مست آمد دلبرم تا دل برد از بامداد
ای مسلمانان ز دست مست دلبر داد داد

دی دل من می‌جهید و هر دو چشمم می‌پرید
گفتم این دل تا چه بیند وین دو چشمم بامداد

بامدادان اندر این اندیشه بودم ناگهان
عشق تو در صورت مه پیشم آمد شاد شاد

#مولانا

ما خرٖابیم و خٖرابات ز ما شوریده‌ست

گنج عیشیم اگــر چنــد در ایــن ویــرانیم


#مولانا

برخـیز و صبـوح را برانـگیـز
جان بخش زمانه را و مستیز...

مجلس چمنیست و گل شکفته
ای ساقی همچو سرو برخیز

#مولانا

خون دل بر رخت افشان بسحرگاه از آنک
توشه راه تو خون دل و آه سحرست

دل پرامید کن و صیقلیش ده به صفا
که دل پاک تو آیینه خورشید فرست

#مولانا

چمنی که جمله گل‌ها به پناه او گریزد
که در او خزان نباشد که در او گلی نریزد

شجری خوش و خرامان به میانه بیابان
که کسی به سایه او چو بخفت مست خیزد

فلکی چو آسمان‌ها که بدوست قصد جان‌ها
که زحل نیارد آن جا که به زهره برستیزد

گهری لطیف کانی به مکان لامکانی
بویست اشارت دل چو دو دیده اشک بیزد

#مولانا
#غزل_شماره۷۶۸

نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی
که نقش بند سراپرده رضات منم

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک که دریای باصفات منم

#مولانا

بتِ بی‌نقش و نگارم ،

غیرِ تو ، یار ندارم ،




تویی آرامِ دلِ من ،

مَبَر ای دوستْ ، قرارم ،






ز جفایِ تو ، حزینم ،

غیرِ عشقت ، نگزینم ،



هوسی ، نیست جز اینم ،

جز از این ، کار ندارم ،






غیرِ عشقت ، نپذیرم ،

غیرِ زلفِ تو ، نگیرم ،



که در این عهد ،،، چو تیرم ،

که بر این چنگ ،،، چو تارم ،





#مولانا

تو   نه چنانی که منم ،،، من ، نه چنانم که تویی ،

تو ، نه بر آنی که منم ،،، من ، نه بر آنم که تویی ،




من ، همه در حکمِ توأم ،،، تو ، همه در خونِ منی ،

گر ، مَه و خورشید شَوَم ،،،من ، کم از آنم که تویی ،




با همه ، ای رشکِ پَری ،،، چون سویِ من برگذری ،

باش ،،، چنین تیز مَران ،،، تا که بدانم که تویی ،




دوش ، گذشتی ز دَرَم ، بوی نَبُردَم ز تو ، من ،

کرد خبر ، گوشِ مرا ،،، جان و روانم ،،، که تویی ،




چون ، همه جان رویَد و دل ،،، همچو گیاه ، خاکِ درت ،

جان و دلی را ، چه محل؟ ،،  ای دل و جانم ، که تویی ،




#مولانا

اندیشه ، جز زیبا مکن ،،، کو ، تار و پودِ صورت است ،

زاندیشه‌ای اَحسَن ، تَنَد ،،، هر صورتی احسن شده ،





با آن نشین ، کو ، روشن است ،،، کز دل ؛ سویِ دل ، روزن است ،

خاک ، از چه وََرد و سوسن است؟ ،،، کش ، آب هم‌مسکن شده ،


‏#ورد = گل

‏#کش = که او را





#مولانا