🎧 قلّاب
#همایون_شجریان

زاندازه بیرون تشنه‌اَم
ساقی بیار آن آب را
اوّل مرا سیراب کن
وان‌گه بده اصحاب را

من نیز چشم از خوابِ خوش
بر می‌نکردم پیش از این
روزِ فراقِ دوستان
شب‌خوش بگفتم خواب را

مقدارِ یارِ هم‌نفس
چون من نداند هیچ کس
ماهی که بر خشک اوفتد
قیمت بداند آب را

سعدی چو جورش می‌بری
نزدیکِ او دیگر مرو
ای بی‌بَصَر من می‌روم
او می‌کشد قلّاب را
#سعدی

عیب یاران و دوستان هنرست
سخن دشمنان نه معتبرست

مهر مهر از درون ما نرود
ای برادر که نقش بر حجرست

چه توان گفت در لطافت دوست
هر چه گویم از آن لطیفترست

آن که منظور دیده و دل ماست
نتوان گفت شمس یا قمرست

هر کسی گو به حال خود باشد
ای برادر که حال ما دگرست

تو که در خواب بوده‌ای همه شب
چه نصیبت ز بلبل سحرست

آدمی را که جان معنی نیست
در حقیقت درخت بی‌ثمرست

ما پراکندگان مجموعیم
یار ما غایبست و در نظرست

برگ تر خشک می‌شود به زمان
برگ چشمان ما همیشه ترست

جان شیرین فدای صحبت یار
شرم دارم که نیک مختصرست

این قدر دون قدر اوست ولیک
حد امکان ما همین قدرست

پرده بر خود نمی‌توان پوشید
ای برادر که عشق پرده درست

سعدی از بارگاه قربت دوست
تا خبر یافتست بی‌خبرست

ما سر اینک نهاده‌ایم به طوع
تا خداوندگار را چه سرست

#سعدی⚘

انصاف نباشد که من خسته‌ی رنجور

پروانه‌ی او باشم و او شمع جماعت


#سعدی

چون عیش گدایان به جهان سلطنتی نیست
مجموع تر از ملک رضا مملکتی نیست

هرکس صفتی دارد و رنگی و نشانی
تو ترک صفت کن که از این به صفتی نیست

#سعدی⚘

‌کس را به خلوتِ دلِ من جز تو راه نیست

#سعدی

بلای عشق تو بر من چنان اثر کرده‌ست

که پند عالم و عابد نمی‌کند اثرم

#سعدی

هُمای بر همه مُرغان از آن شرف دارد

که استخوان خورد و جانور نیازارد...

#سعدی

تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن
که ندارد دل من طاقت هجران دیدن

بر سر کوی تو گر خوی تو این خواهد بود
دل نهادم به جفاهای فراوان دیدن

عقل بی خویشتن از عشق تو دیدن تا چند
خویشتن بی‌دل و دل بی سر و سامان دیدن

تن به زیر قدمت خاک توان کرد ولیک
گرد بر گوشه نعلین تو نتوان دیدن

هر شبم زلف سیاه تو نمایند به خواب
تا چه آید به من از خواب پریشان دیدن

با وجود رخ و بالای تو کوته نظریست
در گلستان شدن و سرو خرامان دیدن

گر بر این چاه زنخدان تو ره بردی خضر
بی نیاز آمدی از چشمه حیوان دیدن

هر دل سوخته کاندر خم زلف تو فتاد
گوی از آن به نتوان در خم چوگان دیدن

آن چه از نرگس مخمور تو در چشم منست
برنخیزد به گل و لاله و ریحان دیدن

سعدیا حسرت بیهوده مخور دانی چیست
چاره کار تو جان دادن و جانان دیدن

#سعدی
- غزل ۴۶۶

تا میل نباشد به وصال از طرف دوست ،

سودی نکند حرص و تمنا که تو داری ...

#سعدی

همراه اگر شتاب کند همره تو نیست

دل در کسی مبند که دل بسته تو نیست


#سعدی


عمر منست زلف تو بو که دراز بینمش

جان منست لعل تو بو که به لب رسانمش



#سعدی

چنان مشتاقم ای دِلبَر ..
به دیدارت که گَر روزی ...‌

برآید از دلم آهی ..
بِسوزد هفت دریا را ...!

#سعدی


#استاد_همایون_شجریان

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

و‌ گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

#سعدی

بیدادِ تو عدل است‌و جفایِ تو کرامت

دشنامِ تو خوش‌تر که ز بیگانه دعایی

#سعدی

دیر آمدى اى نگار سرمست
زودت ندهیم دامن از دست
معشوقه که دیر دیر بینند
آخر کم از آن که سیر بینند

#سعدی

مطربان رفتند و
             صوفی در سماع
                         عشق را آغاز است
                                        انجام نیست

#سعدی

سه بیت سه نگاه:
موسی خطاب به خداوند در کوه طور:ارنی(خود را به من نشان بده)
خداوند:لن ترانی(هرگز مرا نخواهی دید)

*سعدی:
چو رسی به کوه سینا ارنی مگو و بگذر
که نیرزد این تمنا به جواب لن ترانی...


#سعدی #حافظ #مولانا #جعلی

امیر خفته و مردم ز ظلمِ او بیدار

#سعدی