Amir Pouria
1.95K subscribers
1.08K photos
393 videos
108 files
380 links
این کانال اخبار مربوط به فعالیت های امیر پوریا مدرس و منتقد سینما را بازتاب می‌دهد.
Download Telegram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
بچگی در بزرگسالی ۱: کودک درون و دنیای بزرگسال

ما ایرانیان چقدر مفهوم روانشناختی «کودک درون» را می‌شناسیم؟ آیا سینما سهمی در این شناخت داشته؟ ویژگی‌های کودکانه‌ای که باید در زندگی از آن دوری کنیم با بچگی‌هایی که روزگارمان را اندکی خوش‌تر می‌کند، چه فرق‌هایی دارد؟ آیا ممکن است در مواردی مثل انجام کارهایی که دوست نداریم، بتوانیم از بچه‌ها الگوبرداری کنیم؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/10821

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProductio
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
بچگی در بزرگسالی ۲: رهایی و دیوانگی – سینمای جهان

حساب و کتاب کردن، نگران حرف مردم بودن و ترس از قضاوت یا دخالت دیگران، چقدر زندگی ما را در جمع، کوچه و خیابان، محیط کار یا حتی در خانۀ خودمان محدود می‌کند؟ وقتی بچه بودیم، چقدر به این نگرانی‌ها و احتیاط‌ها دچار می‌شدیم؟ اگر بخواهیم به همان رهایی دوران کودکی بازگردیم، چه می‌شود؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/10889

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
بچگی در بزرگسالی ۳: رهایی و دیوانگی – سینمای ایران

در فرهنگ ما وقتی کسی ادعا می‌کند که «من دیوونه‌ام»، معمولاً چه مقصودی دارد؟ این دیوانگی با آن رهایی و دیوانه‌بازی مثل کودکان که به ما کمک می‌کند خودمان باشیم، چه شباهتی دارد؟ دنیای ما با جنگ‌ها و جعل‌هایش، دیوانه‌وارتر است یا دنیای بازی‌های بچگانه؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/10963

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
بچگی در بزرگسالی ۴: بازی‌های زندگی

چه می‌شود اگر جهان را با همان حسی که بچه‌ها به بازی‌های‌شان دارند، نگاه کنیم؟ آیا شباهت‌هایی که هنر میان تقدیر و طبیعت با بازی می‌بیند، فقط به سختی‌های زندگی مربوط می‌شود؟ یا می‌تواند نگاهی ساده و رها در برخورد با سرنوشت به ما ببخشد؟ جای مرگ و نوع رویارویی با آن در این بازی کجاست؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11047

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
سینمای ایران و تم تبعیض ۱: تبعیض نژادی

وقتی اعتراض‌های گسترده امسال به تداوم نژادپرستی در آمریکا شدت پیدا کرد، ما ایرانیان –اگر با خود روراست باشیم− به خود گفتیم جامعه ما که چنین مشکلاتی ندارد. اما معیارها، حرف‌ها و شوخی‌های نژادپرستانه، سراسر زندگی ما را در خود گرفته و کافی است به مثال‌های این برنامه توجه کنیم تا از حجم تبعیض نژادی در زندگی ایرانی، دچار شگفتی شویم و ببینیم آیا عبارت «منظوری نداشتم» می‌تواند این رفتار را توجیه کند؟


DL 1080
persianmediaproduction.org/11117

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
سینمای ایران و تم تبعیض ۲: تبعیض بر اساس جغرافیا

آیا اقوام مختلف ایرانی در واکنش به هر فیلم یا سریالی که تصویری از آنها ارائه می‌دهد، همیشه از زودرنجی زبان به اعتراض گشوده‌اند؟ آیا تلاش مردم خیلی از شهرها برای پنهان کردن لهجه یا زادگاه خود، به شوخی با لهجه آنها در بین پایتخت‌نشینان برنمی‌گردد؟ چه تفکری باعث می‌شود یک منتقد و فعال رسانه‌ای از ساخته شدن فیلم‌هایی به زبان‌هایی غیر از فارسی در اقلیم‌های گوناگون ایران استقبال نکند؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11203

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
سینمای ایران و تم تبعیض ۳: تبعیض بر اساس باورها

چرا وقتی اقلیتی به چیزی غیر از اعتقاد اکثریت باور دارد، اکثریت می‌خواهد او را هدایت یا ارشاد کند؟ چرا هر جا کسی توصیه می‌کند «به عقاید هم احترام بگذاریم» معمولاً خودش همسو با عقیده اکثریت است؟ چطور ممکن است دم از انسانیت بزنیم اما نه تنها در زمان حیات، بلکه حتی پس از مرگ هم برای اقلیت‌های دینی، حقوقی یکسان با خودمان قائل نباشیم؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11275

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
.
همین چندی پیش، مجموعهٔ «بچگی در بزرگسالی» در دل برنامه‌های «سینما و زندگی» یادتان هست؟ در طراحی اولیهٔ آن مجموعه، می‌خواستم به غیر از دو قسمت «دیوانگی در سینمای ایران» و «دیوانگی در سینمای جهان»، یک قسمت کامل را به «رهایی و دیوانگی در دنیای داریوش مهرجویی» اختصاص بدهم؛ بس که نمونه‌های قابل‌بحث در این زمینه داشت: از کار خودش در پشت‌بام خانهٔ سهراب سپهری در دههٔ پنجاه که جمع روشنفکران را واداشته بود کنار جای خواب باغبان طفلکی، رقص ارواح راه بیاندازند و خودش را به همان شکل روح عینک‌آفتابی‌زدهٔ میم (گلی فراهانی) در «درخت گلابی» درآورده بود تا حتی فیلم‌هایی که با رفتار عبوس‌تان درست ندیده‌اید؛ مثل پرواز روح علی مصفا و نگار فروزنده در آسمان کیش در «دختردایی‌ گم‌ شده» یا سکانس جنون‌آمیز و روده‌برکنندهٔ «شلنگ‌کِشی» (به جای طناب‌کشی) در «چه خوبه که برگشتی». اما واقعاً نمی‌شد آن مجموعه را به بیش از چهار برنامه رساند و حسرتش با من ماند
.
حالا در مجموعه‌ای که موضوعش «سینمای ایران و تم تبعیض» است و فردا آخرین قسمتش از صفحهٔ رسانهٔ پارسی
@persianmediaproduction
منتشر می‌شود، تیتراژ با وسعت صدای زنده‌یاد حسین سرشار در حال اجرای بخشی از یک اپرا در فیلم «اجاره‌نشین‌ها» تزیین شده. اما در سه قسمت اول مجموعه، هنوز خبری از این فیلم و بحث دربارهٔ جلوهٔ تبعیض در آن نبود. فردا در قسمت آخر، بخش مهمی به آن اختصاص دارد. با آن که ابتدا کسی تصور نمی‌کند تم تبعیض، دخل مستقیمی به این فیلم داشته باشد
.

#اجاره_نشین_ها آقای #داریوش_مهرجویی #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
سینمای ایران و تم تبعیض ۴: تبعیض اجتماعی-طبقاتی

فیلم‌های بسیاری در سینمای ایران به ترسیم فقر و زندگی طبقات محروم شهرت دارند، اما در اصل نگاهی ترحم‌آمیز به وضع و حال آنها پیشنهاد می‌کنند و آنها را همچون قربانیانی محکوم به پذیرش شرایط خود می‌بینند. اما فیلم‌های دیگری وجود دارند که حتی شکست فرد محروم را با سربلندی و رستگاری او تصویر می‌کنند و بدون آن که امیدهای واهی بدهند، به اختلاف طبقاتی اعتراض می‌کنند. گروه دیگری از فیلم‌ها نیز با نمایش تصویری جعلی از زندگی مرفه، به تحمیق مخاطب و جذب توأم با فریب او گرایش نشان می‌دهند.

DL 1080
persianmediaproduction.org/11350

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
آدم‌ها حق دارند ۱: حق زندگی

آیا جز این است که هر کسی باید از حداقل امکان لازم برای کار و کسب درآمد، برخوردار باشد؟ آیا وقتی دولت‌ها به لزوم امنیت اشاره می‌کنند، امن و آرامش فضای خصوصی مردم را نیز در نظر دارند؟ از طرف دیگر، وقتی کسی برای زندگی خود هیچ هدفی در نظر ندارد و هیچ کوششی نمی‌کند، تا چه اندازه میتواند به این که حقوق انسانی او رعایت نشده، معترض باشد؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11441

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
آدم‌ها حق دارند ۲: حق پیشرفت

اگر مفهوم پیشرفت در زندگی را به مدارج تحصیلی و افزایش درآمد محدود ندانیم، می‌توانیم ارزش آن در هر کار را بهتر درک کنیم و میزان انگیزه‌ای که به ما می‌بخشد را بهتر بسنجیم. میل به آگاهی در آدمی طبعاً از دانستن الفبا شروع می‌شود، اما این فقط یک ابزار است که استفاده‌ی به‌جا از آن می‌تواند به پیشرفت ذهن و نگرش ما بیانجامد و لذت زندگی را برای‌مان عمیق‌تر کند.

DL 1080
persianmediaproduction.org/11521

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
آدم‌ها حق دارند ۳: حق کرامت انسانی

کرامت انسانی، حقی ذاتی و متعلق به تمام آدم‌هاست. در حالی که اغلب اوقات به‌واسطه سر و وضع ظاهری، میزان دارایی یا حتی مقام و تحصیلات، این حق را برای بسیاری قائل نمی‌شویم و در عوض به برخی، بیش از حد اعتنا می‌کنیم. همین که تعبیر «کرامت انسانی» در زبان و فرهنگ ایرانی کمتر از «احترام» رایج است، نشان می‌دهد که ما تصور دوری از مفهوم آن داریم و این کم‌توجهی باید برطرف شود تا کرامت هر فرد را به‌درستی رعایت و از این حق در مورد خودمان به‌خوبی دفاع کنیم.

DL 1080
persianmediaproduction.org/11570

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
امید و ناامیدی در سینما ۱: امید به زندگی

آیا اساساً‌ می‌شود گفت چیزی تحت عنوان «آدم امیدوار» و «آدم ناامید» به طور جداگانه وجود دارد؟ یا هر آدمی در مقاطع مختلف زندگی‌ خود، یکی از این دوتاست؟ از فقر و بیکاری که برای هر کسی یأس‌آور است تا ممنوع‌الکاری، میل به خودکشی یا بحران میانسالی که برای افراد به‌خصوصی پیش می‌آید، زمینه‌های گوناگونی می‌توانند عامل ناامیدی شوند. خیلی اوقات آنچه کسانی را به یأس وامی‌دارد، به این واکنش عام بقیه منجر می‌شود که می‌گویند «خوشی زده زیر دلش»! شاید ما هم از بسیاری توصیه‌های خوش‌بینانه‌ی برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی دلزده شده باشیم. اما آیا می‌توان برای امید و ناامیدی هم معیار مشخص کرد؟ چه روش‌هایی برای مقابله با یأس‌ها در سینما ترسیم شده است؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11725

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
امید و ناامیدی در سینما ۲: امید به بهبود

بیماری‌هایی که به‌سختی درمان می‌شوند، از مهم‌ترین زمینه‌های ایجاد ناامیدی بوده و هستند. اما آیا امید بخشیدن به هر فرد درگیر این وضعیت، همواره لازم است؟ آیا همیشه نتیجه‌ی یکسانی خواهد داشت و مفید واقع خواهد شد؟ فیلم‌ها، نمایشنامه‌ها، رمان‌ها و داستان‌های کوتاه بسیاری به افراد مبتلا به چنین شرایطی پرداخته‌اند و جهان‌بینی هر کدام از این افراد را همچون نمونه‌ای از واکنش انسان در زندگی واقعی تصویر کرده‌اند. گستردگی این موضوع باعث می‌شود که در این قسمت به گوشه‌ و کنار ادبیات نمایشی و داستانی سرک بکشیم و ببینیم چگونه نوع برخورد با ناامیدی آدم‌ها در این احوال، به ظرفیت‌های هر فرد و روحیه و رویکرد او بستگی دارد.

DL 1080
persianmediaproduction.org/11803

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Amir Pouria
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا امید و ناامیدی در سینما ۲: امید به بهبود بیماری‌هایی که به‌سختی درمان می‌شوند، از مهم‌ترین زمینه‌های ایجاد ناامیدی بوده و هستند. اما آیا امید بخشیدن به هر فرد درگیر این وضعیت، همواره لازم است؟ آیا همیشه نتیجه‌ی یکسانی خواهد…
بعد از قسمت «امید به بهبود» که امروز از سایت و صفحات مجازی رسانهٔ پارسی در پلتفرم‌های مختلف
منتشر شده، تنها دو قسمت دیگر از فصل اول مجموعه برنامه‌ام باقی می‌ماند. نزدیک به ٨ ماه از نخستین سال زندگی مشترک‌مان را به‌اتفاق همسرم در خانه‌نشینی ناگزیر، به کار روی این مجموعهٔ ٢٧ قسمتی گذراندیم و او در کنار چند مسئولیت دیگرش در ساخت برنامه، همیشه لابه‌لای تمرین‌ها و خرابکاری‌های من، از این عکس‌های پشت‌صحنه‌ای گرفت. امید و اشتیاق دارم که با وجود شلوغی و شرایط کار جدید، بتوانیم یک روزی و یک وقتی، فصل دوم این مجموعه را کار کنیم. هنوز انبوهی موضوع انسانی مانده که ببینیم سینما و گاه هم ادبیات، چگونه با آن مواجه شده‌اند
.
#سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
#امید و #ناامیدی در سینما
#رسانه_پارسی
#امیر_پوریا

@amiropouria
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴#سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
امید و ناامیدی در سینما ۳: ناامیدی بر اساس موقعیت

در بسیاری از نمایشنامه‌ها و فیلم‌های غربی، موقعیت‌ بحرانی را با طنز به نمایش می‌گذارند. اما در فرهنگ و روایات ما اگر چنین اتفاقی بیفتد، بیشتر اوقات گوینده را به فهم نکردنِ شرایط سخت متهم می‌کنیم. چرا این تفاوت در نوع نگاه تا این اندازه محسوس است؟ وقتی شرایط خیلی حاد می شود، حفظ یا از دست دادن امید بسیار کلیدی‌تر به چشم می‌آید و گاه آدمی در این وضعیت به نیازهای اولیۀ زنده ماندن قناعت می‌کند. روشن است که هر یک از جلوه‌های این‌چنینی در سرگذشت و سرنوشت آدمی، برای درام و فیلم بستر بسیار جذابی فراهم می‌کند ولی برای این برنامه، نه فقط این جذابیت، بلکه دستاورد انسانی این نوع آثار است که اهمیت دارد.

DL 1080
persianmediaproduction.org/11866

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔴 #سینما_و_زندگی_با_امیر_پوریا
امید و ناامیدی در سینما ۴: ناامیدی به عنوان ادعا

در محیط مجازی و در فضای مدعی روشنفکری جامعه ایرانی، نوعی افتخار به ناامیدی و استقبال از اشعار و آثار یأس‌آلود، سال‌هاست رواج دارد. چه انگیزه‌هایی باعث این می‌شود که گاه احساس کنیم با ژست ناامیدی، از مردم معمولی متمایز می‌شویم و در جایگاه والاتری قرار می‌گیریم؟ سندروم لذت نبردن از زندگی، چقدر به ترس‌های بیهوده‌ای که خودمان می‌سازیم و پرورش می‌دهیم، برمی‌گردد و چه کسانی در سینما و ادبیات به این ضعف ذهن و روحیه‌ی انسان معاصر توجه داشته‌اند؟

DL 1080
persianmediaproduction.org/11937

#رسانه_پارسی
👉👉 @PersianMediaProduction
Amir Pouria
اشاره‌ای به فاصله‌گذاری برتولت برشت و انواع خلاقانه‌ی تلفیق آن با سایر تمهیدات دراماتیک: یادداشتی از امیر پوریا با مکث بر برشی از فیلم "چه قدر همه‌ی ما همدیگر را دوست داشتیم" (اتوره اسکولا، ۱۹۷۴) @amiropouria متن در ادامه می‌آید 👇

چند روز دیگر، ۶۶ سال می‌شود که برتولت برشت از دنیا رفته. اما تأثیر ایده‌ی "فاصله‌گذاری" او بر صدها نمایش و فیلم همچنان ادامه دارد. گاه خلاقیت‌های بسیاری درام‌‌پردازان اعم از فیلمنامه‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان و البته کارگردان‌ها، مسیر این فکر را به جایی می‌رساند که شاید در آن چه خود برشت به واسطه‌ی فاصله‌گذاری پرداخت کرد، نمی‌گنجید و بی‌تعارف از آن فراتر می‌رفت. اما و همچنان در امتداد همان ایده، این خلاقیت‌ها شکل گرفت.
نمونه‌‌ای که می‌بینید، خلق ِ اِتوره اسکولا کارگردان ایتالیایی‌ست. دو کاراکتر فیلم بسیار همه‌جانبه‌اش "چه قدر همه‌ی ما همدیگرو دوست داشتیم" (که نامش را به انگلیسی و ایتالیایی روی تصویر آورده‌ام) با بازی نینو مانفردی و استفانیا ساندرلی، دارند تئاتری می‌بینند که در آن، افکار یا مونولوگ ذهنی شخصیت‌ها با قطع نور صحنه و تابیدن نور موضعی، بازگو می‌شود. زن در ادامه برای توضیح این تمهید دراماتیک، آن را در واقعیت بین خودش و مرد بازآفرینی می‌کند و در ادامه، اولین ابراز عشق میان آن دو به این ترتیب رخ می‌دهد.
البته اگر به خودتان افتخار بدهید و فیلم را ببینید، کمی بعد با ورود ویتوریو گاسمن این تمهید به لحظه‌ای بس تلخ و بس شیرین در این رابطه منجر می‌شود؛ اما در همین ابعاد هم می‌توان دید که چگونه هم به فاصله‌گذاری برشت ربط دارد و هم ندارد یا بهتر است بگویم راه خود را از آن جدا و عمقش را بیشتر می‌کند: در میان گذاشتن چیزی با تماشاگر که در جریان درام، بقیه از شنیدن و دانستنش عاجزند؛ و اهمیت عاطفی/انسانی فراوان آن چه درداین قرارداد بین اثر و مخاطب، مطرح می‌شود.

نور به قبرهایتان ببارد آقایان برشت (۱۹۵۶-۱۸۹۸) و اسکولا (۲۰۱۶-۱۹۳۱)

@amiropouria
#فاصله‌گذاری #برتولت_برشت #برشت #اتوره_اسکولا #تئاتر #سینما #نینو_مانفردی #استفانیا_ساندرلی #ویتوریو_گاسمن #نقد_فیلم #تحلیل_فیلم #تحلیل_تئاتر #امیر_پوریا #چه_قدر_همه_ما_همدیگر_را_دوست_داشتیم
#bertoltbrecht
#ettorescola
#wealllovedeachothersomuch