آن روز که هشیارم
من عربده‌ها دارم

و آن روز که خمارم
چه صبر و چه خاموشی


#مولانای_جان⚘

گر در طلبی ز چشمه در بر ناید
جویندهٔ در به قعر دریا باید

این گوهر قیمتی کسی را شاید
کز آب حیات تشنه بیرون آید

#مولانای_جان

کامل صفتی راه فنا می‌پیمود
چون باد گذر کرد ز دریای وجود

یک موی ز هست او بر او باقی بود
آن موی به چشم فقر زنار نمود


#مولانای_جان

کاری ز درون جان میباید
وز قصه شنیدن این گره نگشاید

یک چشمهٔ آب در درون خانه
به زان رودی که از برون می‌آید

#مولانای_جان

فردا که به محشر اندر آید زن و مرد
از بیم حساب رویها گردد زرد

من عشق ترا به کف نهم پیش برم
گویم که حساب من از این باید کرد

#مولانای_جان

ما که باشیم ای تو ما را جان جان
تا که ما باشیم با تو درمیان

ما عدمهاییم و هستیهای ما
تو وجود مطلقی فانی‌نما

#مولانای_جان

ما همه شیران ولی شیر علم
حمله‌شان از باد باشد دم‌بدم

حمله‌شان پیداست و ناپیداست باد
آنک ناپیداست هرگز گم مباد

#مولانای_جان

      راه زنانیم ما ،جامه کنانیم ما
گر تو ز مایی درآ،کاسه بزن کوزه خور

  دام همه ما دریم، مال همه ما خوریم
از همه ما خوشتریم،کوری هر کور و کر


#مولانای_جان

یکی لحظه قلندر شو قلندر را مسخر شو
سمندر شو سمندر شو در آتش رو به آسانی

در آتش رو در آتش رو در آتشدان ما خوش رو
که آتش با خلیل ما کند رسم گلستانی

#مولانای_جان

مرا آن دلبر پنهان
همی‌گوید به پنهانی

به من ده جان به من ده
جان چه باشد این گران جانی

#مولانای_جان