Бегуфтугӯ ба кулбаам, эй ошно, биё,
Бегона нестӣ, ки бигӯям: биё, биё.
Дар зиндагӣ наёмадӣ рӯзе ба пурсишам,
Мурдам кунун, ба фотиҳа баҳри Худо биё.
Як мӯ зиён ба шавкати ҳуснат намерасад,
Рӯзе суи шикастадили бенаво биё.
Ҷонам ба лаб расида зи Порис рафтанат,
Як рӯз дар таёра зи роҳи ҳаво биё.
Гар аз падар иҷоза надорӣ ба сӯи мо,
Пешаш баҳона кун, зи раҳи синамо биё.
Бар ҷои ғайр чанд равӣ, бевафо санам,
Имшаб ба сӯи Ашқарии бенаво биё.

Сӯфӣ Ғуломнабии Ашқарӣ

https://t.me/gazaltj

Онҳое ки сурудҳои сарояндаро ҷустуҷӯ мекунед!!!

Шуд баҳору гузашт мавсими дай, Метавон кард фикри шоҳиду май. Магзарон умр бе маю соқӣ,
Огаҳӣ гар зи чарху гардиши вай.
Сӯи ман ёр омаду бигузашт,
Рафт бар бод умри ман ҳай-ҳай.
Зери ин қаср сад ҳазор гузашт
Ҳамчу Ковусу Қайсару Ҷаму Кай.
Дил ба дунё мабанд, агар мардӣ,
3-он, ки дунёст шеаи лошай.
Ёр бо мост рӯзу шаб, Ҳофиз,
Ҳамчу ҷоне, ки ҳаст дар рагу пай.
Хоҷа Ҳофизи Шерозӣ

https://t.me/gazaltj

Мухаммаси Садриддин Айнӣ бар ғазали Соиби Табрезӣ

Рафтам ба ҷустуҷӯяш дар кӯчаҳо давида,
Ҳам ҷома чок карда, ҳам пераҳан дарида.
Дар кӯйи ӯ фитодам дар хоку хун тапида,
«Он маҳлиқо баромад аз хона май кашида,
Моил ба уфтодан чун меваи расида».


Гесуи мушкбӯро тоби каманд дода, Анворбахш рӯро хуршедсон кушода, Дар ошиқ орзуро карда басе зиёда, «Нози баҳонаҷӯро дар як тараф ниҳода,
Шарми ситезахӯро дар хоку хун кашида».


Рӯйи чу маҳ гирифта андар паноҳи соид,
Бар маҳ фурӯғ дода аз тоби моҳи соид,
Дар қатли ишқбозон бикшода роҳи соид,
«Молида остинро то бӯсагоҳи соид, То ноф пераҳанро чун субҳдам дарида».


Бурқаъ зи рӯ кушода, боғи Ирам намуда,
Пайвастаабрувонро теғи дудам намуда,
Дилро ба дом баста, зулфон чу хам намуда,
«Барқе зи абр ҷаста, ҳар ҷо карам намуда,
Сарве зи хок раста, ҳар ҷо, ки орамида».


Қад нахлаи назокат, тан пайкари латофат,
Лаб чашмаи ҳаловат, рӯ матлаи саодат,
Айнӣ чу дида он маҳ боре ба ин қиёфат,
«Дигар надида худро то домани қиёмат,
Соиб, касе, ки ӯро масту хароб дида».

Рафтам ба ҷустуҷӯяш....
Садриддин Айнӣ (сурудааст Зафар Нозим)

https://t.me/gazaltj

Тарсам, ки ашк дар ғами мо пардадар шавад
В-ин рози сар ба мӯҳр ба олам самар шавад. Гӯянд санг лаъл шавад дар мақоми сабр,
Оре, шавад, валек ба хуни ҷигар шавад.
Хоҳам шудан ба майкада гирёну додхоҳ,
К-аз дасти ғам ҳалоси ман он ҷо магар шавад.
Аз ҳар карона тири дуо кардаам равон,
Бошад, к-аз он миёна, яке коргар шавад.
Эй ҷон, ҳадиси мо бари дилдор бозгӯ,
Лекин чунон магӯ, ки саборо хабар шавад.
Аз кимиёи меҳри ту зар гашт рӯйи ман,
Оре, ба юмни лутфи шумо хок зар шавад.
Дар тангнои ҳайратам аз нахвати рақиб,
Ё Раб, мабод он, ки гадо мӯътабар шавад.
Бас нукта ғайри ҳусн бибояд, ки то касе
Мақбули табъи мардуми соҳибназар шавад.
Ин саркашӣ, ки кунгураи кохи васлрост,
Сарҳо бар остонаи ӯ хоки дар шавад.
Ҳофиз, чу нофаи сари зулфаш ба дасти туст,
Дам даркаш, ар на, боди саборо хабар шавад.

https://t.me/gazaltj