اشـoshoـو:
انسان مي تواند زندگي خود را با
نه گفتن و يا با آري گفتن سپري كند.

اگر تو زندگيت را با نه گفتن بگذراني يك ستيزه جو مي شوي. پيوسته به جنگ مي پردازي. زندگيت يك جدال و مبارزه مي شود. با همه كس مي ستيزي
و البته اين جنگ، جنگي است كه طرف بازنده آن تو هستي
تو محكوم به شكستي.

تو نمي تواني در جنگ با كل پيروز شوي. اين فكر احمقانه است
اما " خود " به آن اصرار مي ورزد.
" خود " هميشه مي خواهد نه گويد
نه گفتن منبع تغذيه " خود " است.

آري گفتن آفريننده است
آري، راه آفرينشگر و راه عاشق است. آري يعني تسليم و واگذاري

اگر نه بمعناي جنگ است،
آري يعني تسليم شدن:
تسليم شدن به كل، اعتماد كردن به كل بعنوان يك دوست، هيچ نيازي به جنگ با او نيست

بياموز،آري بگويي.
بياموز يك آري ،يك آري مطلق باشي.
از هيچ چيز فرو مگذار و هيچ شرطي براي گفتن قائل مشو تا حيران شوي

تا زندگيت رشدي همه جانبه يابد.و فراتر از تصور تو پر شكوه ، زيبا و برازنده شود.

زندگي را مي توان به اوج سر مستي رساند. تنها كاري را كه بايد انجام دهي  اين است كه درها و پنجره هايت را بگشايی، و به باد و باران، به خورشيد و ماه و به كل هستی بگويی #آري.



#چرا_با_خودم_می_جنگم ؟

آرامش و صفا و سکون واقعی نتیجه ی فهم عمیق جنگها و درگیریهای درونی است
حاصل تماشای درون و پرسیدن این سوال که:
#چرا_با_خودم_می_جنگم ؟

باید مدام چرایی این جنگ را پیش بکشی تا به بیهودگی آن پی ببری

به محض آنکه به بیهودگی این جنگ پی بردی ، آتش بست خود به خود برقرار می شود.

این آتش بست و آرامش حاصل نگاه کردن توست، زیرا دیگر به مرتبه ای رسیده ای که بگویی : 

" #جنگ_درون_احمقانه_است "

هنگامی که پوچی مخاصمات و درگیریهای درونی را حس کردی دیگر با هیچ یک از طرفین همکاری نمی کنی
در این هنگام نوعی سکون و آرامش که تا کنون تجربه نکرده ای تو را فرا می گیرد ، آرامشی که از جنس امورات این دنیا نیست. بلکه چیزی است که تو را بالاتر می برد.
گرچه هنوز روی زمین هستی اما فراتر از بدن و مقتضیات آن خواهی رفت .

#اشو
#زوربای_بودایی

عشق در ابعاد گوناگون جلوه می‌کند:
بُعد جسم، 
بُعد روان و بُعد روح،

جلوه‌ی عشق در بُعد جسم،
نازل‌‌ترین جلوه‌ی عشق است. 
البته، جلوه‌ی عشق در این بُعد بسیار زیباست، اما نباید در این جلوه خیره ماند و مسحور آن شد. این جلوه‌ی عشق، سکوی پرش است و ما را به فراسوی سکس پرتاب می‌کند.
با پرتاب‌شدن به فراسوی سکس، تصویر حیوان در ما محو می‌شود و تصویر انسان به‌تدریج ظاهر می‌شود.

هنگامی که کسی به تماشای جلوه‌ی عشق در بُعد روان نایل شود، به مرتبه‌ی انسان‌شدن صعود کرده است.

روابط جنسی، فقط بخشی از بُعد حیاتی و نباتی و حیوانی ماست، چیز مسحور کننده‌ای در آن نیست.
اما عشق به‌تمامی انسانی است.

با وجود این، از عشق نیز گذر می‌باید کرد.
با گذر از مرتبه‌ی عشق و رفتن به فراسو، بشریتِ آدمی می‌میرد و انسانیتِ تمام‌عیار او با شکوهی خیره کننده طلوع می‌کند.
در این مرتبه انسان با هستی یگانه می‌شود.
در این مرتبه، عشق روحانی جوانه می‌زند.
عشقی که به منزله‌ی نیایشی دایمی‌ست.
از جنسیت به عشق و از عشق به نیایش،
این است معنای #بالندگی_روحی،

به دنبال بذر چنین عشقی باش.
بذری که در درون توست و همواره مستعد رُستن و بالندگی‌ست.

#اشو
#زوربای-بودایی