#верш #чорная_ноч
#Алесь_Гулевіч
Ніколі зноў (29.10.1937)
Я з куляй ў грудзях,
Шклянымі вачамі,
Між сяброў, у брудзе
Ляжу ў канаве.
Я бачу, як чорнымі
Ботамі з сталі
Топчуць краіну,
Дык кім жа вы сталі!
Мы страцілі нешта,
Чужынцам прадалі,
Згубілі свабоду,
Яе не вярталі.
Шаноўнае панства,
Не трэба медаляў.
Лепш вы працягніце,
Каб не забывалі…
Навошта ляжу ў канаве.
https://t.me/aleshulevic
#Алесь_Гулевіч
Ніколі зноў (29.10.1937)
Я з куляй ў грудзях,
Шклянымі вачамі,
Між сяброў, у брудзе
Ляжу ў канаве.
Я бачу, як чорнымі
Ботамі з сталі
Топчуць краіну,
Дык кім жа вы сталі!
Мы страцілі нешта,
Чужынцам прадалі,
Згубілі свабоду,
Яе не вярталі.
Шаноўнае панства,
Не трэба медаляў.
Лепш вы працягніце,
Каб не забывалі…
Навошта ляжу ў канаве.
https://t.me/aleshulevic
Telegram
Алесь Гулевіч
Аўтарскія вершы, пераклады, субцітры і агучкі. Для сувязі @AlesHulevich