#верш
#Кепківіч


Развітанне з С1-112А

Прабач, малеча, за стаўленне такое
Я ўсё канешне мог бы дарабіць,
Але лёс зняважыў да такой ступені
Што я агулам не жадаю быць.

Міргні мне калі ласка шкляным вокам.
(Апошнім месцам, куды я не залез)
Я зразумею што ты яшчэ трываеш,
З табой паплачу, а потым сыду ў лес.