آیا امام علی (ع) واقعا به خواستگاری دختر ابوجهل رفته بود؟ آیا براستی اختلافی بین حضرت زهرا (س) و امیرالمومنین (ع) وجود داشته؟

پاسخ مستند به دروغهایی که برای کمرنگ کردن حدیث " من آذی فاطمة فقد آذاني " (هرکس فاطمه را بیازارد مرا آزار داده است) نشر می شود.

16 دقیقه صوت

#فاطمة_بضعة_منی #امام_علی (ع) #جعل_حدیث


@pasokhvoice
@pasokhvoice

در شب عزاداری امیرالمؤمنین (علیه السلام) جای چه چیز مهمی در محافل و مراسم مذهبی خالی بود؟

جعلی بودن برخی از داستان های حاوی غلو و اغراق

اهمیت تلاوت وصیت های مولا علی ع در شبهای احیا

7.5 دقیقه صوت مهم که در سال 98 در ایام شهادت امام علی (ع) ضبط شد.

#خرافات #غلو #وصیتنامه #امام_علی (ع) #وصیت #امیرالمومنین (ع) #افضلیت

@shenakhtehadis
@pasokhvoice

العَملُ كُلُّهُ هَباءٌ إلاّ ما اُخْلِصَ فيهِ

اعمال ، همه بر باد است ، مگر آنچه از روی اخلاص باشد

#امام_علی_علیه_السلام

#غررالحکم_حدیث1400

💡نکته:
فرد با اخلاص نیاز به ستایش و تعریف مردم ندارد.

@shenakhtehadis

پرسش:
پاسخ شما به مطلب زیر که مخالفان اسلام مطرح می‌کنند چیست؟

"چکیده تاریخ عرب اینست: ﺑﺮﯾﺪه شدﻥ ﺳﺮ عمرو بن عبدود در جنگ احزاب (خندق) به عنوان اولین سر بریدن در تاریخ صدر اسلام توسط ﻋﻠﯽ ابن ابیطالب ﻭ سپس بریده شدن سر فرزندش حسین و ﺑﺮﺩﻥ ﺁﻥ ﻧﺰﺩ ﻋﺒﯿﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺯﯾﺎﺩ ... بنابراین سر بریدن بعنوان یک حرکت وحشیانه، رسمی بوده که محمد و علی بنیاد گذاشتند و فرقی نداشت که ظالم یا مظلوم باشی اگر شکست می‌خوردی سرت را بر نیزه می‌زدند"

پاسخ:
مطلب بالا حاوی اطلاعات غلط و فریب‌کاری است زیرا:
1 - درباره نبرد امام علی (ع) در جنگ احزاب (خندق)، آنچه در کتب تاریخ آمده اینست که آن حضرت(ع)، عمرو بن عبدِوَدّ را در گرماگرم جنگِ تن به تن و با یک ضربت شمشیر به قتل رساندند اما اینکه ادعا می‌شود بر سینه‌اش نشسته و سرش را از تن جدا کرده‌اند در منابع تاریخی قرنهای نخست یافت نمی‌شود و صرفاً یک داستان دروغین و یک خیالپردازیِ شاعرانه است که چند قرن بعد در شعر برخی از شاعران به زبان فارسی و برخی دیگر از منابعِ نامعتبر مطرح شده است. (1)
2 - سر بریدن در طول تاریخ در بین ملتهای گوناگون بوده و در میان عربها نیز قبل از اسلام رواج داشته اما در اسلام جز در موارد خاص ممنوع شد مثلا اگر کسی را ذبح کرده باشند خانواده‌اش می‌توانند قاتل را به همین شیوه قصاص کنند. مشرکان مکه در سال سوم هجری، پیکر شهدای اُحُد را مُثله کردند یعنی اعضای بدن آنها را بریدند. ابوسفیان و هِند (والدینِ معاویه) سینه حمزه را شکافتند و گوش‌ها، بینی و اسافل اعضای او را بریدند (2) اما پیامبر(ص) از مُثله کردن -حتی درباره جسم کافران، جنایتکاران و حیوانات- نهی می‌کرد. امام علی (ع) و سایر ائمه (ع)، تعالیم پیامبر (ص) درباره «ممنوعیتِ مُثله کردن» را برای نسل‌های بعدی نقل کرده اند(3)
3 - بریدن سر و زدنِ آن بر سر نیزه و چرخاندنِ آن در شهرها و هدیه دادنِ آن به حاکمان ظالم، دقیقا از سوی معاویه یعنی چند دهه پس از وفات پیامبر (ص) رسم شد و قبل از آن در بین مسلمانان رواج نداشت. اساساً نه در زمان پیامبر (ص) و نه در زمان ابوبکر که عراق را فتح کرد و نه در زمان عمر که ایران را تسخیر کرد و نه در زمان امام علی (ع) که فتوحات در عصر او متوقف شد، چنین شیوه‌ای رواج نداشت و ترویج یا توصیه نمی‌شد. در سال 37 هجری وقتی سپاهیان معاویه عمار یاسر را به شهادت رساندند، سرش را از تن جدا کردند(4). همچنین در سال 51 هجری (حدود ده سال پس از شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام)، مأموران معاویه سر یکی از اصحاب امام علی (ع) به نام عَمرو بن الحَمق را بریده، برای زنش هدیه فرستادند (5) این شیوه ادامه یافت تا در سال 61 هجری سپاهیان یزید با سرهای شهدای کربلا نیز چنین کردند.

نتیجه:
رسمِ مُثله کردن و بریدنِ سرِ کشته‌ها در جاهلیت بوده ولی پیامبر (ص) و امام علی (ع) اینگونه رفتارها را تقبیح و نهی می‌فرمودند. سپس چنین رفتارهای جاهلانه مجدداً به دست معاویه و یزید ترویج شد و در دوره ی مروانیان و عباسیان ادامه یافت و داعش و سایر تروریست‌های تکفیری در زمان ما دقیقا از شیوه بنی‌امیه پیروی می‌کنند.

پانوشت‌ها
(1) السیرة النبویة، ابن هشام، ج ‏2، ص: 225 و أنساب ‏الأشراف، بلاذری، چاپ ‏زکار، ج ‏1، ص: 429 و تاریخ ‏الیعقوبى، ج‏ 2، ص: 50 و تاریخ الطبری، ج ‏2، ص: 574
(2) السیرة النبویة، ابن هشام، ج2 ، ص: 93 و الطبقات الکبری، ابن سعد، ج 3، ص: 8 و 9 و انساب الاشراف، بلاذری، چاپ‏زكار، ج‏1، ص: 393 و تاریخ الیعقوبی، ج 2 ، ص: 47 و تاریخ الطبری، ج 2، ص: 524 و 527 و تاريخ ‏الإسلام، ذهبی، ج ‏2، ص: 187
(3) نهج البلاغه، شریف رضی، نامه 47 و دعائم الاسلام، قاضی نعمان مغربی، ج 2، ص: 175 و 411
(4) المحبر، الهاشمی، ص: 296 و انساب الاشراف، بلاذری، چاپ‏زكار، ج‏1، ص: 193
(5) انساب الاشراف، بلاذری، چاپ زکار، ج‏5، ص: 282 و تاریخ الیعقوبی، ج2 ، ص: 232 و البدایة و النهایة، ابن کثیر، ج 8، ص: 48

#تاریخ #امام_علی #سر_بریدن

عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
آیدی اینستاگرام مدیر👇
@khodemani57
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/KXT1MbWtDTJ10clN97hAt2

در شب عزاداری امیرالمؤمنین (علیه السلام) جای چه چیز مهمی در محافل و مراسم مذهبی خالی بود؟

جعلی بودن برخی از داستان های حاوی غلو و اغراق

اهمیت تلاوت وصیت های مولا علی ع در شبهای احیا

7.5 دقیقه صوت مهم که در سال 98 در ایام شهادت امام علی (ع) ضبط شد.

#خرافات #غلو #وصیتنامه #امام_علی (ع) #وصیت #امیرالمومنین (ع) #افضلیت
عضویت کانالها در ایتا و تلگرام👇
@pasokhvoice
@pasokhtext
@shenakhtehadis
عضویت در کانال واتساپ👇
https://chat.whatsapp.com/JsgIpTf31whGSs80EWSDwh

اول ذی‌الحجه سالروز پس گرفتن حکم ابلاغ آیات سورۀ برائت از ابوبکر و انتخاب شدن امام علی برای انجام دادن این کار

بخشی از کتاب شأن نزول آیات قرآن (این کتاب در آینده‌ای نزدیک از سوی مرکز پژوهش‌های تاریخ اسلام منتشر خواهد شد):

«پس از نزول سورۀ توبه پیامبر(ص) خواست بخشی از آیات به مشرکان در موسمِ حجِ آنان ابلاغ شود. در این باره، برخی از اخبار می‌گویند ایشان ابوبکر را فقط برای ابلاغ آیات فرستاد و بعضی دیگر حاکی از آن هستند که او را امیرالحاج فرستاد تا در ضمن آیات را نیز ابلاغ کند. البته هر دو دسته از اخبار می‌گویند سپس ابلاغ آیات را بر عهدۀ علی(ع) گذاشت و او را برای این کار روانه کرد.

عیاشی از علی(ع) روایت کرده که آن حضرت به من فرمود همانا این‏ کار [ابلاغ آیات برائت به مشرکان] را کسی نمی‌‏تواند انجام دهد، مگر من یا تو.

آن حضرت فرمود بر ناقه‌‏اش عضباء سوار شوم، خود را به ابوبکر برسانم، پیام را از او بگیرم و آن را بر مردم مکه بخوانم. من حرکت کردم و در روحاء به او رسیدم.

هنگام سحر ابوبکر در آنجا به سر می‏برد که صدای ناقۀ رسول خدا را شنید. وقتی پیش رفت، علی ابن ابی‌طالب(ع) را دید که بر آن نشسته و پیش‏ می‌‏آید. جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید ابوبکر از علی(ع) پرسید: «پیغام‌رسانی یا به مأموریت آمدی؟» علی(ع) جواب داد: «رسول هستم. آن حضرت مرا فرستاده است تا سورۀ برائت را در مواقف حج برای مردم قرائت کنم».

شیخ مفید افزوده وقتی ابوبکر او را دید، نگران شد لذا به استقبال او رفت و پرسید: «ای ابوالحسن! چرا آمده‌‏ای؟ برای همراهی با من‏ آمده‏‌ای یا برای کار دیگری؟» علی(ع) فرمود: «رسول خدا مرا فرستاده است، تا آیات‏ برائت را از تو بگیرم و با آن پیمان‌‏های مشرکان را باطل اعلام کرده و دستور الهی را اعلام کنم. آن‏ حضرت فرمود تو را مخیر گردانم بین اینکه بازگردی یا همراه من باشی». ابوبکر گفت: «به سوی پیامبر‏ برمی‏گردم». پس از آنکه ابوبکر پیش رسول خدا(ص) رفت، عرض کرد: «ای پیامبر خدا! شما مرا شایستۀ کاری دانستید که مردم با آن به من چشم دوختند و در میانشان شهرتم فزون شد، اما پس از آنکه روانه شدم، مرا برگرداندید. چه شده؟ آیا درباره من آیه نازل شده است؟» پیامبر(ص) فرمود: «نه، ولی جبرئیل امین نازل شد و از سوی خدا پیام آورد که این کار را کسی انجام ندهد، مگر خودت یا فردی که از تو باشد. و علی از من است. لذا کسی جز علی نمی‏‌تواند به جای من این کار را انجام دهد»».

#برائت #ذی‌الحجه #یوسفی_غروی #شأن_نزول #ابوبکر #امام_علی

https://t.me/chsi_qs