‍ ✅شکوه و درخشش " لۆ" در تهران

🖋اسماعیل حسین پور

🔸وقتی تبارت به کوه، رود و چشمه می‌رسد. وقتی هم نفس صادق گلیل، شایجان، هزار مسجد، بینالود و آلاداغی و از چشمه‌ساران جاری از دل این قله‌ها سیرنوش می‌شوی؛ وقتی با آوای "لۆ" و "هه‌رایی" و تار و ترانه از خواب بامدادان برمی‌خیزی؛ وقتی از خنکای این کوه‌ها، مشام جانت عطرآگین می‌شود؛ وقتی کودکی‌هایت در این کوچه‌های منتهی به سمت آسمان و باران سپری شده است؛ وقتی چون مرخ‌های سبز و ستبر این سرزمین ریشه در فرهنگ کُهن نیاکانت داری و از زبان و لهجۀ روشنت زندگی و سرزندگی می‌تراود؛ نیک پیداست که در هر حال و هر جا، راوی راستین فرهنگ و هنر مردم این دیار باشی. درست مثل بانویی که با معرفی شعر و آهنگ "لۆ" شکوه ترانه‌های کُردی را از ستیغ کوه‌ها و دل دره‌ها، و از لب بخشی‌ها، به پایتخت‌نشینان نُمایاند تا با بخشی از کهن داشته‌های فرهنگی کُردها بیشتر آشنا شوند.

🔸خانم سمیرا شرافتی نژاد، تهیه‌کننده توانمند و متعهد رادیو خراسان شمالی که چند سالی است در کنار سایر برنامه‌ها، تهیه‌کنندگی برنامه "کرمانجی" رادیو اترک را هم بر عهده دارد؛ با ارائۀ مستندنگاری رادیویی "طنین کوهستان" با معرفی قالب شعر و آهنگ " لۆ" توانستند در سومین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک، حائز دیپلم افتخار شوند که این افتخارآفرینی مبارک را حضور این پژوهشگر شایسته و ارزنده، مدیران صداوسیمای خراسان شمالی و همۀ فرهنگ‌مداران و فرهنگ باوران این دیار که میراث‌داران این فرهنگ پاک و دیرپا هستند؛ صمیمانه شادباش عرض می‌کنم و توفیق این بانوی فکور را از درگاه احدیت مسئلت دارم.

🔸این افتخارآفرینی سند روشنی است بر قابلیت‌های فرهنگی‌مان، تا خویش را باور کنیم. چشم بر داشته‌های فرهنگی‌مان، بر لالایی‌ها، چیستان‌ها، ترانه‌ها و ملودی‌های به یادگار ماندۀ دیروزیان نبندیم. آن‌سان که این بانوی اسفراینی با آگاهی پای در این راه روشن‌ نهاد و با "مستندنگاری" عالمانۀ خود، ضمن معرفی و تبیین شعر و مقام "لۆ" توانست این میراث معنوی را به‌خوبی و خجستگی معرفی کند و در بین آثار متعدد رادیویی راه‌یافته به این جشنوارۀ ملی، حائز دیپلم افتخار شود.

🔸صمیمانه قدردان مدیران فهیم صدا و سیمای خراسان شمالی هستیم که با همتی ستودنی، در پاسداشت و معرفی فرهنگ مردم دیارمان پیشگامند و حامی نیروهای خلاق و توانمند هستند و با شایسته‌گزینی، زمینۀ تقویت محتوای برنامه‌های فرهنگی اقوام شمال خراسان به‌ویژه رادیو کُردی را فراهم می‌آورند که درخشش امروز رادیو اترک در جشنوارۀ "پژواک" ، ثمرۀ نگاه عمیق و دقیق نیروهای جوان و خودباور این مرکز به فرهنگ و زبان مادری‌مان است.
تا باد چنین بادا...!

@kaniyadil

Tu yî kanî , tu yî av...

Tu jî sêvek ji baxên welatî ro helatî
ji asmîn da ketî ta li ber çavên mi hatî

Tenê zanim tu kurdek ji bakûra xurêsan
ji bicnurdî , ji qûçan , ji layîn yan kelatî

Biaxiv ta bibêjim ji kîjan gundêyî tu
çi devgermî , çi qendî , wekî parek newatî

Tu zînî , ya xecî , yan ku milwarî , nizanim
We min ra hev zimanî , we min ra hev welatî

Tu mîna nûçeyek nû , ku hiş pê ra dibe geş
sewa destêne vala , tu mizgînî , xelatî

Tu mîna çemmekî gir ,ezim dicla bi dû te
li kendava evînê tu sa min ra furatî

Tuyî kanî , tuyî av , ezim herdek qeliştî
bigir ser min bibarîn , mehêlîn vî dila tî

#riza_belalî

@kaniyadil

در باب قزلکن

جزمن چه کسی در شب مهتاب قزلکن
آیا غزلی ساخته در باب قزلکن

پنهان شده اما غزلم در دل این شب
از دیده آن مردم در خواب قزلکن

ای وای وصدافسوس وصدافسوس که رفته ست
آرایش و رنگ از رخ شاداب قزلکن

بیدار شود یک نفر از خواب و بپرسد
احوال قزلکند ز ارباب قزلکن

ای مردم چون کبک سر از برف درآرید
تا کی بچشید از سم و زرداب قزلکن

شورابه به رگها زچه جاریست بپاشید
یک ظرف شکرپاش به این آب قزلکن

بر این ده آبستن امواج حوادث
آیات بخوانید به محراب قزلکن

دلواپسم اینبار که با یک نم باران
آخر ببرد یک شبه سیلاب , قزلکن

آنگاه که تکرار شود سیل خروشان
آبی بدهد یک تنه خاکاب قزلکن

آن قصه شهنامه تداعی شده از نو
افتاده به هم رستم وسهراب قزلکن

از بس که چراندند و شکستند و بریدند
خالی شده از منظره آن قاب قزلکن

ای کاش که روزی بتوانم بنویسم
از علم و هنر ، رسم , و آداب قزلکن

از یک دل و یک رنگ شدنهای اهالی
پیدا شدن گوهر نایاب قزلکن

#رضا_بلالی
@kaniyadil

هێسترێ داییکێ

قووشمه‌؛ ژیکان سپاهی لایین
که‌لا سه‌ندیفالێ- مه‌ها گولانێ-2024
دیمه‌ن؛ ره‌مائیل عه‌ره‌بی

*اشکِ مادر...
قوشمه‌‌نواری؛ ژیکان سپاهی لایین
سنگ‌دیوار- اردیبهشت 1403
تصویر؛ رمائیل عربی

https://t.me/maname49

یازدهم اردیبهشت‌ماه و روز جهانی گارگر را، به نام همه‌ی کارگران عزیز این سرزمین که در شرایط امروز، کمتر حظی از زندگی و زحمت خویش می‌برند، گرامی می‌داریم و برایشان روزی و روزی شاد آرزو داریم.

گذرگاه

کارگرها، سر گذرگاه‌اند
چشم در راه... چشم در راه‌اند

ضمن سیگار و خاطرات خمار
اخم و لبخند گاه و بیگاه‌اند

دستشان مشت و مشتشان خالی است
که دعاگوی حضرت شاه‌اند...

کار، کار است و ساکنان گذر
فارغ از انتخاب دلخواه‌اند

نه پی عشق و حال و آزادی
نه پی نام و نکبت جاه اند

از خدا فارغ اند و از سلطان
هر دو جا، راندگان درگاه اند

خنده‌شان را کسی نمی‌بیند
مثل گلبوته‌های کوتاه اند
**
صبح، رفتم سر گذر، دیدم
چند کودک، مسافر ماه اند

گفتم: آخر شما؟ مگر امروز
پدران، کار و نان نمیخواهند؟

یک نفر گفت: نه، همه سیرند
یا سر دار، یا ته چاه اند....

* رندان خراسان/ نشر مادیار/ 1399

#سپاهی_لایین (کاوه زێدان)

https://t.me/maname49

دومالک/ دوبیتی/ dumalik

سا؛ رۆژێن مامۆستا و کارکەر

غەم‌خەلات

چ مامۆستا، چ کارکەر، چ وەلاتی
پەریشانن، چ مەشتی، چ کەلاتی...
چ پێرۆز کم، ل کێ پیرۆز بکم ئەز؟
کو غەم مایە، سا ڤی شادێ دهاتی!

Bo rojên mamosta û karker

Xemxelat

Çi mamosta, çi karker, çi welatî
Perîşan in, çi Meştî, çi Kelatî...
Çi pîroz kim, li kê pîroz bikim ez?
Ku xem maye sa vî şadê dihatî!

برای تبریک روزهای کارگر و‌ معلم

اندوهدیه

از معلم بگیر، تا کارگر و هموطن
نگرانند از مشهدی بگیر تا کلاتی
چه تبریک بگویم و به چه کسی
که برای این روستایی‌ شاد، فقط غم مانده‌است!

#سپاهی_لایین (کاوه زێدان)

https://t.me/maname49

دوازدهم اردیبهشت‌ماه، در تقویم رسمی ایران ما، به نام «روز معلم» یادآوری و گرامی‌ داشته می‌شود. ضمن عرض شادبادش این روز به تمامی معلمین آگاه و آزاده و دلسوز، به این مناسبت قطعه‌شعری از مجموعه نیمایی‌های کتاب «شعر و شب» پیشکش می‌کنم:

درس

در دبستان شلوغی که هوا سنگین است
اولین درس معلم این است؛
بچه جان، ساکت باش!
و سکوت؛
می‌رود تا لب رود
می‌رود تا دل دریای کبود
می‌رود تا نفس ِ شهر شما
می‌رود تا ابدالدهر شما...

* شعر و شب/ نشر مادیار/ 1399

#سپاهی_لایین (کاوه زێدان)

https://t.me/maname49

‍ ‍ ئەو شەمئەکێ بێ نەفتە
دشەوتە و دشەوتە
ئەو پا دمینە هەر شەڤ
مە گێر دکە هەر هەفتە

Ew şemaek e bê neft e
Dişewt e û dişewt e
Ew padimiyn e her şev
Me gir dike her heft e
✏️Elîriza spahî layîn
ترجمه:
او شمعی است بی نفت
که می سوزد و می سوزد
او بیدار می ماند هرشب
هرهفته به دانش مان می‌افزاید.

۱۲ اردیبهشت روز معلم، بر یکایک آموزگاران آزاده و خردمندی که با چراغ علم و دانش، ما را از ظلمت و یخبندان جهالت به سمت روشنایی و نور، هدایت کردند، مبارکباد!

✍ انجمن فرهنگی ادبی کانیادل

@kaniyadil

معلم ؛ ای آیت عشق و حکمت
روزت مبارک💝🥀🌹🥀💝
🌸🍃اساتید و فرهیختگانی که برای فرهنگ و زبان کوردی کورمانجی از جان و دل مایه گذاشته و بعنوان اسطوره های صبر و شکیبایی و معدن علم و دانش شایسته تقدیر و تشکرند.
بی شک این عزیزان پیش قراولان عرصه علم و دانشند و شایسته بهترينها هستند:
استاد کلیم الله توحدی
استاد علیرضا سپاهی لائین
دکتر اسماعیل حسین پور
دکتر صادق فرهادی
استاد احمد علینیا اوغاز
استاد محمد قربانی اسفراین
دکتر حسن روشان
استاد محمد حسین پور
دکتر جواد رضایی
استاد محمد تقوی
دکتر علی رحمتی
استاد بانو اسمر
💝 اساتید گرانقدر روزتون همایون باد
و سایه پرمهرتون بر سر فرهنگ مون مستدام.
🌸🍃کانال رسمی قلعه بیگ
@GhaleBeig

آینده‌، در آینه‌ی آرامش...

گاهی فکر می‌کنم که؛
اگرچه اغلب اخبار جهان دانش، حول درمان بیماری‌ها و طولانی‌تر شدن عمر آدمیان می‌چرخد، ولی بزودی بشر در خواهد یافت که دراززی بودن، درد بی‌تابی و گمشدگی‌اش را درمان نخواهد کرد.
شاید کمتر به این فکر کرده باشیم که؛ اگر «حرص جاودانگی و طول عمر بیشتر و طمع تنعم و تمتع از اجناس این‌جهانی و بهشتی» نبود، انسان چقدر راحت‌تر زندگی می‌کرد و محاسبات و ملاحظات و سلوکش چقدر آسانتر و عالی‌تر و انسانی‌تر می‌شد.
و بعد، اینطور فکر می‌کنم؛
روزی خواهد رسید که دغدغه‌ی جاودانه‌زیستن، دیگر موضوعی مزاح‌انگیز و مضحکه‌ی اهل تمیز خواهد شد...
احتمالا؛ در آینده‌ای نه‌چندان دور، طول عمر و توهم جاودانگی، جای خودش را به درک حال و فهم کیفیت زندگی و انسانی زیستن می‌دهد و همه‌ی هم و غم بشر بر این متمرکز می‌شود که چگونه منهای حرص و حسرت، از موجودی محدود عمر خود لذت ببرد.
و فکر کن چه به‌جا و زیباست اگر همه یک‌روز دریابیم که؛ مرگ، به‌عنوان امری عادی و طبیعی، بخشی محتوم و لازم از چرخه‌ی زندگی است. مرگ به‌قدر حیات طبیعی و ضروری است و با مردن، هیچ اتفاق نامتعارفی نمی‌افتد... آن روز، به‌یقین مبنای قانون حیات، به جای «دراز زیستن»، به «درست زیستن» تغییر خواهد یافت و در جهانی که دیگر،گ تخیلات مشتی شکم‌پرست و خاک‌خوار متعصب، بر مبنای دین‌کاری و حرص بیشترداری و طمع دیگرخواری و دروغ‌باوری و فروش آینده‌ی زیبای موهوم، جایی برای انسان نداشته‌باشد، بی‌گمان کیفی‌زیستن برای ابد جای کمی‌زیستن را خواهد گرفت. آن روز، انسان، از فکر فدا کردن همنوع و همسایه برای جاودانه شدن، همه‌چیز داشتن و همیشه خوردن، فارغ خواهد شد و به دنیای دیدنی آشتی و آزادی و شادی و آرامشی آرمانی، خواهد رسید. امیدوارم.

#سپاهی_لایین (کاوه زێدان)

https://t.me/maname49

‍ ئەو هەیە/او هست

‍ ‍ ✔️خانواده محترم استاد عیسی بخشی قلی‌پور

◾️خبر درگذشت بخشی عیسی قلی‌پور ما را متٲلم و اندوهگین ساخت اما در برابر تقدیر و مشیّت الهی چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست.
◾️انجمن فرهنگی ادبی کانیادل، درگذشت این دوتار نواز چیره دست و خواننده‌ی نام‌آشنای موسیقی مقامی را به خانواده‌ی محترمشان، جامعه‌ی هنری و مردم شریف خراسان شمالی به‌ویژه بجنورد، تسلیت می‌گوید.
روحش شاد و نامش نامیرا

@Kaniyadil