🔺 مظفرالدین شاه، یکسال پیش از امضای فرمان مشروطه
🔸 تصویری از مظفرالدین شاه قاجار در کاخ کامرانیه در سال ۱۲۸۴. این عکس درست یکسال پیش از امضای فرمان مشروطه ثبت شده است.
🔸 شاه علاقه زیادی به سفر خارجی داشت و حدود دو سال از این دوازده سال پادشاهی را در سفرهای خارجی به سر می‌برد.
🔸 بنا بر نوشته اطرافیان شاه او پس از سفرهایش به غرب بسیار تحت تاثیر پیشرفت‌های تمدنی غرب شده بود و مدام از «ترقی ممالک یوروپ» سخن می‌گفت و عامل ترقی را داشتن قانون می‌دانست.
🔸پس از بازگشت شاه از سفر دوم ، شاه در سال ۱۲۸۴ قول تاسیس عدالتخانه را داد و در نیمه مرداد ماه سال ۱۲۸۵ و زمانی که در بستر بیماری بود فرمان مشروطیت را امضا کرد و دی ماه رگذشت.
🔸مظفرالدین شاه در زمان مرگ ۵۳ سال داشت و آخرین پادشاه ایران بود که در خاک وطن درگذشت. پس از او، محمدعلی شاه، احمدشاه، رضا شاه پهلوی و محمدرضا شاه پهلوی همگی خارج از این درگذشتند.
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
🔸 تصویری از مظفرالدین شاه قاجار در کاخ کامرانیه در سال ۱۲۸۴. این عکس درست یکسال پیش از امضای فرمان مشروطه ثبت شده است.
🔸 شاه علاقه زیادی به سفر خارجی داشت و حدود دو سال از این دوازده سال پادشاهی را در سفرهای خارجی به سر می‌برد.
🔸 بنا بر نوشته اطرافیان شاه او پس از سفرهایش به غرب بسیار تحت تاثیر پیشرفت‌های تمدنی غرب شده بود و مدام از «ترقی ممالک یوروپ» سخن می‌گفت و عامل ترقی را داشتن قانون می‌دانست.
🔸پس از بازگشت شاه از سفر دوم ، شاه در سال ۱۲۸۴ قول تاسیس عدالتخانه را داد و در نیمه مرداد ماه سال ۱۲۸۵ و زمانی که در بستر بیماری بود فرمان مشروطیت را امضا کرد و دی ماه رگذشت.
🔸مظفرالدین شاه در زمان مرگ ۵۳ سال داشت و آخرین پادشاه ایران بود که در خاک وطن درگذشت. پس از او، محمدعلی شاه، احمدشاه، رضا شاه پهلوی و محمدرضا شاه پهلوی همگی خارج از این درگذشتند.
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
✔️ شاه: اسرائیل در جنگ نهایی بازنده است
روزنامه آیندگان - ۸ مرداد ۱۳۵۴
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
روزنامه آیندگان - ۸ مرداد ۱۳۵۴
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
📅 شیخ فضل‌الله نوری اعدام شد
🔹روز ۱۱ مرداد ۱۲۸۸ شمسی شیخ فضل‌الله نوری، روحانی مشروعه‌خواه و از مخالفان حکومت مشروطه در میدان توپخانه تهران به دار آویخته شد.
خانواده شیخ فضل‌الله پیکر وی را مخفیانه به منزل بردند و در اتاقی در حالی که غسل و کفن شده بود گذاشتند و آن را تیغه کردند و برای اینکه کسی بویی نبرد مراسمی ظاهری گرفتند و جنازه‌ای غیرواقعی را در قبرستان دفن کردند. پس از هجده ماه جسد را از آن اتاق در آورده و مخفیانه به قم انتقال دادند و در مقبره‌ای که در صحن حرم حضرت معصومه تدارک دیده بودند، دفن کردند.
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
🔹روز ۱۱ مرداد ۱۲۸۸ شمسی شیخ فضل‌الله نوری، روحانی مشروعه‌خواه و از مخالفان حکومت مشروطه در میدان توپخانه تهران به دار آویخته شد.
خانواده شیخ فضل‌الله پیکر وی را مخفیانه به منزل بردند و در اتاقی در حالی که غسل و کفن شده بود گذاشتند و آن را تیغه کردند و برای اینکه کسی بویی نبرد مراسمی ظاهری گرفتند و جنازه‌ای غیرواقعی را در قبرستان دفن کردند. پس از هجده ماه جسد را از آن اتاق در آورده و مخفیانه به قم انتقال دادند و در مقبره‌ای که در صحن حرم حضرت معصومه تدارک دیده بودند، دفن کردند.
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ببینید این دریاچه و جزیره‌اش چقدر شگفت‌انگیز و جالبه
یکی از شگفت‌انگیزترین جاذبه‌های طبیعی ایران، برکه‌ای با جزیره متحرک! اون جزیره که وسط برکه می‌بینید با وزش باد و جریان هوا تو برکه حرکت می‌کنه. عمق آب برکه هم زیاده و تا حالا اندازه گیری نشده
#ایرانگردی
یکی از شگفت‌انگیزترین جاذبه‌های طبیعی ایران، برکه‌ای با جزیره متحرک! اون جزیره که وسط برکه می‌بینید با وزش باد و جریان هوا تو برکه حرکت می‌کنه. عمق آب برکه هم زیاده و تا حالا اندازه گیری نشده
#ایرانگردی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یک تاریخ شناس و اسلام شناس ژاپنی می گوید هر آنچه از فرهنگتان را به ما از طریق جاده ابریشم منتقل کردید ما نگه داشتیم اما شما خودتان نابودش کردید!
صحبت های جذاب او را ببینید
صحبت های جذاب او را ببینید
متخصصان انقلابي چه در سر داشتند؟ گزارشي که هيچ‌گاه نخوانده‌ايد
(محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي)
✅ انقلاب ايران در 22 بهمن 1357 پيروز مي‌شود. مهدي بازرگان نخست‌وزير در فروردين 1358 سمت «وزير مشاور در طرح‌هاي انقلاب» را ايجاد مي‌کند و اساسنامه شوراي عالي طرح‌هاي انقلاب هم به تصويب هيئت دولت مي‌رسد. اين شوراي عالي قرار است طرح کلي نظام‌هاي تشکيل‌دهنده جامعه ايران براي رسيدن به اهداف جمهوري اسلامي را ارائه کند.
✅ شوراهايي ذيل شوراي عالي طرح‌هاي انقلاب تشکيل مي‌شود و 195 نفر از متخصصان کشور با صرف 4000 ساعت وقت «گزارش مقدماتي سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي جمهوري اسلامي ايران» را در مرداد 1358 (وقتي هنوز قانون اساسي تدوين نشده) ارائه مي‌کنند که در روزنامه کيهان هم منتشر مي‌شود. شوراهاي نُه‌گانه ديگري هم در آبان 1358 تشکيل مي‌شوند و با مشارکت 51 نفر از متخصصان کشور، گزارشي نيمه‌نهايي از سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي جمهوري اسلامي ارائه مي‌دهند.
✅ بوروکرات‌هاي انقلاب سياست‌ها و برنامه‌هايي براي بازه‌هاي کوتاه‌مدت (2 ساله)، ميان‌مدت (8 تا 12 ساله) و بلندمدت (12 تا 16 ساله) تدوين مي‌کنند و 240 نفر متخصص در تهيه گزارش نهايي شرکت مي‌کنند. مهدي بازرگان که ديگر نخست‌وزير نيست، از طريق شوراي انقلاب بر تهيه گزارش نظارت دارد. گزارش نهايي در ارديبهشت 1359 در 256 صفحه تحت عنوان «سياست‌هاي توسعه و تکامل جمهوري اسلامي ايران: اقتصادي-مالي، اجتماعي-فرهنگي، فضايي-کالبدي» از سوي دفتر طرح‌هاي انقلاب نخست‌وزيري منتشر مي‌شود.
✅ فايل اين گزارش را مي‌توانيد در ذيل همين يادداشت دريافت کنيد. ترديد ندارم که اکثريت قاطع ايرانيان، بوروکرات‌ها و برنامه‌ريزان اقتصادي و اجتماعي ايراني هيچ‌گاه اين گزارش را نخواهنده‌اند، اما اين گزارش چه اهميتي دارد؟ چرا امروز در 40 سالگي نظام جمهوري اسلامي ايران بازخواني جمعي اين گزارش مهم است؟ اهميت اين گزارش حداقل در چند نکته است.
✅ اول، شاکله اصلي گزارش قبل از اشغال سفارت آمريکا تهيه و منتشر شده و چندين ماه پيش از شروع جنگ در شهريور 1359 منتشر شده است، بنابراين روايتي از اهداف متخصصان جامعه ايران اول انقلاب از اهداف توسعه است، پيش از آنکه تحت تأثير شديد تنش در سياست خارجي يا جنگ قرار گيرد.
✅ دوم، تهيه‌کنندگان گزارش وضع کشور و جامعه در آغازين سال‌هاي نظام جمهوري اسلامي ايران را تشريح کرده‌اند و براي مثال در صفحه 198 درباره وضع مالکيت نوشته‌اند «عدم وجود سياست روشن در رابطه با انواع مالکيت در جامعه باعث شده است که محيطي مملو از عدم اطمينان، تجاوز به حقوق افراد و بي‌بند و باري به‌وجود آيد. اين خود بزرگ‌ترين سد راه به‌راه افتادن چرخ‌هاي اقتصاد کشور است. ... روابط ناسالم کارگر و کارفرما، کارآيي واحدهاي توليدي را به نازل‌ترين سطح رسانده است ... سرمايه‌گذاري در کارهاي توليدي و خدمات حتي در سطوح کوچک نيز به‌خاطر عدم اعتماد به آينده متوقف شده است.» اين گزارش نگاه متخصصان بوروکراسي، دانشگاهيان و تکنوکرات‌هاي ايراني به ايران بعد از انقلاب را نشان مي‌دهد.
✅ سوم، گزارش نشان مي‌دهد اهداف تکنوکرات‌ها و بوروکرات‌ها براي آينده ايران چه بود. گزارش تصويري از ضرورت‌هاي کشور از نظر متخصصان در سال 1358 را نشان مي‌دهد و براي مثال در صفحه 138 آمده «بررسي‌هاي لازم براي تجديدنظر در خطوط هوايي خارجي با ديد گسترش اين خطوط در سطح بين‌المللي و منطقه‌اي هر چه زودتر صورت گيرد.» و درخصوص خطوط ريلي مقرر شده بود «تمام خطوط مدرنيزه و برقي شده و اين امر در ميان‌مدت (8 تا 12 سال) پايان يابد.» (ص. 140)
✅ چهارم، اين گزارش براي شناخت نگاه اولين برنامه‌ريزان اقتصادي، اجتماعي و سياستي بعد از انقلاب به جهان، ايران، توسعه، عدالت، آزادي، مالکيت و همه مقولات مهمي از اين دست، اهميت دارد. قضاوت کردن درباره امروز جامعه ايران بعد از چهل سال، نيازمند ارزيابي تفکرات نخبگان آن روز درباره همه اين مقولات است. پرسش مهم اين است که از کجا، با چه انديشه‌هايي، چه ادراکي از جهان و ايران، و با هدف رسيدن به چه چيزهايي آغاز کرديم و در سايه اين شناخت مي‌توان اکنون را درست‌تر ارزيابي کرد.
✅ «گزارش نهايي سياست‌هاي توسعه و تکامل جمهوري اسلامي ايران» براي درک اين‌که از کجا آغاز کرديم، برخي چه مي‌انديشيدند، اکنون کجا هستيم، چرا به برخي اهداف نرسيديم و ارزيابي فاصله بين آنچه در ذهن متخصصان بود و آن مسيري که پيموده شد، مهم است. چهل سالگي زمان بازخواني گذشته است و اين گزارش ما را به همين بازخواني دعوت مي‌کند.
🆑 @andishe_azady
👇👇👇👇👇👇
(محمد فاضلي – عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي)
✅ انقلاب ايران در 22 بهمن 1357 پيروز مي‌شود. مهدي بازرگان نخست‌وزير در فروردين 1358 سمت «وزير مشاور در طرح‌هاي انقلاب» را ايجاد مي‌کند و اساسنامه شوراي عالي طرح‌هاي انقلاب هم به تصويب هيئت دولت مي‌رسد. اين شوراي عالي قرار است طرح کلي نظام‌هاي تشکيل‌دهنده جامعه ايران براي رسيدن به اهداف جمهوري اسلامي را ارائه کند.
✅ شوراهايي ذيل شوراي عالي طرح‌هاي انقلاب تشکيل مي‌شود و 195 نفر از متخصصان کشور با صرف 4000 ساعت وقت «گزارش مقدماتي سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي جمهوري اسلامي ايران» را در مرداد 1358 (وقتي هنوز قانون اساسي تدوين نشده) ارائه مي‌کنند که در روزنامه کيهان هم منتشر مي‌شود. شوراهاي نُه‌گانه ديگري هم در آبان 1358 تشکيل مي‌شوند و با مشارکت 51 نفر از متخصصان کشور، گزارشي نيمه‌نهايي از سياست‌هاي اقتصادي و اجتماعي جمهوري اسلامي ارائه مي‌دهند.
✅ بوروکرات‌هاي انقلاب سياست‌ها و برنامه‌هايي براي بازه‌هاي کوتاه‌مدت (2 ساله)، ميان‌مدت (8 تا 12 ساله) و بلندمدت (12 تا 16 ساله) تدوين مي‌کنند و 240 نفر متخصص در تهيه گزارش نهايي شرکت مي‌کنند. مهدي بازرگان که ديگر نخست‌وزير نيست، از طريق شوراي انقلاب بر تهيه گزارش نظارت دارد. گزارش نهايي در ارديبهشت 1359 در 256 صفحه تحت عنوان «سياست‌هاي توسعه و تکامل جمهوري اسلامي ايران: اقتصادي-مالي، اجتماعي-فرهنگي، فضايي-کالبدي» از سوي دفتر طرح‌هاي انقلاب نخست‌وزيري منتشر مي‌شود.
✅ فايل اين گزارش را مي‌توانيد در ذيل همين يادداشت دريافت کنيد. ترديد ندارم که اکثريت قاطع ايرانيان، بوروکرات‌ها و برنامه‌ريزان اقتصادي و اجتماعي ايراني هيچ‌گاه اين گزارش را نخواهنده‌اند، اما اين گزارش چه اهميتي دارد؟ چرا امروز در 40 سالگي نظام جمهوري اسلامي ايران بازخواني جمعي اين گزارش مهم است؟ اهميت اين گزارش حداقل در چند نکته است.
✅ اول، شاکله اصلي گزارش قبل از اشغال سفارت آمريکا تهيه و منتشر شده و چندين ماه پيش از شروع جنگ در شهريور 1359 منتشر شده است، بنابراين روايتي از اهداف متخصصان جامعه ايران اول انقلاب از اهداف توسعه است، پيش از آنکه تحت تأثير شديد تنش در سياست خارجي يا جنگ قرار گيرد.
✅ دوم، تهيه‌کنندگان گزارش وضع کشور و جامعه در آغازين سال‌هاي نظام جمهوري اسلامي ايران را تشريح کرده‌اند و براي مثال در صفحه 198 درباره وضع مالکيت نوشته‌اند «عدم وجود سياست روشن در رابطه با انواع مالکيت در جامعه باعث شده است که محيطي مملو از عدم اطمينان، تجاوز به حقوق افراد و بي‌بند و باري به‌وجود آيد. اين خود بزرگ‌ترين سد راه به‌راه افتادن چرخ‌هاي اقتصاد کشور است. ... روابط ناسالم کارگر و کارفرما، کارآيي واحدهاي توليدي را به نازل‌ترين سطح رسانده است ... سرمايه‌گذاري در کارهاي توليدي و خدمات حتي در سطوح کوچک نيز به‌خاطر عدم اعتماد به آينده متوقف شده است.» اين گزارش نگاه متخصصان بوروکراسي، دانشگاهيان و تکنوکرات‌هاي ايراني به ايران بعد از انقلاب را نشان مي‌دهد.
✅ سوم، گزارش نشان مي‌دهد اهداف تکنوکرات‌ها و بوروکرات‌ها براي آينده ايران چه بود. گزارش تصويري از ضرورت‌هاي کشور از نظر متخصصان در سال 1358 را نشان مي‌دهد و براي مثال در صفحه 138 آمده «بررسي‌هاي لازم براي تجديدنظر در خطوط هوايي خارجي با ديد گسترش اين خطوط در سطح بين‌المللي و منطقه‌اي هر چه زودتر صورت گيرد.» و درخصوص خطوط ريلي مقرر شده بود «تمام خطوط مدرنيزه و برقي شده و اين امر در ميان‌مدت (8 تا 12 سال) پايان يابد.» (ص. 140)
✅ چهارم، اين گزارش براي شناخت نگاه اولين برنامه‌ريزان اقتصادي، اجتماعي و سياستي بعد از انقلاب به جهان، ايران، توسعه، عدالت، آزادي، مالکيت و همه مقولات مهمي از اين دست، اهميت دارد. قضاوت کردن درباره امروز جامعه ايران بعد از چهل سال، نيازمند ارزيابي تفکرات نخبگان آن روز درباره همه اين مقولات است. پرسش مهم اين است که از کجا، با چه انديشه‌هايي، چه ادراکي از جهان و ايران، و با هدف رسيدن به چه چيزهايي آغاز کرديم و در سايه اين شناخت مي‌توان اکنون را درست‌تر ارزيابي کرد.
✅ «گزارش نهايي سياست‌هاي توسعه و تکامل جمهوري اسلامي ايران» براي درک اين‌که از کجا آغاز کرديم، برخي چه مي‌انديشيدند، اکنون کجا هستيم، چرا به برخي اهداف نرسيديم و ارزيابي فاصله بين آنچه در ذهن متخصصان بود و آن مسيري که پيموده شد، مهم است. چهل سالگي زمان بازخواني گذشته است و اين گزارش ما را به همين بازخواني دعوت مي‌کند.
🆑 @andishe_azady
👇👇👇👇👇👇
سیاست_های_توسعه_و_تکامل_جمهوری_اسلامی.pdf
16.3 MB
متخصصان انقلابی چه در سر داشتند؟ گزارشی که هیچ گاه نخوانده اید.
🔴 اندیشه آزادی
Join👉 🕊🆑 @andisheazady
🔴 اندیشه آزادی
Join👉 🕊🆑 @andisheazady
#تا_انتها_مطالعه_کنید.. 👇👇
برگرفته از کتاب : جهت گیری طبقاتی در اسلام ...
نویسنده : دکتر علی شریعتی..
"... و این است که ائمه‌ی شیعه یا اوصیاء پیغمبر دوازده تن‌اند و نه بیش، در حالی که رهبران جامعه برای تاریخ پس از پیغمبر نامحدودند.
اگر وصایت نقض نمی‌شد و پس از پیغمبر، به جای خلفا، اوصیاء یا ائمه، رهبری امت را ادامه میدادند، بی‌شک غیبت امام آخرین نیز روی نمی‌داد، زیرا فلسفه‌ی غیبت برای ما معلوم است. آخرین وصی نیز مثل دیگران زندگی میکرد و مسئولیت رهبری را ادامه میداد و پایان می‌گرفت.
آنگاه در سال 250 به جای غیبت امام، خاتمیت امامت داشتیم و دو قرن و نیم رهبری امت، اگر به جای خلفا و سلاطین عرب، در دست علی و حسن و حسین و ... می‌بود، در این سال امتی را ساخته بود که لیاقت آن را داشت که خود بر اساس اصل«شوری»، لایقترین رهبری را تشخیص دهد و بر کرسی بنشاند و مسیر تاریخ را بر راه رسالت محمد ادامه دهد. این است که «وصایت» یک اصل بدیهی است، و «شوری» - بیعت و اجماع آراء مردم - نیز اصلی اسلامی.
پس از پیغمبر باید وصایت عمل میشد و امامت، رسالت امت‌سازی پیغمبر را ادامه میداد. پس از آخرین وصی، ختم دوران انقلابی امامت، باید بر شورا تکیه میشد.
اما فاجعه‌ای که در سقیفه رخ داد و سرنوشت اسلامی تاریخ اسلام را منحرف ساخت، این بود که با تکیه بر یک حق، حق دیگری پامال شد.
اگر سقیفه به جای سال یازدهم، در سال 250 روی داده بود، سرنوشت تاریخ دیگر بود. اما نشد، بر دموکراسی تکیه کردند و اصل شوری، در حالی که زمان، زمان وصایت یعنی رهبری انقلاب بود.
این بود که دموکراسی هم از بین رفت و شوری برای همیشه نابود شد. در حالی که اگر پس از پیغمبر به وصایت و رهبری انقلابی عمل شده بود، پس از دوران امامت شوری و دموکراسی هم داشتیم.
این بود که مردم، پس از پیامبر، هم از رهبری انقلابی وصایت و امامت محروم شدند و هم از رهبری دموکراتیک بیعت و شوری.
و در نتیجه، تاریخ مسیرش، برخلاف آنچه اسلام طرح کرده بود، ادامه یافت.
خلافت اسلامی بیعت، تبدیل شد به سلطنت موروثی عربی، و امامت، پس از دو قرن و نیم جهاد و شهادت به غیبت منجر شد و فلسفه‌ی تاریخ تغییر کرد..."
علامه ی مجلسی - امام اول تشیع صفوی - برای آنکه نام شاه را به قلم آورد، از چند صفحه پیش دورخیز می کند تا میدان وسیعی برای جولان نبوغ و دانش و ذوق خارق العاده اش در خلق تعبیرهای هنرمندانه و صنعت سازهای ادیبانه و ابداعات فیلسوفانه و اختراعات حکیمانه و نازک اندیشی های شاعرانه و ریختن انبوهی از آیات قرآن و روایات پیغمبر و «قیمتی در لفظ علی» در پای شاه سلطان حسین در پیش داشته باشد و آنگاه زنجیری طولانی از عناوین و القاب و اوصاف محیرالعقول آغاز می شود که برای پیدا کردن اسم اصلی شاه از آن میان باید مدت ها سرگردان شوی !
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
برگرفته از کتاب : جهت گیری طبقاتی در اسلام ...
نویسنده : دکتر علی شریعتی..
"... و این است که ائمه‌ی شیعه یا اوصیاء پیغمبر دوازده تن‌اند و نه بیش، در حالی که رهبران جامعه برای تاریخ پس از پیغمبر نامحدودند.
اگر وصایت نقض نمی‌شد و پس از پیغمبر، به جای خلفا، اوصیاء یا ائمه، رهبری امت را ادامه میدادند، بی‌شک غیبت امام آخرین نیز روی نمی‌داد، زیرا فلسفه‌ی غیبت برای ما معلوم است. آخرین وصی نیز مثل دیگران زندگی میکرد و مسئولیت رهبری را ادامه میداد و پایان می‌گرفت.
آنگاه در سال 250 به جای غیبت امام، خاتمیت امامت داشتیم و دو قرن و نیم رهبری امت، اگر به جای خلفا و سلاطین عرب، در دست علی و حسن و حسین و ... می‌بود، در این سال امتی را ساخته بود که لیاقت آن را داشت که خود بر اساس اصل«شوری»، لایقترین رهبری را تشخیص دهد و بر کرسی بنشاند و مسیر تاریخ را بر راه رسالت محمد ادامه دهد. این است که «وصایت» یک اصل بدیهی است، و «شوری» - بیعت و اجماع آراء مردم - نیز اصلی اسلامی.
پس از پیغمبر باید وصایت عمل میشد و امامت، رسالت امت‌سازی پیغمبر را ادامه میداد. پس از آخرین وصی، ختم دوران انقلابی امامت، باید بر شورا تکیه میشد.
اما فاجعه‌ای که در سقیفه رخ داد و سرنوشت اسلامی تاریخ اسلام را منحرف ساخت، این بود که با تکیه بر یک حق، حق دیگری پامال شد.
اگر سقیفه به جای سال یازدهم، در سال 250 روی داده بود، سرنوشت تاریخ دیگر بود. اما نشد، بر دموکراسی تکیه کردند و اصل شوری، در حالی که زمان، زمان وصایت یعنی رهبری انقلاب بود.
این بود که دموکراسی هم از بین رفت و شوری برای همیشه نابود شد. در حالی که اگر پس از پیغمبر به وصایت و رهبری انقلابی عمل شده بود، پس از دوران امامت شوری و دموکراسی هم داشتیم.
این بود که مردم، پس از پیامبر، هم از رهبری انقلابی وصایت و امامت محروم شدند و هم از رهبری دموکراتیک بیعت و شوری.
و در نتیجه، تاریخ مسیرش، برخلاف آنچه اسلام طرح کرده بود، ادامه یافت.
خلافت اسلامی بیعت، تبدیل شد به سلطنت موروثی عربی، و امامت، پس از دو قرن و نیم جهاد و شهادت به غیبت منجر شد و فلسفه‌ی تاریخ تغییر کرد..."
علامه ی مجلسی - امام اول تشیع صفوی - برای آنکه نام شاه را به قلم آورد، از چند صفحه پیش دورخیز می کند تا میدان وسیعی برای جولان نبوغ و دانش و ذوق خارق العاده اش در خلق تعبیرهای هنرمندانه و صنعت سازهای ادیبانه و ابداعات فیلسوفانه و اختراعات حکیمانه و نازک اندیشی های شاعرانه و ریختن انبوهی از آیات قرآن و روایات پیغمبر و «قیمتی در لفظ علی» در پای شاه سلطان حسین در پیش داشته باشد و آنگاه زنجیری طولانی از عناوین و القاب و اوصاف محیرالعقول آغاز می شود که برای پیدا کردن اسم اصلی شاه از آن میان باید مدت ها سرگردان شوی !
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
تصویری تاریخی از خبر
شرکت محمدرضاشاه در مراسم روز عاشورا در مسجد عالی سپهسالار تهران
Join 👉 @tarikh_iran3
شرکت محمدرضاشاه در مراسم روز عاشورا در مسجد عالی سپهسالار تهران
Join 👉 @tarikh_iran3
بررسی #تاریخچه_قمه_زنی
قبل از صفویه، چیزی به نام قمه زنی در مذهب تشیع وجود نداشت
این عمل غیرعقلانی را به اهل بیت نچسبانید
در مورد منشأ اصلی و اولی قمه زنی، اقوال مختلفی وجود دارد؛ اما آنچه که بیشتر از همه مستند و قابل اثبات است، این است که تیغ زنی و قمه زنی رسومی عاریتی اند که از جانب ترک های آذربایجان به فارس ها و اعراب منتقل شده اند.
ابراهیم الحیدری، جامعه شناس، محقق و نویسنده ی عراقی الاصل کتاب تراژدی کربلا نیز براین عقیده است که مراسم هایی از قبیل قمه زنی، قبل از قرن نوزدهم در عراق مرسوم نبوده و به تدریج از اواخر این قرن در آن کشور رواج یافته است. بنابراین مراسم قمه زنی و … از خارج عراق به آن کشور وارد شده و ریشه ی عربی ندارد.
عرب های عراق تا آغاز قرن بیستم در این گونه مراسم ها شرکت نمی کردند؛ این اعمال در ابتدا در میان ترک های عراق، فرق #صوفیه وکردهای غرب ایران مرسوم بود.
گزارشی از مقامات بریتانیایی درباره مراسم عاشورای 1919م. در نجف نیز حاکی است که گروهی صد نفره از شیعیان ترک در آن سال به قمه زنی پرداخته بودند.
✅ ورود قمه زنی به ایران در زمان صفویان و جریان فداییان
پیتر دلاواله، سیاح ایتالیایی، از عزاداری شیعیان در اصفهان عصر صفوی سال 1037 قمری چنین گزارش می دهد:
تشریفات و مراسم عزاداری عاشورا به این قرار است که همه غمگین و مغموم به نظر می رسند و لباس عزاداری به رنگ سیاه – یعنی رنگی که در مواقع دیگر هیچ وقت مورد استعمال قرار نمی گیرد- بر تن می کنند. هیچ کس سر و ریش خود را نمی تراشد و به حمام نمی رود. به علاوه نه تنها از ارتکاب هر گناه پرهیز می کنند، بلکه خود را از هرگونه تفریح و خوشی محروم می سازد.
جمعی در میدان ها و کوچه های مختلف و جلوی خانه های مردم، برهنه و عریان در حالی که فقط با پارچه ی سیاه یا کیسه ی تیره رنگی ستر عورت کرده و سر تا پای خود را با ماده ای سیاه و براق … رنگ زده اند، حرکت می کنند… به همراه این افراد، عده ای برهنه نیز راه می روند که تمام بدن خود را به رنگ قرمز در آورده اند؛ تا نشانی از خون هایی که به زمین ریخته و اعمال زشتی که در آن روز [عاشورا] نسبت به حسین انجام گرفته است، باشد. همه با هم، آهنگ های غم انگیز در وصف حسین و مصائب وارد بر او می خوانند و دو قطعه چوب یا استخوانی را که در دست دارند، به هم می کوبند و از آن صدای حزن انگیزی به وجود می آورند و به علاوه حرکتی به سر و تن خود می دهند که علامتی از اندوه بی پایان آن ها است و بیشتر به رقص شباهت دارد …
📖عبدالله مستوفی، شرح زندگانی من با تاریخ اجتماعی و اداری ایران
جلد3
📖ابراهیم الحیدری، تراژدی کربلا، ترجمه ی علی معموری، ص 475.
📖سفرنامه پیتردلاواله، ترجمه شجاع الدین شفا
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
قبل از صفویه، چیزی به نام قمه زنی در مذهب تشیع وجود نداشت
این عمل غیرعقلانی را به اهل بیت نچسبانید
در مورد منشأ اصلی و اولی قمه زنی، اقوال مختلفی وجود دارد؛ اما آنچه که بیشتر از همه مستند و قابل اثبات است، این است که تیغ زنی و قمه زنی رسومی عاریتی اند که از جانب ترک های آذربایجان به فارس ها و اعراب منتقل شده اند.
ابراهیم الحیدری، جامعه شناس، محقق و نویسنده ی عراقی الاصل کتاب تراژدی کربلا نیز براین عقیده است که مراسم هایی از قبیل قمه زنی، قبل از قرن نوزدهم در عراق مرسوم نبوده و به تدریج از اواخر این قرن در آن کشور رواج یافته است. بنابراین مراسم قمه زنی و … از خارج عراق به آن کشور وارد شده و ریشه ی عربی ندارد.
عرب های عراق تا آغاز قرن بیستم در این گونه مراسم ها شرکت نمی کردند؛ این اعمال در ابتدا در میان ترک های عراق، فرق #صوفیه وکردهای غرب ایران مرسوم بود.
گزارشی از مقامات بریتانیایی درباره مراسم عاشورای 1919م. در نجف نیز حاکی است که گروهی صد نفره از شیعیان ترک در آن سال به قمه زنی پرداخته بودند.
✅ ورود قمه زنی به ایران در زمان صفویان و جریان فداییان
پیتر دلاواله، سیاح ایتالیایی، از عزاداری شیعیان در اصفهان عصر صفوی سال 1037 قمری چنین گزارش می دهد:
تشریفات و مراسم عزاداری عاشورا به این قرار است که همه غمگین و مغموم به نظر می رسند و لباس عزاداری به رنگ سیاه – یعنی رنگی که در مواقع دیگر هیچ وقت مورد استعمال قرار نمی گیرد- بر تن می کنند. هیچ کس سر و ریش خود را نمی تراشد و به حمام نمی رود. به علاوه نه تنها از ارتکاب هر گناه پرهیز می کنند، بلکه خود را از هرگونه تفریح و خوشی محروم می سازد.
جمعی در میدان ها و کوچه های مختلف و جلوی خانه های مردم، برهنه و عریان در حالی که فقط با پارچه ی سیاه یا کیسه ی تیره رنگی ستر عورت کرده و سر تا پای خود را با ماده ای سیاه و براق … رنگ زده اند، حرکت می کنند… به همراه این افراد، عده ای برهنه نیز راه می روند که تمام بدن خود را به رنگ قرمز در آورده اند؛ تا نشانی از خون هایی که به زمین ریخته و اعمال زشتی که در آن روز [عاشورا] نسبت به حسین انجام گرفته است، باشد. همه با هم، آهنگ های غم انگیز در وصف حسین و مصائب وارد بر او می خوانند و دو قطعه چوب یا استخوانی را که در دست دارند، به هم می کوبند و از آن صدای حزن انگیزی به وجود می آورند و به علاوه حرکتی به سر و تن خود می دهند که علامتی از اندوه بی پایان آن ها است و بیشتر به رقص شباهت دارد …
📖عبدالله مستوفی، شرح زندگانی من با تاریخ اجتماعی و اداری ایران
جلد3
📖ابراهیم الحیدری، تراژدی کربلا، ترجمه ی علی معموری، ص 475.
📖سفرنامه پیتردلاواله، ترجمه شجاع الدین شفا
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
سخنرانی تاریخی دکتر علی شریعتی در مورد وقایع کربلا و انچه در روز عاشورا بر امام حسین علیه السلام و یارانش گذشت...
زنده یاد شریعتی چه زیبا و دلنشین وقایع آنروز تاریخی را بازگو می کند..
توصیه می کنیم که شما هم این فیلم را ببینید و سخنرانی دکتر علی شریعتی را گوش کنید....
#ببینید....
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
زنده یاد شریعتی چه زیبا و دلنشین وقایع آنروز تاریخی را بازگو می کند..
توصیه می کنیم که شما هم این فیلم را ببینید و سخنرانی دکتر علی شریعتی را گوش کنید....
#ببینید....
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
اگر فردای روز عاشورا روزنامه ای منتشر می شد ، چه تیترهایی داشت؟
این پوستر اثر محمدصادق پورمیر است که به عنوان پوستر برتر در هشتمین سوگواره هنر عاشورایی انتخاب شد
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
این پوستر اثر محمدصادق پورمیر است که به عنوان پوستر برتر در هشتمین سوگواره هنر عاشورایی انتخاب شد
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
🔘اگر قزاق به کربلا بودی"
رضاشاه در یکی از سالها ماه محرم روز عاشورا، پیشاپیش دسته‌های سینه‌زنی قزاق‌ها به راه افتاد، پای خود را برهنه کرد، به سر و کله‌اش کاه و گل ریخت و در مراسم شام غریبان، شمع گچی به دست گرفت و به نوحه‌خوانی پرداخت. او در ماه رمضان روزه گرفت و به همه کارکنان سازمان‌های ارتشی و نظامی دستور داد که در انجام احکام و دستورات مذهبی کوشا باشند.حتی در ماه‌های محرم، نوحه‌ای نیز به قزاقان آموزش داده بود بدین شرح:
"اگر قزاق به کربلا بودی
حسین تشنه لب تنها نبودی"
📕منبع:نعمت‌الله قاضی در کتاب «علل سقوط حکومت رضاشاه»
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
رضاشاه در یکی از سالها ماه محرم روز عاشورا، پیشاپیش دسته‌های سینه‌زنی قزاق‌ها به راه افتاد، پای خود را برهنه کرد، به سر و کله‌اش کاه و گل ریخت و در مراسم شام غریبان، شمع گچی به دست گرفت و به نوحه‌خوانی پرداخت. او در ماه رمضان روزه گرفت و به همه کارکنان سازمان‌های ارتشی و نظامی دستور داد که در انجام احکام و دستورات مذهبی کوشا باشند.حتی در ماه‌های محرم، نوحه‌ای نیز به قزاقان آموزش داده بود بدین شرح:
"اگر قزاق به کربلا بودی
حسین تشنه لب تنها نبودی"
📕منبع:نعمت‌الله قاضی در کتاب «علل سقوط حکومت رضاشاه»
⏳ تاریخ ایران
Join 👉 @tarikh_iran3
تاریخچه عزاداری های ماه محرم...
بعد از واقعه کربلا ؛ اولین باری که مراسم عزاداری بصورت رسمی باب شد در سال ۳۵۲ و در زمان آل بویه بود . یعنی حدودا -- ۳۰۰ -- سال بعد .
ابن جوزی در کتاب المنتظم میگوید :
در سال ۳۵۲ هجری ؛ معزالدوله دیلمی دستور داد در روز عاشورا مردم را جمع کنند و مردم اظهار حزن کنند . در این روز بازارها بسته شد و خرید و فروش موقوف گردید . قصابان گوسفند ذبح نمیکردند و هریسه پزها(حلیم پز) هریسه نمیپختند . مردم آب نمی نوشیدند . در بازار ها خیمه بر پا کردند و به رسم عزاداری ؛ کرباس می آویختند . زنان بر سر و روی خود میزدند و بر حسین ندبه میکردند .
بعد از آل بویه ؛ در زمان سلجوقیان ؛ این مراسم کمرنگ و یا حتی برچیده میشود و گهگاه تا حد یک سخنرانی در بارگاه امام علی پیش میرفته و دیگر هیچ .
در زمان خوارزمشاهیان و ایلخانیان هم رونقی نداشته است .
صفویان ؛ مذهب تشیع را در ایران برقرار کردند .
در این دوران ؛ پادشاهان صفوی ؛ عزاداریهای باشکوه و بی سابقه ای انجام میدادند . سرودن اشعار مذهبی ؛ تعزیه در رثای امام کربلا مرسوم شد.
کاررنی در سفرنامه خود مینویسد ؛
در سر کوچه ها ؛ کرسی میگذارند و ملایی روی آن می نشیند و سخنانی در مصیبت کشتگان کربلا میگوید . مردم هم بدور او جمع میشوند . و ملایان در بین سخنرانی ؛ میوه های فصل را تناول میکنند .
در دوره صفویان ؛ موقوفات و حسینیه ها بکار افتاد .
بگفته کاررنی ، مردم جامه کبود یا سرخ بر تن میکردند که جامه عزاداری بود . (از این نکته میتوان دریافت که لباس مشکی در آندوره لباس عزاداری نبوده ) .
در دوره افشاریان ؛ کما بیش با همین ترتیب یعنی سخنرانی و گاه تعزیه ؛ مراسم عزاداری ادامه داشته است .
در دوره زندیه ؛ (کریمخان )؛ تعزیه خوانی رواج بیشتری داشته .
تعزیه خوانی ؛ بدین شکل بوده که چند نفر ؛ لباس عربی میپوشیدند و صحنه اتفاقات کربلا را به نمایش میگذاشتند . این نوع نمایش به تعزیه خوانی معروف شد .
این نمایش در کاروانسراها و میادین اجرا میشد .
در دوره قاجار ؛ ناصرالدین شاه خود را سخت شیفته معصومین ؛ علی الخصوص شهید کربلا نشان میداد .
در این دوره عزاداریها ؛ چه از لحاظ کیفی و چه از لحاظ محتوا ، کلا تغییر کرد و هر ساله شروع به پختن غذای نذری میکرد و لباس مشکی بین مردم تقسیم میکرد و مراسم سخنرانی و تعزیه خوانی را انجام میداد .
میگویند بعد از سفرهای خارجیش و دیدن برنامه های کارناوال ؛ تصمیم میگیرد چیزی مشابه آنرا در ایران بنا کند . در نتیجه با الگو برداری از ساختمان رویال آلبرت هال (در لندن) تکیه دولت را میسازد . تکیه دولت ؛ با گنجایش هزار نفر ساخته شد .
برپایی سقاخانه ؛ مراسم تشت گذاری ؛ کفن پوشی و قمه زنی ؛ زخم زنی و شمع آجین و قفل آجین کردن بدن ؛ از رسوماتی است که در زمان ناصرالدین شاه باب شد .
(قفل آجین به این شکل بوده که بدن را سوراخ میکردند و به قفل میزده اند . عملی بسیار دردناک وگاه منجربه عفونت و بیماری میشده است )
در ایندوره ؛؛ علامت هایی با چراغ تزیین میشده و به دورش پارچه های نذری می بستند و علامت را در کوچه ها میگرداندند . و همزمان اشعار حزن آلود میخواندند .
رسم قمه زنی و علم کشی و تشت گذاری و سقاخانه ؛ و پختن غذای نذری و پوشیدن لباس مشکی ؛ از این دوره بجا مانده است .
پس از واژگونی حکومت قاجار و بحکومت رسیدن خاندان پهلوی ؛ در زمان رضا شاه ؛ با مراسم عزاداری و قمه زنی و علم کشی ؛ مخالفت میشد و رضا شاه علاقه ای به اینگونه مراسم نداشت و دستور توقف آنرا داد . اما مردم که برپایی این مراسم را نوعی عبادت میدانستند ؛ بصورت پنهانی و در جلسات شبانه ؛ در دهه اول عزاداری میکردند .
رسم جلسات هفتگی و یا جلسات ماهانه یادگار آن دوره میباشد .
در دوره پهلوی دوم ؛ سختگیری از بین رفت و مردم دوباره اجازه برپایی عزاداری داشتند .
در این دوره مراسم قمه زنی و تعزیه ، کم کم رنگ میباخت
بسیاری از آخوندها ؛ این مجالس را موقعیتی مناسب جهت آماده کردن مردم بر علیه نظام پهلوی میافتند و در این جلسات ؛ سخنرانی های آتشین میکردند . و آیت الله خمینی رسما قیام کربلا را منشا حرکت خود میشمرد و مردم را به آن دعوت میکرد .
Join 👉 @tarikh_iran3
بعد از واقعه کربلا ؛ اولین باری که مراسم عزاداری بصورت رسمی باب شد در سال ۳۵۲ و در زمان آل بویه بود . یعنی حدودا -- ۳۰۰ -- سال بعد .
ابن جوزی در کتاب المنتظم میگوید :
در سال ۳۵۲ هجری ؛ معزالدوله دیلمی دستور داد در روز عاشورا مردم را جمع کنند و مردم اظهار حزن کنند . در این روز بازارها بسته شد و خرید و فروش موقوف گردید . قصابان گوسفند ذبح نمیکردند و هریسه پزها(حلیم پز) هریسه نمیپختند . مردم آب نمی نوشیدند . در بازار ها خیمه بر پا کردند و به رسم عزاداری ؛ کرباس می آویختند . زنان بر سر و روی خود میزدند و بر حسین ندبه میکردند .
بعد از آل بویه ؛ در زمان سلجوقیان ؛ این مراسم کمرنگ و یا حتی برچیده میشود و گهگاه تا حد یک سخنرانی در بارگاه امام علی پیش میرفته و دیگر هیچ .
در زمان خوارزمشاهیان و ایلخانیان هم رونقی نداشته است .
صفویان ؛ مذهب تشیع را در ایران برقرار کردند .
در این دوران ؛ پادشاهان صفوی ؛ عزاداریهای باشکوه و بی سابقه ای انجام میدادند . سرودن اشعار مذهبی ؛ تعزیه در رثای امام کربلا مرسوم شد.
کاررنی در سفرنامه خود مینویسد ؛
در سر کوچه ها ؛ کرسی میگذارند و ملایی روی آن می نشیند و سخنانی در مصیبت کشتگان کربلا میگوید . مردم هم بدور او جمع میشوند . و ملایان در بین سخنرانی ؛ میوه های فصل را تناول میکنند .
در دوره صفویان ؛ موقوفات و حسینیه ها بکار افتاد .
بگفته کاررنی ، مردم جامه کبود یا سرخ بر تن میکردند که جامه عزاداری بود . (از این نکته میتوان دریافت که لباس مشکی در آندوره لباس عزاداری نبوده ) .
در دوره افشاریان ؛ کما بیش با همین ترتیب یعنی سخنرانی و گاه تعزیه ؛ مراسم عزاداری ادامه داشته است .
در دوره زندیه ؛ (کریمخان )؛ تعزیه خوانی رواج بیشتری داشته .
تعزیه خوانی ؛ بدین شکل بوده که چند نفر ؛ لباس عربی میپوشیدند و صحنه اتفاقات کربلا را به نمایش میگذاشتند . این نوع نمایش به تعزیه خوانی معروف شد .
این نمایش در کاروانسراها و میادین اجرا میشد .
در دوره قاجار ؛ ناصرالدین شاه خود را سخت شیفته معصومین ؛ علی الخصوص شهید کربلا نشان میداد .
در این دوره عزاداریها ؛ چه از لحاظ کیفی و چه از لحاظ محتوا ، کلا تغییر کرد و هر ساله شروع به پختن غذای نذری میکرد و لباس مشکی بین مردم تقسیم میکرد و مراسم سخنرانی و تعزیه خوانی را انجام میداد .
میگویند بعد از سفرهای خارجیش و دیدن برنامه های کارناوال ؛ تصمیم میگیرد چیزی مشابه آنرا در ایران بنا کند . در نتیجه با الگو برداری از ساختمان رویال آلبرت هال (در لندن) تکیه دولت را میسازد . تکیه دولت ؛ با گنجایش هزار نفر ساخته شد .
برپایی سقاخانه ؛ مراسم تشت گذاری ؛ کفن پوشی و قمه زنی ؛ زخم زنی و شمع آجین و قفل آجین کردن بدن ؛ از رسوماتی است که در زمان ناصرالدین شاه باب شد .
(قفل آجین به این شکل بوده که بدن را سوراخ میکردند و به قفل میزده اند . عملی بسیار دردناک وگاه منجربه عفونت و بیماری میشده است )
در ایندوره ؛؛ علامت هایی با چراغ تزیین میشده و به دورش پارچه های نذری می بستند و علامت را در کوچه ها میگرداندند . و همزمان اشعار حزن آلود میخواندند .
رسم قمه زنی و علم کشی و تشت گذاری و سقاخانه ؛ و پختن غذای نذری و پوشیدن لباس مشکی ؛ از این دوره بجا مانده است .
پس از واژگونی حکومت قاجار و بحکومت رسیدن خاندان پهلوی ؛ در زمان رضا شاه ؛ با مراسم عزاداری و قمه زنی و علم کشی ؛ مخالفت میشد و رضا شاه علاقه ای به اینگونه مراسم نداشت و دستور توقف آنرا داد . اما مردم که برپایی این مراسم را نوعی عبادت میدانستند ؛ بصورت پنهانی و در جلسات شبانه ؛ در دهه اول عزاداری میکردند .
رسم جلسات هفتگی و یا جلسات ماهانه یادگار آن دوره میباشد .
در دوره پهلوی دوم ؛ سختگیری از بین رفت و مردم دوباره اجازه برپایی عزاداری داشتند .
در این دوره مراسم قمه زنی و تعزیه ، کم کم رنگ میباخت
بسیاری از آخوندها ؛ این مجالس را موقعیتی مناسب جهت آماده کردن مردم بر علیه نظام پهلوی میافتند و در این جلسات ؛ سخنرانی های آتشین میکردند . و آیت الله خمینی رسما قیام کربلا را منشا حرکت خود میشمرد و مردم را به آن دعوت میکرد .
Join 👉 @tarikh_iran3
Forwarded from 🕊️اندیشه آزادی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 شاید ۶۶سال پیش دراین ساعت‌ها، آزادی‌خواهان و ملی‌گرایان ایرانی آرزو میکردند «مکن ای صبح طلوع!»...اما صبح ۲۸امرداد، طلوع کرد و مصدق با کودتا سقوط کرد؛ اما در کودتای #۲۸_امرداد ۱۳۳۲ چه کسانی دست داشته‌اند. ببینید👆/روزآروز
کانال تحلیلی خبری اندیشه آزادی 👇
🆑 @andishe_azady
کانال تحلیلی خبری اندیشه آزادی 👇
🆑 @andishe_azady
Forwarded from 🕊️اندیشه آزادی
تاریخ_عملیات_سری_CIAضد_مصدق_Archpoldeb@؛.pdf
785.8 KB
📘 تاریخ عملیات سریCIA در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برای سرنگونی مصدق نخست وزیر ایران
🖌نویسنده :دکتر دونالد .ن.ویلپر
◾️تاریخ نگارش :مارس 1951
◾️تاریخ انتشار :اکتبر 1999
📝مترجم :ابوالحسن بنی صدر
📑93صفحه
📇انتشارات انقلاب اسلامی پاریس
کانال تحلیلی خبری اندیشه آزادی 👇
🆑 @andishe_azady
🖌نویسنده :دکتر دونالد .ن.ویلپر
◾️تاریخ نگارش :مارس 1951
◾️تاریخ انتشار :اکتبر 1999
📝مترجم :ابوالحسن بنی صدر
📑93صفحه
📇انتشارات انقلاب اسلامی پاریس
کانال تحلیلی خبری اندیشه آزادی 👇
🆑 @andishe_azady