_یک صبح به بام آی و
ز رخ پرده برانداز

آوازه به عالم زن و
خورشید برانداز

#محتشم_کاشانی
 

شوق درون به سوی دری می‌کشد مرا
من خود نمی‌روم دگری می‌کشد مرا

یاران مدد که جذبهٔ عشق قوی کمند
دیگر به جای پرخطری می‌کشد مرا

ازبار غم چو یکشبه ماهی به زیر کوه
شکل هلال مو کمری می‌کشد مرا

صد میل آتشین به گناه نگاه گرم
در دیدهٔ تیز بین نظری میکشد مرا

من مست آن قدر که توان پای می‌کشم
امداد دوست هم قدری می‌کشد مرا

دست از رکاب من بگسل محتشم که باز
دولت عنان کشان بدری می‌کشد مرا

#محتشم_کاشانی

آن قدر شوق گل روی تو دارم که مپرس
آن قدر دغدغه از خوی تو دارم که مپرس

چون ره کوی تو پرسم دلم از بیم تپد
آن قدر ذوق سر کوی تو دارم که مپرس


#محتشم_کاشانی

اقبال و ادبارم نگر کامشب به راهی این پسر
تنها دچارم گشت و من همراه بودم با کسی!

سر در خطر، تن در عنا، دل در گرو، جان در بلا
فکر سلامت چون کند با این ملامت‌ها کسی

#محتشم_کاشانی

به هجران کرده بودم خو که ناگه روی او دیدم

کـمند عــقـل بگسـستم ز نــو  دیـوانه گردیدم

#محتشم_کاشانی

اقبال و ادبارم نگر کامشب به راهی این پسر
تنها دچارم گشت و من همراه بودم با کسی!

سر در خطر، تن در عنا، دل در گرو، جان در بلا
فکر سلامت چون کند با این ملامت‌ها کسی

#محتشم_کاشانی

شوق درون به سوی دری می‌کشد مرا
من خود نمی‌روم، دگری می‌کشد مرا

یاران مدد که جذبه‌ی عشق قوی کمند
دیگر به جای پرخطری می‌کشد مرا

#محتشم_کاشانی

ساقیا ، چون جامِ جمشیدی ،

پُر از مِی می‌کنی ،


گر ،، نه این دَم ، فکرِ برگی می‌کنی ،

کی می‌کنی؟ ،




من نه آنم ، کز تو ،

پیوندِ محبت ، بگسلم ،


بندبندم ، گر ، به تیغِ قهر ،

چون نی می‌کنی ،



#محتشم_کاشانی


#شب #خوش

بر درِ دل می‌زنند ، نوبتِ سلطانِ عشق ،

ما و جنون ، می‌دهیم ،، وعده به میدانِ عشق ،



آن که ، ز لعلت فکند ،، شور ، به دریایِ حُسن ،

کِشتی ما را ، نخست ،، داد به طوفانِ عشق ،



عشق ، ز فرمانِ حُسن ، داد به دستِ توام ،

وَه ، چه شدی؟ ، گر بُدی ،، حُسن ، به فرمانِ عشق؟ ،





#محتشم_کاشانی

ماهِ #بنی‌هاشمی




👇👇👇
آینهٔ #جان ،

به جز آن روی ، نیست ،





سلسلهٔ #دل ،

به جز آن موی ، نیست ،





#محتشم_کاشانی

چون رهِ کویِ تو پُرسم ، دلم از بیم ، تپد ،

آن قَدَر ذوقِ سرِ کویِ تو دارم ، که مپرس ،





از خمِ مویِ تواَم ، رشتهٔ جان میگُسَلد ،

آن قَدَر تاب ز گیسویِ تو دارم ، که مپرس ،






#محتشم_کاشانی

با تو آن روز ، که شطرنجِ محبت ، چیدم ،

ماتیِ خود ، ز تو ،،، در بازیِ اول ، دیدم ،






فکرِ خود کن تو ، هم ای دل ،،، که به تاراج بساط ،

شاهِ عشق آمد و ،،، من ، خانهٔ خود ، برچیدم ،






#محتشم_کاشانی

شب که ملول می‌شوم بر دلِ ریش تا سحر
صورت یار می‌کشم دفع ملال می‌کنم ...
#محتشم_کاشانی

آنچه هر شب بگذرد از چرخ ،،، فریادِ من است ،


وآنچه آن مَه را به خاطر نگذرد ،،، یادِ من است ،





می‌گریزد صید از صیاد ،،، یارب ، از چه رو؟ ،

دایم از من می‌گریزد ،،، آنکه صیادِ من است؟ ،





#محتشم_کاشانی

ز بس که مهر تو با این و آن یقین دارم
به دوستی تو با کائنات کین دارم

زمانه دامن آخر زمان گرفت و هنوز
من از تو دست تظلم در آستین دارم

تو اجتناب ز غیر از نگاه من داری
من اضطراب به بزم از برای این دارم

تو واقف خود و من واقف نگاه رقیب
تو پاس خرمن و من پاس خوشه‌چین دارم

چنان به عشق تو مستغرقم که همچو توئی
ستاده پیش من و چشم بر زمین دارم

به دور گردی من از غرور میخندد
حریف سخت کمانی که در کمین دارم

هزار تیر نگاهم زد و گذشت اما
هنوز چاشنی تیر اولین دارم

به پیش صورت او ضبط آه خود کردن
گمان به حوصله صورت آفرین دارم

بس است این صله نظم محتشم که رسید
به خاطر تو که من بنده‌ای چنین دارم

#محتشم_کاشانی

.
یادباد آن که به خلوتگه وصلت شب و روز
دل سرا پردهٔ صد راز نهان بود مرا

یادباد آن که چو آغاز سخن می‌کردی
با تو صد زمزمه در زیر زبان بود مرا

#محتشم_کاشانی

مفتون چشم کم نگه پر فتنه‌ات شوم
مجنون آهوانه نگه کردنت شوم

از صد قدم به ناوکی انداختی مرا
قربان دست و بازوی صید افکنت شوم

دامان سعی بر زده‌ای در هلاک من
ای من هلاک بر زدن دامنت شوم

زان تندخوتری که توانم ز بیم گشت
پیرامنت اگر همه پیراهنت شوم

کم می‌کنی نگاه ولی خوب می‌کنی
قربان طرح و وضع نگه کردنت شوم

کردی ز باده پیرهن عاشقانه چاک
شیدای چاک کردن پیراهنت شوم

من بلبل ندیده بهارم روا مدار
کاواره همچو محتشم از گلشنت شوم

#محتشم_کاشانی