با مرگ بسیار زودهنگام رضا حقیقت‌نژاد، "افشاگری" در ژورنالیسم سیاسی/اجتماعی به زبان فارسی، دیگر آن چیزی را که در نوشته‌های او بود، به خود نخواهد دید. با آن اشاره‌های جزییات‌پردازانه‌اش به زد و بندها و مناسبات پس پرده‌ی نهاد قدرت در ایران ِ این دوران، با نوعی
Who's who
که بازی ِ جذاب و همیشگی نوشته‌هایش در بزنگاه‌های مهمی از تاریخ سیاسی معاصر بود...

آرزوی "کاش می‌ماند تا روزهای خوب آزادی را ببیند" درباره‌ی او معنایی عمیق‌تر به خود می‌گیرد. آرزویی که رسیدن به آن، بیش از بسیاری، حق او بود که در راه روشنگری و افشاگری، کوشید.

@amiropouria
#رضا_حقیقت_نژاد
#رادیو_فردا
#به_امید_آزادی_ایران

🎥 مادر #رضا_حقیقت نژاد؛ پیکر بچه‌ام را ربوده‌اند، صدای مرا به سراسر ایران برسانید

مادر رضا حقیقت‌نژاد در ویدیویی که به ایران وایر رسیده می‌گوید ۶ سال بود بچه‌ام را ندیده بودم، ۶ ماه از دوران بیماری‌اش هم خبر نداشتم حالا که پیکر او را به ایران آورده‌اند، ماموران امنیتی او را دزدیده‌اند. صدای مرا به سراسر ایران برسانید، صدای مادری که شش سال فرزندش را ندید
رضا حقیقت نژاد، روزنامه‌نگار و سردبیر سابق ایران وایر بود که هفته گذشته پس از چند ماه دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان در برلین آلمان درگذشت.
پیکر او روز گذشته برای برگزاری مراسم تدفین به ایران بازگردانده شد اما ماموران امنیتی در فرودگاه شیراز او را دزدیدند و به مکانی نامعلوم منتقل کردند. خانواده حقیقت نژاد روز کذشته برای دفن سریع او‌ در یک منطقه دورافتاده تحت فشار قرار گرفته بود با این حال خواسته نهادهای امنیتی را نپذیرفتند و پیکر هنوز به آن‌ها تحویل داده نشده است.

#مهسا_امینی #اعتصابات_سراسری

@Farsi_Iranwire