Գրիգոր Տաթևացին արեգակի պես լուսավորում էր Հայ Եկեղեցին: Նրա մոտ էին գալիս հույն և հռոմեացի ճարտասաններ՝ ունկնդրելու նրա խոսքը, որ փայլում էր կատարյալ իմաստությամբ և գիտությամբ: Նրան իրավամբ կոչում էին երկրորդ Հովհան Ոսկեբերան և Գրիգոր Աստվածաբան: Անհավատներից ոչ ոք չէր հանդգնում վնասել նրան, որովհետև հայտնապես տեսնում էին այն հրաշքները, որ Աստված կատարում էր Իր հավատարիմ ծառայի միջոցով: Ձեռքը հիվանդների գլխին դնելով, Ավետարանի ընթերցմամբ և Հիսուսի անվան զորությամբ ս. Գրիգորն անմիջապես փարատում էր ցավերը և հալածում դևերին. քանզի նա կենդանի նահատակ էր՝ առաքինի, սրբակյաց և հույժ պահեցող, շարունակ կրում էր մազեղեն հագուստ և պարանե գոտի: Վախճանվելուց առաջ, մահվան մերձենալը զգալով, նա պատարագ մատուցեց, օրհնեց իր աշակերտներին և գոհանալով Աստծուց՝ խաղաղությամբ ավանդեց հոգին: Տաթևացու գրավոր ժառանգությամբ առ այսօր ուսանում և քարոզում են Հայ Եկեղեցու վարդապետները: Նրա բազմաթիվ գրքերից պահպանվել են «Գիրք հարցմանցը», «Ոսկեփորիկը», «Ամառան» և «Ձմեռան» կոչվող նշանավոր քարոզգրքերը, բազմաթիվ մեկնություններ ու այլ աշխատություններ, ինչպես նաև նրա կողմից նկարազարդված երկու Ավետարանները:

Четвертое воскресенье Великого поста (Воскресенье об Управителе)

Лука 16.1-31
1 Сказал же и к ученикам Своим: один человек был богат и имел управителя, на которого донесено было ему, что расточает имение его; 2 и, призвав его, сказал ему: что это я слышу о тебе? дай отчет в управлении твоем, ибо ты не можешь более управлять. 3 Тогда управитель сказал сам в себе: что мне делать? господин мой отнимает у меня управление домом; копать не могу, просить стыжусь; 4 знаю, что сделать, чтобы приняли меня в домы свои, когда отставлен буду от управления домом. 5 И, призвав должников господина своего, каждого порознь, сказал первому: сколько ты должен господину моему? 6 Он сказал: сто мер масла. И сказал ему: возьми твою расписку и садись скорее, напиши: пятьдесят. 7 Потом другому сказал: а ты сколько должен? Он отвечал: сто мер пшеницы. И сказал ему: возьми твою расписку и напиши: восемьдесят. 8 И похвалил господин управителя неверного, что догадливо поступил; ибо сыны века сего догадливее сынов света в своем роде. 9 И Я говорю вам: приобретайте себе друзей богатством неправедным, чтобы они, когда обнищаете, приняли вас в вечные обители. 10 Верный в малом и во многом верен, а неверный в малом неверен и во многом. 11 Итак, если вы в неправедном богатстве не были верны, кто поверит вам истинное? 12 И если в чужом не были верны, кто даст вам ваше? 13 Никакой слуга не может служить двум господам, ибо или одного будет ненавидеть, а другого любить, или одному станет усердствовать, а о другом нерадеть. Не можете служить Богу и маммоне. 14 Слышали всё это и фарисеи, которые были сребролюбивы, и они смеялись над Ним. 15 Он сказал им: вы выказываете себя праведниками пред людьми, но Бог знает сердца ваши, ибо что высоко у людей, то мерзость пред Богом. 16 Закон и пророки до Иоанна; с сего времени Царствие Божие благовествуется, и всякий усилием входит в него. 17 Но скорее небо и земля прейдут, нежели одна черта из закона пропадет. 18 Всякий, разводящийся с женою своею и женящийся на другой, прелюбодействует, и всякий, женящийся на разведенной с мужем, прелюбодействует. 19 Некоторый человек был богат, одевался в порфиру и виссон и каждый день пиршествовал блистательно. 20 Был также некоторый нищий, именем Лазарь, который лежал у ворот его в струпьях 21 и желал напитаться крошками, падающими со стола богача, и псы, приходя, лизали струпья его. 22 Умер нищий и отнесен был Ангелами на лоно Авраамово. Умер и богач, и похоронили его. 23 И в аде, будучи в муках, он поднял глаза свои, увидел вдали Авраама и Лазаря на лоне его 24 и, возопив, сказал: отче Аврааме! умилосердись надо мною и пошли Лазаря, чтобы омочил конец перста своего в воде и прохладил язык мой, ибо я мучаюсь в пламени сем. 25 Но Авраам сказал: чадо! вспомни, что ты получил уже доброе твое в жизни твоей, а Лазарь – злое; ныне же он здесь утешается, а ты страдаешь; 26 и сверх всего того между нами и вами утверждена великая пропасть, так что хотящие перейти отсюда к вам не могут, также и оттуда к нам не переходят. 27 Тогда сказал он: так прошу тебя, отче, пошли его в дом отца моего, 28 ибо у меня пять братьев; пусть он засвидетельствует им, чтобы и они не пришли в это место мучения. 29 Авраам сказал ему: у них есть Моисей и пророки; пусть слушают их. 30 Он же сказал: нет, отче Аврааме, но если кто из мертвых придет к ним, покаются. 31 Тогда Авраам сказал ему: если Моисея и пророков не слушают, то если бы кто и из мертвых воскрес, не поверят.

Դ կիւրակէ Քառասնորդական պահոց (Տնտեսին)


Ավետարան ըստ Ղուկասի 16.1-31
1 Եվ Հիսուս իր աշակերտներին ասաց. «Մի մեծահարուստ մարդ կար, որ մի տնտես ուներ. և նրա մասին ամբաստանություն եղավ, որպես թե վատնում է իր տիրոջ ունեցվածքը: 2 Տերը կանչեց նրան ու ասաց. “Այս ի՞նչ եմ լսում քո մասին. տո՛ւր քո տնտեսության հաշիվը, որովհետև այլևս տնտես լինել չես կարող”: 3 Տնտեսն իր մտքում ասաց. “Ի՞նչ պետք է անեմ, քանի որ իմ տերը տնտեսությունս ինձնից վերցնում է. հողի վրա աշխատել չեմ կարող, մուրալ ամաչում եմ: 4 Գիտեմ, թե ինչ պիտի անեմ, որպեսզի երբ տնտեսությունիցս հեռացվեմ, ընունեն ինձ իրենց տները”: 5 Եվ իր տիրոջ պարտապաններից յուրաքանչյուրին մեկ առ մեկ իր մոտ կանչելով՝ առաջինին ասում է. “Իմ տիրոջն ինչքա՞ն պարտք ունես”: 6 Եվ սա ասում է. “Հարյուր տակառիկ ձեթ”. և տնտեսը նրան ասում է. “Ա՛ռ քո մուրհակը և նստի՛ր ու անմիջապես գրիր հիսուն”: 7 Ապա դարձյալ մյուսին ասում է. “Դու ինչքա՞ն պարտք ունես”. և սա ասաց. “Հինգ հարյուր պարկ ցորեն”: Տնտեսը նրան ասաց. “Ա՛ռ քո մուրհակը և նստի՛ր ու գրիր չորս հարյուր”: 8 Եվ տերը գովեց անիրավ տնտեսին, որովհետև հնարամտությամբ գործեց, քանի որ այս աշխարհի որդիները ավելի հնարամիտ են, քան լույսի որդիներն իրենց սերնդի մեջ: 9 Եվ ես ձեզ ասում եմ. անիրավ մամոնայից ձեզ համար բարեկամներ արեք, որպեսզի երբ այն պակասի, հավիտենական հարկերի տակ ընդունեն ձեզ: 10 Քչի մեջ հավատարիմը շատի մեջ էլ հավատարիմ է. իսկ քչի մեջ անիրավը շատի մեջ էլ անիրավ է: 11 Արդ, եթե անիրավ մամոնայի մեջ հավատարիմ չեղաք, ձեզ ո՞վ կվստահի ճշմարիտը: 12 Եվ եթե ուրիշինի մեջ հավատարիմ չեղաք, ձերը ո՞վ կտա ձեզ: 13 Ոչ մի ծառա երկու տիրոջ ծառայել չի կարող. որովհետև եթե մեկին ատի, մյուսին կսիրի. կամ եթե մեկին մեծարի, մյուսին էլ կարհամարհի: Չեք կարող և՛ Աստծուն ծառայել, և՛ մամոնային»: 14 Երբ փարիսեցիները լսում էին այս բոլորը, նրան պախարակում էին, քանի որ արծաթասեր էին: 15 Եվ նրանց ասաց. «Դուք եք, որ մարդկանց առաջ ձեզ արդար եք ձևացնում, սակայն Աստված ձեր սրտերը գիտե. որովհետև այն, որ մարդկանց առաջ բարձր է, Աստծո առաջ զազրելի է: 16 Օրենքն ու մարգարեները մինչև Հովհաննեսն էին. այնուհետև ավետարանվում է Աստծո արքայությունը, և ամեն ոք ուժով է այն նվաճում: 17 Ավելի հեշտ է, որ երկինք ու երկիր անցնեն, քան թե օրենքից մեկ նշանախեց ընկնի: 18 Ով որ իր կնոջն արձակում է և մի ուրիշին առնում, շնանում է. իսկ ով որ արձակվածին է առնում, շնանում է: 19 Մի մեծահարուստ մարդ կար, որ բեհեզ ու ծիրանի էր հագնում և ամեն օր առատապես ուրախություն էր անում: 20 Եվ Ղազարոս անունով մի աղքատ մարդ ընկած էր նրա դռան առաջ վերքերով ծածկված: 21 Եվ ցանկանում էր լցնել իր որովայնը այն փշրանքներով, որոնք թափվում էին մեծահարուստի սեղանից: Եվ դեռ շներն էլ գալիս էին ու լիզում նրա վերքերը: 22 Երբ աղքատը մեռավ, հրեշտակները նրան տարան Աբրահամի գոգը. մեծահարուստն էլ մեռավ ու թաղվեց: 23 Եվ դժոխքում, մինչ սա տանջանքների մեջ էր, բարձրացրեց իր աչքերը, հեռվից տեսավ Աբրահամին և Ղազարոսին էլ՝ նրա գրկում հանգստացած: 24 Եվ նա աղաղակեց ու ասաց. “Հա՛յր Աբրահամ, ողորմի՛ր ինձ և ուղարկի՛ր Ղազարոսին, որ իր մատի ծայրը թրջի ջրով ու զովացնի լեզուս, որովհետև այս տապից պապակում եմ”: 25 Եվ Աբրահամը նրան ասաց. “Որդյա՛կ, հիշի՛ր, որ դու ստացար քո բարիքները այնտեղ՝ քո կյանքի ընթացքում, իսկ Ղազարոսն էլ՝ չարչարանքները. այժմ սա այստեղ մխիթարվում է, իսկ դու այդտեղ պապակում ես: 26 Եվ այս բոլորից բացի, մեծ վիհ կա մեր և ձեր միջև. եթե ուզեն այստեղից ձեզ մոտ անցնել, չեն կարողանա. ոչ էլ այդտեղից մեկը կարող է մեզ մոտ անցնել”: 27 Մեծահարուստն ասաց. “Արդ, աղաչում եմ քեզ, հա՛յր, որ Ղազարոսին ուղարկես իմ հոր տունը, 28 որտեղ ես հինգ եղբայրներ ունեմ, որպեսզի նրանց վկայություն տա, որ նրանք էլ չգան տանջանքների այս վայրը”: 29 Եվ Աբրահամն ասաց. “Նրանք ունեն Մովսես և մարգարեներ, թող նրանց լսեն”: 30 Եվ նա ասաց. “Ո՛չ, հա՛յր Աբրահամ. բայց եթե մեռելներից մեկը նրանց մոտ գնա, նրանք կապաշխարեն”: 31 Եվ Աբրահամը նրան ասաց. “Եթե Մովսեսին և մարգարեներին չեն լսում, մեռելներից մեկն էլ եթե հարություն առնի, չպիտի համոզվեն”»:

Բալթյան երկրների հայոց թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տեր Վարդան Եպիսկոպոս Նավասարդյանի քարոզը Տնտեսի կիրակի

Двадцать второй день Великого поста


Иеремия 32.19-44
19 Великий в совете и сильный в делах, Которого очи отверсты на все пути сынов человеческих, чтобы воздавать каждому по путям его и по плодам дел его, 20 Который совершил чудеса и знамения в земле Египетской, и совершаешь до сего дня и в Израиле и между всеми людьми, и соделал Себе имя, как в сей день, 21 и вывел народ Твой Израиля из земли Египетской знамениями и чудесами, и рукою сильною и мышцею простертою, при великом ужасе, 22 и дал им землю сию, которую дать им клятвенно обещал отцам их, землю, текущую молоком и медом. 23 Они вошли и завладели ею, но не стали слушать гласа Твоего и поступать по закону Твоему, не стали делать того, что Ты заповедал им делать, и за то Ты навел на них все это бедствие. 24 Вот, насыпи достигают до города, чтобы взять его; и город от меча и голода и моровой язвы отдается в руки Халдеев, воюющих против него; что Ты говорил, то и исполняется, и вот, Ты видишь это. 25 А Ты, Господи Боже, сказал мне: "купи себе поле за серебро и пригласи свидетелей", тогда как город отдается в руки Халдеев". 26 И было слово Господне к Иеремии: 27 вот, Я Господь, Бог всякой плоти; есть ли что невозможное для Меня? 28 Посему так говорит Господь: вот, Я отдаю город сей в руки Халдеев и в руки Навуходоносора, царя Вавилонского, и он возьмет его, 29 и войдут Халдеи, осаждающие сей город, зажгут город огнем и сожгут его и домы, на кровлях которых возносились курения Ваалу и возливаемы были возлияния чужим богам, чтобы прогневлять Меня. 30 Ибо сыновья Израилевы и сыновья Иудины только зло делали пред очами Моими от юности своей; сыновья Израилевы только прогневляли Меня делами рук своих, говорит Господь. 31 И как бы для гнева Моего и ярости Моей существовал город сей с самого дня построения его до сего дня, чтобы Я отверг его от лица Моего 32 за все зло сыновей Израиля и сыновей Иуды, какое они к прогневлению Меня делали, они, цари их, князья их, священники их и пророки их, и мужи Иуды и жители Иерусалима. 33 Они оборотились ко Мне спиною, а не лицем; и когда Я учил их, с раннего утра учил, они не хотели принять наставления, 34 и в доме, над которым наречено имя Мое, поставили мерзости свои, оскверняя его. 35 Устроили капища Ваалу в долине сыновей Енномовых, чтобы проводить через огонь сыновей своих и дочерей своих в честь Молоху, чего Я не повелевал им, и Мне на ум не приходило, чтобы они делали эту мерзость, вводя в грех Иуду. 36 И однако же ныне так говорит Господь, Бог Израилев, об этом городе, о котором вы говорите: "он предается в руки царя Вавилонского мечом и голодом и моровою язвою", - 37 вот, Я соберу их из всех стран, в которые изгнал их во гневе Моем и в ярости Моей и в великом негодовании, и возвращу их на место сие и дам им безопасное житие. 38 Они будут Моим народом, а Я буду им Богом. 39 И дам им одно сердце и один путь, чтобы боялись Меня во все дни жизни, ко благу своему и благу детей своих после них. 40 И заключу с ними вечный завет, по которому Я не отвращусь от них, чтобы благотворить им, и страх Мой вложу в сердца их, чтобы они не отступали от Меня. 41 И буду радоваться о них, благотворя им, и насажду их на земле сей твердо, от всего сердца Моего и от всей души Моей. 42 Ибо так говорит Господь: как Я навел на народ сей все это великое зло, так наведу на них все благо, какое Я изрек о них. 43 И будут покупать поля в земле сей, о которой вы говорите: "это пустыня, без людей и без скота; она отдана в руки Халдеям"; 44 будут покупать поля за серебро и вносить в записи, и запечатывать и приглашать свидетелей – в земле Вениаминовой и в окрестностях Иерусалима, и в городах Иуды и в городах нагорных, и в городах низменных и в городах южных; ибо возвращу плен их, говорит Господь.

ԻԲ օր Մեծի պահոց

Երեմիայի մարգարեությունը 32.19-44
19 խորհուրդներով մեծ ես և գործերով՝ զորավոր: Ո՛վ դու, Ամենակալ մեծանո՛ւն Տեր, քո աչքերը բաց են մարդկանց որդիների բոլոր ճանապարհների վրա յուրաքանչյուրին հատուցելու համար ըստ իր ճանապարհի և ըստ իր գործերի արդյունքի: 20 Դու հրաշքներ ու սքանչելիքներ կատարեցիր Եգիպտացիների երկրում, նաև մինչև այժմ Իսրայելում ու ողջ աշխարհի մարդկանց մեջ քեզ համար ստեղծեցիր մի անուն, որ կա առ այսօր. 21 Իսրայելի քո ժողովրդին դու դուրս հանեցիր Եգիպտացիների երկրից հրաշքներով ու սքանչելիքներով, հզոր ձեռքով ու հաղթ բազկով և մեծամեծ տեսիլքներով: 22 Նրանց տվեցիր այս երկիրը, ինչպես երդվել էիր իրենց հայրերին՝ տալ նրանց մի երկիր, որ կաթ ու մեղր է բխեցնում: 23 Նրանք մտան և ժառանգեցին այն, բայց ականջ չդրեցին քո ձայնին և չընթացան ըստ քո հրամանների, և այն ամենը, ինչ պատվիրեցիր նրանց անել, չկատարեցին, այլ արեցին այնպես, որ այս բոլոր չարիքները եկան նրանց գլխին: 24 Եվ ահա զորքն այս քաղաքի վրա է հասել, որպեսզի այն գրավի, ու քաղաքը մատնվել է քաղդեացիների ձեռքը, որոնք պատերազմում են նրա հետ սրի, սովի ու մահվան միջոցով: Ինչպես ասել էիր, այդպես էլ եղավ. դու ինքդ էլ տեսնում ես: 25 Իսկ դու, Տե՛ր, ասում ես ինձ, թե՝ “Արծաթով քեզ համար ագարակ գնիր”: Ես մուրհակ գրեցի ու կնքեցի և վկաներ դրեցի, բայց քաղաքը մատնվեց քաղդեացիների ձեռքը»: 26 Եվ Տերը խոսքն ինձ ուղղեց՝ ասելով. 27 «Ահա ես բոլոր մարմնավորների Տեր Աստվածն եմ. մի՞թե որևէ բան ինձնից կարող է թաքուն մնալ»: 28 Դրա համար էլ Տերն այսպես է ասում. «Այդ քաղաքը պիտի մատնվի քաղդեացիների ձեռքը և բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքայի ձեռքը, որը պիտի գրավի դա: 29 Պիտի գան քաղդեացիները, որպեսզի պատերազմեն այդ քաղաքի դեմ և հրով այրեն դա. պիտի կրակի մատնեն այն տները, որոնց տանիքներին խունկ էին ծխում Բահաղին ու զոհեր մատուցում օտար աստվածներին, որպեսզի ինձ դառնություն պատճառեին: 30 Իսրայելացիներն ու Հուդայի երկրի մարդիկ իրենց մանկությունից սկսած իմ աչքերի առաջ միմիայն չարիք էին գործում: Իսրայելացիներն իրենց ձեռքի գործերով բարկացրին ինձ,– ասում է Տերը:– 31 Այն օրից, ինչ շինեցի այդ քաղաքը, մինչև այսօր այն գոյություն ունեցավ ինձ բարկացնելու և զայրացնելու համար. 32 իմ աչքի առաջ պետք է ջնջել դա այն բոլոր չարիքների համար, որ ինձ դառնացնելու նպատակով կատարեցին իսրայելացիներն ու Հուդայի երկրի մարդիկ՝ իրենք, իրենց թագավորներն ու իրենց մեծամեծները, իրենց քահանաներն ու իրենց մարգարեները, Հուդայի երկրի տղամարդիկ և Երուսաղեմի բնակիչները: 33 Նրանք իրենց թիկունքները դարձրին ինձ և ոչ թե՝ երեսները: Սկզբից ևեթ ես սովորեցրի նրանց, սովորեցրի, բայց չուզեցին խրատ ընդունել: 34 Իրենց պղծությունները դրեցին այն տան մեջ, որը կրում է իմ անունը: 35 Իրենց աղտեղությունների համար Ենոմացիների ձորում Բահաղին բագիններ կանգնեցրին, որպեսզի իրենց տղաներին ու աղջիկներին նվիրաբերեն Մողոքին, մի բան, որ ես չէի պատվիրել նրանց, և ոչ էլ մտքովս անցել էր կատարել տալ նրանց այդ պղծությունը Հուդայի երկիրը հանցանքի մեջ մեղադրելու համար»: 36 Արդ, այսպես է ասում Տեր Աստված Իսրայելի այդ քաղաքի վերաբերմամբ, որի մասին դու ասացիր, թե մատնվեց բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքայի ձեռքը՝ սրի, սովի ու գերության: 37 «Ահա ես նրանց կհավաքեմ այն բոլոր երկրներից, ուր ցրիվ տվեցի նրանց իմ բարկությամբ, զայրույթով ու մեծ ցասումով. նրանց կվերադարձնեմ այս վայրերը, հույսով կբնակեցնեմ նրանց, 38 նրանք ինձ համար ժողովուրդ կլինեն, իսկ ես նրանց համար կլինեմ Աստված: 39 Եվ ես կտամ նրանց մի այլ սիրտ ու ճանապարհ՝ հանապազ երկնչելու ինձնից ի բարօրություն իրենց, իսկ իրենցից հետո՝ ի բարօրություն իրենց որդիների: 40 Նրանց հետ կկնքեմ հավիտենական ուխտ, որից չեմ հրաժարվի՝ բարություն անելով նրանց, և իմ երկյուղը կդնեմ նրանց սրտերի մեջ, որպեսզի նրանք չապստամբեն իմ դեմ: 41 Բարություն անելու համար այցի կգնամ նրանց, հավատով, իմ ամբողջ սրտով և իմ ամբողջ հոգով նրանց կտնկեմ այս երկրում»: 42 Արդարև, այսպես է ասում Տերը.

«Ինչպես որ այդ ժողովրդի վրա բերեցի այս բոլոր մեծամեծ չարիքները, այնպես էլ նրա համար կբերեմ բարիքներ, ինչպես ասել էի դրանց մասին: 43 Նորից ագարակներ պիտի առնեն այդ երկրում, որի մասին դու ինքդ ասացիր, թե թափուր է դարձել մարդ ու անասունից, որոնք մատնվել են քաղդեացիների ձեռքը: 44 Նրանք արծաթով ագարակներ պիտի գնեն, մուրհակներ պիտի գրեն և վկաներ կարգեն Բենիամինի երկրում և Երուսաղեմի շրջակայքում, Հուդայի երկրի քաղաքներում և լեռան քաղաքներում, Սեփելայի քաղաքներում և Նագեբի քաղաքներում, որովհետև նրանց պիտի վերադարձնեմ գերությունից»,– ասում է Տերը:

ГЛАВНЫЙ ДАР ВЕЛИКОГО ПОСТА.
Вот и началась 4-ая неделя Великого поста.
В эти дни нам даётся возможность очистить свою душу, подготовиться к Пасхе! 🎉

Если вы хотели, но по каким-то причинам ещё не соблюдаете пост, то сейчас тоже не поздно начать!
Ведь лучше пройти 100 шагов долгого пути, чем не сделать ни шага ☝️

А если у вас есть вопросы или сомнения, то делитесь мыслями в комментариях! 💬

Двадцать третий день Великого поста

Иов 38.2-39.35
2 кто сей, омрачающий Провидение словами без смысла? 3 Препояшь ныне чресла твои, как муж: Я буду спрашивать тебя, и ты объясняй Мне: 4 где был ты, когда Я полагал основания земли? Скажи, если знаешь. 5 Кто положил меру ей, если знаешь? или кто протягивал по ней вервь? 6 На чем утверждены основания ее, или кто положил краеугольный камень ее, 7 при общем ликовании утренних звезд, когда все сыны Божии восклицали от радости? 8 Кто затворил море воротами, когда оно исторглось, вышло как бы из чрева, 9 когда Я облака сделал одеждою его и мглу пеленами его, 10 и утвердил ему Мое определение, и поставил запоры и ворота, 11 и сказал: доселе дойдешь и не перейдешь, и здесь предел надменным волнам твоим? 12 Давал ли ты когда в жизни своей приказания утру и указывал ли заре место ее, 13 чтобы она охватила края земли и стряхнула с нее нечестивых, 14 чтобы земля изменилась, как глина под печатью, и стала, как разноцветная одежда, 15 и чтобы отнялся у нечестивых свет их и дерзкая рука их сокрушилась? 16 Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны? 17 Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной? 18 Обозрел ли ты широту земли? Объясни, если знаешь все это. 19 Где путь к жилищу света, и где место тьмы? 20 Ты, конечно, доходил до границ ее и знаешь стези к дому ее. 21 Ты знаешь это, потому что ты был уже тогда рожден, и число дней твоих очень велико. 22 Входил ли ты в хранилища снега и видел ли сокровищницы града, 23 которые берегу Я на время смутное, на день битвы и войны? 24 По какому пути разливается свет и разносится восточный ветер по земле? 25 Кто проводит протоки для излияния воды и путь для громоносной молнии, 26 чтобы шел дождь на землю безлюдную, на пустыню, где нет человека, 27 чтобы насыщать пустыню и степь и возбуждать травные зародыши к возрастанию? 28 Есть ли у дождя отец? или кто рождает капли росы? 29 Из чьего чрева выходит лед, и иней небесный, – кто рождает его? 30 Воды, как камень, крепнут, и поверхность бездны замерзает. 31 Можешь ли ты связать узел Хима и разрешить узы Кесиль? 32 Можешь ли выводить созвездия в свое время и вести Ас с ее детьми? 33 Знаешь ли ты уставы неба, можешь ли установить господство его на земле? 34 Можешь ли возвысить голос твой к облакам, чтобы вода в обилии покрыла тебя? 35 Можешь ли посылать молнии, и пойдут ли они и скажут ли тебе: вот мы? 36 Кто вложил мудрость в сердце, или кто дал смысл разуму? 37 Кто может расчислить облака своею мудростью и удержать сосуды неба, 38 когда пыль обращается в грязь и глыбы слипаются? 39 Ты ли ловишь добычу львице и насыщаешь молодых львов, 40 когда они лежат в берлогах или покоятся под тенью в засаде? 41 Кто приготовляет ворону корм его, когда птенцы его кричат к Богу, бродя без пищи? 39 1 Знаешь ли ты время, когда рождаются дикие козы на скалах, и замечал ли роды ланей? 2 можешь ли расчислить месяцы беременности их? и знаешь ли время родов их? 3 Они изгибаются, рождая детей своих, выбрасывая свои ноши; 4 дети их приходят в силу, растут на поле, уходят и не возвращаются к ним. 5 Кто пустил дикого осла на свободу, и кто разрешил узы онагру, 6 которому степь Я назначил домом и солончаки – жилищем? 7 Он посмевается городскому многолюдству и не слышит криков погонщика, 8 по горам ищет себе пищи и гоняется за всякою зеленью. 9 Захочет ли единорог служить тебе и переночует ли у яслей твоих? 10 Можешь ли веревкою привязать единорога к борозде, и станет ли он боронить за тобою поле? 11 Понадеешься ли на него, потому что у него сила велика, и предоставишь ли ему работу твою? 12 Поверишь ли ему, что он семена твои возвратит и сложит на гумно твое? 13 Ты ли дал красивые крылья павлину и перья и пух страусу? 14 Он оставляет яйца свои на земле, и на песке согревает их, 15 и забывает, что нога может раздавить их и полевой зверь может растоптать их; 16 он жесток к детям своим, как бы не своим, и не опасается, что труд его будет напрасен; 17 потому что Бог не дал ему мудрости и не уделил ему смысла; 18 а когда поднимется на высоту, посмевается коню и всаднику его.

19 Ты ли дал коню силу и облек шею его гривою? 20 Можешь ли ты испугать его, как саранчу? Храпение ноздрей его – ужас; 21 роет ногою землю и восхищается силою; идет навстречу оружию; 22 он смеется над опасностью и не робеет и не отворачивается от меча; 23 колчан звучит над ним, сверкает копье и дротик; 24 в порыве и ярости он глотает землю и не может стоять при звуке трубы; 25 при трубном звуке он издает голос: гу! гу! и издалека чует битву, громкие голоса вождей и крик. 26 Твоею ли мудростью летает ястреб и направляет крылья свои на полдень? 27 По твоему ли слову возносится орел и устрояет на высоте гнездо свое? 28 Он живет на скале и ночует на зубце утесов и на местах неприступных; 29 оттуда высматривает себе пищу: глаза его смотрят далеко; 30 птенцы его пьют кровь, и где труп, там и он. 31 И продолжал Господь и сказал Иову: 32 будет ли состязающийся со Вседержителем еще учить? Обличающий Бога пусть отвечает Ему. 33 И отвечал Иов Господу и сказал: 34 вот, я ничтожен; что буду я отвечать Тебе? Руку мою полагаю на уста мои. 35 Однажды я говорил, – теперь отвечать не буду, даже дважды, но более не буду.

ԻԳ օր Մեծի պահոց

Հոբի գիրքը 38.2-39.35
2 «Այդ ո՞վ է, որ իր խորհուրդները թաքցնում է ինձնից, խոսքերը հավաքելով իր սրտում՝ կարծում է, թե ինձնից պահում է դրանք: 3 Տղամարդու պես պնդացրո՛ւ մեջքդ. հարցեր եմ տալու քեզ, ու պատասխա՛ն տուր ինձ: 4 Որտե՞ղ էիր դու, երբ ես երկրի հիմքերն էի գցում: Ասա՛ ինձ, եթե խելամիտ ես ու իմաստուն: 5 Ո՞վ է սահմանել դրա չափը, եթե գիտես, կամ ո՞վ է լար գցել դրա վրա: 6 Ինչի՞ վրա է հաստատվել օղակը դրա, ո՞վ է դրել անկյունաքարը դրա: 7 Երբ աստղերը ցիրուցան եղան, աստղերի բոլոր հրեշտակները մեծաձայն օրհնեցին ինձ, իմ բոլոր հրեշտակներն էլ գովեցին: 8 Ծովը փակեցի դարպասներով, երբ այն իր մոր որովայնից ծնվեց դուրս եկավ: 9 Մեգը նրան իբրև հանդերձ սահմանեցի, մառախուղը՝ իբրև խանձարուր: 10 Սահմաններ դրեցի նրա համար՝ փականքներ ու դարպասներ, և ասացի. 11 “Կգաս մինչև այդ վայրն ու այլևս առաջ չես անցնի”. այդտեղ՝ քո մեջ կխորտակվեն ալիքները քո: 12 Թե՞ քո կողքին կարգեցի լույսն առավոտյան: 13 Արուսյակը տեսավ իր համար սահմանվածը՝ հասնել երկրի թևերի վրա, թափ տալ ամբարիշտներին դրա վրայից: 14 Կամ թե դո՞ւ ես, որ կավն առնելով ստեղծեցիր կենդանի արարածին և, խոսուն, զետեղեցիր երկրի վրա: 15 Մերժեցի՞ր լույսն ամբարիշտներին, խորտակեցի՞ր բազուկներն ամբարտավանների: 16 Հասա՞ր ծովի ակունքին, շրջեցի՞ր խորքերն անդունդների: 17 Քո առաջ ահով բացվելո՞ւ են դռները մահվան. դժոխքի դռնապանները սարսելո՞ւ են քեզ տեսնելով: 18 Վերահասու լինելո՞ւ ես երկնքի ներքո եղած տարածության. ասա՛ ինձ տեսնեմ՝ որքա՞ն է այն: 19 Ո՞րն է այն երկիրը, ուր լույսն է օթևանում, կամ ո՞րն է տեղը խավարի: 20 Տանելո՞ւ ես ինձ նրա սահմաններին, եթե գիտես ճանապարհները դրանց: 21 Գուցե գիտե՞ս կամ ա՞յն ժամանակներում ես ծնվել. քո օրերը բազո՞ւմ են: 22 Գնացե՞լ ես շտեմարանները ձյան կամ տեսե՞լ ես պահեստները կարկտի: 23 Կուտակե՞լ ես դրանցից՝ քո թշնամիների վրա հասնելու, մարտի ու պատերազմի օրվա համար: 24 Որտեղի՞ց է դուրս գալու եղյամը, կամ տարածվելու է հարավային հողմը երկնքի ներքո: 25 Ո՞վ է պատրաստել սաստիկ անձրևների հոսանքները 26 և ճանապարհներն ամպրոպների, որ տեղան երկրի վրա, 27 ուր անմարդաբնակ անապատում ոչ ոք չկա, որ հագեցնի անկոխ ու անշեն հողը, այնտեղ բխեցնի բույսը դալար: 28 Ո՞վ է հայրն անձրևի, և ո՞վ է, որ ծնունդ է տվել ցողի շաղերին: 29 Ո՞ւմ արգանդից է դուրս գալիս սառույցը, 30 և ո՞վ է երկնքում եղյամ ծնել, որ ջրի պես հոսելով իջնում է. ո՞վ է հալեցնում երկնքի երեսը: 31 Վերահասու եղե՞լ ես Բազմաստեղյանի կարգին, բացե՞լ ես քողը Հայկ համաստեղության: 32 Կամ Մազարոթը կարո՞ղ ես բացել իր ժամանակին, Գիշերավարն իր շառավիղներով հանդերձ կարո՞ղ ես տանել նրանց հետ: 33 Կիմանա՞ս երկնքի բարեշրջությունները կամ առհասարակ երկնքի ներքո տեղի ունեցածները: 34 Ձայնովդ կկանչե՞ս մեգը. նա էլ, սարսուռով համակված, ջրի հորդությամբ կլսի՞ քեզ: 35 Շանթե՞ր կարձակես, ու կսլանա՞ն դրանք. և կասե՞ն քեզ, թե՝ ինչ է սա: 36 Ո՞վ է կանանց տվել ոստայնանկության հմտություն ու երփներանգ գործվածքներ ստեղծելու շնորհ: 37 Ո՞վ է հաշվում ամպերն իմաստությամբ: Ո՞վ է խոնարհեցրել երկինքը երկրի վրա, 38 հողը փոշու պես թափել: Ես եմ կպցրել դա, ինչպես խորանարդ քարերը՝ իրար: 39 Կերակուր կորսա՞ս առյուծների համար, վիշապների մարմինը կկշտացնե՞ս, երբ դրանք կուչ են եկած: 40 Սարսելու են իրենց խշտիներում ու դարանակալ նստելու մայրիների անտառում: 41 Ո՞վ է ագռավների համար կեր պատրաստել, որ նրանց ձագերը ձայները Տիրոջն ուղղեն, մոլորված՝ ուտելիք խնդրեն: 39 1 Գիտե՞ս քարայծերի ծննդաբերության ժամանակը կամ լավ հետևե՞լ ես եղնիկների երկունքին: 2 Կարո՞ղ ես լրիվ թվել նրանց ծնելու ամիսները, կարո՞ղ ես մեղմացնել երկունքը նրանց: 3 Առանց երկյուղի կարո՞ղ ես կերակրել նրանց ձագերին, նրանց զերծ պահել երկունքի ցավերից: 4 Ազատություն կունենան նրանց ձագերը, ծնելով կբազմանան, դուրս կգան ու այլևս չեն վերադառնա: 5 Ո՞վ է վայրի էշին բաց թողել ազատ, ո՞վ է արձակել կապանքները նրա: 6 Նրան իբրև կայան սահմանել եմ առապարները, իբրև բնակավայր՝ աղուտները: 7 Ծաղրում է նա քաղաքների խաժամուժին ու չի լսում մեղադրանքները հարկահանների: 8 Դիտում է իր լեռնոտ արոտավայրերը ու շրջում է՝ ամեն դալարիք փնտրելու: 9 Միեղջերուն հոժար կլինի՞ ծառայելու քեզ կամ հանգստանալու քո մսուրի մեջ: 10 Չվանով նրան լուծ կկապե՞ս, կամ նա ակոս կքաշի՞ քո դաշտում: 11 Հույսդ կդնե՞ս նրա վրա, քանի որ նրա զորությունը մեծ է, և նրան կթողնե՞ս գործերդ քո բոլոր: 12 Կհավատա՞ս, որ սերմանվելիքներդ հատուցելու է ու հավաքելու քո կալում: 13 Գեղեցիկ են թռչող նեեղասների թևերը.

եթե ասիդն ու նեեսան էլ բեղմնավորվում են, արժե տեսնել, 14 որովհետև նեեսան իր ձվերը գետնին է դնում, հողով տաքացնում է 15 ու մոռանում, թե ոտքի տակ ցրիվ կգան, և անապատի գազանները կկոխոտեն դրանք: 16 Հեռանում է նա իր ձագերից, կարծես իրենը չլինեն դրանք. իր վաստակի կորստյան վախը չունի նա, 17 որովհետև Աստված նրանից վերցրել է իմաստությունը և խելքի բաժին չի տվել նրան: 18 Բայց երբ դեպի վեր ու բարձունքներ բարձրանա, կծիծաղի երիվարի ու հեծյալի վրա: 19 Դո՞ւ ես միթե օժտել ձիուն զորությամբ, 20 պարանոցին զրահ հագցրել, վրան սպառազինություն գցել, նրա լանջը փառավոր դարձրել ու խիզախություն տվել նրան: 21 Որոտում է դաշտում ու դոփում, զորությամբ դուրս է գալիս դաշտ: 22 Երբ նետերի է հանդիպում, արհամարհում է, թրի առաջ էլ չի նահանջում նա: 23 Նրա վերևում շողշողում են աղեղն ու սուրը, շարժվում վահանն ու նիզակը: 24 Իսկ ինքը բարկությամբ գետինն է փորփրում: Չի հավատում, մինչև փողը չհնչի: 25 Իսկ երբ հնչում է փողը, “վա՜շ-վա՜շ” է կանչում: Հեռվից է առնում պատերազմի հոտը՝ սուրալով ու փնչացնելով: 26 Քո խելքի՞ց է, որ բազեն, թևերը տարածելով, կանգնած է մնում օդում՝ անշարժ դիտելով հարավի կողմը, 27 կամ քո հրամանո՞վ է արծիվը բարձրանում, իսկ անգղն էլ քարանձավներում ու ծածուկ տեղերում նստում-հանգստանում է իր բույնի վրա, 28 մնում է այնտեղ ու կեր է փնտրում: 29 Նրա աչքերը դիտում են հեռվից, 30 իսկ նրա ձագերը զոհի արյան մեջ են թաթախված: Ուր որ դիակ գտնեն, իսկույն այնտեղ են հայտնվում»: 31 Եվ Տեր Աստված խոսեց ու Հոբին ասաց. 32 «Մի՞թե մեկը պիտի կարողանա իմ դատաստանը ծռել, պիտի հանդիմանի Աստծուն ու նրա առաջ պատասխան պիտի տա»: 33 Հոբը նորից խոսեց ու Տիրոջն ասաց. 34 «Էլ ինչո՞ւ դատ անեմ դեռ, կշտամբեմ ու հանդիմանեմ: Տիրոջից եմ լսում այդ բաները ես: Ոչնչություն եմ, ի՞նչ պատասխան պիտի տամ ես այդ մասին. միայն պիտի պապանձվեմ: 35 Բերանս բացի մի անգամ արդեն, էլ երկրորդ անգամ բան չեմ ավելացնի»:

ԻԴ օր Մեծի պահոց: Միջինք

Ելք 3.16-22
Հովելի մարգարեությունը 3.1-8

Ըստ Մաղաքիա արք. Օրմանյանի` միջինք անունը տրվում է Մեծ պասը կիսող օրվան, որը տոնական նշանակություն չունի: Միջինք է Մեծ պահքի չորրորդ չորեքշաբթին կամ 24-րդ օրը: Միջինքից սկսած` խաղաղական ժամերգության ընթացքում սկսում են երգվել Ստեղի շարականները` հավուր պատշաճի:
Այդ օրը, ըստ ժողովրդական ավանդության` հայ տանտիկինները թխում են բաղարջ, որի մեջ մետաղադրամ են դնում: Ում բաժին ընկնի  դրամը, այդ տարի հաջողություն կունենա:

Двадцать четвертый день Великого поста. Средина

Исход 3.16-22
Иоиль 3.1-8

Средина (Мичинк)
Средина (Мичинк) разделяет Великий Пост на две половины. Согласно архиепископу Магакии Орманяну, Мичинк – это среда четвертой недели или 24-ый день Великого Поста. Начиная с Мичинка, во время вечернего богослужения начинают петь шараканы в особом роде голоса, прибегая к более торжественным мелодиям.
Древними канонами в период Великого Поста были запрещены венчания и матах (раздача милостыни в виде мяса). Однако постановлением католикоса Вазгена I было дано разрешение совершать таинство венчания в субботние и воскресные дни, за исключением Страстной Седмицы.
По народной традиции, в этот день выпекается из пресного теста постная гата (багарч - особый хлебец со сладкой начинкой), в которой запекается монетка. Согласно народному поверью, кому из семьи достанется кусок с этой монеткой, тому в этом году улыбнется удача.

ПРИЧАСТИЕ В «ЭТИ» ДНИ. МОЖНО?
Ответ на этот вопрос вы услышите в самом начале видео. Но, как часто бывает, без деталей и пояснений не обойтись.
Так что смотрите видео до конца, чтобы сложилась более полная картина 🤓

И помните, что не стоит бояться показаться глупцом, задавая вопросы.
Это ведь лучше чем с умным видом молчать, а потом делать глупости.
Что думаете, друзья❓

ԻԵ օր Մեծի պահոց

Պողոս առաքյալի Ա թուղթը կորնթացիներին 8.5-9.23

5 թեպետ և այսպես կոչված աստվածներ կան թե՛ երկնքում և թե՛ երկրի վրա. արդարև, կան բազում աստվածներ և բազում տերեր: 6 Բայց մեզ համար միայն մեկ Աստված կա՝ Հայր, որ ստեղծել է ամեն բան, և մենք ապրում ենք նրանով. և՝ միայն մեկ Տեր Հիսուս Քրիստոս, որի միջոցով ստեղծվեց ամեն ինչ, և մենք ապրում ենք նրանով: 7 Բայց բոլորի մեջ այս գիտությունը չկա: Ոմանք, մինչև այժմ վարժված լինելով, կուռքերին զոհ արվածը իբրև զոհաբերված են ուտում, և որովհետև նրանց խղճմտանքը տկար է, պղծվում են: 8 Եվ ուտելիքը չէ, որ մեզ Աստծո առաջ է կանգնեցնելու: Եթե չուտենք, ոչնչով չենք պակասի, և եթե ուտենք, ոչնչով չենք ավելանա: 9 Բայց զգո՛ւյշ եղեք. գուցե ձեր այդ ազատությունը գայթակղություն լինի տկարների համար: 10 Եթե մեկը տեսնի քեզ՝ այդ գիտությունը ունեցողիդ, սեղան նստած մեհյանում, արդարև, նա, որի խղճմտանքը տկարությամբ է պատված, վերստին չի՞ քաջալերվի կուռքերին զոհաբերվածն ուտելու: 11 Եվ տկար եղբայրը, որի համար Քրիստոս մեռավ, կորստյան կմատնվի քո գիտության պատճառով: 12 Եվ այսպես, հանցանք գործելով եղբայրների դեմ և վիրավորելով տկարների խղճմտանքը, դուք Քրիստոսի հանդեպ մեղանչում եք: 13 Ուստի, եթե ուտելիքը պիտի գայթակղի իմ եղբորը, հավիտյան միս չեմ ուտի, որպեսզի իմ եղբորը չգայթակղեմ: 9 1 Չէ՞ որ ազատ եմ, չէ՞ որ առաքյալ եմ, չէ՞ որ իմ աչքերով տեսա Տեր Հիսուս Քրիստոսին, չէ՞ որ դուք եք իմ գործը ի Տեր: 2 Թեպետ և ուրիշների համար առաքյալ չեմ, բայց համենայն դեպս ձեզ համար առաքյալ եմ. որովհետև իմ առաքելության կնիքն իսկ եք դուք ի Տեր: 3 Ուր որ ինձ հարցաքննեն, իմ պատասխանը այս է. 4 մի՞թե իշխանություն չունենք ուտելու և խմելու: 5 Մի՞թե իշխանություն չունենք մեզ հետ ման ածելու մեր հավատացյալ կանանց, ինչպես որ մյուս առաքյալները, Տիրոջ եղբայրները և Կեփասը անում են: 6 Միայն ես և Բառնաբա՞սն ենք պարտավոր մեր ապրուստի համար աշխատել: 7 Ո՞վ երբևէ զինվորություն կանի իր ծախսով: Ո՞վ այգի կտնկի և նրա պտղից չի ուտի: Ո՞վ հոտ կարածեցնի և հոտի կաթից չի խմի: 8 Մի՞թե մարդկայնորեն եմ ասում այս բանը. կամ թե օրենքն էլ այս նույնը չի՞ ասում: 9 Մովսեսի իսկ օրենքում գրված է. «Կալում աշխատող եզան դունչը չկապե՛ս»: Մի՞թե միայն եզների համար էր հոգ անում Աստված: 10 Չէ՞ որ մեզ համար է ասում, քանի որ մեզ համար գրվեց այդ. ով վարուցանք է անում, պետք է հույսով վարուցանք անի, և ով կալսում է՝ վայելելու հույսով: 11 Եթե մենք ձեր մեջ հոգևոր բաներ սերմանեցինք, մե՞ծ բան է, եթե ձեզնից մարմնավոր բաներ հնձենք: 12 Եթե ուրիշները ձեզ վրա ունեցած իշխանությամբ վայելում են այդ բաները, որչա՜փ ևս առավել՝ մենք: Բայց այս իշխանությունը ի գործ չդրեցինք, այլ ամեն ինչի համբերում ենք, որպեսզի ավետարանին որևէ արգելք չլինի: 13 Չգիտե՞ք, որ նրանք, ովքեր տաճարում պաշտոնավարում են, տաճարից էլ ուտում են: Եվ նրանք, որ սեղանի սպասավորներն են, սեղանից էլ վայելում են: 14 Նույնպես և Տերը ավետարանը քարոզողներին հրամայեց, որ ավետարանից էլ ապրեն: 15 Բայց ես սրանցից և ոչ մի բան ի գործ չդրեցի. ոչ էլ գրեցի այս բաները, որ իմ հանդեպ էլ այդպես լինի: Լավ է, որ ես ավելի շուտ մեռնեմ, քան մեկն իմ պարծանքը ընդունայն համարի. 16 որովհետև եթե ավետարանում եմ, այդ ինձ համար պարծանք չէ, քանզի պարտավորություն է դրված ինձ վրա: Բայց վայ է ինձ, եթե չավետարանեմ: 17 Եթե կամովին եմ անում այդ, վարձ կա ինձ համար, իսկ եթե՝ ակամա, ծանր պարտականություն է ինձ հանձնված: 18 Եվ արդ, ի՞նչ է իմ վարձը. այն՝ որ ավետարանելիս ավետարանը ձրի տամ, որպեսզի ավետարանելու մեջ ունեցած իմ իշխանությունը չարաշահած չլինեմ. 19 թեպետ և ազատ էի բոլորից, բայց իմ անձը դրեցի բոլորի ծառայության համար, որպեսզի շահեմ շատերին: 20 Հրեաների հետ եղա ինչպես հրեա, որպեսզի շահեմ հրեաներին: 21 Եղա օրենքի տակ, ինչպես օրենքի տակ եղածները՝ ոչ թե նրա համար, որ օրենքի տակ էի, այլ որպեսզի շահեմ նաև նրանց, որ օրենքի տակ են: Օրենքի տակ չեղողների հետ եղա ինչպես օրենքի տակ չեղող մարդ՝ ոչ թե նրա համար, որ Աստծո օրենքին ենթակա չէի, այլ՝ Քրիստոսի՛ օրենքի տակ էի, որպեսզի շահեմ օրենքի տակ չեղողների: 22 Եղա տկարների հետ ինչպես տկար, որպեսզի շահեմ տկարներին: Բոլորի հետ ամեն ինչ եղա, որպեսզի թերևս փրկեմ ոմանց: 23 Այս բոլորն անում եմ ավետարանի համար, որպեսզի մասնակից լինեմ նրան:

Двадцать пятый день Великого поста

1 Посл. к Коринфянам 8.5-9.23

5 Ибо хотя и есть так называемые боги, или на небе, или на земле, так как есть много богов и господ много, – 6 но у нас один Бог Отец, из Которого все, и мы для Него, и один Господь Иисус Христос, Которым все, и мы Им. 7 Но не у всех такое знание: некоторые и доныне с совестью, признающею идолов, едят идоложертвенное как жертвы идольские, и совесть их, будучи немощна, оскверняется. 8 Пища не приближает нас к Богу: ибо, едим ли мы, ничего не приобретаем; не едим ли, ничего не теряем. 9 Берегитесь однако же, чтобы эта свобода ваша не послужила соблазном для немощных. 10 Ибо если кто-нибудь увидит, что ты, имея знание, сидишь за столом в капище, то совесть его, как немощного, не расположит ли и его есть идоложертвенное? 11 И от знания твоего погибнет немощный брат, за которого умер Христос. 12 А согрешая таким образом против братьев и уязвляя немощную совесть их, вы согрешаете против Христа. 13 И потому, если пища соблазняет брата моего, не буду есть мяса вовек, чтобы не соблазнить брата моего. 9 1 Не Апостол ли я? Не свободен ли я? Не видел ли я Иисуса Христа, Господа нашего? Не мое ли дело вы в Господе? 2 Если для других я не Апостол, то для вас Апостол; ибо печать моего апостольства – вы в Господе. 3 Вот мое защищение против осуждающих меня. 4 Или мы не имеем власти есть и пить? 5 Или не имеем власти иметь спутницею сестру жену, как и прочие Апостолы, и братья Господни, и Кифа? 6 Или один я и Варнава не имеем власти не работать? 7 Какой воин служит когда-либо на своем содержании? Кто, насадив виноград, не ест плодов его? Кто, пася стадо, не ест молока от стада? 8 По человеческому ли только рассуждению я это говорю? Не то же ли говорит и закон? 9 Ибо в Моисеевом законе написано: не заграждай рта у вола молотящего. О волах ли печется Бог? 10 Или, конечно, для нас говорится? Так, для нас это написано; ибо, кто пашет, должен пахать с надеждою, и кто молотит, должен молотить с надеждою получить ожидаемое. 11 Если мы посеяли в вас духовное, велико ли то, если пожнем у вас телесное? 12 Если другие имеют у вас власть, не паче ли мы? Однако мы не пользовались сею властью, но все переносим, дабы не поставить какой преграды благовествованию Христову. 13 Разве не знаете, что священнодействующие питаются от святилища? что служащие жертвеннику берут долю от жертвенника? 14 Так и Господь повелел проповедующим Евангелие жить от благовествования. 15 Но я не пользовался ничем таковым. И написал это не для того, чтобы так было для меня. Ибо для меня лучше умереть, нежели чтобы кто уничтожил похвалу мою. 16 Ибо если я благовествую, то нечем мне хвалиться, потому что это необходимая обязанность моя, и горе мне, если не благовествую! 17 Ибо если делаю это добровольно, то буду иметь награду; а если недобровольно, то исполняю только вверенное мне служение. 18 За что же мне награда? За то, что, проповедуя Евангелие, благовествую о Христе безмездно, не пользуясь моею властью в благовествовании. 19 Ибо, будучи свободен от всех, я всем поработил себя, дабы больше приобрести: 20 для Иудеев я был как Иудей, чтобы приобрести Иудеев; для подзаконных был как подзаконный, чтобы приобрести подзаконных; 21 для чуждых закона – как чуждый закона, – не будучи чужд закона пред Богом, но подзаконен Христу, – чтобы приобрести чуждых закона; 22 для немощных был как немощный, чтобы приобрести немощных. Для всех я сделался всем, чтобы спасти по крайней мере некоторых. 23 Сие же делаю для Евангелия, чтобы быть соучастником его.

КАК ПРАВИЛЬНО СТАВИТЬ СВЕЧКИ В ААЦ?
Далеко не все знают, что традиции Армянской церкви в этом вопросе отличаются от традиций других христианских церквей 🕯

Поэтому искренне надеюсь, что моё видео поможет вам в этом разобраться и больше времени посвящать разговору с Господом через молитву во время посещения храма 🙏

Друзья, если у вас есть вопросы, связанные с ритуалами, традициями, то напишите их в комментариях.
Постараюсь записать новые видео 🎦