Сарварни танобини тортишга шай турган эркаклар болани кўзи олдида отасини урмаслик учун ўзларини босиб ўтиришарди.
- Шахина қизим дадангни ташқарида иши бор экан. Қўйиб юбор уни ёнимга кел.
T.me/sinovlarihayot
- Йўқ.
Шахина Сарвардан ажралмай ўтираверди.
- Болани ўзингдан ажратда ташқарига чиқ.
- Хотинимни олиб кейин.
- Сен гапга тушунмас экансанда.
- Эртага бораман.
- Унда тайёр бўлиб турсангиз олиб кетаман.
- Хўп майли.
Ширин уйларига бориш учун манзилни тушунтира кетди.
-Рахмат сизга Лочин ака. Яхши етиб олинг.
-Ўзизни эҳтиёт қилинг.
Лочин машинага ўтирдию жўнаб кетди. Аммо нимасидир қолиб кетгандай ўзини ғалати сеза бошлади.
Ширин секин юриб ота уйига кирар экан ўпкаси тўлиб кетди. Уч йил олдин шу хонадондан бахтларга тўлиб оппоқ келинлик либосида суюкли ёрининг уйига кетганди. Мана энди на унда суюкли ёр бор, ва на бахт. Дарвозадан кириб бир пас ҳовли ўртасида қолди. Ҳаво совуқлиги учун ҳовли ичида ҳеч ким кўринмайди. Оилавий телевизор кўриб овқатланадиган хонага қараб қадам ташлади. Янглишмаган экан уйдагиларнинг оёқ кийимлари остонада кўринди. Минг бир ҳаяжон ичра эшикни очиб ичкарига кирди.
Эшик очилганига баробар қараган ойиси ва келинойиси Ширинни кўриб жойларида қотиб қолишди.
Икковлари ҳам баробар Ширин дейишди.
- Ассалому алейкум.
- Болажоним. Аллоҳга шукр мана ўз оёғингда юриб келдинг. Етказганига шукр.
- Ширин кўзларимга ишонмаяпман. Жуда хурсандман кўрганимдан.
Ширин уйдагилар билан кўришгач қизи ва жиянлари билан ҳам анча вақт қучоқлашиб туришди.
- Қизим келишингни олдинроқ айтсанг кутиб олардикку.
- Ойи бу тўсатдан бўғиб қолди. Аммамни ахволлари яхшимас. Кардиологияда ётибдилар.
- Нима қилди у кишига?
- Юраклари касал экан. Икки кундан сўнг операция.
- Вой худойим. Ишқилиб кўтара олармиканлар?
- Ҳа Лочин акам яхшилаб текширтирибдилар. Ҳали бақувват эканлар. Бемалол бардош берадилар дедилар.
- Жуда ёмон бўлибдида. Майли операциядан чиқсалар шу ерда ўзимиз паравариш қиламиз. Қачон борасан яна?
- Эртага бораман.
- Унда менам сен билан бораман.
- Аниқ вақтини билмайман лекин. Лочин акам олиб кетишга келаман борсангиз дедилар. Хўп дедим.
- Унақада бирга борамиз.
- Ойи дадам билан акам қаердалар?
- Даданг янги замонавий участка қуришга гуруҳлари билан кетганлар. Элбек эса ишда.
- Аҳа келганларида сурприз бўлар эканманда?
- Ҳа шундай.
Шундан сўнг келинойиси билан гурунглашиб кечки овқатга уннашди. Кеч кирганда ота бола бирин кетин кириб келишди. Маҳмуд ака ҳам қувончдан кўзлари ёшланганлигини сезмай қолди.
- Ширин ўзингмисан синглим? Кўзларимга ишонолмаяпман.
- Ҳа ака ўзимман. Нега ишонмайсиз? Мен даволанишга кетгандим ахир.
Ширин акаси ва отаси билан кўришгач уларга овқат тайёрлигини айтиб ошхонага кириб кетди.
Шу куни оила жамул жам бўлди. Ширинни катта акаси Элдор ва хотини Нозима болалари билан келиб уйда ҳақиқий байрам бўлди.
Ҳамма хурсанд ҳамма шод эди. Аммо бу хурсандчилик кўпга чўзилмади.
****
Сарвар кайфи бироз тарқаб уйқудан турди. Қоронғу тушган бўлишига қарамай Ширинни уйи томон йўл олди.
Маҳмуд акани уйига етиб келиб дарвозани таққилатди. Ичкаридан Элбек чиқди. Куёвини кўриб асаблари таранг бўлиб кетди.
- Нега келдинг?
- Ширинни кўрмоқчиман.
- Энди эсингга тушдими?
-Сизлар уни мендан яшириб келдингиз. Неча бора келсам ҳам мени ҳайдаб солдингиз.
- Рахмат де ҳалиям сенга ҳеч нима қилмадик. Агар дадам индамаганларида сени ўлдириб қўярдим. Бор йўлингдан қолма.
- Элбек тўғриликча гаплашайлик. Мен Ширинни ҳалиям эриман. Уни жавобини бермаганман. Шундай экан хотинимни кўришга ҳаққим бор.
- Бекорларни айтибсан. Эртагаёқ қўлингда ажрашиш учун ариза туради. Энди эса кет бу ердан.
Сарвар ўзини кетмқочидай тутдию дарровда ичкарига кириб олди.
- Ҳой тўхта қаёққа кетяпсан.
Элбек унга етаман деганча у ўзини уй ичига урди.
Эшик очилганига Элбек келди деб ўйлашганди. Аммо кирган одам кимлигини билгач ҳаммани кайфияти ўлди.
- Сеееен. Сен бу ерда нима қилаяпсан?
- Ассалому алейкум. Мен хотинимни олиб кетгани келдим.
- Сени хотининг уйингда ўтирибди. Қайси юз билан уйимга келдинг?
Шахина жойидан туриб дадасини қучоқлаб олди.
Сарварни танобини тортишга шай турган эркаклар болани кўзи олдида отасини урмаслик учун ўзларини босиб ўтиришарди.
- Шахина қизим дадангни ташқарида иши бор экан. Қўйиб юбор уни ёнимга кел.
T.me/sinovlarihayot
- Йўқ.
Шахина Сарвардан ажралмай ўтираверди.
- Болани ўзингдан ажратда ташқарига чиқ.
- Хотинимни олиб кейин.
- Сен гапга тушунмас экансанда.