مرو، که با دو لبت گفتگوي من باقي است
هزار شکوه سرودم، ولي سخن باقي است

چو برق ميروي از آشيان ما، به کجا؟
هنوز مشت خسي، بهر سوختن باقي است

به عيش کوش و ز غمهاي تازه، باک مدار
گرت پياله اي از باده کهن باقي است

شبي به حلقه رندان، حديث موي تو رفت
گذشت عمري و آشوب انجمن باقي است

دمي نشستي و رفتي، ولي به محفل ما
هنوز بوي گل و عطر ياسمن باقي است

اگرچه گردش گردون، مرا هلاک نکرد
ولي ز گردش چشمت، اميد من باقي است

بهار حسن تو نازم، که صد چمن پژمرد
ولي طراوت گلهاي اين چمن باقي است

بپاي دوست سر افشاندن است و جان دادن
بهانه اي که مرا بهر زيستن باقي است

ز دست غير، مرا شکوه اي نماند، رهي
ولي شکايتم از دست خويشتن باقي است

#رهی_معیری

از گل شنیدم بـوی او مستانه رفتم سـوی او

تا چـون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

روشنگری افلاکیم چون آفـتاب از پاکـیم

خاکی نیم تا خویش را سرگرم آب و گل کنم

#رهی_معیری

چاره سازِ اهلِ دل ،،، باشد میِ اندیشه‌سوز ،

کو قدح؟ ،، تا ، فارغم از رنجِ هوشیاری کند؟ ،




دامِ صیاد ، از چمن دلخواه تر باشد ، مرا ،

من ، نه آن مرغم ،، که فریاد از گرفتاری کند ،




#رهی_معیری

بس که جفا ز خار و گل ،، دید ، دلِ رمیده‌ام ،

همچو نسیم از این چمن ، پای برون کشیده‌ام ،




شمعِ طرب ، ز بختِ ما ،،، آتشِ خانه‌سوز شد ،

گشت بلایِ جانِ من ،، عشقِ به جان خریده‌ام ،




حاصلِ دورِ زندگی ، صحبتِ آشنا بُوَد ،

تا تو ز من بریده‌ای ،، من ز جهان بریده‌ام ،




تا به کنار بودی‌اَم  ،، بود به جا قرارِ دل ،

رفتی و رفت راحت از ،،، خاطرِ آرمیده‌ام ،





#رهی_معیری

.
گر من از گردش ایام ملولم
نه عجب

آنکه خوشدل بُوَد از گردش ایام
کجاست !؟

#رهی_معیری

سلام
زندگی بخیر

‌
ای دل

به سرد مهری دوران صبور باش ...

#رهی_معیری

دریاب که ایام گل و
صبح جوانی

چون برق کند جلوه و
چون باد گریزد

#رهی_معیری

سلام
آدینه تون آرام

.
     همراه خود نسیم صبا می برد مرا
یا رب چو بوی گل به کجا می برد مرا؟

     سوی دیار صبح رود کاروان شب
      باد فنا به ملک بقا می برد مرا

با بال شوق ذره به خورشید می رسد
   پرواز دل به سوی خدا می برد مرا

        #رهی معیری بوسه نسیم
                  

او‌ را به رنگ‌ و‌ بوی، نگویم نظیر نیست
گلبن نظیر اوست، ولی دلپذیر نیست

#رهی_معیری