- کریستوفر اج
- جهان‌های موازی آلبی برایت

- دوباره.

بنده‌ی ادبیات هستم. هرچه دارم از ادبیات دارم و اگر ادبیات نباشه می‌میرم. متشکرم کتاب‌ها! متشکرم کلمات! متشکرم انسان‌ها!

«دنیای کتاب یک دنیای کامل است و ما در جهانی کامل عاشق می‌شویم.
افتادن در دام عشق کتاب شبیه عشق اکوی فرشته نیست که عاشق صدای خودش می‌شود یا نارسیس که عاشق تصویر خودش می‌شود. این افسانه‌های یونانی یک خطر واقعی را هشدار می‌دهند: اینکه هیچ واقعیت دیگری را به جز واقعیت خودمان به حساب نیاوریم. هنر راهی است به واقعیت‌های دیگر، به کیستی‌های دیگر. هنگامی که به خودم اجازه می‌دهم از کتاب خاصی تاثیر بگیرم، در واقع سنت‌ها و آرزوهای تازه‌ای را به وجودم راه می‌دهم. کتاب مرا بازتولید نمی‌کند بلکه مرا بازتعریف می‌کند، مرزهای مرا گسترش می‌دهد و حصارهای دور قلبم را می‌شکند.»

- جنت وینترسن
- نویسنده، خواننده، واژه‌ها

- بیاید امروز مثل اولگا به خاطر وجود آقای چخوف لبخند بزنیم و قربون صدقه‌اش بریم چون آقای چخوف خیلی ناز و بلاست و دلم براش تنگ شده!❤️

امشب به شکلی ویژه به خاطر وجود مردان و ادبیات کودک خوشحالم. شب بخیر! 🌜

ایو تایتس، نویسنده‌ی امریکایی، یک مجموعه کتاب داره در مورد یک موش پاریسی به اسم آناتول. آناتول همراه همسرش و شش تا بچه‌ موششون زندگی می‌کنه و دوستی به اسم گاستون داره -گاستون یکی از شخصیت‌های مورد علاقه‌ام در تمام کتاب‌های کودکه.
الان دیدم مطلبی از ریچارد برودی در مجله نیویورکر منتشر شده و عنوانش اینه:
Lessons on Being a Critic, from the Classic Children’s Book “Anatole”
یاد آناتول افتادم. گشتم جلد اولش رو پیدا کردم، دوباره خوندم و کلی خندیدم.
دیدم خیلی وقته اینجا فایل کتاب نذاشتم؛ فکر کردم شاید خوب با‌شه اگر بیام و با آناتول آشناتون کنم.

ممنون آقای برودی، ممنون خانم تایتس و ممنون، آناتول!