چندان بنشینم که برآید نفس صبح
کان‌وقت به دل میرسد از دوست پیامی!

#سعدی

تو غزل ۸ به سعدی میگن:
"سعدی چو جورش میبری، نزدیک او دیگر مرو."
سعدی هم تو مصراع بعد در جواب میگه:
"ای بی بصر، من می روم؟ او میکشد قلاب را"
این قشنگ میتونه نمونه بارز مکالمه بین مغز و قلب باشه..!
#سعدی

گاه گویم که بنالم ز پریشانی حالم
بازگویم که عیان است چه حاجت به بیانم

#سعدی

خیال در هَمه عالم برفت و باز آمد
که از حضور تو خوشتَر ندید جایی را..

#سعدی

سخت زیبا می‌‌روی یک بارگی
در تو حیران می‌شود نظارگی

این چنین رخ با پری باید نمود
تا بیاموزد پری رخسارگی

هر که را پیش تو پای از جای رفت
زیر بارش برنخیزد بارگی

چشم‌های نیم خوابت سال و ماه
همچو من مستند بی میخوارگی

خستگانت را شکیبایی نماند
یا دوا کن یا بکش یک بارگی

دوست تا خواهی به جای ما نکوست
در حسودان اوفتاد آوارگی

سعدیا تسلیم فرمان شو که نیست
چاره عاشق به جز بیچارگی

#سعدی

از دست زمانه در عذابم
زان جان و دلم همی فکار است..

#سعدی

گلی به دست من آید چو روی تو؟! هیهات!
هزار سال دگر گر چنین بهار آید..‌.

#سعدی

صحبت از این شریفتر
صورت از این لطیفتر
دامن از این نظیفتر
وصف تو چون کند کسی...

#سعدی

به جان دوست که چون دوست در برم باشد
هزار دشمن اگر بر سرند غم نخورم

#سعدی

#سعدی میگه
"مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام، تو مستریح و به افسوس می‌رود ایام! چه دشمنی تو که از عشقِ دست و شمشیرت، مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اَقدام."

نه نیروی صبرم نه جای ستیز
نه امکان بودن نه پای گریز..

#سعدی

هر کس به تماشایی رفتند به صحرایی
ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

#سعدی

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام...

#سعدی