در کدامین پرده پنهان بود عشق
کس نداند کس نبیند جای او

عشق چون خورشید ناگه سر کند
برشود تا آسمان غوغای او



#مولانا

این من نه منم آنکه منم گوئی کیست
   گویا نه منم در دهنم گوئی کیست

    من پیرهنی بیش نیم سر تا پای
آن کس که منش پیرهنم گوئی کیست


#مولانا

ما چو زاییده و پرورده آن دریاییم
صاف و تابنده و خوش چون دُر مکنون باشیم

ما ز نور رخ خورشید چو اجرا داریم
همچو مه تیزرو و چابک و موزون باشیم

#مولانا

چه خویشی کرد آن بی چون، عجب با این دل پرخون
که ببریده ست آن خویشی ز خویشانم به جان تو

تو عید جان قربانی و پیشت عاشقان قربان
بکش در مطبخ خویشم که قربانم به جان تو

#مولانا

چه حدیث است؟ ،

کجا مرگ بُوَد عاشق را ؟ ،




این ، محال است ،

که در چشمهٔ حیوان ، میرم ،





#مولانا


چه حدیث است؟ = این چه حرفی است؟

چندان بگردم گرد دل
کز گردش بسیار من

نی تن کشاند بار من
نی جان کند پیکار من


#مولانا

من چه گویم؟
یک رگم
هُشیار نیست
شرح آن یاری که او را
يار نیست...!

#مولانا

#شجريان
دوش ز هجر تو جفا دیده‌ام
ای که تو سلطان وفا بوده‌ای
آه که من دوش چسان بوده‌ام!
آه که تو دوش که را بوده‌ای!
#مولانا

تو ، چو من اگر بجویی ،،، به شمارِ خاک ، یابی ،

چوتویی اگر بجویَم ،،، به چراغها ،،، نیابم ،




نفسی وجود دارم ، که تُرا سجود آرَم ،

که سجودِ تُست جانا ،،، دَعَواتِ مستجابم ،

#دعوات = دعاها

#دعوات مستجابم = دعاهای اجابت‌شده‌ی من




صنما ، چومن کم آید ،،، به کمی و جانسپاری ،

که ز ، رَشکِ دل ، کبابم ،،، و به اشک ، چون سحابم ،
( که ز ، رَشک ، دل‌کبابم ،،، و به اشک ، چون سحابم )




به سَحَر ، تویی صبوحم ،،، به سفر ، تویی فتوحم ،

به بَدَل ، تویی بهشتم ،،، به عمل ، تویی ثوابم ،




تو ، نه آن شِکَرجوابی ،،، که جوابِ من ، نیابی ،

مگر احمقم گرفتی؟ ، که سکوت ، شد جوابم؟ ،





#مولانا

تو گواه باش خواجه ،،، که ز توبه ، توبه کردم ،

بشکست جامِ توبه ، چو شرابِ عشق خوردم ،




به جمالِ بی‌نظیرت ، به شرابِ شیرگیرت ،

که به گِردِ عهد و توبه ،،، نَرَوَم دگر ، نگردم ،




به لبِ شِکَرفشانت ، به ضمیرِ غیب‌دانت ،

که ، نه سخرۂ جهانم ،،، نه ، زبونِ سرخ و زردم ،




به رُخِ چو آفتابت ،،، به حلاوتِ خطابت ،

که هزارساله رَه ،،، من ، ز وِرایِ گرم و سردم ،




به هوایِ همچو رَخشت ،،، به لوایِ روح‌بخشت ،

که بجر تو ، کس نداند ،،، که کی‌اَم؟ ، چگونه مَردَم؟ ،




به سعادتِ صباحت ، به قیامتِ صبوحت ،

که ، سِجِلّ آسمان را ،،، به فَرِ تو ، درنَوَردَم ،


درنَوَردَم = طی کنم - بگذرم - پشت سر بگذارم




هِلِه ، ای شهِ مخلّد ، تو بگو بساقیِ خود ،

چو کسی تُرُش درآید ،،، دِهَدَش ز دُرد در دَم ،
در دَم = فوری




هِلِه ، تا دوی نباشد ، کهن و نوی نباشد ،

که درین مقامِ عشرت ، من از آن جمع ، فردم ،




بدهش از آن رحیقی ، که شود خوشی ، عشیقی ،

که ز مستی و خرابی ، برهد ز عکس و طردم ،




نه ، در او حسد بماند ، نه ، غمِ جسد بماند ،

خوش و پاک ،،، باز آید ، به سویِ بساطِ نردم ،
( خوش و پاکباز آید ، به‌سویِ بساطِ نردم ، )




به صفا ، مثالِ زُهره ،،، به رضا ، مثالِ مُهره ،

نه ، نصیبه‌جو ، نه ، بهره ،،، که بِبُردم و نَبُردم ،




بپریده از زمانه ، ز هوایِ دام و دانه ،

که درین قمارخانه ، چو گواه بی نَبَردم ،




پس ازین ، خموش باشم ،،، همه ؛ گوش و هوش باشم ،

که ، نه بلبلم ، نه طوطی ،،، همه ، قند و ،، شاخِ وَردَم ،





#مولانا