Новы свет 🌞
599 subscribers
593 photos
9 videos
2 files
478 links
Інфа: https://t.me/masvet_by/7

Мы суполка людзей, што ствараюць будучыню мастацтва роднай зямлі.

Мы пісьменнікі, паэты, перакладнікі, мастакі, музыкі, спевакі, рамеснікі. І мы любім беларускае мастацтва!

Падтрымка & публікацыя: @masvet_by_bot
Download Telegram
#верш #МайВерасЦалаваў

я кінуты на раллю
немаўля Тэлемах
бездапаможна дрыгаюся
пакуль мой бацька
ці то манюка ці то вар’ят
старанна буксуюць лыткі
ад Ітацкай зямлі незадаволена
моршчыцца струк
я аракулам чую
як збочвае плуг
я выкрыкваю красамоўна
ў сваім старагрэцкім “уга”
лёс крэпкамурнае Троі
мядзяназбройных Данайцаў
і здрэвапабудаванага каня

магчыма як вернецца тата
я таксама атрымаю
драўлянага скакуна

потым быў бляск дасьпеху
блізка мама была
ніхто карабель не паверне
Нікога чакаем назад

мой канал зь вершамі: https://t.me/mien_harbata
#верш
#МайВерасЦалаваў

ядро
я дро
я дробязь
ад мяне
ад’ядраецца
аддзяраецца
вайна
ядзерная
#МайВерасЦалаваў #верш #пераклад

Ну скажы — хіба не недарэчна,
Што ў хаосе зблытаных дарог
Пад суворым небам,
Небам вечным,
Я цябе сустрэў і не зьбярог?
Ты і я — то вечна, як і неба.
Покуль будуць мігацець зьнічы,
Будуць Я прыходзіць да Цябе і
Йсьці да іншых будуць
Горда Ты.
Як гэта будзённа!
Як спрадвечна!
Колькі раз ўжо бачыла Зямля!
Але мы з табою…
Мы ж ня вечны,
Мы з табою проста — ты і я…
Ад таго і так трагічна ведаць,
Што чыясьці ты, а не мая.

Васыль Сіманенка / Василь Сімоненко
*пераклад з украінскй

тг: https://t.me/mien_harbata
#МайВерасЦалаваў #верш

сапфічная страфа

Я хачу каб скура мая гарэла
Шклом, якое, як у гары Вулкана,
Палымнее, ў месцах, дзе ты хавала
Свой пацалунак.

толькі ведаеш…
шкло яно таму і шкло,
што становіцца халодным.
і яно,
набыўшы форму,
для таго,
каб урэшце рэшт разьбіцца.
так і рукі,
плечы,
лоб,
элемэнты твару
разьляцяцца на аскепкі
ў якіх тваё
адлюстраванне.

тг: https://t.me/mien_harbata
#МайВерасЦалаваў #верш

чорны кот
нібыта бы мяне пазнаў
ён аглянуўся
нібыта на знаёмы твар
нібыта той які
ён даўна не відаў
і так пайшоў
нібыта цень
сапраўднага ката

тг: https://t.me/mien_harbata
#МайВерасЦалаваў #верш #пераклад

Восіп Мандэльштам

(Бяссоньне. І Гамэр. Тугія ветразі...)

Бясоньне. І Гамэр. Тугія ветразі.
Са сьпісу караблёў я прачытаў палову:
Пра доўгі вывадак, пра поезд жураўлёў, што
Па-над Гэльлядаю калісьці ўзьняўся й зьнік.

Як жураўліны клін у чужыя рубяжы, —
Цароў галовы боская кудлаціць пена, —
Куды вы плывяце? Без хараства Алены
Што Троя вам адна, ахейскія мужы?

І мора, І Гамэр — усё поўніцца любоўю
Каго ж паслухаць мне? І вось Гамэр маўчыць,
А мора чорнае гайдаецца, шуміць
І зь цяжкім грукатам усходзіць да ўзгалоўя.

пераклад з расейскай
#МайВерасЦалаваў #верш

любіць восень
наперакор
на зло
любіць
галлё
гніллё
аскепкі дрэў
на дрэвах
азызлы твар
што раскідала
па асфальце
дрыготку ў костках
стук пірыхіем зубоў
не зважаць
на жаданне
нежадання
любіць

тг: https://t.me/mien_harbata
#верш #МайВерасЦалаваў #пераклад

Дыдона і Энэй
(Дидона и Эней)

Вялікі чалавек глядзеў ў вакно,
а для яе ўвесь сьвет сканчаўся краем
яго шырокай грэчаскай тунікі,
што ў мностве складак падабенства так
знаходзіла з замерлым морам.
Ён жа
глядзеў у вакно, й цяпер яго пагляд
такі далёкі быў адсюль, што вусны
застылі нібы ракавіна, дзе
хаваўся гул, і гарызонт у чашы
быў нерухомы.
А яе любоў
нагадавла больш рыбу — можа й плысьці
за караблём ягоным здольную
і нават, мора секучы ўсім целам,
магчыма перагнаць яго, але,
але ён думкамі ступіў на сушу.
І мора стала горкім морам сьлёз.
Аднак якраз у моманты адчаю
і пачынае дзьмуць той самы спа-
дарожны вецер. І вялікі муж
пакінуў Картаген.
Яна стаяла
перад агнём, каторы распалілі
пад гарадзкой сьцяной яе жаўнэры,
і бачыла, як у смузе вагню,
які дрыжаў між полымем і дымам,
бязгучна распадаўся Картаген
задоўга да прарочых слоў Катона.

Іосіф Бродзкі
пераклад з расейскай

тг:
https://t.me/mien_harbata
#МайВерасЦалаваў #верш #пераклад

Плыві, рыбо, плыві —
вось твае астравы,
вось твая трава,
вось стырнавая твая:
правіць твой маршрут,
шые табе парашут,
пасьвіць глыбока цябе
тут пры сваім стырне.

Калі глынае рака
зоркі зялёныя,
Стырнавая табе
ціха расказвае:
вось тут — мае сны,
тут — рыбакоў чаўны,
тут — ноч, тут — мкне вада,
тут — сьмерць, пэўна, мая.

Жыцьцё – ціша ды крык.
Яго стане на ўсіх.
Яго хопіць усім —
усім каханьням маім.
Таму ляці, рыбо, ляці —
я ведаю, дзе перайсьці,
дзе глыбіня і брод,
раблю ўсё наадварот.

Толькі словы твае,
толькі цудаў таемь,
пост ды споведзь папу
ў партовым малым гарадку.
Кахай, рыбо, кахай,
хай безнадзейна, хай,
хай надзеяў ані —
жыві, рыбо, жыві.

Любоў варта ўсяго —
вартая болю твайго,
вартая доўгіх разлук,
вартая шалу і мук,
сабачага злога выцьця,
спагадаў табе цярпець.
Вартая нават жыцьця.
Ня кажучы ўжо пра сьмерць.

Сяргій Жадан
пераклад з украінскай

тг:
https://t.me/mien_harbata
#МайВерасЦалаваў #верш

ісмэна плакала ў палацы
ісмэна плакала ў палаце
ісмэна плакала па сястры

сястра аддана плакала па браце
сьлязьмі ператвараючы пясок у гразь
магчыма так цяжэй было капаць
аднак цяжар — палёгка для хаўтураў
брат таксама плакаў бы па браце
але бязь пераможцы
пераможанага не назваць
і хто па кім бы плакаў

і хто па кім павінен плакаць

так бацька найразумнейшы Эдып
у акце супраціву
(ён ведаў пра пракляцьце)
адмовіўся ад зроку і вачэй
цяпер ужо ён ні па кім ня плакаў
бо бачыў значна больш
чым хтось зь яго дзяцей

тг: https://t.me/mien_harbata