#малюнак #Яварынка
Калі табе будзе дрэнна, сумна, самотна ці страшна, ты можаш узяць сабе гэты кавуновы парасонік, і ўсё будзе добра. Яварынка малявала гэты парасонік, перабываючы ў дэпрэсіі, ёй стала лепш, і таму яна дорыць яго табе, няхай табе стане лепш таксама.

#верш
#Хросная

На
адным
слупе
людзі
змайстравалі
металічную аснову
для буслянкі.

А буслы
прылятаюць
вясной
І майструюць гнёзды
ужо
на іншых слупах
быццам бы металічная аснова
увап'ецца ў
жывое цела
буслянкі
і высмакча
кроў.


Ці проста буслы
хочуць быць
вольнымі
нават
у гэтым.

#верш
#Nichto_Absalutna

Недасьведчанае

Паламаная плітка савецкіх часоў,
А над ёю асфальт, зьбіты пыл і бэтон -
Вось шматслойны пірог,
Зубаломных эпох.
Прыкры лёс быццам лёх,
Бель у канцы, гулкі крок.
Застаецца капаць неяк убок.

Сьвідруй керны ды разьбівай на эры,
Пэрыёдыка радыёактыўнасьці крыві
На неўрадлівай глебе,
Усё нязьмерна.
Нязьменна трэба,
Сябе шукаць уваччу забытых пакаленьняў,

Дзяцей непасталелых, няўсьпеленых пасеваў
Нязбудаваных хат, утаптаных у гразь спадзеваў.
І непражытых дзён пад неўгляданым небам
Ня дыхай. Чуеш вечнасьць?
Недасьведчанага.

#верш
#Настасся_Хадзько


         А станеш?
Ты станеш для мяне космасам?
А я абяцаю, што стану водгукам
На санету, якую ты, мілы паэт,
Раскажаш праз начны сілуэт.

Ты станеш для мяне подыхам?
А я абяцаю, што сваім подзвігам
Застануся без залатога багацця.
P.S.
Навечна твая я Настасся.

#верш
#Шрэбра_Іслачы


Паэту

Калі думкі збіліся ў слупкі
Калі іх немагчыма стрымаць
Што рабіць з праклёнам такім
Толькі табе вырашаць

#верш
#Настасся_Хадзько


Няхай жыве ва мне каханне!
Душа хай прагне да яго!
Я не баюся больш маўчання,
Бо зноўку ў сэрцы ёсць жыццё.

Няхай жыве ва мне чаканне!
І пачуццё няхай не ўпершыню!
Ён для мяне адно дыханне —
І словы з шэптам я люблю.

Няхай жыве ва мне каханне...
Няхай узнае ён праз век,
Што з ім сваё я існаванне
Убачыла праз Ноевы каўчэг.

─────────≪✷≫────────
Канал аўтаркі

#верш
#Лій_М.
я чую гукі цягніка.
                          ціш.
зацішша перад бурай?
а, вось, блішчаць тут зоркі. яны заўсёды тут былі?
                          паміж...
...між намі доўга зьзялі? бо сілы не хапала, моцнай.
каб зноў забыўшыся пра зоркі і каб блішчалі толькі вочы, але ты назаўсёды
                          спіш.
ну, вось, ужо грамчэй! я чую гукі цягніка,
                          прачнісь! 
альбо забыла, што мне паабяцала?
ніколі больш ня спаць! ты мне паабяцала!
так лепей, усё, між намі мура.
вось толькі ўсё, прайшла ўжо             
                           ціш...
і пачалася бура.

#ADM

Чалом, панове!
Мы вырашылі дадаць новыя магчымасці ў нашу анкету да твораў. Каб зрабіць пасты на канале больш разнастайнымі і цікавымі знешне, мы змянілі шосты пункт.

🖼 Цяпер, калі вы хочаце дадаць ілюстрацыю ці здымак, іншае ўпрыгожанне да твора, але не маеце часу, проста пішыце аб сваім жаданні праз бот у шостым пункце. Як толькі мы зробім тэматычнае афармленне, адразу вышлем гатовы варыянт вам для ўзгаднення і толькі пасля апублікуем.

1. Імя і прозвішча (можна творчы псеўданім; абавязкова, нават калі ананімна);
2. Ананімна ці не;
3. Даяце згоду выкладаць твор па-за межамі тэлеграм-канала? (ціўтар, інстаграм і інш.). Калі так, дадайце спасылкі на сваі профілі ў гэтых сетках, калі яны маюцца.
4. Спасылкі на вашыя творчыя рэсурсы;
5. Ваш твор;

6. Ілюстрацыя (па жаданню).
Ілюстрацыя/афармленне (калі трэба — свае/ад канала).

Дзякуй вам, што застаецеся з намі і дасылаеце сваю творчасць❤️!

#малюнак #яварынка

#верш
#Хросная
Калі вясна ахутвае зямлю
Сабе я падаюся бессмяротнай
І болей не гляджу ўжо самотна
Калі вясна ахутвае зямлю
І сэрца б'ецца нібыта палётна
І мроі апускаюцца ў раллю
Калі вясна ахутвае зямлю
Сабе я падаюся бессмяротнай

#верш #ананімна

Богі Зямлі і Неба
ідуць па лютаўскім лёдзе
і пасклізваюцца,
і махаюць рукамі,
спужаўшыся на секунду
падзеньня з Алімпу жыцьця.

Табе падаецца, што ты можаш нешта сказаць,
пакуль язык ня стаў пылам,
пакуль паветра казыча зьвязкі,
ты можаш запісаць некалькі словаў на дыктафон ветру.

На небе ўжо гараць лампы,
што нагадваюць нам
прысьцягнуць рамяні бясьпекі.

Няхай твая сківіца
вывучыць залатую мову высокіх зор.
Не забараняй нічога, акром гвалту,
дазваляй усё, акром болю. 

Няхай з луку твайго языка
зрываюцца стрэлы любові —
цэль прама ў сэрца,
бо сэрцы
згараюць хутка —
так сама,
як і зробленая з надзеі
барвовая фіранка зьмярканьня.

#верш #пан_які_прапаў

Смутак, цемра, позні час,
Вызірнуў ў вакно.
Недзе стукае абцас,
Ўсё мне тут радно.

Раптам у ваконным шкле
Ўзнікла відавíшча:
Вочы ў шызае імгле...
То ж маё аблічча!

Зрэнкі ззяйкія ў начы
Лупяцца-жаўцеюць
Досы' працы, адпачну
Бо йначай звар'яцею

Толькі потым скеміў я
Доўбня каравокі
Што не з сабою ўбачыўся
Ў празрыстым шкельцы тонкім.

#ТоЯ #пераклад #пераспеў #музыка

Спойлеры да новага кавера😉

https://boosty.to/packtee/posts/0ce36603-5c46-4b10-90c2-3b316342144b?share=post_link

#верш #пераклад #Раман

Хацеў бы падзяліцца сваім перакладам вершаў Адама Міцкевіча "niepewność”
(Аўтарская артаграфія)

Сумневы

Калі ты далёк, не ўздыхаю, ня плачу
Не губляю розум як цябе пабачу,
Аднак не сустрэўшы цябе заўважаю,
Чагось мне бракуе, кагось бачыць жадаю;

З тугою тады задаю я пытанне:
Ці то сяброўства? ці можа каханне?

Калі з вачэй знікнеш, ня маю я сілы
Адновіць у думках твой вобраз мне мілы;
Аднак жа ня раз адчуваў супраць волі
Што памяці блізкі маёй ён даволі.

І зноўку сабе задаю я пытанне:
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Цярпеў я ня раз, і бядою сваёю
Я думкі ня меў падзяліцца з табою;
Ідучы бяз мэты, губляў я дарогу,
І зноўку прыходзіў к твайму я парогу;

Заходзячы ў сэрцы хаваў я пытанне:
Сяброўства мяне прывяло ці каханне?

Каб толькі жыла ты, душу у ахвяру
Гатовы прынесці пякельнаму жару;
Хоць думкі я дзёрзкай у сэрцы ня маю,
Быць шчасцем тваім і спакоем жадаю.

І зноўку сабе задаю я пытанне;
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Як дотык рукі я тваёй адчуваю,
Прыемна мне неяк, спакой ахінае,
Здаецца жыццё скончыў бы ў лёгкім сне,
Але сэрца стук абуджае мяне,

Які задае мне галосна пытанне:
Ці то сяброўства? Ці можа каханне?

Калі радкі песні я гэтай складаў
Дух вешчы прароцства мной не ўладаў
Адкуль узяліся ўсе рыфмы ня знаю
Як склаліся вершы я толькі гадаю；

І запісаў у канцы я пытанне;
Сяброўства натхніла мяне ці каханне?

Адам Міцкевіч

#ТоЯ #малюнак

А вы ўжо нюхаеце кветачкі?

#выраб #яварынка

Падарунак, зроблены за паўтара дня амаль без перапынку. Атрымальніца ухваліла :)

#верш #пан_які_прапаў

"Прамова"
Гэй,
крыжаверца,
Слухай, што моўлю!
Лепей табе не зьяўляцца у лесе:
Здані тамтэйшыя
Здрады ня сцерпяць.
Згубяць юдэйскага бога вызнаўцу!
Гэй, крыжаверца,
Слухай, што кажуць!
Лепей ня ходзь больш дзе возера бераг:
Духі вады дужа хцівыя здані!
Моцна злуе іх прарок Ершалаймскі:
Ўтопяць таго, хто на продкаў забыўся!
Гэй, крыжаверца,
Ўважліва слухай:
Да курганоў нават не набліжайся!
Воі славутыя там спачываюць,
Не вымушай іх вяртацца да дбання!
Слухай, пярэварацень, шчэ' параду:
У навальніцу з жытла не кажыся!
Шугне маланка,
Грымнуць пяруны
І, калі ты на зямліцы стаяўшы,
Больш цябе тут аніхто не убачыць:
Спасцігне цябе лёс зусім незайздросны.
Шчыра маліся, дзедаў прадаўца!
Мо ў Патайбоччы
І абароніць
Цябе
Бог
Нянаскіх
Паўднёвых
Плямёнаў!

#Расьціслаў #верш #пераклад

Красавіцкая залева

(аўтарскі пераклад зь вепскай)

Залева красавіцкі сьнег смывае,
Зь нябёсаў зь ветрам ручаі бягуць,
Парывамі, павевамі лятуць...
Залева красавіцкі сьнег смывае.
Зіма ніяк ня хоча адпачнуць,
І зноў усё на белае мяняе...
Залева красавіцкі сьнег смывае,
Зь нябёсаў зь ветрам ручаі бягуць.

─────────≪✷≫────────
Канал аўтара