حلقه غریبانه به هر در نزن
مرده محبت در دیگر نزن

روزنه ها بسته به گلزار عشق
این همه پروانه تو پرپر نزن


بیژن ترقی

من زندگی را دوست دارم،
ولی از زندگی دوباره میترسم
دین را دوست دارم،
ولی از کشیش ها میترسم
قانون را دوست دارم، ولی از پاسبان ها می ترسم
عشق را دوست دارم،
ولی از زن ها می ترسم
سلام را دوست دارم،
ولی از زبان می ترسم
من می ترسم، پس هستم
این چنین می گذرد روز و روزگار من
من روز را دوست دارم
ولی از روزگار می ترسم ...

#حسین_پناهی

برای این که قومی خوب

سواری بدهد باید احساس

#انسان بودن از او گرفته شود.

#دکتر_علی_شریعتی⚘

برای زندگی کردن در این گوشه ی دنیا، آدم باید از فولاد باشد تا دوام بیاورد...

#سیمین دانشور

زاهدی بود در کوه.
او‌ کوهی بود، آدمی نبود!
اگر آدمی بودی، میانِ آدمیان بودی که: فهم دارند !
آدمی را با سنگ چکار؟
میان باش و تنها....

شمس تبریزی

با این غروب از غم سبز چمن بگو
اندوه سبزه‌های پریشان به من بگو

اندیشه‌های سوخته‌ی ارغوان ببین
رمز خیال سوختگان، بی‌سخن بگو

آن شد که سر به شانه‌ی شمشاد می‌گذاشت
آغوش خاک و بی‌کسی نسترن بگو

شوق جوانه رفت ز یاد درخت پیر
ای باد نوبهار ز عهد کهن بگو

آن آب رفته باز نیاید به جوی خشک
با چشم تر ز تشنگی یاسمن بگو

از ساقیان بزم طربخانه‌ی صبوح
با خامشان غمزده‌ی انجمن بگو

زان مژده گو که صد گل سوری به سینه داشت
وین موج خون که می‌زندش در دهن بگو

سرو شکسته نقش دل ما بر آب زد
این ماجرا به آینه‌ی دل‌شکن بگو

آن سرخ و سبز سایه بنفش و کبود شد
سرو سیاه من! ز غروب چمن بگو


#هوشنگ ابتهاج⚘

به دور افکنده ام
غم ها و شادی های کوچک را


تویی رمز بزرگ انتخاب من

" سلام ای عشق"!



حسین منزوی

در کاسهٔ وصل تو اگر زهر دهندم
خوشتر که به پیمانه ٔهجران تو، قندم

آرامش دل‌خواسته‌ای نیست میسّر
جز در کنف سایهٔ آن سرو بلندم

آفاق، پر از اخترکان است و به جایت
کس را ننشاند دل خورشیدپسندم

هرچند که بس رشتهٔ زلفم به کمین است
امّا نه من آن بستهٔ هر سست‌کمندم

عشق آنقدر از موی تو زنجیر به هم بافت
تا ساخت کمندی که کشانید به بندم

با رفتن و گم‌گشتن و ازخویش‌گذشتن
گیرم که به هر شیوه دل از مهر تو کندم

امّا چه کسی لایق عشق است به جز تو
بی تو، دل سرگشته به مهر که ببندم؟

حسین_منزوی

گلوله ای را به یاد ندارم
که به نیّت پوست نازک آزادی
شلیک شده باشد و
سرانجام
به قصد شقیقۀ دژخیم
کمانه نکرده باشد.

حسین منزوی

ترانه : برای فرزندم(تو و من)
خواننده : محمد نوری
آهنگ : محمد سریر
شعر : حسین منزوی

در خیالم که نه پرهیز و نه پروای تو داشت

بوسه ها کز لب نوش تو ستاندم خوش بود

و آن همه گل که نسیمانه به شکرانه ی تو

چیدم از باغ دل و بر تو فشاندم خوش بود

#حسین_منزوی

معین - رسم

کــو همه لطف که در روی تو دیدم همه شب
وان حدیث چو شکر کز تو شنیدم همه شب

گر چه از شمع تو می‌سوخت چو پروانه دلم
گـــرد شمع رخ خوب تو پریدم همه شب

#مولانا

#امشب_با_حافظ

می‌ترسم از خرابی ایمان که می‌برد
محراب ابروی تو حضور نماز من

مست است یار و یاد حریفان نمی‌کند
ذکرش به خیر ساقی مسکین نواز من

زاهد چو از نماز تو کاری نمی‌رود
هم مستی شبانه و راز و نیاز من

عاشق سر مست را، با دین و دنیا کار نیست
کعبه صاحبدلان، جز خانه خمار نیست

روی زرد عاشقان، چون می‌شود گلگون به می
گر خم خمار را رنگی ز لعل یار نیست

زاهدی گر می‌خرد عقبی، به تقوی، گو، بخر
لاابالی را، سرو سودای این بازار نیست

از سر من باز کن، ساقی خرد را، کین زمان
با خیالش خلوتی دارم که جان را بار نیست

طلعتش، آینه صنع است و در آیینه‌اش
جمله حیرانند و کس را زهره گفتار نیست

شمع ما گر پرده بر می‌دارد، از روی یقین
در حق آتش پرستان، بعد از آن انکار نیست

حال بی‌خوابی چشم من، چه می‌داند کسی
کو چو اختر هر شبی تا صبحدم بیدار نیست

دامن وصلش به جان از دست دادن مشکل است
ورنه جان دادن، به دست عاشقان دشوار نیست

دوش با دل، راز عشق دوست گفتم، غیرتش
گفت سلمان بس، که هر کس محرم اسرار نیست


#سلمان_ساوجی

دارویِ عمومی و سودمندی که تحتِ قدرت هر کس از ثروتمند و فقیر و رعیّت و شاه هست و تهیه اش آسان، آن «توبه» است که دردِ تمام گناهان و معاصی را درمان می کند.

(شیخ محیی الدین ابن العربی)

📚 فتوحات مکیه
باب 115: معرفت غیبت

هرگز از بند و غم آزاد نگردد آن دل
که گرفتار کمند سر گیسوئی نیست

هر مرض دارو و هر درد علاجی دارد
زخم تیر مژه را مرهم و داروئی نیست


#عبید_زاکانی

اگر به خانه من آمدی
برای من ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه ى خوشبخت بنگرم.

#فروغ_فرخزاد

وفا نكردی و كردم،
خطا نديدی و ديدم
شكسـتی و نشكسـتم،
بُـريدی و نبـريدم

اگر ز خلق ،ملامـت و
گر ز كرده نِدامـت
کشيدم
از تو كشيدم
شنيدم ، از تو شنيدم ...

#مهرداد_اوستا
#فاطمه_مهلبان
#شبتون_نیک‌فرجام_همرهان‌جان