This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📚 گفتمان وفاق؛ ارمغان دو دهه زیست آکادمیک (روایتی از تجربۀ زیست دانشگاهی در ایران از 1380 تا 1400)
نویسنده:
دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس)
| چاپ اول | نقد فرهنگ | 1400|
✅همراه ما باشید در:
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور دکتر بیژن عبدالکریمی
♦️20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری و نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
نویسنده:
دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس)
| چاپ اول | نقد فرهنگ | 1400|
✅همراه ما باشید در:
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور دکتر بیژن عبدالکریمی
♦️20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری و نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
نمایشگاه کتاب "انتشارات نقد فرهنگ" با دوستان جان!
نمایشگاه بین المللی کتاب تهران سالن ناشران عمومی؛ راهرو ۲۵ غرفه ۳۳
۱۴۰۱/۲/۲۹
#نقد_فرهنگ
دکتر #بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
نمایشگاه بین المللی کتاب تهران سالن ناشران عمومی؛ راهرو ۲۵ غرفه ۳۳
۱۴۰۱/۲/۲۹
#نقد_فرهنگ
دکتر #بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
Forwarded from سیدحسین‌حسینی؛فلسفه/روش/نقدپژوهی
@drshhs
وفاق یا شقاق؟
اخیرا پستی از #دکتر علایی در تلگرام دکتر عبدالکریمی دیدم با عنوان چرا نباید #وفاق را به تاخیر انداخت؟
از آنارشی مهارناپذیر تا تلفات و خسارتهای زیان بار و به خطرافتادن #کشور و منافع ملی گفته‌اند و سپس دعوت به طرحی نو با مشارکت همه سلایق سیاسی و اجماع سازی نخبگانی
و اینکه ما ناگزیر از وفاقیم
و این سوال که آیا وصول به اجماع #نخبگانی ممکن و مطلوب است؟
تردیدی نیست که #اجماع و وفاق، مطلوب است اما پرسش این است که آیا شدنی هم هست؟
همه میدانیم که وفاق در شرایط کنونی جامعه، شدنی نیست و این یک حقیقت است.
وفاق امری #دستوری نیست که فرض کنید
اگر مثلا همه #مقامات هم دستور به وفاق دادند یا حکم به #آشتی ملی و... کنند، تغییری در شرایط کنونی روی دهد.
وفاق، مبنای وفاق میخواهد.
وفاق بر سر چه؟
و اصولا برای چه؟
در جامعه‌ای که تعدد و تکثر و تشتت #فکری و نظری به حدی رسیده که در مرحله تجزیه فرهنگی قرار گرفته، سخن از وفاق ساده نگری است.
چرا باید انتظار داشته باشیم #مجامع فکری و فرهنگی گوناگون، ارگانها و دستگاهها، سازمانها و #ساختارهای مختلف بوجود آمده در دهه‌ها و غیره و غیره، که هرکدام برای خود حکومتی دارند و جزیره‌هایی از #قدرت شده‌اند، بر سر یک میز بنشینند؟
واقعا چرا باید بنشینند؟
اینکه در پشت این اتفاق نامیمون #فرهنگی، فکر واحد و #نظام بخش و آینده نگری نبوده، نبوده است، ولی اکنون چه باید کرد، مهمتر است.
اگر بدنبال وفاق باشیم باید به ریشه های فکری شدنی شدن وفاق اندیشید که شاید در پس سالهای دیگر شدنی شود.
ببینید چگونه یک #سرود بی‌اهمیت، آتش ظرفیت موجود شقاق را شعله ورتر میکند و خود، منشا شقاق میشود؟
تا شرایط این است، هر امری بر این #آتش می‌افزاید و از این پس هم چنین است.
در سخنرانی #نقد آسیب شناسی ساختار فرهنگی به برخی راهها اشاره کردم، که بیشتر تاکید بر فهم و ابداع #مبانی نظری وفاق و بحثهای مفهومی در ایجاد وحدت نسبی و اهمیت کار #نخبگان در #نظریه پردازی‌های مفهومی بود...
🔻🔻🔻
https://t.co/Ig1fSi3yEM
وفاق یا شقاق؟
اخیرا پستی از #دکتر علایی در تلگرام دکتر عبدالکریمی دیدم با عنوان چرا نباید #وفاق را به تاخیر انداخت؟
از آنارشی مهارناپذیر تا تلفات و خسارتهای زیان بار و به خطرافتادن #کشور و منافع ملی گفته‌اند و سپس دعوت به طرحی نو با مشارکت همه سلایق سیاسی و اجماع سازی نخبگانی
و اینکه ما ناگزیر از وفاقیم
و این سوال که آیا وصول به اجماع #نخبگانی ممکن و مطلوب است؟
تردیدی نیست که #اجماع و وفاق، مطلوب است اما پرسش این است که آیا شدنی هم هست؟
همه میدانیم که وفاق در شرایط کنونی جامعه، شدنی نیست و این یک حقیقت است.
وفاق امری #دستوری نیست که فرض کنید
اگر مثلا همه #مقامات هم دستور به وفاق دادند یا حکم به #آشتی ملی و... کنند، تغییری در شرایط کنونی روی دهد.
وفاق، مبنای وفاق میخواهد.
وفاق بر سر چه؟
و اصولا برای چه؟
در جامعه‌ای که تعدد و تکثر و تشتت #فکری و نظری به حدی رسیده که در مرحله تجزیه فرهنگی قرار گرفته، سخن از وفاق ساده نگری است.
چرا باید انتظار داشته باشیم #مجامع فکری و فرهنگی گوناگون، ارگانها و دستگاهها، سازمانها و #ساختارهای مختلف بوجود آمده در دهه‌ها و غیره و غیره، که هرکدام برای خود حکومتی دارند و جزیره‌هایی از #قدرت شده‌اند، بر سر یک میز بنشینند؟
واقعا چرا باید بنشینند؟
اینکه در پشت این اتفاق نامیمون #فرهنگی، فکر واحد و #نظام بخش و آینده نگری نبوده، نبوده است، ولی اکنون چه باید کرد، مهمتر است.
اگر بدنبال وفاق باشیم باید به ریشه های فکری شدنی شدن وفاق اندیشید که شاید در پس سالهای دیگر شدنی شود.
ببینید چگونه یک #سرود بی‌اهمیت، آتش ظرفیت موجود شقاق را شعله ورتر میکند و خود، منشا شقاق میشود؟
تا شرایط این است، هر امری بر این #آتش می‌افزاید و از این پس هم چنین است.
در سخنرانی #نقد آسیب شناسی ساختار فرهنگی به برخی راهها اشاره کردم، که بیشتر تاکید بر فهم و ابداع #مبانی نظری وفاق و بحثهای مفهومی در ایجاد وحدت نسبی و اهمیت کار #نخبگان در #نظریه پردازی‌های مفهومی بود...
🔻🔻🔻
https://t.co/Ig1fSi3yEM
Telegram
دکترسیدحسین‌حسینی (مطالعات فلسفی/روش‌شناسی/نقدپژوهی)
@drshhs
سخنرانی؛ آسیب شناسی و نقد ساختار فرهنگی؛ طرح مساله و هشت چالش...
در همایش
بازسازی ساختار فرهنگی
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
20 بهمن 1400
سخنرانی؛ آسیب شناسی و نقد ساختار فرهنگی؛ طرح مساله و هشت چالش...
در همایش
بازسازی ساختار فرهنگی
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
20 بهمن 1400
Forwarded from گروه شریعتی
📌 شریعتی مظهر تعارضات تاریخی ماست!
🔅رفاه؛ برخورداری؛ آب و نان کافی و هوای پاک؛ شهرهای آباد و آزاد؛ خیابان‌های شلوغ و شاد؛ اوضاع گل و بلبل؛ قدرت ملی؛ حکومت عدل؛ جامعه مدنی؛ سرآمدی در علم و دانش و تکنولوژی؛ یک جامعه‌ی مدرن و اخلاق‌مدار و یک کشور مقتدر و عزتمند... همه‌ی اینها را #شریعتی با وسط کشیدن پای #دین به وسط، از ما گرفت..!
اسم اینها را می‌گذارند #نقد شریعتی؛
🔅هیچ تعارضی در #هویت ایرانی و اسلامی و جهانی ما نبود؛ می‌دانستیم چقدر ایرانی هستیم، چقدر #شیعه هستیم؛ چقدر چپ هستیم، چقدر #مدرن هستیم؛
#خدا را با خرما با هم داشتیم؛ بین عوالمات سنتیِ پیشامدرن خویش و بی‌خداییِ جهان جدید، مغاکی صعب‌العبور در میان نبود؛ مثل اروپا بعد مسیح؛ #کانت، #هگل و #کی‌یرکگور و #هایدگر و...داشتیم! و مجبور نبودیم یک دفعه بیافتیم به دامن جهانِ تعلیق ارزش‌ها و باورها و ...
🔅گذشته‌ها گذشته! حالا پس از چهل‌واندی سال که از شریعتی می‌گذرد، اندیشمندانی داریم که قابل قیاس با او نیستند؛ غول‌هایی داریم که به راه دشوار ما چراغ می‌گیرند! ؛ قرار نیست که برگردیم به عقب، #استحمار و #استضعاف و #ارتجاع رخت بربسته است؛ میدانیم به کجا می‌خواهیم برویم؛ زبان هم را می‌فهمیم؛ درد مشترک داریم و درمان را مشترکا با هم تدبیر کرده‌ایم؛
...کاش همه چیز به همین سهولت قابل طرح بود، اما نیست!
🔅شریعتی کتاب حل‌المسائل نیست؛ شریعتی مظهرالمسائل ماست؛ این ماییم که انبوهی از مسائل هستیم. از ایرانیت و اسلامیت و مدرنیت و مدنیت و... ما تعارضات و تضادهای فرهنگی و تاریخی داشته و داریم؛ ما در بحران‌های جهانی هم شریکیم؛ روندهای جهانی هم بر بحران‌های ما دامن می‌زند؛ این دفعه غش کنیم به ایرانیت و پشت کنیم به اسلامیت! #ایران #بهشت میشود؛ یا اگر روسری از سر برداریم سر از #پاریس در می‌آوریم؛
🔅نـه! گاه متفکر، مظهر همه‌ی تعارضات تاریخیِ یک #فرهنگ و جامعه می‌باشد و شریعتی چنین بود...
هر بار به مناسبت‌های مختلف سیلی از انتقادات به سمت شریعتی سرازیر میشود. دریغ از یک سوزن به خودمان در برابر یک جوالدوز به دیگری...
هر چقدر هم پشت این فرافکنی‌ها پنهان شویم باز هم ناگزیریم از #خودآگاهی به وضعیت وجودی و تاریخیِ خویش؛ و من در مقام یک دانش آموخته‌ی #جامعه_شناسی در مجموعه‌ی آثار شریعتی، امکانات کثیری برای نیل به این خودآگاهی می‌یابم، علی‌رغم انتقاداتی که به وی وارد است و با وجود تفاوت‌هایی که در دوران ما با زمینه و زمانه‌ی وی بوجود آمده است.
✍ دکتر #محمدحسن_علایی
✅ @Shariati_Group
🔅رفاه؛ برخورداری؛ آب و نان کافی و هوای پاک؛ شهرهای آباد و آزاد؛ خیابان‌های شلوغ و شاد؛ اوضاع گل و بلبل؛ قدرت ملی؛ حکومت عدل؛ جامعه مدنی؛ سرآمدی در علم و دانش و تکنولوژی؛ یک جامعه‌ی مدرن و اخلاق‌مدار و یک کشور مقتدر و عزتمند... همه‌ی اینها را #شریعتی با وسط کشیدن پای #دین به وسط، از ما گرفت..!
اسم اینها را می‌گذارند #نقد شریعتی؛
🔅هیچ تعارضی در #هویت ایرانی و اسلامی و جهانی ما نبود؛ می‌دانستیم چقدر ایرانی هستیم، چقدر #شیعه هستیم؛ چقدر چپ هستیم، چقدر #مدرن هستیم؛
#خدا را با خرما با هم داشتیم؛ بین عوالمات سنتیِ پیشامدرن خویش و بی‌خداییِ جهان جدید، مغاکی صعب‌العبور در میان نبود؛ مثل اروپا بعد مسیح؛ #کانت، #هگل و #کی‌یرکگور و #هایدگر و...داشتیم! و مجبور نبودیم یک دفعه بیافتیم به دامن جهانِ تعلیق ارزش‌ها و باورها و ...
🔅گذشته‌ها گذشته! حالا پس از چهل‌واندی سال که از شریعتی می‌گذرد، اندیشمندانی داریم که قابل قیاس با او نیستند؛ غول‌هایی داریم که به راه دشوار ما چراغ می‌گیرند! ؛ قرار نیست که برگردیم به عقب، #استحمار و #استضعاف و #ارتجاع رخت بربسته است؛ میدانیم به کجا می‌خواهیم برویم؛ زبان هم را می‌فهمیم؛ درد مشترک داریم و درمان را مشترکا با هم تدبیر کرده‌ایم؛
...کاش همه چیز به همین سهولت قابل طرح بود، اما نیست!
🔅شریعتی کتاب حل‌المسائل نیست؛ شریعتی مظهرالمسائل ماست؛ این ماییم که انبوهی از مسائل هستیم. از ایرانیت و اسلامیت و مدرنیت و مدنیت و... ما تعارضات و تضادهای فرهنگی و تاریخی داشته و داریم؛ ما در بحران‌های جهانی هم شریکیم؛ روندهای جهانی هم بر بحران‌های ما دامن می‌زند؛ این دفعه غش کنیم به ایرانیت و پشت کنیم به اسلامیت! #ایران #بهشت میشود؛ یا اگر روسری از سر برداریم سر از #پاریس در می‌آوریم؛
🔅نـه! گاه متفکر، مظهر همه‌ی تعارضات تاریخیِ یک #فرهنگ و جامعه می‌باشد و شریعتی چنین بود...
هر بار به مناسبت‌های مختلف سیلی از انتقادات به سمت شریعتی سرازیر میشود. دریغ از یک سوزن به خودمان در برابر یک جوالدوز به دیگری...
هر چقدر هم پشت این فرافکنی‌ها پنهان شویم باز هم ناگزیریم از #خودآگاهی به وضعیت وجودی و تاریخیِ خویش؛ و من در مقام یک دانش آموخته‌ی #جامعه_شناسی در مجموعه‌ی آثار شریعتی، امکانات کثیری برای نیل به این خودآگاهی می‌یابم، علی‌رغم انتقاداتی که به وی وارد است و با وجود تفاوت‌هایی که در دوران ما با زمینه و زمانه‌ی وی بوجود آمده است.
✍ دکتر #محمدحسن_علایی
✅ @Shariati_Group
Telegram
.
Forwarded from Tarane F
♦️اتهام به ناقد به جای پاسخ‌گویی: تحریف واقعیت اجتماعی زیر لوای مفاهیم فلسفی
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۳ دی ۱۴۰۱
نقدنوشته‌ی خانم دکتر سیمین کاظمی با پانوشتی منتشر شده است که می‌گوید من (محدثی) به‌هم‌راه برخی دیگر، ادب نقد به دکتر بیژن عبدالکریمی‌ی عزیز را رعایت نکرده ایم:
«سلام. آقای دکتر عبدالکریمی. متن بالا یک نمونه دیگر از این واقعیت است متاسفانه شبه روشنفکری ایرانی حداقل ادب نقد و تحمل را هم ندارد. چگونه چنین عناصر میان تهی مدعی راهبری اجتماعی خواهند شد. فقدان ادب نقد در قلم شبه روشنفکری. دریده گویی و فاشیسم در گفتار و مواجهه با مخالف، مختص محدثی، مجید یونسیان یا سیمین کاظمی نیست. یک بی فرهنگی عمومی است در قاموس شبه روشنفکری ایرانی»
من نمی‌دانم این متن نوشته‌ی چه کسی است اما چون در کانال دکتر عبدالکریمی منتشر شده، ایشان می‌توانند روشن‌گری کنند و نشان دهند من و آقای یونسیان یا خانم دکتر کاظمی هر کدام در چه موردی ادب نقد را رعایت نکرده ایم؟ من منتظر پاسخ می‌مانم.
اما در این متن ما چند نفر «شبه‌روشن‌فکر» خوانده شده ایم و این از ادبیات دکتر عبدالکریمی سرچشمه گرفته است که در سالیان اخیر به‌طور مکرر یک گروه مخالف فرضی را در سخنان و نوشته‌های خود آفریده اند و بدان حمله کرده و خود را یک «روشن‌فکر حقیقی» معرفی کرده اند و از طریق این نوع دو گانه‌سازی‌ی کاذب، نوعی خودمداری‌ی اهل فلسفه در ایران را به‌نمایش گذاشته اند. پیش از این در نقد آقای دکتر اکبر جباری از «تفرعن اهل فلسفه» در ایران سخن گفته ام و آن بحث را دو باره تکرار نمی‌کنم. برتری بخشیدن به دانش فلسفی و تحقیر غیر از مصادیق این نوع «تفرعن» است.
اما دوست عزیز من آقای دکتر عبدالکریمی یا هر اهل نظر دیگری لازم است به جای دو گانه‌سازی‌‌های کاذب، به‌نحو منطقی به ناقدان‌شان پاسخ بگویند و با فروتنی و بدون تهمت زدن یا خودمداری‌های مرسوم اهل فلسفه در ایران، وارد گفت‌وگو با ناقدان خود شوند و زبان و ادبیات خود را تصحیح کنند تا مریدان و مقلدان‌شان نیز در مسیر درستی هدایت گردند.
دکتر عبدالکریمی‌ی عزیز مدتی است با تقلیل امور اجتماعی و سیاسی به مفاهیم فلسفی و سخن گفتن از «ابرمسأله»هایی چون نیهیلیسم، در حال تحریف جهان اجتماعی‌ی ایرانی هستند و حتا هنوز به پرسش‌های من در باره‌ی مفهوم نیهیلیسم پاسخ نگفته اند. ظاهراً مریدان و مقلدان ایشان نیز از نقدهای وارده رنجیده اند و به سیاق سخنان سالیان اخیر دکتر عبدالکریمی، از «شبه‌روشن‌فکران» یا «روشن‌فکران ناروشن‌فکر» یا «عناصر میان‌تهی» (ادب نقد!) و مفاهیمی از این قبیل سخن می گویند و از این طریق به تحقیر مخالفان و منتقدان روی آورده اند. این الگوهای فرهنگی‌ی گروه‌مدارانه و فرقه‌گرایانه در میان اهل اندیشه به‌هیچ وجه مطلوب نیست و بیان‌گر اَشکالی از فرهنگ مرید و مرادی و فرقه‌گرایانه‌ی سنتی‌ی ایرانی است و بسیار مذموم است.
من دست‌کم انتظار دارم در این مورد که من یا برادر عزیز ام آقای مجید یونسیان در کدام سخن یا نوشته‌مان ادب نقد را رعایت نکرده ایم، روشن‌گری به‌عمل آورند. در ضمن، هم‌چنان منتظر ام آقای دکتر بیژن عبدالکریمی و دیگر مدعیان اهل فلسفه که «نیهیلیسم» را ابرمسأله‌ی ایران معرفی می‌کنند، خود به پرسش‌هایم در باره‌ی نیهیلیسم پاسخ روشنی بدهند و این کار را بر عهده‌ی مریدان و مقلدان محترم نگذارند. 👇
https://t.me/NewHasanMohaddesi/7482
#نقد
#نیهیلیسم
#عبدالکریمی
#تفرعن_اهل_فلسفه
@NewHasanMohaddesi
✍️ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۲۳ دی ۱۴۰۱
نقدنوشته‌ی خانم دکتر سیمین کاظمی با پانوشتی منتشر شده است که می‌گوید من (محدثی) به‌هم‌راه برخی دیگر، ادب نقد به دکتر بیژن عبدالکریمی‌ی عزیز را رعایت نکرده ایم:
«سلام. آقای دکتر عبدالکریمی. متن بالا یک نمونه دیگر از این واقعیت است متاسفانه شبه روشنفکری ایرانی حداقل ادب نقد و تحمل را هم ندارد. چگونه چنین عناصر میان تهی مدعی راهبری اجتماعی خواهند شد. فقدان ادب نقد در قلم شبه روشنفکری. دریده گویی و فاشیسم در گفتار و مواجهه با مخالف، مختص محدثی، مجید یونسیان یا سیمین کاظمی نیست. یک بی فرهنگی عمومی است در قاموس شبه روشنفکری ایرانی»
من نمی‌دانم این متن نوشته‌ی چه کسی است اما چون در کانال دکتر عبدالکریمی منتشر شده، ایشان می‌توانند روشن‌گری کنند و نشان دهند من و آقای یونسیان یا خانم دکتر کاظمی هر کدام در چه موردی ادب نقد را رعایت نکرده ایم؟ من منتظر پاسخ می‌مانم.
اما در این متن ما چند نفر «شبه‌روشن‌فکر» خوانده شده ایم و این از ادبیات دکتر عبدالکریمی سرچشمه گرفته است که در سالیان اخیر به‌طور مکرر یک گروه مخالف فرضی را در سخنان و نوشته‌های خود آفریده اند و بدان حمله کرده و خود را یک «روشن‌فکر حقیقی» معرفی کرده اند و از طریق این نوع دو گانه‌سازی‌ی کاذب، نوعی خودمداری‌ی اهل فلسفه در ایران را به‌نمایش گذاشته اند. پیش از این در نقد آقای دکتر اکبر جباری از «تفرعن اهل فلسفه» در ایران سخن گفته ام و آن بحث را دو باره تکرار نمی‌کنم. برتری بخشیدن به دانش فلسفی و تحقیر غیر از مصادیق این نوع «تفرعن» است.
اما دوست عزیز من آقای دکتر عبدالکریمی یا هر اهل نظر دیگری لازم است به جای دو گانه‌سازی‌‌های کاذب، به‌نحو منطقی به ناقدان‌شان پاسخ بگویند و با فروتنی و بدون تهمت زدن یا خودمداری‌های مرسوم اهل فلسفه در ایران، وارد گفت‌وگو با ناقدان خود شوند و زبان و ادبیات خود را تصحیح کنند تا مریدان و مقلدان‌شان نیز در مسیر درستی هدایت گردند.
دکتر عبدالکریمی‌ی عزیز مدتی است با تقلیل امور اجتماعی و سیاسی به مفاهیم فلسفی و سخن گفتن از «ابرمسأله»هایی چون نیهیلیسم، در حال تحریف جهان اجتماعی‌ی ایرانی هستند و حتا هنوز به پرسش‌های من در باره‌ی مفهوم نیهیلیسم پاسخ نگفته اند. ظاهراً مریدان و مقلدان ایشان نیز از نقدهای وارده رنجیده اند و به سیاق سخنان سالیان اخیر دکتر عبدالکریمی، از «شبه‌روشن‌فکران» یا «روشن‌فکران ناروشن‌فکر» یا «عناصر میان‌تهی» (ادب نقد!) و مفاهیمی از این قبیل سخن می گویند و از این طریق به تحقیر مخالفان و منتقدان روی آورده اند. این الگوهای فرهنگی‌ی گروه‌مدارانه و فرقه‌گرایانه در میان اهل اندیشه به‌هیچ وجه مطلوب نیست و بیان‌گر اَشکالی از فرهنگ مرید و مرادی و فرقه‌گرایانه‌ی سنتی‌ی ایرانی است و بسیار مذموم است.
من دست‌کم انتظار دارم در این مورد که من یا برادر عزیز ام آقای مجید یونسیان در کدام سخن یا نوشته‌مان ادب نقد را رعایت نکرده ایم، روشن‌گری به‌عمل آورند. در ضمن، هم‌چنان منتظر ام آقای دکتر بیژن عبدالکریمی و دیگر مدعیان اهل فلسفه که «نیهیلیسم» را ابرمسأله‌ی ایران معرفی می‌کنند، خود به پرسش‌هایم در باره‌ی نیهیلیسم پاسخ روشنی بدهند و این کار را بر عهده‌ی مریدان و مقلدان محترم نگذارند. 👇
https://t.me/NewHasanMohaddesi/7482
#نقد
#نیهیلیسم
#عبدالکریمی
#تفرعن_اهل_فلسفه
@NewHasanMohaddesi
همراه ما باشید در:
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور
دکتر بیژن عبدالکریمی
20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری
برگزاری نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور
دکتر بیژن عبدالکریمی
20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری
برگزاری نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
Forwarded from 🎗آکادمی وفاق؛ رویکردهای جامعه شناختی؛ (Dr Alaei)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📚 گفتمان وفاق؛ ارمغان دو دهه زیست آکادمیک (روایتی از تجربۀ زیست دانشگاهی در ایران از 1380 تا 1400)
نویسنده:
دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس)
| چاپ اول | نقد فرهنگ | 1400|
✅همراه ما باشید در:
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور دکتر بیژن عبدالکریمی
♦️20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری و نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
نویسنده:
دکتر محمدحسن علایی (جامعه شناس)
| چاپ اول | نقد فرهنگ | 1400|
✅همراه ما باشید در:
نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران 1402/ 20 تا 30 اردیبهشت 1402/ مصلی امام خمینی، راهرو 25، غرفۀ 24/ با حضور دکتر بیژن عبدالکریمی
♦️20 درصد تخفیف در نمایشگاه حضوری و نمایشگاه مجازی در www.book.icfi.ir
#نقد_فرهنگ
#بیژن_عبدالکریمی
#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#گفتمان_وفاق
#محمدحسن_علایی
Forwarded from زیر سقف آسمان
♦️سخنی با منتقد محترم دکتر علایی
✍ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۰ تیر ۱۴۰۲
آقای علایی‌ی عزیز من از کوشش‌ها و تلاش‌های شما قدردانی می‌کنم! شک نکنید که آماده ام از شما و هر کس دیگری بیاموزم. از اینکه به کارها و نوشته‌های من توجه می‌کنید، صمیمانه قدردان ام!
اما بعد: در هر گفت‌وگویی ممکن است دو طرف نظرگاه‌های متفاوتی داشته باشند. اینکه من گاهی با افکار و سخنان شما موافق نباشم یا بر عکس شما با افکار و نظرات من موافق نباشید، در گفت‌وگو امری عادی است. من شخصا نوشته‌های شما را می‌خوانم و دنبال می‌کنم و عضو کانال شما هستم.
اگر نکته‌ای در مقام مخالفت یا نقد شما می‌نویسم شک نکنید که فقط از روی دانش‌پژوهی هست نه هیچ چیز دیگر. از اینکه شما رشد بکنید و ببالید و تاثیرگذار باشد خوش‌حال می‌شوم و حضور پررنگ شما و دیگر هم‌کاران و هم‌رشته‌ای‌ها را قدر می‌دانم و وظیفه‌ی خود ام می‌دانم که در جهت رشد یکایک هم‌کاران و دوستان عزیز سهمی ولو کوچک ایفا کنم.
برای من ملاحظات روش‌شناختی بسیار مهم است، زیرا فکر می‌کنم حساسیت‌های روش‌شناختی در کار ما مهم‌ترین ابزار برای ارائه‌ی کارهای ارزش‌مند است.
به همین دلیل، در نقد آرا و آثار دیگر حتما باید شواهد متنی ارائه کنیم. من خود همیشه چنین کرده ام. از این که آرا و افکار مرا نقد می‌کنید، سپاس‌گزار ام اما خواهش می‌کنم این کار را با دقت روش‌شناختی‌ی بیشتر انجام بدهیم تا من هم استفاده‌ی بیش‌تری ببرم.
در زیر چند نمونه از نقدهای خود را به آرای دیگر صاحب‌نظران تقدیم می‌کنم تا شما شیوه‌ی کار ام را ملاحظه بکنید و ببینید آیا به آن‌چه در مورد نوشته‌ی شما گفته ام، ملتزم بوده ام یا خیر.
🔸نقدی به آرای استاد ملکیان
https://t.me/iransociology/861
🔸نقدی به آرای دکتر سیدجواد طباطبایی
https://t.me/zeitoons/3156
🔸نقدی به دکتر جلایی‌پور و دکتر سروش
http://zeitoons.com/32540
#نقد
#علایی
@NewHasanMohaddesi
✍ حسن محدثی‌ی گیلوایی
۱۰ تیر ۱۴۰۲
آقای علایی‌ی عزیز من از کوشش‌ها و تلاش‌های شما قدردانی می‌کنم! شک نکنید که آماده ام از شما و هر کس دیگری بیاموزم. از اینکه به کارها و نوشته‌های من توجه می‌کنید، صمیمانه قدردان ام!
اما بعد: در هر گفت‌وگویی ممکن است دو طرف نظرگاه‌های متفاوتی داشته باشند. اینکه من گاهی با افکار و سخنان شما موافق نباشم یا بر عکس شما با افکار و نظرات من موافق نباشید، در گفت‌وگو امری عادی است. من شخصا نوشته‌های شما را می‌خوانم و دنبال می‌کنم و عضو کانال شما هستم.
اگر نکته‌ای در مقام مخالفت یا نقد شما می‌نویسم شک نکنید که فقط از روی دانش‌پژوهی هست نه هیچ چیز دیگر. از اینکه شما رشد بکنید و ببالید و تاثیرگذار باشد خوش‌حال می‌شوم و حضور پررنگ شما و دیگر هم‌کاران و هم‌رشته‌ای‌ها را قدر می‌دانم و وظیفه‌ی خود ام می‌دانم که در جهت رشد یکایک هم‌کاران و دوستان عزیز سهمی ولو کوچک ایفا کنم.
برای من ملاحظات روش‌شناختی بسیار مهم است، زیرا فکر می‌کنم حساسیت‌های روش‌شناختی در کار ما مهم‌ترین ابزار برای ارائه‌ی کارهای ارزش‌مند است.
به همین دلیل، در نقد آرا و آثار دیگر حتما باید شواهد متنی ارائه کنیم. من خود همیشه چنین کرده ام. از این که آرا و افکار مرا نقد می‌کنید، سپاس‌گزار ام اما خواهش می‌کنم این کار را با دقت روش‌شناختی‌ی بیشتر انجام بدهیم تا من هم استفاده‌ی بیش‌تری ببرم.
در زیر چند نمونه از نقدهای خود را به آرای دیگر صاحب‌نظران تقدیم می‌کنم تا شما شیوه‌ی کار ام را ملاحظه بکنید و ببینید آیا به آن‌چه در مورد نوشته‌ی شما گفته ام، ملتزم بوده ام یا خیر.
🔸نقدی به آرای استاد ملکیان
https://t.me/iransociology/861
🔸نقدی به آرای دکتر سیدجواد طباطبایی
https://t.me/zeitoons/3156
🔸نقدی به دکتر جلایی‌پور و دکتر سروش
http://zeitoons.com/32540
#نقد
#علایی
@NewHasanMohaddesi
Telegram
جامعه‌شناسی