Нурлардан яратди фаришталарни,
Мўминларга атади гўзал жаннатни.
Азон садосидан мамнундир фалак,
Меҳрибон диндошим ҳайит муборак!

@hikoyalar2019

​​​​​📝Ўқинг фақат йиғламанг
(Қалби борлар йиғлаши аниқ)

​​КУН ҲИКОЯСИ.

Онанинг олдида болаларини бирма бир қайнаб турган қозонга ташлашди ва охирда аёлнинг энг кичик эмизикли боласига етишди.....

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо айтади, “Росулуллоҳ соллалоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Мени Исрога чиқарилган кечада менга бир жуда ширин ҳид келди, “Эй Жибриил, бу ширин ҳид нима?” деб сўрадим, Жибриил “Бу Фиръавннинг фарзандларини сочини таровчи аёлнинг жаннатдаги ҳиди” деб жавоб берди. Мен “У аёл қандай аёл эди?” деб сўрадим. Жибриил аёлнинг қиссасини айтиб берди:

Бу аёл Фиръавн саройида унинг қизларидан бирини сочини тараб ўтирган вақтида қўлидан соч тарайдиган тароғи тушиб кетди ва тароқни олиш учун энгашиб, олишда “Бисмиллаҳ” деб олди. 
Шунда Фиръавннинг қизи:
- Отамни айтяпсизми?, - деб сўради. Аёл:
- Йўқ, Мени, сени ва отангни ҳам Роббиси бўлган Аллоҳни айтяпман, - деди. Қиз: 
- Буни отамга бориб айтаман, - деди. Аёл:
- Айтавер, - деди. Қиз бориб отасига айтди ва Фиръавн у аёлни олдига олиб келишларини буюрди. Аёл келтирилганидан кейин, Фиръавн аёлга:
- Эй фалончи, сени мендан бошқа ҳам Роббинг борми? - деб сўради. 
Аёл:
- Ҳа, мени ва сени ҳам Роббинг бўлган Аллоҳ бор, - деди. Фиръавн ёғ қайнатиладиган мисдан катта қозон ясашни буюрди, бас, ясаб тайёрлашди. Қозон тайёр бўлгач, Фиръавн қозонга ёқ солиб қайнатишни буюрди ва қайнагандан кейин, аёлни олиб, унинг ўзини ва болаларини ҳам бирма бир қозонга ташлашни буюрди. Шунда у аёл Фиръавнга:
- Мени сендан бир илтимосим бор, - деди. Фиръавн:
- Бизда нима ҳожатинг бор,- деди. Аёл:
- Бизни ўлдирганингдан кейин, менинг ва болаларимнинг суякларини тўплаб, бирон матога ўраб, бирон ерга кўминглар.
Фиръавн:
- Бу бизни устимиздаги сенинг ҳаққингдир (яъни шундай қиламиз)” деди.
Фиръавн аёлнинг фарзандларини биринчи бўлиб қозонга ташлашни буюрди ва аёлнинг олдида болаларини бирма бир қайнаб турган қозонга ташлашди ва охирда аёлнинг энг кичик эмизикли боласига етишди. Эмизикли гўдакка етганда аёл худди ўзини сал орқага олгандек бўлди, шунда эмизикли гўдак бола тилга кириб:
- Эй онажон, ўзингизни қўлга олинг, дунёдаги азоб охиратдаги азобдан енгилроқ, - деди. Аёл ўзини қўлга олди ва жасорат билан олдинга ташланди”.

Ибн Аббос розияллоҳу анҳумо яна айтади: “Тарихда тўртта гўдак тилга кириб гапирган, улар: Ийсо ибн Марям алайҳиссалом, Журайж соҳиби, Юсуфга гувоҳлик берган бола ва Фиръавн қизларига қаровчи хизматкор аёлнинг боласи”. 
(Аҳмад, Табароний, Ибн Можа ва Ҳокимлар ривояти. Ҳасан, баъзи муҳаддислар “Саҳиҳ” дейишган...

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

Dunyo bir bog'dir mevasi inson,
Insonning mag'izi etiqod iymon.
Iymonga quvvatdir xur-u salovat,
Axli islom shodligi "HAYIT" muborak!

Ushbu kun Olloxning inoyatidir,
Barcha duolarning ijobatidir,
Hamrohingiz bo'lsin eng ezgu tilak,
Aziz insonimga Hayit muborak!

Lablardan terilar dur kabi tilak,
Dil mohi taratgan nur kabi tilak,
"Qabul et!"-deb turar har bitta malak,
Mo'min suyangan tog'i HAYIT muborak!

Yaqinlaringizni qiling ziyorat
Oqigan namozingiz bolsin ijobat
Eng yaxshi ishingiz bolsin ibodat
Hayit ayyomingiz bolsin muborak

@hikoyalar2019

#Sabr ila ro‘za tutib,
Savob oldi bu damlar.
Arafa xayrli o‘tib,
Hayit kirdi odamlar!

Bir safda tong saharda,
Hayit namozin o'qib.
Qishloqlar-u, shaharda,
Alloh rizq berdi to‘kib.

Bir-biriga mo‘minlar,
Hursandchilik ulashar.
Yangi sarpo, kiyimlar,
Liboslari yarashar.

Bu kun qavoq solinmas,
Unitar arazlarni...
Ziqnalik ham qilinmas,
Hadya etar narzlarni..

Bu kun ko‘ngil to‘qlanar,
Inson iymonga o‘rtoq.
Yosh-u, qari yo‘qlanar,
Tashrifga dillar mushtoq.

Sog‘inch, sayilga boshlar,
Mehr deb, entikar yurak.
Musulmonlar qardoshlar,
Hayit ayyom muborak!!!

@hikoyalar2019

​​📝ТУҒИЛМАГАН БОЛАЛАР СУҲБАТИ!

Улар мени нобуд қилишга қарор қилишганида, йиғлаб, қақшадим, аммо эшитишмади. Баданимга теккан метал жуда совуқ экан. Оғриғи ҳам ёмон бўларкан. Оёқ-қўлимни кесаётганларида… уларнинг менга раҳмлари келмади. Онам эса фақат унсиз йиғлади, холос.

Жаннат. Ёруғликка бурканган гўшанинг оппоқ беланчакларида суҳбатлашиб ўтирган чақалоқларнинг қиқир-қиқир кулгилари, шўх-шодон овозлари дилбар шабада билан чамбарчас бўлиб кетган бир паллада, диққатларини ҳозиргина беланчагига ярим оқсаб, ярим эмаклаб келиб ётган чақалоқ бўлди. Ҳаммаси бирданига уни ўраб олишди.
— Нима бўлди?
— У ёқда бўлдингми?
— Ер юзи қандай экан?
— Одамларчи?
— Гапира қолсангчи энди!
Болажонлар уни бир зумда минг хил саволларга кўмиб ташлашди. У олдин ҳеч нарса демади. Эгнидаги нур таратиб турган оппоқ либосини ечиб ташлади. Унинг битта оёғи ва иккала қўли ҳам мажруҳ эди. Болажонлар бирваракайига “оҳ”лаб юборишди.
— Нима бўлди?
— Қайтиб келдим.
— Нега қайтдинг?
— Керагим йўқ экан.
— Оёқ-қўлларингга нима қилишди.
У айбдорона бошини эгди. Кейин оҳиста гап бошлади:
— Уларга қиз боланинг кераги йўқ экан. Тангрим уларга мени раво кўрганида, очиғи, улар ҳам мен каби хурсанд бўлсалар керак, деб ўйлагандим. Қолаверса, олдин ҳаммаси яхши эди. Онам мени қанчалик асраб авайлар, эъзозларди. Отам ҳам нафақат мени, балки мен сабаб онамни ҳам бошида кўтариб юрганди. Назаримда, ҳаммаси мени интизорлик билан кўз тикиб ўтиргандек эди. Мен… жуда-жуда бахтиёр эдим, эшитяпсизларми, жудаям бахтиёр эдим.
— Бўлди, йиғлама, нега бундай бўлди ахир?
— Улар мени нобуд қилишга қарор қилишганида, бутун умидларим йўқ бўлиб кетди. Қанча ялиндим, ёлвордим, аммо улар эшитишмади. Йиғлаб, қақшадим, аммо… баданимга теккан метал жуда совуқ экан. Оғриғи ҳам ёмон бўларкан. Оёқ-қўлимни кесаётганларида… уларнинг менга раҳмлари келмади. Онам эса фақат унсиз йиғлади, холос.
— Ҳеч ким ёрдам бермадими?
— Йўқ. Битта оппоқ кийиниб олган хола онамнинг бошини силаб туриб: “Ҳафа бўлманг, синглим! Худо хоҳласа ҳаммаси яхши бўлиб, кейинги гал сизга ҳам ўғил беради, мана кўрасиз”, деди.
Чақалоқларнинг бари жим бўлиб қолишди. Орага чўккан сукунат қиёмига етганида, яна битта қизалоқ ўрнидан турди.
— Мен бора қолай энди. Ота-онам мени интизорлик билан кутишяпти. Назаримда туғилишим биланоқ улар…
— Йўқ, йўқ, йўқ! Борма уёққа, илтимос, — унинг этагига ёпишди боягина дунёдан қайтган қизалоқ. – Одамлар жуда ёмон, улар сени ҳам шу кўйга солишади. Борма!
— Йўқ, ундай бўлмайди, – деди иккинчи қизча. – Улар мени кутишяпти. Ўн икки йилдан бери. Отамнинг ҳам ҳамма жойда яшириниб йиғлаб, онамнинг ҳам туни билан йиғлаб қилаётган дуолари фақат битта: “Яратган Эгам, марҳаматингни дариғ тутма биздан, хоҳ ўғил, хоҳ қиз бўлсин, фарзанд бер!”.
У кетди. Қолганлар унинг ортидан ҳавас билан термулиб қолишди.
— Одамларга ўғил бола керак эканда-а? – деди битта қизалоқ.
— Бунинг нимаси яхши, масалан мен ҳам ўғил боламан. Лекин фойдаси йўқ-ку, – деди битта болакай.
Чақалоқлар ялт этиб унга қарашди.
— Нега фойдаси йўқ?
— Чунки мен… — деди болакай ва бироз гапиришга тараддудланиб туриб, кейин боягина дунёдан қайтган қизга ишора қилди. – унинг укасиман.
— Ростданми?
— Ҳа, кўп ўтмай унинг онаси дунёга келтиради мени.
— Унда нега хафасан, ахир улар ўғил кутишяпти-ку.
— Ҳа, мен туғиламан. Лекин… лекин яшамайман.
— Нима учун?
— Чунки, дунёда ҳамма нарсанинг бир бадали бор, — деди бола бир нуқтага тикилиб ўтириб, хўрсиниб қўяркан. – Шунақа…

Инсонни яратган Аллоҳ, ризқини ҳам беради Ин ша Аллоҳ!

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
Assalomu aleykum qadri balan kanalimiz obunachilari.🥰Xayrli Kun.🙋‍♀Yangi kun barchangizga muborak bo'lsin.😉Allohim har xil balo qazolardan o'zi asrasin.🙏Kuningiz yaxshi kayfiyatda o'tsin.😊 Doim tabassum qiling😁azizlarim zero tabassum dunyoni chiroyli qiladi☺️Sizlar bilan yana g'oyibona diydorlashib turganimdan xursandman azizlarim sizlarni yaxshi koruvchi
ADMINKANGIZ


❤️#Ruxshona _✍🏻

@hikoyalar2019

🌹Эр хотин🌹

📝Нимадир бўлди-ю, эр-хотин орасига шайтон оралади. Тотув оилада қаттиқ жанжал бўлди. Эр ўзини босолмади. Хотинини шартта машина ўтказиб, алам ва ғазаб билан:
- ”Узр, сен билан яшолмасаканман!” - деб онасиникига ташлаб кетди. Тўғри масжидга бориб пешин намозини ўқиди. Намоздан кейин жойидан жилмади. Ўтираверди, ўтираверди. Асрга айтилган азондан чўчиб ўзига келди. Аср намозиниям ўқиб, масжиддан тўғри уйига борди, ҳувиллаган ҳовлини кўриб кўнгли алланечук бўлиб кетди. Хотинига телефон қилди:
- “Онаси, борайми, қайтасанми?” - Майли, дадаси. Фақат битта шартим бор. - “Хўш?”.
- “Ошхонага киринг”.
- “Кирдим”.
- “Тарелкани олиб, зарб билан уринг ерга”.
- “Урдим”.
- “Энди синиқларини йиғиб, аввалги ҳолига келтиринг. Кейин қайтаман”.
- “Узр, хотин. Ман пластик тарелкани ерга урган эканман. Синганам йўқ, синиқлариям йўқ-ку?”.
- “Оббо! Ривоятниям расво қилдингиз-ку, дадаси. Келинг, мани тезроқ олиб кетинг. Ота-онамга бирровга келдим, дегандим” - дермиш хотини

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

🎥 #Видео

Хотиним буни кутмаганди Тасирли воқеа

@hikoyalar2019

Yigit.Sog'indim juda ham körgim keliyapti..Baxtli ötkan damlarni sog'indim...extaqdir...taqdir...bunchalar beshavqat bölmasa..?
Qiz..Biz baxtli damlarni öylabmizu...armonniöylamabmiz...shirin orzu qilibmizu..taqdirni öylamabmiz...bir birimizni sevibmizu..ayriliq borligini öylamabmiz..özimizcha hukim chiqaribmizu..ota-onamizni fikrini öylamabmiz...lekin...nega bunday böldi...qaysi aybimiz uchun..?Mayli bizni ajratishsin ammo eshitganman...chin dildan sevishganlar bu dunyoda bölmasa ham u dunyoda albatta birga bölisharkan...
Yigit..Ex ayriliq qalbimni butkul parchaladi..Mayli nachora hammasiga chidaymiz...oxirgi gapim meni bir zum ham unutma..!Özing aytganingdek u dunyoda birga bölishimiz uchun ham meni doim eslab yur...
Ayriliqdangapirma Gulim.
Yurakkinamtilka poradir.
Xazonböldi bugun bu dilim.
Chinsevgining baxti qoradir.
Sevmaganlartushunmas buni.
Sevgiözi ne deb söraydi.
Achchiqyoki shirin xotira.
Sevgi faqat shunga qaraydi.
Sevishdiguyetmadik lekin.
Yuragimdayashaysan doim.
DaHislarim bag'rimni sekin.
Bizniqöllar yolg'iz Hudoyim.
Yöllarimizayrsin mayli.
Sevgimizdanayrolmas hech.
Baxtuyidan qayrsin mayli.
Mehrimizniqayrolmas hech.
Qizva yigit taqdirga könib.
SOXTALIKDANMAYUS KULADI.
Yigitdedi bor ovozida.
SEVGIQADRIN SEVGAN BILADI...!!!
Yigit..
Alamlarbög'zimda ketdiku ötib.
Qaytdiostonangdan onam qon yutib.
Shunchayil sog'inib shuncha yil kutib.
Yetdimdeganimda yiqildim yomon.
Tunlariyig'layman kelmaydi uyqu.
Pokizaishqimni kuldilar kulgu.
Sengayetishmoqni orzu qildimu.
Yetdimdeganimda yiqildim yomon.
Otangqarshiligin aytganda onam.
Zindongaaylandi bu yorug' olam.
Hechyöq sen qöymading men tomon qadam.
Yetdimdeganimda yiqildim yomon.
Basyurak bag'ringdan sog'inchni xayda.
Moldunyo orttirgan zörniki zamon.
Senfaqir qaydayu u malak qayda.
Yetdimdeganimda yiqildim yomon...


Дўстларингизга хам улашинг

👇 👇 👇 👇

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

Эрим янги кўйлакка пул бермади.
- Сен нима дединг?
- “Баъзи аёллар ҳар ой янги кўйлак кияди” дедим.
- У-чи? Нима деди?
- “Баъзи аёллар бир кўйлакни беш йил кияди” деди.
- Боплабди! Хафа бўлмагину дугонажон.
- Ие, сен ҳали мен тараф эмасмисан?
- Эринг тилла одам. Ҳар ой олиб бермасаям шкафингни тўлдириб қўйибди кийимга.
- У кўйлакларимни кийганман. Ҳамма кўриб бўлган.
- Ҳмм, бир гап айтайми?
- Айтақолинг энди. Ичизда қолмасин.
- Эрингни гапига қўшимча: “Баъзи аёлларни эса умуман эри ҳам йўқ..”
- Нима деганинг бу?
- Бечоралар янги кийимни эмас, болаларини қорнини тўйдириш ҳақида ўйлайди. Улардек аҳволга тушиб қолишдан асрасин. Сени эса еганинг олдингда, емаганинг кетингда. Шукр қилишни ўрган дугонажон...

#Ҳикоя

БИЗГА ҚЎШИЛИНГ 👇👇

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

​​📝ЎЛИМ КЕЛМАСИДАН АВВАЛ НАМОЗ ЎҚИБ ОЛИНГ... (ҲАЁТИЙ ҲИКОЯ)…

Бир ҳаётий воқеада бундай дейилади:
"Бир жойда авто ҳалокат содир бўлган эди. Қарасам: тез ёрдам машинаси ва атрофида кўп одамлар тўпланиб турибди. Бир енгил машинадан тахминан 25-26 ёшлардаги ўсмир йигитни чиқариб олишди. У қора қонга беланиб ётар, танаси эзилиб кетган, оёғи эса баданидан бўлак ҳолатда эди. Чинқирар, қичқирар, титраб-қақшарди.
Бир пайт у ўз акасига қаради ва деди:
- Ўлишни истамайман... Муҳаммад (ака)! Муҳаммад, мен намоз ўқимасдим-ку, Валлоҳи, ўлишни истамайман. Қўрқаяпман... Ўлгим келмаяпти! Ногирон бўлиб қолсам ҳам майли, шол бўлиб, бир умр юролмайдиган бўлиб қолсам ҳам майли, розиман. Ҳали намоз ўқийман. Ногиронликка, шолликка, ҳаммасига розиман. Лекин ўлишни истамайман!”
Одамлар анчагина тўпланиб қолган, мен ҳам ўша оломоннинг орасида турардим. Қараб, кўриб турар ва ниҳоятда қўрқаётган эдим. Ҳақиқатан ҳам осон эмасди, даҳшатли манзара!..
Ҳалиги боладан ҳамон қон оқиб ётар, ҳеч тўхтамаётганди. Тоинки қони тугаб, оқмай қолгунча...
Унинг ранги-рўйи тобора кўкариб, гезариб борарди. Ёнидаги акаси эса илтимос қилиб, ёлворар:
- Укажон, шаҳодат калимасини айтгин, айтақолгин, илтимос, калима келтиргин”, - дея тинмай ялиниш билан овора эди...
Йигит фақатгина қичқирар, чинқирар, ўзини йўқотиб қўйган, таърифлаб бўлмас бир аҳволда эди. Калима келтириш у ёқда турсин, ҳатто бирор тушунарли сўз айтишга ҳам имкони йўқ эди...
Бир маҳал: руҳи парвоз қилди шекилли, сокин – жим бўлиб қолди. Ҳаракат ҳам қилмасди. Ҳа, у вафот этганди.
Шифокорлар танасини махсус кароватга жойлаб, юзини ёпиб қўйишди. Сўнг, ён-атрофидаги одамларга таъзия изҳор қилишиб:
- Қўлимиздан ҳеч нарса келмади. Кўп қон йўқотгани ва анчагина синиқлари бўлганлиги туфайли қутқаришнинг иложиси бўлмади, дея ғамгин ҳолда ҳамдардлик билдиришди.
Ўшанда мен биринчи маротаба одамнинг ўлаётганини ўз кўзларим билан кўргандим. У ҳаттоки калимаи шаҳодатни ҳам айтолмаганди.
Ўлим кутилмаганда келади. Фарз-у вожибларимизни қазога қолдирмаслигимиз, асло бепарво бўлмаслигимиз лозим. Гапнинг очиғи ҳам шу: қачон ўлишимизни ҳеч қайсимиз билмаймиз.
Ўша куни мен асло мижжа қоқмадим, умуман ухлай олмадим. Ҳудди ёш болалардай бўзлаб, ҳўнграб йиғлаб чиқдим холос...
Аслида билар эдиму, лекин мана бу сўзлар асло қулоғимдан кетмасди:
“Валлоҳи, (Аллоҳга қасам), намоз ўқийман. Ўлмайин, албатта ўқийман. Ваъда бераман! Фақат, ўлгим келмаяпти...”
Ҳа, бу ўринда каминанинг фикрларига ҳожат йўқ. Аммо, сиз азизлардан биттагина нарсани илтимос қиламан-ки:
ҳар куни гўёки охирги кунингизни яшаётгандай ихлосли, тақводор бандалардан бўлишни ўзингизга мақсад тутинг. Ана шунда ибодатларингиз ҳам на қазога қолади, ва на хушуъсиз адо этилади, ИншаАллоҳ...”

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN

📝Бир эркак хотинини олдига кирса йиғлаётган экан. Йиғи сабабини сўраганида, хотин: "Рўмолсиз турганимда дарахт устидаги қуш кўриб қолди. Бу ҳолатим Аллоҳга нисбатан гуноҳ содир қилишдир, деди. Эр хотинидаги иффат ва Аллоҳдан қўрқишидан хурсанд бўлиб кетиб, унинг пешонасидан ўпди-да, болта олиб келиб, дарахтни кесиб ташлабди.
Бир ҳафтадан кейин уйига ишдан барвақт қайтса, хотинини бегона ўйнашининг қўйнида ухлаб ётган ҳолда топибди. Шунда эр ҳеч нарса қилмасдан, фақат зарур нарсаларини олиб, шаҳарни тарк қилиб, чиқиб кетибди. Йўл юриб, узоқ бир шаҳарга етиб келди. Қараса одамлар подшоҳ қасри олдида тўпланиб туришган экан. Улардан тўпланиш сабабини сўраган экан, одамлар: "Подшоҳнинг хазинаси ўғирланди", дейишибди. Шу вақт оёқлари учида эҳтиёт бўлиб юриб кетаётган қария ўтиб қолибди. Бу одам ким бўлади? деб сўраган эди, одамлар: "Бехосдан чумолиларни эзиб қўйиб, гуноҳкор бўлиб қолишдан хавфсираб, оёқлари учида юрадиган қария", деб айтишди. У киши: "Аллоҳга қасамки, ўғрини топдим, мени подшоҳга олиб боринглар", деди. Подшоҳга олиб боришгач: "Хазинангизни ўмарган ўша қариядир. Агар айтганим тўғри чиқмаса, бошимни танамдан жудо қилаверинг", деди. Шундан кейин аскарлар қарияни олиб келишди. Суриштирув, сўроқлардан сўнг, қария ўғри эканини тан олди.
Подшоҳ: "Бу қарияни ўғри эканини қаердан билдинг?" деб сўраган эди, у киши: "Эҳтиёткорлик ва фазилатли сўзлар ҳаддан ошиб кетса, билингки, унинг ортида қандайдир жиноят яширинган бўлади", деб жавоб берди.

@QUVONCHIMSAN_BAXTIMSAN