#проза
#Інтэлігенты_інтраверт

Вецер калыша хвалі, дзесці шуміць чарот. Гукі возера, шэлест сосен, трэск агню клёкат буслоў— усё спалучаецца ў адну суцэльную, прыемную, спакойную песню леса, якую зараз кожны чуе, нажаль, вельмі рэдка. Таму што большасць людзей жыве ў гарадах, слухаючы мелодыю машын, песню вечнай мітусні. І гэта сумна. Жывучы ў спешцы, людзі забываюць пра вячэрнія размовы, пра песні пад гітару, пра настольныя гульні з сям'ёй. Працягнем жа традыцыю хадзіць у паходы ды спалучацца з прыродай.
@masvet_by

• • •

#верш
#Інтэлігенты_інтраверт

Помніш, з табой мы глядзелі на зоры,
Што ляцелі у дальнія прасторы.
Марылі разам прайсці ўсё жыццё.
І мець агульнае быццё.

На раставанні сказаў мне тады
—Знойдзем адзін аднаго,
Праз гадзіны, месяцы, гады.

Толькі гады ўжо прайшлі
А Адзін аднаго мы не знайшлі.
Не бачна цябе,як не бачна і зор